Nu ja, sommige dan. Andere waren juist donker of rossig van kleur. Dit blijkt uit genetisch onderzoek, vandaag gepubliceerd in Science. De mammoet is een dankbaar onderwerp voor paleogenetisch onderzoek, vanwege het vele beschikbare materiaal, dat in de permafrost prima bewaard is gebleven. Al eerder kon, met vernieuwende onderzoeksmethoden, worden aangetoond op welke tak de mammoeten in de olifantenstamboom thuishoren. Nu is er, door de groep van Michael Hofreiter aan het Max Planck instituut in Leipzig, een specifiek mammoetgen geïsoleerd waardoor het mogelijk wordt om iets over het uiterlijk van het dier te zeggen.
Het mc1r (melanocortin type 1 receptor) gen speelt een bepalende rol in haarkleur van bijvoorbeeld mensen, muizen en honden. Door dit gen te isoleren uit een 43000 jaar oude mammoet uit Siberië, kwamen de onderzoekers erachter dat mammoethaarkleur, afhankelijk van de functionaliteit van het genproduct, kon variëren van lichtblond tot donker. Veel interessanter nog is dat deze resultaten deuren openen voor onderzoek aan andere uitgestorven dieren waarover minder bekend is dan de mammoet. “Although it is currently impossible to determine whether hair color was adaptive in mammoth, our study shows that functional analyses of nuclear genes are possible from late Pleistocene species. This opens up the possibility of studying a wide range of extinct species’ features invisible in the fossil record.”
Nu het eindelijk goed lukt om DNA uit fossielen te halen, gloort er een lucratieve toekomst voor dit soort onderzoek. Nog even wachten op de publicatie van het complete mammoetgenoom en de mogelijkheid om de mammoet terug te klonen met behulp van een olifantendraagmoeder komt binnen bereik. Een excentrieke miljonair (of dito Japanse wetenschapper) is zo gevonden en voor je het weet is Pleistocene Park een feit.
Reacties (10)
Dwaling
‘De hele moderne wereldbeschouwing berust op de dwaling dat de zogenaamde natuurwetten de verklaringen van de natuurlijke verschijnselen zijn.’
Ludwig Wittgenstein, Tractatus logico-philosophicus, 1922.
Ik dacht dat toch al langer bekend was dat de mammoet aftakte van de aziatische olifant. Sommigen hebben hem zelfs een ondersoort daarvan genoemd.
Sterker nog ze zitten op de lijn van muizen, aangetoond door Wilfried de Jong in Radbout Nijmegen in 2001.
http://www.sciencemag.org/cgi/content/summary/sci;291/5509/1709
Ik heb ergens gelezen dat we allemaal afstammen van de gapen.
@ Bismarck: phylogenetische stambomen zijn het nauwkeurigst vast te stellen met behulp van DNA. Dan heb je minder last van convergente evolutie enz.
Volgens mij (maar ik heb geen referenties bij de hand), waren er ook genoeg onderzoeken die beweerden dat de Afrikaanse olifant het dichtst bij de mammoet stond?
@Larie: dat zat idd ook een beetje in mijn hoofd te dwalen :)
@Larie: Dan zijn de Chinezen toch wel wijs. Die dachten al eeuwen geleden dat Mammoets een soort reuzenmuizen waren die niet tegen lucht konden. Als ze dan ook boven aarde (oftewel uit de permafrost) kwamen, gingen ze meteen dood. Vandaar dat ook nog geen Chinees een levend exemplaar had gezien.
@Bismarck, Dan heb je vast wel eens Xiangqi gespeeld, vanuit die oude reuzenmeuzen gedachte is dit spel ontwikkeld :)
http://www.yutopian.com/chinesechess/history.html
Helaas, ik weet eigenlijk niet zo veel van China. Mijn kennis omtrent de reuzenmuizen is afkomstig uit een boek over Siberie.
@Simon: Filosofen kunnen ook alles kapotmaken. Kunnen ze ook iets bijdragen, vraag ik me af…
@8: Overigens zeker de moeite waard om te lezen “East of the Sun”.