Volgens peilingen van Maurice de Hond is de PVV nu virtueel de grootste partij. Het politieke cliché luidt dat peilingen dagkoersen zijn, maar ze bieden wel voldoende stof tot speculeren. Als de regering niet eerder struikelt dan zijn de volgende verkiezingen op 11 mei 2011. Al over anderhalf jaar dus. Gekkigheden daargelaten, en gekkigheden zullen er zijn, lijken de winnaars en verliezers van die verkiezingen nu al bekend. Grote winnaars zullen de PVV en D66 zijn. De verliezers zijn de regeringspartijen PVDA en CDA. De formatie van een stabiele regering lijkt daardoor een haast onmogelijke klus te worden.
Zoals het er nu uitziet strijden 3 partijen om de eerste positie: PVV, D66 en het CDA. Tussen de 3e en 4e plek zit een hele tijd niets en dan volgen VVD, SP, PVDA en Groen Links. Het CDA staat nu virtueel derde en zit al tijden in een neergaande spiraal. Als JP het tij weet te keren en van het CDA toch nog de grootste partij weet te maken, is er weinig aan de hand. Of je het CDA nu pragmatisch noemt of machtwellustig: ze vinden het geen probleem met wie dan ook een regering te vormen. Zolang ze zelf maar de lakens uitdelen. En daar zit nu net het probleem voor de christendemocraten: de kans lijkt groot dat het CDA niet de grootste partij wordt. En dan?
Dan wordt D66 van Pechtold misschien wel de grootste partij. Die zal niet willen samenwerken met zijn grootste tegenstander: de PVV. CDA en PVDA vallen ook af, want die hebben flink verloren en zullen willen bijkomen in de oppositie. Dan blijven de liberale broeders VVD en GroenLinks over, maar dan heeft die potentiële regering onder Pechtold nog steeds geen meerderheid. En dan wordt het lastig. Met de SP erbij zou de meerderheid er wel zijn, maar die partij is in economisch opzicht de tegenpool van VVD en D66. Geen logische combi dus. Een stabiele regering met Pechtold aan het roer? Ik zou niet weten hoe.
Als er nu verkiezingen zouden zijn, zou niet het CDA of D66 de grootste zijn, maar de PVV. Ondanks de huidige AOW flirt met de SP zijn de meest natuurlijke bondgenoten van de PVV: de VVD, TON en het CDA. VVD en TON willen vast wel, maar in het CDA zal enorm veel weerstand zijn om onder Wilders te dienen. En zonder het CDA valt er door Wilders niets te regeren. En dan? Ja, wat dan? Dan zitten de politieke partijen in een impasse. De verliezers zullen er weinig voor voelen de impasse te doorbreken door in een regering te gaan zitten waarin ze alleen maar kunnen verliezen. Er zal onrust zijn, onzekerheid en instabiliteit. Kortom: een machtsvacuüm.
En wat staat het Nederlandse volk dan te wachten? Zijn we in het toekomstige rampjaar 2011 redeloos, radeloos en reddeloos verloren? Zeker niet. Er is één iemand op die dit allemaal al voorziet. Een in Nederland onderschat man. Een onbegrepen man. Ja, zelfs een bespot man. Ik heb het over niemand minder dan prins Willem Alexander. Volgend jaar wordt hét jaar om definitief de macht te grijpen en de absolute monarchie in te voeren. Weg met de besluiteloze en democratische praatjesmakers: één sterke man voor één sterk volk. Wij, het Nederlandse volk, verdienen het!
Reacties (29)
minderheidsregering is ook altijd nog een mogelijkheid, is al wel weer een jaartje of 40 geleden volgens mij, maar toch.
@1: Dat lijkt me met het huidige politieke klimaat wel bijzonder moeilijk regeren. Het zit er dik in dat een motie van wantrouwen niet lang op zich laat wachten (zeker met PVV in de oppositie). Daarnaast ben ik benieuwd naar het voordeel dat jij ziet in gedoogsteun (waarbij je door het volk toch gezien wordt als deelnemer regering, terwijl je niet aanschuift bij het ministersoverleg). Zeker ook gezien de doorlopende polls verwacht ik dat een minderheidsregering het geen vier jaar (en zelfs niet de helft daarvan) uithoudt.
