Overstroming in Gaza doordat Israël dammen open zet

UPDATE: Dit verhaal blijkt onzin te zijn. Honderden mensen in Gaza zijn zondag geëvacueerd nadat Israël een aantal dammen bij de grens heeft opengezet, zodat het water via de Gazastrook naar zee stroomt. De stroom loopt door de Gaza Vallei, (Wadi Ghaza), een gebied tussen het Nuseirat vluchtelingenkamp en Al-Moghraqa. Het water komt uit twee stromen, waarvan de één ontspringt bij Beersheba en de ander bij Hebron. De Israëlische dammen houden het water normaliter tegen, wat betekent dat Gaza van een natuurlijke watervoorziening is beroofd. Maar als er sprake is van grote regenval, of zoals nu: sneeuw, en dus wateroverlast dreigt, zet Israël de dammen open. Het is niet de eerste keer dat Israël dit doet. Hetzelfde gebeurde in 2013. Dat veroorzaakte toen grote overstromingen, waarbij grote aantallen mensen moesten worden geëvacueerd. Ditmaal gaat het voorlopig om ruim tachtig families die aan beide kanten van de Wadi Ghaza woonden. Zij zijn ondergebracht in VN-opvangplekken in het Bureij-kamp.

Quote du jour | De bezette universiteit

De universiteit is bezet – niet (zoals in 1969) door inspraak eisende studenten, maar dit keer door de veelkoppige wolf van het Management.

Die heeft de academie gekoloniseerd met een huurlingenleger van professionele bestuurders, gewapend met spreadsheets, outputindicatoren en auditprocedures, onder luidkeelse begeleiding van de Efficiëntie- & Excellentiemars. Het Management heeft daarbij de academicus tot interne vijand uitgeroepen: hij moet voortdurend worden gewantrouwd, getest en gecontroleerd, onder de permanente dreiging van reorganisatie, opheffing en ontslag.

De wetenschappers laten zich daarbij gedwee tegen elkaar uitspelen, als angstige, makke schapen, die enkel hopen zelf nog de dans te ontspringen door hun buurman op het cruciale moment een slag voor te zijn. Om controle te houden zet de wolf de meest absurde middelen in, zoals geldverslindende hele en halve fusies, steeds verfijndere en dus kostbare verantwoordingssystemen en peperdure prestigeprojecten.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bernard Kouchner over humanitaire oorlogen

Wie de carrière van Bernard Kouchner beschouwt, zou denken dat hij iets zinnigs te melden had over humanitaire militaire interventies. De voormalig arts is mede-oprichter van Artsen zonder Grenzen, was driemaal minister van gezondheid en eenmaal minister van Buitenlandse Zaken in Frankrijk, Europarlementariër en VN-vertegenwoordiger en hoofd van de de facto VN-interim-regering (UNMIK) in Kosovo.

Kouchner is tevens warm pleitbezorger van humanitaire interventies, militair of anderszins. Zo was hij voor de interventie in Libië (2011) en eerder zelfs voor de verwijdering van Saddam (2003).

Maar wanneer hij stevig aan de tand gevoeld wordt door Mehdi Hassan en een aantal critici in het programma Head to Head, komt hij niet veel verder dan een hoop pathos, veel grappenmakerij en de mantra dat er ook een hoop mensen sterven wanneer je niets doet.

Zijn critici werpen hem voor de voeten dat humanitaire oorlogen meestal weinig meer zijn dan een schaamlapje voor de Westerse mogendheden om militair te interveniëren wanneer hen dat uitkomt, en regeringen te installeren die hen horig zijn. Ze escaleren conflicten ook nogal eens, zoals in de Kosovo-oorlog. Er kleeft bovendien een neokoloniaal luchtje aan: derdewereldlanden interveniëren niet bij een ramp in de VS (zoals bij Katrina), altijd andersom.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

“Honderden psychiaters boycotten verzekeraars”

Eindelijk, zou je zeggen, als je de kop in de Volkskrant ziet: meer hulpverleners in de zorg zouden in opstand moeten komen.

Toch zit er hier een addertje onder het gras. Het artikel noemt:

Zo krijgen therapeuten te horen wanneer ze populaire behandelingstechnieken zoals EMDR (een behandeling tegen trauma’s) wel en niet mogen gebruiken.

