Al een tijdje zou ik iets willen schrijven of iets willen lezen over cultuurrelativisme en cultuurchauvinisme wat enige waarde heeft. De Hendrik Jan Schoolezing van Edith Schippers was dat helaas niet. Nu is het in de eerste plaats al erg jammer dat de zorgen die zij heeft over de "vrijheid van haar dochter om haar eigen keuzes te maken, hoe zij wil leven, om haar eigen identiteit te bepalen" zich niet richt op de toenemende ongelijkheid in onze samenleving en de – haast erfelijke – stratificatie tussen hoogopgeleide en laagopgeleide mensen. In plaats daarvan gaat het over (vreemde) culturen, die haar dochter die vrijheid zouden ontzeggen. De grootste bedreiging voor onze cultuur, onze normen en waarden ligt volgens Schippers niet in die toenemende ongelijkheid. Die bedreiging zou liggen in de compromissen die met name hoogopgeleide mensen bereid zijn te maken ten aanzien van onze kernwaarden.
Dit is het Sargasso-café van woensdag 21-09-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
COLUMN - ‘Je lijkt wel een feminist.’ Ik sloeg een beetje achterover van die reactie. En vooral van de lichte verbazing die ik erin hoorde. Aanleiding was een recensie van mijn hand in De Volkskrant van De oorlog tegen vrouwen, van de Britse documentairemaakster Sue Lloyd-Roberts. Het boek is een vlammende aanklacht tegen al het onrecht dat vrouwen wordt aangedaan, van besnijdenis en vrouwenhandel tot uithuwelijken en groepsverkrachting (waarbij het slachtoffer de schuld krijgt).
Ik schreef er een vurig stuk over, met als centrale vraag: hoe zijn mannen daartoe toch in staat? Hoe kan een groep mannen (niet zo lang geleden, in India) een meisje oppikken met een busje, haar gruwelijk verkrachten, verminken, en dan voor dood achterlaten aan de kant van de weg? Lloyd-Roberts besteedt daar geen aandacht aan. Het gaat haar om de aanklacht.
Maar waarom gebeurt dit al sinds de grijze oudheid, in vrijwel alle culturen? Wat bezielt de man? En dan is er die reactie ‘je lijkt wel een feminist’. Alsof je een vrouw moet zijn, geïnteresseerd moet zijn in vrouwenrechten, om hierover verontwaardigd te raken. Zó diep zit blijkbaar het wij versus zij.
Lloyd-Roberts boek heeft de ondertitel: En de moed om terug te vechten. Ze wil uiteraard graag aandacht besteden aan vrouwen die weigeren om zich bij de mannelijke overheersing neer te leggen. De voorbeelden zijn schaars. Niet alleen bij Homo sapiens, ook in de dierenwereld.
ACHTERGROND - Tijdens Prinsjesdag wordt de begroting van de overheid voor volgend jaar gepresenteerd. Zoals altijd zal er weer veel met miljarden worden gegoocheld.
In de politiek gaat het om ‘keuzes maken in schaarste’ zoals Mark Rutte het onlangs in Zomergasten uitdrukte. Over welke schaarste heeft hij het, en waar gaat het bij Prinsjesdag werkelijk om?
Ondanks zijn hoge functie is Mark Rutte een bescheiden en keurige liberaal. Wie hem in Zomergasten heeft gezien weet dat hij niet machtshongerig is en dat hij het als zijn taak ziet schaarse middelen zo goed mogelijk te verdelen. Ook zijn collega’s denken er zo over. Sander Dekker bijvoorbeeld weigerde onlangs in te gaan op een verzoek van de nieuwe omroepbaas Shula Rijxman om het budget voor de omroep met vijftig miljoen te verhogen. Zijn motivatie :
Het is niet reëel […] De publieke omroep is natuurlijk belangrijk, maar we hebben het hier niet over de nationale veiligheid of [over] onderwijs voor onze kinderen.
Het is dus een soort triage: bij een gegeven budget bepalen politici welke overheidstaken prioriteit hebben. Niet alles kan doorgang vinden en ze moeten daarom vaak pijnlijke keuzes maken. Het publiek van informatie voorzien – hoe belangrijk ook – heeft volgens Dekker een lagere prioriteit dan veiligheid en onderwijs [1]. Hij moet woekeren met schaarse middelen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Het Colombiaanse Bomba Estéreo heb ik vorig jaar ook al eens onder de aandacht gebracht. Maar nog een keer kan geen kwaad, want dit is een van de beste eigentijdse acts uit die contreien. De nieuwe clip is twee weken uit en al over de drie miljoen clicks. Zoveel latino’s kunnen onmogelijk ongelijk hebben.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Feeling, for lack of a better word, is what drives most Americans’ perceptions of Hillary Clinton, one of the most complex and resilient figures in U.S. politics, yet also, after decades of probing scrutiny, less a real person than a vessel for Americans to collectively project their anxieties, fears, frustrations and identity struggles. Across the country, people of every political persuasion – men, women, millennials, baby boomers – told me they were eager for a woman president, just not this woman. Clinton is “inauthentic,” some say, as well as selfish – “Her eyes are on her own game,” one Democrat noted – calculating and corrupt. Another told me, “She’s a fucking liar.”
Dit is het Sargasso-café van dinsdag 20-09-2016. Hier kan onder het genot van een virtueel drankje, nootje en/of kaasplankje alles besproken worden wat elders off topic is.
Hierboven ziet u singer/songwriter Denise Ho een poging doen dit zoetsappige liedje een live uitvoering te geven, terwijl ze uit alle macht probeert de slappe lach te bedwingen.
De Chinese autoriteiten zouden willen dat het daarbij gebleven was, want sinds twee jaar is de populaire zangeres politiek activist voor de democratie in Hong Kong geworden. Het kostte haar onder andere een contract met Lancôme.
Er zijn twee soorten klimaatontkenning volgens Michael Hoexter:
1. Harde klimaatontkenning . Donald Trump bijvoorbeeld.
2. Softe klimaatontkenning . De grote meerderheid van de mensen die cynisch zijn geworden over de mogelijkheden om er nog wat aan te doen.
De eerste groep kunnen we frontaal aanvallen, maar de tweede groep is veel lastiger om aan te pakken. Deze is bovendien ook veel groter. De auteur stelt een aanpak voor zoals ‘war on poverty’ of ‘war on cancer’.
Een aantal opvallende (afgezien van de eerste) conclusies uit recent onderzoek van het Verwey-Jonker Instituut:
Al deze gegevens wijzen erop dat niet zozeer de culturele achtergrond van jongeren de oververtegenwoordiging verklaart, maar de omstandigheden waarin zij opgroeien.* Er zijn daarentegen ook uitkomsten van het onderzoek die erop wijzen dat migrantenjongeren minder zelfcontrole hebben en een positievere houding hebben ten opzicht van geweld dan niet-migrantenjongeren. Mogelijk speelt culturele achtergrond wel als het gaat om de meer individuele factoren die ten grondslag kunnen liggen van criminaliteit.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
