Microkrediet: van ngo naar financiële instelling

Door toeval raakte in februari een week embedded bij een studiereis van Oikocredit naar de effecten van verstrekte microkredieten in India. Het was heel leerzaam eens ter plekke te zien hoe zo'n krediet nou werkt. Dit is de derde van vijf verslagen. De meeste microkredietverstrekkers zijn van oorsprong ngo. Hun missie is het verbeteren van de leefomstandigheden onder het armste deel van de (rurale) bevolking. Op een gegeven moment werd kredietverstrekking een van de instrumenten daartoe. Het belang van dit instrument nam steeds verder toe. Tegelijkertijd leidde het wereldwijde overschot aan liquiditeit voorafgaand aan de economische meltdown ertoe dat ook in de Indiase microkredietsector teveel geld gepompt werd door winstbeluste en/of onervaren organisaties. Die bom barstte in 2010. De aanleiding was de beursgang van de grootste microkredietverstrekker van India, SKS. Te midden van protesten tegen deze stap doken verhalen op over zelfmoorden als gevolg van te hoge schulden. De regering van de staat Andhra Pradesh, een voorloper op het gebied van microkredieten, greep in door een rem te zetten op de mogelijkheden van kredietverstrekkers om schulden te innen. Het gevolg was dat leners stopten met betalen en kredietverstrekkers met het uitzetten van nieuwe leningen. De markt stortte in.

Door: Foto: Het hoofd sociale projecten van Annapurna Microfinance licht het beleid toe (foto: Opmeer Reports) copyright ok. Gecheckt 08-11-2022
Waan van de dag

‘Westen meet met twee maten’

, door

Aldus Sico van der Meer, proliferatie- en Irandeskundige van Instituut Clingendael:

‘Israël blaast al heel lang hoog van de toren dat Iran probeert kernwapens te maken. Terwijl het zélf, als enige in de regio, beschikt over atoomwapens. Jeruzalem weigert zich ook aan te sluiten bij het Non-Proliferatie Verdrag (NPV), dat inspecties van nucleaire installaties mogelijk maakt en de verspreiding van kernwapens moet tegengaan. Iets wat Iran wél heeft gedaan. Het zou verstandig zijn als Israël een toontje lager zou zingen.’

Israël behoort anno 2015 tot de drie landen in de wereld die het NPV-verdrag niet heeft ondertekend. Ook bij een ander belangrijk verdrag tegen massavernietigingswapens, het chemische wapenverdrag, is Jeruzalem geen partij. In tegenstelling tot vrijwel alle landen. Zelfs aartsvijand Syrië heeft dit verdrag nu geratificeerd.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | Update januari 2015

, door

DATA - De Britten waren weer eens traag. MetOffice had zelfs een korte staking. Maar nu de laatste cijfers binnen zijn, kunnen we u weer een update geven van de opwarming van de aarde.

En ja, het gaat over opwarming. Alle langjarige gemiddelden uit ons overzicht hebben een nieuwe recordwaarde bereikt.

wereldtemp_201501_475

Verder hebben zowel NOAA als GISS een nieuw record bereikt op hun lopende 12-maandsgemiddelde. En dat zonder El Niño nog steeds.
Overigens zijn de wetenschappers nog steeds bezig met het “klimaathiaat“. Maar goed, die lopen altijd wat achter. Wel interessant leesvoer omdat er natuurlijk wel sprake is/was van een tijdelijke vertraging.

Ander nieuws. Zoals u gelezen had, werd recent duidelijk dat een “scepticus” onder de wetenschappers voor zijn werk geld kreeg uit de fossiele hoek (en hij dat nooit heeft vermeld).

Minder aandacht kreeg de geldstroom naar de denktank van berucht crypto-scepticus Bjorn Lomborg. Wie had dat nou verwacht.

Het overzicht van de wereldwijde temperatuurafwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut4, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (drie jaar) , 132 maanden (elf jaar) en dertig jaar. Let op: het gaat hier om gemiddelde afwijkingen over meerdere reeksen met verschillende referentieperiodes. Getallen bieden dus alleen een indicatie van de trend.

Foto: *USB* (cc)

Een bal op TV | Slot

, door

COLUMN - Mijn wekelijkse impressie over wat ik op de televisie zag, zal niet meer verschijnen. De reden is simpel: ik heb er geen lol in. Dat heeft met een paar dingen te maken.

TV-programma’s geven een scheef beeld van de Nederlandse politiek. Programma’s worden gemaakt door journalisten, maar ze hebben voor de TV een technisch ingewikkelde klus. Even een verhaal doorbellen of mailen naar de krant is simpel: het thuisfront doet de rest. Maar een programma maken is veel ingewikkelder. Dat gaat ten koste van de inhoudelijke investering.

Wat is politiek nieuws?

Journalisten hebben een simpele opvatting van nieuws: als er ergens rotzooi is. Politiek conflict: “Hmm.” Bloedende koppen: “We komen er aan!” Mijn maatje uit de collegebanken, Hans Polak, zei het letterlijk: “Geen bloedende koppen in de Amsterdamse Raad, dus inrukken met die cameraploeg.” Nieuws moet sensatie zijn.

