Poolse parels

Duitse ouderen worden in hun eigen huis dag en nacht verzorgd door Oost-Europese vrouwen. Demente bejaarden kunnen ook goedkoop verpleegd worden in Oost- en Zuid-Europese landen. Zorg kan niet langer beschouwd worden als een puur nationale bedrijfstak. Naar schatting 100-150.000 Oost-Europese vrouwen zijn in Duitsland werkzaam voor de verzorging van ouderen aan huis. De vrouwen komen voor het merendeel uit Polen en wonen in het huis van demente bejaarden en ouderen die te slecht ter been zijn om voor zichzelf te kunnen zorgen. "Poolse parels" heten deze vrouwen, die worden uitgezonden door een groeiend aantal gespecialiseerde bemiddelingsbureaus. Soms werken ze ook samen in informele netwerken. Maar veel vrouwen zijn extreem geïsoleerd omdat ze 24 uur beschikbaar moeten blijven voor de zorg van een bejaarde. Het zijn voornamelijk vrouwen die vanwege hun gevorderde leeftijd in eigen land niet meer aan de bak komen door de hoge werkloosheid. Veel Duitse families kiezen voor deze oplossing omdat Duitse verzorging voor hen te duur is. De wet schrijft namelijk voor dat er minimaal twee mensen betrokken moeten zijn bij deze hulp aan huis. De kosten kunnen dan oplopen tot 10.000 euro per maand, terwijl de vergoeding van staatswege niet verder komt dan 1550 euro. De Oost-Europese vrouwen werken voor 900-1500 per maand met kost en inwoning.

Door: Foto: foto: wikipedia.org

Rusland zet onafhankelijke nieuwssites op zwart; voorbode van escalatie?

Eerst was er dit bericht op nu.nl:

Rusland heeft donderdag enkele bekende websites ontoegankelijk gemaakt, die een belangrijk platform waren voor onafhankelijke journalistiek en vrije meningsuiting.

Daartoe behoren de portals kasparov.ru en ej.ru, die in tegenstelling tot de staatsmedia ook de oppositie aan het woord laten.

Ook de website van oppositiepoliticus Aleksej Navalny werd uit de lucht gehaald, dezelfde oppositieleider die precies één dag voor de Russische invasie van de Krim onder huisarrest werd geplaatst.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: studio of Sir Joshua Reynolds,painting,(1767-1769) copyright ok. Gecheckt 02-03-2022

Wat is conservatisme? Deel 2: Nitor in adversum

RECENSIE - Dit is het tweede deel van een bespreking van het boek ‘The reactionairy mind’ van Corey Robin. (Deel 1 is hier te lezen.)

Nitor in adversum

In een nu nog weinig gelezen maar in de 18e eeuw invloedrijk essay The sublime and beautiful schrijft Burke over het effect van de emoties op de mens. Hij vergelijkt de effecten van positieve prikkels (schoonheid, vreugde of nieuwsgierigheid) en negatieve prikkels (angst, macht of pijn) op de menselijke geest. Burke komt tot de conclusie dat positieve prikkels op den duur leiden tot stagnatie en verslapping. Negatieve prikkels verkwikken daarentegen de geest. Zij ‘verheffen’ en maken sterker. Niet schoonheid maar tegenslag maakt de mens sublime.

Corey Robin leidt veel van de kenmerken van het conservatisme af van dit grondprincipe dat Burke in The Sublime and Beautiful beschreef. Nitor in adversum (‘Dankzij tegenstand worstel ik mijzelf vooruit.’) was zijn adagium. Als de mens het te goed heeft verliest hij de wil en het vermogen om te vechten. Om dit te voorkomen moeten wij voortdurend beproefd en getuchtigd worden. Deze achttiende-eeuwse manier van denken is tot op de dag van vandaag kenmerkend voor het conservatisme. De conservatief is steeds op zoek naar beproeving en legt dit aan anderen op. Het is de reden voor de conservatieve afkeer van de verzorgingsstaat.(1)

Hoe radicaal conservatisme is, werd zichtbaar na de aanslag van 11 september 2001 op het World Trade Center. Toen bleek dat de liefde voor wetten en tradities slechts gespeeld is. De rechtsstaat is dan een lastige hindernis. Verdachten werden gemarteld en zonder vorm van proces voor onbepaalde tijd gevangen gezet. ‘No lawyering this thing to death’ zei Bush. ‘We also have to work, though, sort of the dark side, if you will’ vond Dick Cheney. De wetten en tradities die de conservatief zegt te prefereren, worden juist door hen zelf met groot gemak terzijde geschoven.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Bel me niet

COLUMN - Ja hoor, daar gaan we weer. Telefoon. Ik hol van mijn bureau naar mijn toestel dat verderop ligt op te laden om voor de zoveelste keer ‘privénummer’ in mijn scherm te zien. Ik wacht al lang niet meer op het geluidje dat er iets is ingesproken. Ik druk de beller weg en loop terug naar mijn laptop. Sinds een maand of vier word ik dagelijks drie keer gebeld door een anoniem nummer.

In het begin nam ik op. Of ik een abonnement wilde op een krant die ik ooit had uitgeprobeerd? Nee. Superaanbieding voor een nieuw product, hoe kon ik weigeren? Nee. Of ik een lot bij een of andere loterij wil uitproberen? Nee. Superkorting bij een tijdschrift naar keuze? Nee. Hoe moeilijk kan het zijn, ik wil het niet! Als ik een abonnement op een krant wil, een tijdschrift, extra loten, dan regel ik het zelf wel. Echt, heus, daar ben ik toe in staat marketingmensen. Zelfs zonder dat ik korting krijg. Maar het komt er gewoonweg op neer dat IK HET NIET WIL! Ook niet na hevig aandringen. Als ik nee zeg, bedoel ik echt nee. Ook maanden later. Aan het eind van het gesprek zou ik worden doorverbonden met het Bel-me-niet Register.