JP gaat naar Europa, dus da’s 1 probleem opgelost voor het CDA. Dan zullen ze wel weer de grootste worden.
Historisch gezien is het waarschijnlijker dat de PvdA na een groot verlies weer in een regering stapt dan dat ze in de oppositie gaan zitten. Voor deze partij is immers regeringsverantwoordelijkheid bijna de kern van het bestaan. Eigenlijk geldt dit ook voor het CDA, al hebben zij amper in een regering gezeten zonder de grootste partij te zijn. Een D66-VVD-GL-PvdA/CDA-coalitie lijkt me dan ook zeker niet onwaarschijnlijk.
We hebben het er al eerder over gehad, maar waarom wordt er steeds zoveel waarde gehecht aan of een partij verliest of wint bij de verkiezingen? Dat houdt namelijk in dat de stem van iemand die van partij wisselt zwaarder weegt dan van iemand die blijft.
Meerderheid is meerderheid. Een coalitie D66-CDA-PvdA (lekker in het midden weet je wel) is wel denkbaar, behalve dat misschien niemand onder Pechtold wil dienen.
Ik vrees (=acht zeer waarschijnlijk) trouwens voor CDA-VVD-PVV. Het enige goede zou zijn dat de PVV een LPFje doet en zo na twee jaar uitgerangeerd is.
W.A. is te dom om sterk te zijn. In dat opzicht lijkt hij gelukkig niet op zijn moeder.
@3 Zou natuurlijk goed kunnen. Of ze de grootste worden weet ik niet, maar ze zullen volgens mij wel (weer) een aantal zetels moeten inleveveren. De hondstrouwe CDA kiezer is volgens mij langzaam aan het uitsterven. Net zoals de vaste achterban van de PVDA al is opgelost…
@5: “Een coalitie D66-CDA-PvdA (lekker in het midden weet je wel) is wel denkbaar”
Maar op grond van de huidige peilingen niet, simpelweg omdat ze bij lange na geen 76 zetels heeft. CDA-VVD-PVV haalt overigens ook geen meerderheid.
@ Meerderheid is meerderheid. Maar als het CDA nu eens niet (nu virtueel nr. 3!!) de grootste wordt ontstaat er wel degelijk een bijzondere situatie. (PVDA gedecimeerd onder Pechtold gaat niet gebeuren…)
Een coalitie met vier partijen is al moeilijk samen te stellen, een minderheidskabinet met gedoogsteun wordt nog lastiger. Ik denk dat zo’n kabinet niet een daadkrachtig regeerakkoord kan samenstellen.
Ik ben het dus geheel met Bismarck (2) eens.
Ik vraag me ook af hoeveel waarde we moeten hechten aan de peilingen van een veroordeeld crimineel en wat peilingen van nu zullen zeggen over resultaten die we over anderhalf jaar zien.
@5 Helemaal eens. Ik snap dat gezeur over winnaars en verliezers ook nooit zo goed. Na de verkiezingen moet er een regering gemaakt worden met steun van 76 kamerzetels. Iedere mogelijke samenstelling die die steun oplevert heeft evenveel democratisch bestaansrecht. Winnen of verliezen is daarbij volstrekt irrelevant.
Het kan natuurlijk wel zo zijn dat een verliezende partij geen zin heeft in regeren, maar dat lijkt me niet in overeenstemming met de wens van haar eigen kiezers. De kiezer wil zijn/haar partij de grootste zien worden en een regering zien volgen. Anders had hij/zij wel op iemand anders gestemd.
@8
Ja, ik ging mee met het hypothetische verhaal van de auteur. Numeriek is het afwachten natuurlijk, ik verwacht nog wel wat veranderingen. Maar speculeren over wat voor vreselijks ons te wachten staat, is natuurlijk altijd zielehelend.
@11: Daar heb je helemaal gelijk in, maar ik denk dat een gedecimeerde partij (stel PvdA komt idd. op 14 zetels uit) toch niet zal staan te springen om aan te vullen tot een meerderheid. Het is zelfs maar de vraag of de kiezer (zonder meer) zijn/haar partij aan een regering wil zien deelnemen. Ik zelf vind regeringsdeelname van mijn partij van keuze in ieder geval niet onder alle omstandigheden gewenst.