Dat EMDR is een behandelmethode waarbij trauma’s verdreven worden met snelle oogbewegingen. De methodiek is op z’n minst omstreden, en het laatste woord is er ongetwijfeld nog niet over gesproken. Op zich is het dus niet zo raar dat zorgverzekeraars dit niet zomaar vergoeden…

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Poetin keurde invasie Oekraïne goed voordat regering viel

De Russische krant Novaya Gazeta zegt over overheidsdocumenten te beschikken waar reeds voor de val van de Oekraïense regering wordt overwogen wat te doen indien het kabinet van Victor Janoekovitch uit haar functie wordt ontheven.

Het document zou zijn opgesteld tussen 4 en 15 februari 2014, en voorstellen inhouden hoe de Oekraïne op te breken in autonome sectoren, Zuid-Oost Oekraïne in de Russische belastingeenheid op te nemen, en annexatie op langere termijn voor te bereiden.

Flagrante agressie

Vindt het regime van Assad. Dan gaat het over een nachtelijke actie van Turkije waarbij 40 militairen die de stoffelijke resten van Suleyman Shah, de grootvader van de stichter van het Ottomaanse Rijk bewaakten zijn geëvacueerd. Samen met de stoffelijke resten. Het mausoleum is een minuscuul stukje Turkije in Syrië.

De term “flagrante agressie” van de zijde van het Assad regime is diep cynisch gezien het nietsontziende geweld waarbij honderdduizenden Syriërs om het leven zijn gekomen. Helaas is de Turkse actie, waarbij geen grootschalige agressie van pas kwam (maar waarbij een dode viel vermoedelijk door een ongeluk en naar het schijnt de tombe is opgeblazen), op een hele andere manier cynisch. De Turkse militairen hebben zich een weg gebaand door Kobani om bij de tombe te komen. Datzelfde Kobani waar Turkije maanden bij heeft staan kijken hoe het verwoest werd door de belegering van de IS zonder een poot uit te steken.

NRC zit fout, ‘Selma’ wel eerlijk over LBJ

In zijn verder positieve bespreking van de film Selma in de NRC van afgelopen woensdag (betaalmuur) echoot recensent André Waardenburg de kritiek die erover in de Amerikaanse media rondzong:

[D]e film doet alsof Johnson de Voting Rights Act opzettelijk traineert, in werkelijkheid was dit niet zo en konden King en Johnson het vrij goed met elkaar vinden.

In diezelfde NRC herhaalt ook filmredacteur Coen van Zwol in het stuk Waargebeurd, maar toch zeker niet zo? (betaalmuur) deze kritiek:

Closing Time | Cut the Balls

De Sloveense komiek Klemen Slakonja eert zijn landgenoot, de marxistische cultuurfilosoof Slavoj Žižek, met bovenstaande parodie. Wie Žižek een beetje volgt, zal zowel scènes uit The Pervert’s Guide to Cinema (2009) als diverse uitspraken en de neurotische maniertjes van de provocatieve filosoof herkennen.

Voor wie de grap over de Mongoolse verkrachter niet goed volgt, is hier de uitleg van de meester zelf:

Een kijkje in Raqqa

Het leven in de IS-‘hoofdstad’ gaat ondanks alles door.

Op een bepaalde manier…

Last summer, crimes like smoking or failing to shutter a shop during prayer time would have earned transgressors several dozen lashes, but some religious police have started to accept fines in place of punishment from those who can afford it. There are even reports that they have been forcing traders to stay open through prayers, so that they can collect more money from them – around 1,500 Syrian pounds (around £5) each time.

It is not just money that they are short of. They lack blood for fighters injured in air strikes or on the frontline. People don’t want to donate, so they compel them. Anyone with business at the Islamic court is told first to go to a certain hospital, donate a pint of blood, then return with the receipt. Only then will the case be processed.

You can’t pay your way out of that donation, even if you do have money, which not everyone does. They have shut down many companies, including legal firms, for instance. Isis doesn’t believe in the old legal system, claiming that it tries to replace Allah’s law with the law of men.

Isis doesn’t want people to work, it just wants them to suffer, so that the men will join the group, and the women will marry Isis fighters. The Isis men seem to be sex-mad. They are always confiscating Viagra from pharmacies, which people think they use themselves. Many take several wives and are still looking for captives to take as concubines, like the Yazidi women.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende