Paolo Véronèse – Noli me tangere, schilderij, circa 1576-1588.
Meer na de break…
Francisco Goya – The Devout Profession, ets, 1799.
Egon Schiele – Devotion, schilderij, 1913.
Clive Barker – Devotion, schilderij op papier, 1997.
Jan Saudek, The Deep Devotion, fotografie, 2003.
Ego Lenoard – Devotion, schilderij, jaar onbekend.
Mode 2 – That Pledge of Devotion, urban art, 2009.
Tiffany Trenda, Urban Devotion, performance, 2010.
[kliktv]
Heidi Taillefer – Detritus Of Devotion, print, 2012.
Stephen Watson – Devout, installatie van uit de Bijbel gescheurde pagina’s , 2013.
Reacties (12)
Tegen Clive Barker zeg ik toch: “Schoenmaker, blijf bij je leest.”
Niet echt mijn onderwerp om het maar zacht uit te drukken :)
Maar wat me opvalt is, dat je weinig voorbeelden uit de moderne tijd hebt (je meeste stukken barsten van de voorbeelden) waarbij het onderwerp in de geschiedenis – zeg maar t/m de 19e eeuw – misschien wel de meeste werken heeft opgeleverd.
Ik concludeer voorzichtig dat het onderwerp de kunstenaars tegenwoordig niet meer zo boeit. De toeschouwers wellicht ook niet meer.
En dat is een aardige constatering wat mij betreft.
I wanna give you devotion – Nomad – 1991
http://www.youtube.com/watch?v=x45BtoJpoks
Altijd weer een verademing ,tussen al die deprimerende waan van de dag,de zondagse bijdrage van PJ.
@2: Devotie in religieuze zin boeit nog steeds veel kunstenaars, maar dan moet je het in breder spirituele verbanden zoeken. De a-religieuzen hebben devotie verbonden aan aardse liefde.
Ik heb me, i.v.m. Pasen, beperkt tot devotie in de zin van aanbidding en toewijding. Als je devotie ziet als ‘aandacht’ dan zou ik er zo nog tien voorbeelden bij kunnen zetten van ‘alledaagse’ taferelen. Een opa die naar een voorlezend kleinkind luistert, een zoon die zijn moeder bedankt voor het eten, een hond die trouw naar zijn baasje opkijkt. Hoe fraai soms ook geschilderd, die tamelijk laffe, zoetsappige afbeeldingen wilde ik je niet aandoen.
De historische lijn die ik heb aangebracht is een poging te laten zien dat er inderdaad iets is veranderd in de expressie van dit thema.
Ah, ik zie dat ik een fan heb die mij standaard -1 geeft.
Lief hè.
Wat een toewijding :)
Ik weet niet wat de leest @1 is van Clive Barker, maar het is een heftige tekening, het likken van de wond. De installatie van Stephen Watson bevalt me ook.
@7: Je kunt de link met zijn naam aanklikken ,dan kom je op de site van Clive Barker.
Het is een allround artiest,schrijver,regiseur(film/tv en toneel),fotograaf en schilder.
@6:
Must be someone “Hopelessly Devoted to You ” ;-)
Of:
Misschien iemand die consequent vindt dat de kwaliteit van je commentaar niet beter verdient; blijkbaar meerdere “iemanden” ;-)
@7 L. Brusselman. Dat Clive Barker een kunstenaar is, dat wist ik, en ik weet ook hoe een link werkt. Ik weet alleen niet waarom deze bewuste tekening als zo ver van zijn ‘leest’ @1 gezien wordt.
@10: Het is waarschijnlijk een misverstand. Ik vermoed dat @1 op de foto van Jan Saudek doelt (soort van grappig wijzend op de figuur links, die volgens Arduenn maar in die positie moet blijven) en zich heeft vergist in de bijbehorende naam.
M.b.t. Clive Barker slaat Arduenn de plank mis. Barker afficheert zich als veelzijdig kunstenaar, maar in zijn illustraties en vrij teken- en schilderwerk is-ie stijlvast: grof en bizar.
@7: “Ik weet niet wat de leest @1 is van Clive Barker”
als daar dan op wordt geantwoord blijk je wel te weten wat zijn ambachten zijn. Als je de vraag misschien anders geformuleerd had,was het voor een simpele ziel als mij ook duidelijk geweest wat je precies bedoelde.