De baten van een universitaire opleiding in de VS staan voor studenten steeds vaker niet meer in verhouding tot de kosten. Begin 2014 kwam een documentaire uit over de Amerikaanse universiteiten, met de titel Ivory Tower. Ik had een trailer gezien, maar op een lange vlucht kreeg ik de kans om de gehele documentaire te zien. De schuldenlast van studenten in Amerika bedraagt meer dan 1.000 miljard dollar; de banken die deze schulden financieren zijn dezelfde die bij de hypotheekcrisis een hoofdrol speelden. De documentaire laat zien wat dat betekent voor studenten, ouders en besturen van universiteiten. Er zitten teveel interessante elementen in om ze allemaal te noemen. De inleiding van de film is supersterk, met name ook door dit soort grafieken. De kosten voor colleges zijn sinds 1978 met 1120% gestegen, tegenover 200% voor voedsel en 600% voor gezondheidszorg.
Dit is de grootste WTF die ik ben tegengekomen in alle stelselherzieningen tot nu toe. Ouders van een suïcidale meid waarvoor opname een noodzaak is. Wilt u even eigen bijdrage aftikken, want u spaart immers kosten met een opname?
Het is wachten op de eerste gevallen van zelfmoord waarin onze politiek van mededogen een rol speelt.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
DATA - Er spelen vanzelfsprekend meer overwegingen mee wanneer een naam voor een kind wordt verzonnen. Maar de lijsttrekkers van de politieke partijen hebben een naam en het is waarschijnlijk onvermijdelijk dat er wel eens iemand denkt: “Hé, dat kind heet Diederik. Zou het naar Samsom zijn genoemd?”
De namenlijst van 2014 werd deze week gepubliceerd door de Sociale Verzekeringsbank. Vermoedelijk via de kinderbijslag hebben ze een volledig overzicht van alle gegeven namen. Joeri Stubenitsky, onvolprezen nieuwslezer en nieuwtjesjager twitterde afgelopen dinsdag de lijst met jongensnamen.
Voor een nerd als ik volstrekt onweerstaanbaar, zo’n lijstje. Naar de site, alle lijsten downloaden, omzetten naar Excel (ze staan in pdf) en sorteren en zoeken maar. De langste jongensnaam is snel gevonden (met de Lengte-functie van Excel de lengtes van de strings bepalen en dan sorteren). Je vraagt je wel af, hoe groot de hekel aan je eigen kind is als je die de naam “Ghëarmiangelijanno” geeft (18 karakters, er is er nog een met 18: “D’Angelo-Valentino” maar daar tellen de apostrof en het koppelteken ook mee.
Ook leuk, zoeken naar namen met opeenvolgende letters uit het alfabet. Jammer genoeg niemand met vier letters (Hijk zou toch kunnen, of Stuven; er bestaan wel gekkere namen). De jongensnamen met drie achtereenvolgende letters: Defano, Ghian, Marthijn, Peijke, Anopa, Carsten, Karst, Karsten, Korstiaan, Thorsten, Torsten, Justus, Kristupas en Augustus. De meisjesnamen: Sedef, Defeney, Defenity, Défineja, Defne, Sedef, Ghiarley, Hijab, Thijsje, Mijke, Pijke, Meijke, Rijkje, Marijke, Rijktje, Fijke, Kirsten en Kirstin. En ook de tweeletterige namen zijn het bekijken waard, jongens: Aj, AJ, Al, Ax, Bo, Bó, Co, Da, Di, En, Ha, Hu, Ib, Ip, Ji, Ko, Le, Li, Mo, Ot, Oz, Pé, Pu, Si, TJ, Ty, Wu, Xi, Ye, Yi, Yk, Yu en Zi. De meisjes: Ai, Bo, Do, El, Em, Fé, Ha, He, Jo, Ka, Ke, Le, Li, Lo, Lu, Na, Ni, Ot, Ro, Si, Su, To, Tu, Vu, Vy, Ya, Yi, Yu en Zi. Raar rijtje. Je hebt een jongen die “Aj” heet en ook een jongen die “AJ” heet. Afijn.
ELDERS - President Giorgio Napolitano van Italië is woensdag afgetreden. De voormalige communist heeft het als president langer uitgehouden dan al zijn voorgangers. Een vraag bij zijn afscheid.
‘Tegen hen die hopen dat ik doorga in mijn ambt, zeg ik simpelweg dat het mijn plicht is de tekenen van moeheid niet te onderschatten’, zei Napolitano (89) eind vorig jaar. Twee jaar geleden voelde hij zich nog wel verplicht door te gaan als president toen er geen opvolger gekozen kon worden. Met het voorbehoud dat hij tussentijds zou kunnen stoppen heeft hij zich toen laten overhalen. Napolitano zit al sinds 1953 in de Italiaanse politiek. Vermoeidheid mag hem op zijn leeftijd dus niet kwalijk genomen worden.
De onkreukbare jurist Napolitano haalde in de polls populariteitsscores van 90%. Hij werd geroemd vanwege zijn neutrale standpunt als staatshoofd dat boven de kibbelende partijen stond. In de roerige tijden van Berlusconi was hij een vast, betrouwbaar ankerpunt voor de Italiaanse rechtsstaat. Voordat hij in 2006 aantrad als president was hij onder andere minister van Binnenlandse Zaken. Het grootste deel van zijn leven was hij parlementslid voor de communistische partij PCI.
Napolitano meldde zich vanuit het antifascistisch verzet direct na de Tweede Wereldoorlog aan bij de PCI. Met die partij was hij in de Koude Oorlog trouw aan de Sovjet-Unie. Later bekende hij openlijk spijt over zijn opstelling in 1956 tijdens de Russische inval in Hongarije. Vijftig jaar later legde hij als Italiaans president een krans op het graf van Imre Nagy, Hongaars premier in 1956 en voorstander van destalinisatie, die moest wijken voor de Sovjets, en na een geheim proces ter dood werd veroordeeld en terechtgesteld.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
ELDERS - Vandaag krijgt de Saoedische blogger Raif Baddawi zijn wekelijkse afranseling. De Guardian vertaalde een gedeelte van zijn teksten die een beeld oproepen van iemand die pleit voor een open en seculiere maatschappij waar de invloed van het geloof is beperkt tot de privé-sfeer.
Twee voorbeelden:
Secularism respects everyone and does not offend anyone … Secularism … is the practical solution to lift countries (including ours) out of the third world and into the first world.
COLUMN - Hoewel de Egyptische grootmoefti Shawqy Ibrahim Abdul Kareem Allam de aanslag op Charlie Hebdo een terroristische daad noemde, kan hij nog steeds niet lachen om de humor van het Franse tijdschrift. Zijn toorn treft vooral het nieuwe nummer van het satirische blad met op de voorkant een huilende Profeet met een bordje ‘Je suis Charlie’ in zijn handen en daarboven de tekst ‘Alles is vergeven.’
Het nummer komt uit in een oplage van vijf miljoen in plaats van de gebruikelijke zestigduizend exemplaren, onder meer in het Arabisch, Turks, Spaans en Engels. Charlie Hebdo smeedt het ijzer als het heet is. Kassa! En een dikke vinger in de richting van alle islamitische criticasters en andere bange mensen, die blijven volharden in de gedachte dat islam en humor niet samen zouden kunnen gaan. Lef kan de makers van Charlie Hebdo in ieder geval niet ontzegd worden.
Volgens de Egyptische wetsgeleerde zal de cartoon een nieuwe golf van haat in de westerse en Franse samenleving veroorzaken en dat komt de dialoog tussen beschavingen niet ten goede. Dat is ook best moeilijk als de ene beschaving met twee benen in het nu staat en de andere spiritueel gezien in de donkere Middeleeuwen. De kans dat islam en de westerse democratieën ooit nog op een lijn zullen komen schat ik laag in. Als het maken van sneeuwpoppen al gevoelig ligt, hoe moet het dan met serieuze vraagstukken als abortus, het homohuwelijk, vrijheid van godsdienst, Israël en de definitie van humor?
COLUMN - Er klinkt een enorme knal. Het komt uit de keuken, er ontploft iets. Ik schrik me rot.
‘Wesley is in de keuken, hoe is het met hem?’ is het eerste dat ik denk. Mijn collega zit een seconde net zo verstijfd als ik en een van de kinderen komt snel een stukje dichterbij me zitten.
Na de eerste schrik rent mijn collega naar de keuken. Ik blijf bij de kinderen. De een giechelt, de ander trilt. Tot mijn grote opluchting komt Wesley, ongedeerd, de keuken uit. Krom van het lachen.
‘Hahaha, nou, de melk is warm, hoor!’ lacht hij. Ik kijk in de magnetron. Daar ligt een plasje melk op de glazen plaat. Omringd door duizenden stukjes glas. En een metalen lepeltje… Wesley zag mijn collega en mij in de huiskamer zitten. Hij had het idee dat we trek in koffie hadden. Dat ik er altijd warme melk in doe, wist hij. En dat ik daar de magnetron voor gebruik, wist hij ook. ‘En dat er nooit metaal in een magnetron mag, wist ik ook,’ zegt hij. ‘Maar ik dacht, dertig seconden, dat kan wel. Nou, niet dus!’
Wesley is elf en ‘er zit geen kwaad in’. Hij vindt iedereen aardig, hij vindt alles leuk en is uiterst behulpzaam. Hij ligt goed in de groep en zijn moeder ziet hem, sinds hij bij ons woont, met de dag groeien.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Theo Parrish is een dj uit Detroit met twee universitaire studies in zijn achterzak. Het leidt tot zorgvuldig, zij het ook wat traag opgebouwde nummers met veel aandacht voor detail, zoals bovenstaande.
OPINIE - Een nieuwe affaire in onze krijgsmacht lijkt in de maak: volgens Brandpunt Reporter heeft het ministerie van Defensie marinepersoneel jarenlang, willens en wetens, laten werken in een met asbest verontreinigde onderzeeër. Het ministerie ontkent dit. Het zou echter niet de eerste keer zijn dat onnodig gespeeld wordt met de gezondheid en de levens van defensiepersoneel. In dit artikel van János Betkó volgt een overzicht van verschillende affaires, en worden vragen gesteld bij het werkgeverschap van Defensie.
Gifverf, ondeugdelijke landmijnen en munitie met verarmd uranium
Vorig jaar werd bekend dat Defensie haar militairen meer dan tien jaar heeft laten werken met kankerverwekkende chroomverf. Het bestanddeel chroom-6 is zwaar giftig. Het blijkt dat Defensie in 1987 al wist dat de veiligheidsmaatregelen om het personeel te beschermen tekort schoten. Niettemin is tot 1998(!) hier niets aan gedaan, waardoor onnodig militairen ziek zijn geworden en zijn gestorven.
Minstens zo bekend, zijn de onnodige doden die vielen door het gebruik van ondeugdelijke landmijnen. Een van ’s lands bekendste klokkenluiders, Fred Spijkers, maakte bekend dat Defensie deze mijnen gebruikte. Toen een militair in 1984 daardoor overleed, en Defensie claimde dat deze militair was omgekomen door eigen nalatigheid, luidde Fred de klok. Hij onthulde dat al zes dienstplichtigen daarvoor waren overleden door het gebruik van dit soort mijnen. Defensie greep echter niet in, ondanks dat al sinds 1970 bekend was dat deze mijnen onveilig waren.
Eerst het slechte nieuws. Ze bidden nog altijd. De priesters, de rabbijnen, de imams. En de dodenklok van Notre-Dame heeft geluid. Meisjes met blote borsten waren er helaas niet te bespeuren. Wolinski zal ontgoocheld zijn. Het jezuïetenblad Études heeft jullie cartoons over de kerk gepubliceerd. Echt waar. Zelfs die waarin Benedictus XVI met een Zwitserse wacht trouwt. Zelfs die waarin paus Franciscus met een pluim in zijn reet door Rio loopt. Grote stijl is dat, jullie tekeningen in dat tijdschrift.
Maar dat is nog niet alles. L’Equipe heeft op de cover jullie lof gezongen. En Poetin heeft zijn deelneming betuigd. En Arnold Schwarzenegger heeft een abonnement genomen. Probeer dat maar eens uit te leggen aan Cabu. […]
‘Je suis Charlie’ stond er in reuzengrote lichtletters op Times Square, net boven de koers van de Nasdaq. Ze dachten waarschijnlijk eerst dat het de naam van een beleggingsfonds was.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