Rechts schreeuwt wel hard maar ze halen niet eens de meerderheid.
CDA-VVD-PVV halen maar 70 zetels in de peiling.
CDA-D’66-GL-CU ook 70!
De laatste combinatie lijkt mij het meest waarschijnlijk. Een minderheid, maar de PvdA gaat echt niet regeren en de SP prijst zichzelf uit de markt.
@14: Ik denk dat het PvdA wel meeregeert als het “in het landsbelang” is. En die situatie ligt misschien wel voor als er geen zinnige coalities gesmeed kunnen worden.
Overigens neem ik mijn “veroordeeld crimineel” uit #10 terug, anders maak ik mezelf schuldig aan smaad.
In alle analyses is nog niet het “Er Gaan Koppen Rollen Na De Gemeenteraadsverkiezingen 2010”-effect verdisconteert. Het geheugen van het electoraat is kort tot afwezig, hetgeen gaat betekenen dat de dagkoersen na 2010 bij een PvdA o.l.v. Van der Laan (deze adept van Jan “in gelul kun je niet wonen” Schaefer zal het stokje onder protest overnemen van Bos) en een CDA onder Eurlings (arme TwitterVerhagen weer gepasseerd) weer volledig veranderen.
M.a.w., er valt nog geen fuck te zeggen. Behalve dan dat D’66 zijn apostrof al in de jaren tachtig heeft ingeleverd.
@16 1981 om precies te zijn *kuch*
Toch zou een minderheidsregering wel voor een erg dynamische tweede kamer zorgen. Je bent dan in ieder geval van het gezeur af dat als er echt wat aan de hand is, de coalitiepartijen een blok kunnen vormen.
Een dichtgetimmerd coalitieakkoord is ook niet mogelijk met een minderheidsregering, dus zullen de ministers zich veel flexibeler op moeten stellen. Goed doordachte creatieve ideeen van oppositiepartijen maken een goede kans om aangenomen te worden en misschien is het zelfs het en-block stemmen van de coalitiepartijen wel verleden tijd.
Het zou democratisch landsbestuur in optima forma zijn. Het zal dus wel niet gebeuren
@18: Dit klinkt inderdaad heel mooi. Moeten we maar even netjes staatsrechtelijk regelen: minderheidsregeringen verplicht!
@18: geen lastige formatiebesprekingen meer nodig; díe combinatie met het kleinste aantal partijen die het hoogste aantal zetels onder de 75 haalt, vormt automatisch het kabinet.
Bij de huidige peiling zou dat dan PVV/D66/VVD worden met 71 zetels.
Ben wel benieuwd waar de meeste ruzies plaatsvinden, het kabinet of de oppositie (waar CDA deals moet zien te sluiten met PvdA, SP, GL én CU om aan een meerderheid te komen).
Traditioneel gezien pikt het CDA bij verkiezingen altijd wat zetels extra. De PVV is vooral een proteststem, dus die zullen nog wel een paar zetels onderuit gaan. Verder zal de D66-hype tegen die tijd ook wel een beetje uitgewerkt zijn.
@16,17 kommaneukers.
@18: Dream on. De praktijk van minderheidsregeringen is pure koehandel. Gezien de aard van de oppositie (die per definitie verdeeld is, anders zou ze gezien haar meerderheid wel de regering vormen), zal er hooguit sprake zijn van negatieve consensus (in de zin dat ze eensgezind tegen regeringsvoorstellen zijn). Dat betekent dat de regering voor elk voorstel oppositiepartijen moet gaan charteren en in ruil daarvoor dus ook met wetten/aanvullingen komen die die oppositiepartij graag ziet. Gevolg is dus geen democratie optima-forma, maar allemaal wetten die slechts door een minderheid gewenst zijn (en in het kader van de koehandel door andere partijen aan een meerderheid worden geholpen). Bovendien worden álle coalitiepartijen gedwongen met de koehandel mee te stemmen, anders dreigt een motie van wantrouwen (door de benadeelde oppositiepartij).
cordon sanitair? de overige partijen doen alsof een meerderheid van de tweede kamer zonder PVV een meerderheid van de tweede kamer is?
Ipv van een minderheidsregering trouwens liever een zaakkabinet. Dan hoeft er niets vantevoren bekokstooft te worden.
24 Dat is toch ook zo als je de gangbare regels van het tellen gebruikt? 31 boterzachte zeteltjes in de poll, 150 zetels in de hele kamer, toch al snel een meerderheid die niet PVV’ers… kom zeg
25 Tuurlijk wordt er dan vanalles bekokstooft, gek om te denken dat dit niet zou gebeuren …
Een minderheidsregering durft niemand aan in Nederland, een motie van wantrouwen is dan zo aangenomen. Levert Italiaanse toestanden op. Maar dat is wel het systeem waar we langzaam naar afglijden. Als democratie heb je twee opties: twee partijen systeem zoals het VK en de VS, of een multipartijen systeem zoals Italie, met alle chaos van dien. Nederland gaat die kant op. En toch zullen partijen hier proberen meerderheids coalities te sluiten, want een minderheids kabinet, dan gaat de democratie nog werken ook. Men kan geen regeringsakkoord sluiten die alle stemmingen overbodig maakt.
Overigens, Italie beweegt richting een twee partijen systeem: rechts heeft zich verenigd in Berlusconi’s super partij. Ook de linkse splinters zijn zich aan het samenvoegen tot 1 groot blok en uiteindelijk 1 partij! Dus na versplintering eindigt het in 2 partijen. Overigens het VK beweegt zich richting meerpartijen: de LibDems (de oude Whiggs) komen op, daarentegen Labour krimt dusdanig dat de oude Tory-Whigg tegenstelling weer terugkomen!
Een absolute monarchie durven de Oranjes niet aan: immers verantwoordelijkheid is risico op verlies aan populariteit!
De enige oplossing is dat wij, het volk eens serieus denken over een nieuw systeem. De grondwet stamt uit 1848, dit is het jaar 2009: internet, mobiele telefoons, digitale snelwegen, sowieso snelwegen…. maar de democratie zit nog vast in de 19e eeuw en is gebaseerd op 18e eeuws gedachtegoed!
Toch is het vreemd dat een belangrijke vraag aan Geert Wilders vrijwel nooit wordt gesteld: wie betaalt hem? Hijzelf weigert bij mijn weten openheid van zaken te geven over zijn financiers.
Het was de AIVD die liet uitlekken dat Wilders de deur platliep bij de Israelische ambassade. Het zal dan ook niemand verwonderen wanneer bekend wordt dat Wilders door de joodse lobby wordt betaald, die op deze manier een greep krijgt op de Nederlandse buitenlandse politiek. In de VS doet de joodse lobby dit al decennia lang. Dus niets nieuws.
http://stanvanhoucke.blogspot.com/2009/10/bas-heijne-schrijft-in-zijn-column-voor.html
@27: “Als democratie heb je twee opties: twee partijen systeem zoals het VK en de VS, of een multipartijen systeem zoals Italie, met alle chaos van dien.”
Dat is extreem zwart-wit gesteld en ook nog eens fors met je eigen mening ingekleurd. Italië is geen goed voorbeeld van een multi-partij systeem. Er zijn daar altijd beperkte aantallen partijen/coalities geweest per district/regio, alleen omdat het een uiterst heterogeen land is met heel veel regionale partijen, ontstaat een kamer met veel partijen en moeilijke coalities.
In die zin lijkt het eigenlijk juist heel veel op het Amerikaanse twee-partijenstelsel, dat geen tweepartijenstelsel is omdat iedere gekozene daar eigenlijk een eigen partijtje vormt, dat bij elke stemming kan afwijken van de partijlijn (en dat gebeurt dan ook erg vaak). De enige stabiliteit zit erin dat in de VS de president niet weggestuurd kan worden (of iig. niet met een simpele meerderheid). Verder heb je daar bij elke presidentswissel juist een totaal andere koers.
Los daarvan vind ik een tweepartijenstelsel geen democratie, omdat het het gevolg is van een districtenstelsel, dat gewoonlijk tot gevolg heeft dat een minderheid aan stemmen toch een meerderheid aan Kamerzetels oplevert voor één partij.