Geen voetbal zonder rumoer van hooligans. Volgens de Schotse socioloog Waiton bestaat er een elitair vooroordeel over voetbalsupporters en worden zij zwaarder gecriminaliseerd dan anderen die zich misdragen. De rivaliteit van voetbalsupporters brengt bepaald niet fijnzinnige omgangsvormen met zich mee. Er wordt onder invloed van overvloedig alcoholgebruik nogal eens stevig gevochten rond de stadions. En dan zijn er in het stadion nog de spreekkoren, de liedjes, de scheldpartijen over en weer, en de haatdragende uitingen tegen individuele spelers. In de wedstrijd van Ajax tegen Feyenoord van begin dit jaar had doelman Kenneth Vermeer van Feyenoord (ex-Ajax) het bijvoorbeeld zwaar te verduren. Hij werd voor ‘hoerenjong’ en ‘NSB’er’ uitgemaakt. Voor de wedstrijd werd een pop met zijn naam opgehangen alsof hij de doodstraf kreeg. Regelmatig zijn er incidenten vanwege racistische of antisemitische uitingen. "We gaan op Jodenjacht" is een kreet, die al uit de jaren tachtig dateert, en inmiddels volledig is ingeburgerd bij voetbalsupporters die bij Ajax op bezoek gaan. De Ajax-supporters zelf gebruiken "Joden" als geuzennaam, en hangen naast het clubvaandel de Israëlische vlag. De reacties daarop van de tegenpartij worden door de buitenwacht opgevat als een kwalijke vorm van antisemitisme.
Jo Cox, parlementslid voor Labour is vanmiddag neergeschoten en aan de gevolgen daarvan overleden. De aanvaller zou volgens een getuige “Britain first!” geroepen hebben. Veel is nog onduidelijk, maar ze voerde campagne voor het “remain”-kamp, en was zeer betrokken met Syrië en de vluchtelingenkwestie.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
COLUMN - De magische datum van 23 juni nadert met rasse schreden, in het Verenigd Koninkrijk is de discussie over een Brexit inmiddels volledig uit de hand gelopen. Voor- en tegenstanders slingeren elkaar bedragen om de oren die de EU het VK per dag zou kosten, smijten met aantallen immigranten, en strijden over wat soevereiniteit nou eigenlijk betekent.
In deze discussie krijgt de EU de schuld van alles wat niet goed gaat in het VK: werkloosheid, slechte dure huurwoningen, verouderde openbare voorzieningen, globalisering en de recessie. En natuurlijk de immigratie. De EU, dat zijn de elites, zakkenvullers, egoïsten. Daar moeten we zo snel mogelijk vanaf.
Het gebrek aan kennis is vaak pijnlijk, de Britten zijn, net als veel andere EU-burgers, heel slecht geïnformeerd over wat de EU is. Ze hebben het over een dictatuur, een superstaat, een soort hogere macht. Dat is ook niet verwonderlijk: decennialang hebben politici mislukkingen op de EU afgeschoven, en successen voor zichzelf opgeëist. Eerlijke informatie werd weinig of niet gegeven. Daar plukken we nu de zure vruchten van.
Cameron heeft de gevolgen van zijn beslissing om een referendum over het EU-lidmaatschap te houden niet voorzien. De woede, de frustratie, de haat die tijdens de campagne naar boven is gehaald, heeft de Britse maatschappij gespleten. De schade is groot, of er nu een Brexit komt of niet.
COLUMN - Wat de slachting in Orlando zo gruwelijk maakte, was niet alleen de schaal ervan – zelfs al was het een van de grootste individuele aanslagen die het westen de afgelopen decennia heeft gezien. Eén enkele schutter: 50 doden en 50 gewonden.
Waar Breivik het op socialistische jongeren had voorzien, de broers Tsarnaev op deelnemers en toeschouwers van de Boston Marathon, en in Parijs satirici, concertbezoekers en terrasgangers werden neergemaaid, was nu voor het eerst een groep het doelwit die al van oudsher en van vele kanten onder vuur ligt: lesbiennes, homoseksuelen, transgenders en biseksuelen.
Ja, het was een terroristische aanslag; ja, de dader riep dat hij dit uit naam van ISIS deed. Maar deze dader richtte zijn haat – meer nog: zijn machinegeweer – anders dan eerdere aanslagplegers heel specifiek op al wie niet netjes heteroseksueel was. Op lesbiennes, homoseksuelen, transgenders en biseksuelen.
Niemand die tot die groep behoort, is in zijn of haar persoonlijk leven gevrijwaard gebleven van angst, pesterijen, lastigvallerij of bedreigingen. Werkelijk iedereen die tot die groep behoort, schudt desgevraagd uit de losse mouw een akelige serie anekdotes van schrijnende discriminatie, gevaarlijke situaties, en confrontaties die nog maar net goed afliepen. Plus dat iedereen die tot die groep behoort, te veel verhalen kent van lotgenoten die op straat om niets in elkaar zijn getimmerd. Of nou ja, om niets – nee, zuiver omdat ze niet heteroseksueel zijn.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De twijfels over de integriteit van DENK-voorman Selçuk Öztürk worden wat mij betreft bepaald niet weggenomen door het filmpje dat de beweging gisteren als verweer publiceerde.
Of lees hier na wat de NRC over de reactie van DENK zegt.
Dan kunnen ze bij DENK wel zeggen dat de media erg vaak als poortwachters voor de zittende macht fungeren (waarin ze overigens in belangrijke mate gelijk hebben), maar dat neemt niet weg dat Öztürk zich op zijn best als een handige ritselaar opstelde die (toen hij ook fractievoorzitter van de PvdA in Roermond was) zijn persoonlijke zakelijke belangen laat prevaleren boven het algemeen belang.
COLUMN - Belangenverstrengeling is een probleem: als uw adviseur er belang bij heeft dat u een bepaalde hypotheek afsluit, kunt u daar de dupe van worden. Maar ook de adviseur zelf kan slachtoffer worden; de belangenverstrengeling verstoort namelijk haar denkprocessen en beslissingen. Dit gebeurt zelfs, of juist vooral, als het geldelijke gewin klein is.
In een klassiek artikel uit 1957 genaamd “The cognitive consequences of forced compliance” demonstreerden psychologen Leon Festinger en James Carlsmith het fenomeen “cognitieve dissonantie”. In een experiment moesten deelnemers een half uur lang een heel saaie taak doen. Daarna werd ze gevraagd om toekomstige proefpersonen te overtuigen mee te doen door ze te vertellen dat het experiment juist heel interessant en spannend was.
Als beloning voor deze misleiding beloofden de onderzoekers sommige deelnemers een beloning van $1, en anderen van $20, terwijl een controlegroep niet werd gevraagd om een ander te misleiden. Na afloop rapporteerden alle proefpersonen hoe interessant ze het experiment echt vonden. Het bleek dat de $1 euro groep een veel positievere mening had over het experiment dan de controlegroep, en ook meer bereid was er nogmaals aan mee te doen. Hun mening over het experiment diende dus ter rechtvaardiging van hun pleidooi en ter reductie van de “dissonantie” die volgt uit de wetenschap een leugenaar te zijn.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Stephen Fry heeft écht, en al heel lang, een hekel aan dans. Dat is nu uitgebeeld, in dans.
(via … )
Dit is het Sargasso-café van woensdag 15-06-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
De Heartless Bastards komen uit Cincinnati, Ohio en spelen stemmige, goed doordachte indierock.
Lees en huiver.
Het was ongeveer hoe ik een live-uitvoering van een GeenStijl-reactiedraadje voor me zie.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.