De TV heeft ernstige beperkingen: politiek nieuws is ongeveer gelijk aan hetgeen in en rond de Tweede Kamer gebeurt: de kaasstolp rond het Binnenhof. Ik ben verslingerd aan “De fractie”, maar politieke programmering moet informeren en inzicht verschaffen. Het politieke nieuws is vooral de benauwende omhelzing van politiek en journalistiek.

Gebeurt dat dan helemaal niet, informeren en inzicht verschaffen? Eerlijk gezegd: weinig. Wie mij las, zag dat ik vooral schreef over politieke praatprogramma’s, aan Buitenhof, aan Tegenlicht, soms Jinek of Pauw. Het zijn programma’s met redacties, die iets voorstellen en iets proberen bij te dragen aan informatie van het publiek, buiten het hijgerige theater van alle dag om.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Quote du Jour

Quote du jour | A decent girl

, door

You can’t clap with one hand – it takes two hands […] A decent girl won’t roam around at 9 o’clock at night. A girl is far more responsible for rape than a boy. Boy and girl are not equal. Housework and housekeeping is for girls, not roaming in discos and bars at night doing wrong things, wearing wrong clothes. About 20 per cent of girls are good.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KORT | Mark Rutte – The Movie

, door

OPINIE - Ofwel: met taal kun je leuke dingen doen.

Er is een verkiezingscampagne aan de gang. En dus komt Mark Rutte – als boegbeeld van de VVD – met wat YouTube-filmpjes.

Ik heb me ertoe gezet eentje te bekijken – so you don’t have to. Deze om precies te zijn:

Vanaf ongeveer 4:00 begint een veelzeggend stukje monoloog (lichtjes geredigeerd voor duidelijkheid) over zijn vrijwilligerswerk op een vmbo:

Deze kinderen hebben dus echt te maken met discriminatie.

Dat kun je – helaas – niet met een wet stoppen.

En dan leg ik ze als liberaal uit: ‘Als je als Mohammed twee keer zo lang moet solliciteren dan iemand die Piet heet, heb jij de keuze of je toch doorzet.

En als je dan toch doorzet, kun je uiteindelijk burgemeester van Rotterdam worden als je “Ahmed” heet.

‘Ja, jij hebt makkelijk praten,’ [zeggen ze dan].

Maar dan praat je er over door en hoop ik dat ik het zaadje plant van ‘Jongen, geef niet op.’

Er is heel wat mis met dit stukje (in de tweede zin zit bijvoorbeeld – zij het impliciet – een vals dilemma), maar het onderstaande vond ik toch wel het opvallendst:

En als je dan toch doorzet, kun je uiteindelijk burgemeester van Rotterdam worden als je Ahmed heet.

Foto: Guido van Nispen (cc)

Een leven lang leren

, door

ANALYSE - De column van Han van der Horst die afgelopen zaterdag op Joop.nl verscheen is mij uit het hart gegrepen. Hij benoemt dit stuk een aantal punten die ik dermate belangrijk vind dat ik ze graag nog even op rij zet.

Het opheffen van de democratie in de besluitvorming op de universiteiten heeft volgens hem geleid tot een onverantwoordelijk rendementsdenken dat keer op keer leidt tot mislukkingen:

(…) megalomane egotrippers konden op topposities ongeremd hun gang gaan, raden van toezicht en colleges van bestuur jutten elkaar op in plaats van dat er sprake was van een gezonde controle. Dat  leidde tot onberaden bezuinigingen, fusiegolven in het hbo en het in de markt zetten van allerlei nieuwmodische opleidingen – Europese Studies, vrijetijdsmanagement et cetera – die als multidisciplinair werden gepresenteerd maar in feite studenten op heel breed gebied alleen maar oppervlakkigheden boden. Naast de onberaden bezuinigingen zag men even onberaden investeringen. Tot in derivaten toe. De werkvloer werd ondertussen aan een groeiende hoeveelheid administratieve controles onderworpen.

Wat klinkt dat toch allemaal treurig herkenbaar. Niet voor niets wordt in het stuk de universiteit vergeleken met “woningbouwverenigingen, de zorginstellingen en voormalige overheidsbedrijven”. Er is een hoop stukgemaakt in de jaren 90. Het is zo jammer dat veel politieke partijen (VVD, D66) daar nog steeds niet van geleerd hebben.

Maar goed, terug naar de universiteit. Opvallend is van der Horsts hekel  aan multidisciplinaire studies, als stuk voor stuk mislukte pogingen om op die veranderende arbeidsmarkt in te spelen. Om op een continu veranderende arbeidsmarkt en samenleving voorbereid te zijn, moet je volgens van der Horst juist een studie volgen die verdieping geeft, die studenten leert dat er meer is dan de waan van de dag. Weg met ‘Europese studies’, ga Deens studeren. Om in de media te gaan werken ga je geen ‘Mediastudies’ of ‘Communicatieleer’ studeren, maar Psychologie. Ik kon het tot zover niet méér met van der Horst eens zijn.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Vorige Volgende