Het Bel-me-niet Register, daar verwacht ik niet veel meer van. Daar sta ik al jaren geregistreerd, maar omdat ik met mijn nummer ook bij de Kamer van Koophandel sta ingeschreven, mogen ze me toch bellen, zei het callcenterjongetje. Bedankt Kamer van Koophandel. Ik heb nog nooit iets positiefs van die hut zien komen, maar dat behandel ik wel een keer in een andere column. Ik heb mijn nummer ook op mijn site staan. Klopt als een bus. Eigen baas, dus ik wil wel gevonden worden voor opdrachten. Ik moet ook leven. Maar dat ik bij het Bel-me-niet Register sta geregistreerd, zegt iets over hoe ik denk over marketinggerelateerde-callcentergedreven-supercommerciële telefoontjes. Ik wil NIET gebeld worden. Bel me NIET. Zo heet dat register. Het zou toch een belletje moeten doen rinkelen, maar nee.

Opstelten: ‘Wie zelf richtlijnen opstelt, mag daar ook van afwijken.’

Dat de toenmalige deal tussen Teeven en Cees H. niet aan de Belastingdienst is gemeld, is volgens minister van Justitie Ivo Opstelten prima te verklaren:

Er is duidelijk gekozen door het OM om af te wijken van de eigen richtlijnen. Wie zelf richtlijnen opstelt mag daar ook van afwijken. Dat zijn de feiten. Ik hou me bij de feiten van wat er toen gebeurd is.

Ofwel: wie de regels maakt, staat boven de regels.

Foto: Gwydion M. Williams (cc)

Het onbehagen tussen de seksen

COLUMN - De manosphere: wie de Engelstalige blogwereld een beetje volgt, is er ongetwijfeld al eens tegenaan gelopen. Een hoekje van het internet waar mannen, maar ook vrouwen, pleiten voor een terugkeer naar meer traditionele verhoudingen tussen de seksen.

Sommigen zouden dit hoekje misschien beschrijven als de onderbuik van het internet, maar eerder is het pijnpunt, het kruis. Want juist daar doet het zeer: hun tirades gaan naast relationele en maatschappelijke trends, vooral over seksualiteit en genderidentiteit.

De manosphere wordt bevolkt door een zeer diverse groep bloggers. Sommigen grossieren in stereotyperende versiertrucs. Anderen zijn zijn heilig overtuigd van de inherente inferioriteit van vrouwen. Er zijn zelfs allerakeligste types die seksueel misbruik bagatelliseren of rechtpraten. Weer anderen zijn vanuit een rechts-conservatieve levensvisie overtuigd van vastomlijnde rollen voor mannen en vrouwen. Ook zijn er, die door een nadruk op het werken aan bepaalde klassieke deugden, een nieuwe invulling trachten te geven aan man-zijn in deze tijd.

Het is te makkelijk, deze diffuse community af te doen als een stelletje reactionairen die de boot naar een post-feministische samenleving hebben gemist. Ze leggen iets bloot, wat – gezien de groeiende lezersaantallen – mannen, maar ook vrouwen na aan het hart ligt. Er is, of je nu wilt of niet, een spanningsveld tussen gelijke rechten en plichten en het juist interessante verschil tussen mannen en vrouwen. Hoe houd je het spannend in bed, gezellig in huis en fair in het maatschappelijk verkeer?

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Amerikaanse toestanden

Via nu.nl:

Ruim 10 procent van de Nederlandse scholieren fraudeert naar eigen zeggen wel eens met een identiteitskaart om aan alcohol te komen. […]

66 procent van de ondervraagden kent wel iemand die identiteitskaarten vervalst en een vijfde van de jongeren gebruikt wel eens de pas van iemand anders om aan alcohol te komen.

En bijster effectief lijkt de verhoging van de leeftijdsgrens om alcohol te mogen kopen niet te zijn:

De Finnen willen profiteren van smeltende Noordpool

Als die Noordpool dan toch smelt en de rendieren verdwijnen, kan je maar beter profiteren van de nieuwe mogelijkheden. Dat is wat de Finnen nu denken. Dus een grote haven, een weg en een spoorlijn erbij.
En het rare is, door dit te doen smelt de Noordpool straks net iets minder snel.
Maar dat is wel een hele schrale troost.

DNB: ‘Banken zijn parasitaire instellingen die de samenleving niets te bieden hebben’

OK, dat is niet precies hoe Klaas Knot, president van De Nederlandsche Bank, het verwoordde, maar het komt in de buurt:

Het midden- en kleinbedrijf is voor leningen nu te veel afhankelijk van banken.

[…] door de kredietcrisis lukt het veel bedrijven niet om aan leningen te komen. Volgens Knot komt dat door zowel de vraag- als aanbodzijde. Zo is het risico op bijvoorbeeld faillissement toegenomen, waardoor minder snel leningen worden vergeven. Aan de andere kant moeten banken hun balansen versterken, waardoor ze sowieso minder geld uitlenen.

Knot juicht alternatieve vormen van financiering, zoals crowdfunding, kredietunies en microfinanciering toe.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende