Columnisten schreeuwden de afgelopen week om het luidst over hoe gevaarlijk en eng ‘woke’ eigenlijk is. Wouter Louwerens legt uit dat dat nergens op slaat.
Als we (vooral) rechtse opiniemakers en politici mogen geloven waart er een groot gevaar door Nederland: ‘woke’, oftewel ‘wokeness’. Het schijnt zo te zijn dat we ernstig bedreigd worden door een eng fenomeen dat is komen overwaaien uit Amerika. Maar klopt dat wel? En wat is dat woke nou eigenlijk?
Het begrip woke komt uit Amerika en is slang voor awake; wakker dus. Er bestaat geen eenduidige definitie van het begrip. En in tegenstelling tot wat veel tegenstanders beweren bestaat er al helemaal niet zoiets als een woke-ideologie of woke-beweging. Wie beweert van wel mag haar aanwijzen.
Dat betekent niet dat er geen historische context van het begrip bestaat. Zo had je vanaf 1860 de ‘Wide Awakes’, een jongerenorganisatie van de Republikeinse partij van Lincoln, een beweging met als belangrijke speerpunten arbeidersrechten en de afschaffing van de slavernij. Later, in de 20e eeuw, werd het begrip woke populair gemaakt door popmuziek en de mensenrechtenbewegingen in opeenvolgende decennia. Het stond vooral voor waakzaamheid en bewustzijn betreffende het grote racismeprobleem in de VS.
De laatste jaren heeft het begrip een extra lading gekregen, opnieuw door popmuziek en vooral ook door Black Lives Matter; het draait niet alleen om oplettendheid en sociaal bewustzijn, maar het gaat ook om voortschrijdend inzicht en bewustwórding. Je moet sociale ongelijkheid en de oorzaken ervan eerst herkennen, erkennen en benoemen om tot een oplossing te komen.
Als het gaat om sociaal bewustzijn, antiracisme en voortschrijdend inzicht hebben we in Nederland een uitstekend voorbeeld in de vorm van Zwarte Piet. In de afgelopen jaren zijn steeds meer Nederlanders tot het inzicht gekomen dat die figuur een racistische karikatuur is. En ook het feit dat steeds meer mensen roepen om meer inclusiviteit en aandacht voor institutioneel racisme in Nederland kun je woke noemen. Toch kun je moeilijk zeggen dat er zoiets bestaat als een woke-ideologie of -beweging. Wokeness is een, allicht wat onduidelijk, synoniem voor bewustzijn en bewustwording en daardoor een drijfveer voor sociaal activisme.
Juist dat onduidelijke aan wokeness maakt het voor rechtse commentatoren een ideale paraplu om van alles onder te hangen wat ze niet bevalt. Daarom is de term woke in die kringen de laatste tijd razend populair geworden. De zogenaamde ‘woke-agenda’ bestaat uit alles wat conservatieve opiniemakers lastig vinden: het erkennen van racisme, emancipatie van vervelende minderheden, die rottige feministen, en allerhande agendapunten die ze om de een of andere reden als bedreigend ervaren.
Het begrip woke dient als handig frame om alles wat beschouwd wordt als te politiek correct (dat is dus subjectief) in te plaatsen. Het is best ironisch dat wokeness wordt beschouwd als overdreven gedoe uit Amerika. Zou iedereen die zich op deze manier druk maakt over wokeness en er een eigen draai aan geeft doorhebben dat ze létterlijk rechtspopulistische Amerikaanse opiniemakers als Sean Hannity en Tucker Carlson napraten?
het probleem met "woke" is dat het een agressieve bevrijdingstheologie van de elite is geworden die niets doet voor de kwetsbaren waar het voor zegt op te komen. https://t.co/Q4g5suPXZL
— Ewald Engelen (@ewaldeng) May 24, 2021
De massale rechtse verontwaardiging over wokeness heeft daarom wat potsierlijks. Maar ondertussen is het ook kwaadaardig, want het kietelt wel lekker de onderbuik. Door het voortdurend spottend te herhalen kun je iedereen die je als wokie beschouwt wegzetten als doorgeslagen, naïef en vooral niet serieus te nemen. Je diskwalificeert de mening van de ander. Hetzelfde zagen we eerder met verontwaardiging over politieke correctheid en identiteitspolitiek, ook al van die begrippen die door een steeds diffusere definitie vaak weinig meer betekenen. Er was dus behoefte aan een nieuwe hype.
Met zo’n frame ontsla je jezelf van de verplichting om te luisteren naar de argumenten van die ander en maak je het debat onmogelijk. Handig, dan hoef je tenminste niet na te denken over onderwerpen waar je geen zin in hebt. Dat je door anderen belachelijk te maken en het gesprek te ontwijken uiteindelijk vooral je eigen geloofwaardigheid ondermijnt lijken de meesten niet door te hebben.
Daarnaast is de enige manier om aandacht, en eventueel begrip, te krijgen voor je eigen standpunten door wel het gesprek aan te gaan. Uiteindelijk plaats je alleen jezelf buiten het debat, de wereld draait gewoon door. Als je letterlijk alles wat je niet bevalt woke noemt (gebaseerd op niets dus) moet je niet raar opkijken als je niet serieus genomen wordt als je misschien wel een keer een punt hebt.
Het ridiculiseren van je ideologische tegenstanders met een simplistisch frame getuigt van intellectuele luiheid en lafheid en slaat bovendien het debat dood. En dat is problematisch. Zolang we niet kunnen praten over de zwarte bladzijden in onze geschiedenis, sociale ongelijkheid en institutioneel racisme kunnen we die problemen ook niet aanpakken. Wat je niet wil zien of benoemen hoef je ook niet op te lossen. Tot we werkelijk bereid zijn om ongelijkheid in alle mogelijke vormen aan te pakken is er gelukkig het wokespook om ons wakker te houden. Is het toch nog ergens goed voor.
Waardeer dit artikel!
Dit artikel van Wouter Louwerens is gratis leesbaar. Als je dit artikel waardeert en je waardering wilt laten blijken met een kleine bijdrage: dat kan! Zo help je onafhankelijke journalistiek in stand houden.
Reacties (38)
De intellectuele luiheid van rechts is endemisch. Helaas ervaar ik dat ook nogal eens in het extremisme van mensen die zich ‘wakker’ noemen, maar enkel dogmatisch taalgebruik prediken. Ik onderschrijf de noodzaak van meer bewustwording over sociale ongelijkheid. Maar als je dat wil bereiken zul je meer mensen mee moeten nemen. Dat krijg je niet voor elkaar met compromisloze orthodoxie. Wat dat betreft ben ik het eens met het citaat van Ewald Engelen.
Het zijn marginale groepjes. In tegenstelling tot het alom aanwezige extreemrechts. Natuurlijk zijn fanatici aan de verre linkse kant ook wel eens lastig, maar ze zijn allerminst een bedreiging. Het enige dat ze doen is zichzelf en waar ze voor staan saboteren. Omdat ze de demagogen van (extreem)rechts permanent van munitie voorzien, bijvoorbeeld. En omdat ze vaak drukker bezig zijn met elkaar, of degenen die hun medestanders zouden kunnen zijn, de maat nemen, dan met het overtuigen van anderen.
Alleen het begrip ‘woke’ is natuurlijk al ontzettend dom gekozen. Iemand die zegt ‘woke’ te zijn suggereert morele superioriteit. Exact het tegenovergestelde van extreemrechts, dat altijd claimt namens ‘het volk’ te spreken. Extreem woke is geen bedreiging voor de maatschappij, geen bedreiging voor grondrechten, maar alleen maar een bedreiging voor de principes die ze zelf zeggen na te streven.
Door steeds weer te wijzen op een enkel extreem voorvalletje speel je het spelletje van extreemrechts mee. Je maakt de marginale clubjes veel groter en invloedrijker dan ze in werkelijkheid zijn.
(Terzijde, ben je je ervan bewust dat je linkt naar een extreemrechts Vlaams-nationalistisch propagandakanaal dat dat bericht overneemt van het extreemrechtse propagandakanaal Fox News?)
Ik vind het nogal wat als docenten op -wat heet- een ’topuniversiteit’ op deze manier onder vuur worden genomen door woke-extremisten. (Terzijde: het bericht is door meer media verspreid, maar dank voor de attentie).
Over het ‘meespelen’ van extreemrechts nog dit. Het daadwerkelijk, en niet alleen symbolisch, aanpakken van sociale ongelijkheid vergt een breed draagvlak. Ik zie daar niets van komen met acties van taalpuristen en herschrijvers van de geschiedenis. Ik vrees dat veel mensen zich hiervan distantiëren omdat ze het overdreven vinden. En juist dán worden ze gevoelig voor de argumenten die door FOX News en De Telegraaf worden verspreid. Ik vraag me af of de ‘marginale’ woke-predikers zich hiervan bewust zijn.
Het zijn incidenten. Niks meer en niks minder. En ik vind het heel vreemd je als ondersteuning voor je bewering dat jij nogal eens extremisme ervaart niks meer aanvoert dan een link naar een propanganda-site met het verhaal van een enkele Harvard-professor. Dat wekt toch vooral de indruk dat je heel hard hebt moeten zoeken om die ondersteuning ergens te vinden.
Er zal vast een kern van waarheid in zitten. Daar gaat het me ook helemaal niet om. Ik ontken ook helemaal niet dat dat extremisme bestaat. Het gaat me om het feit dat het marginaal is en dat jij dat alleen maar bevestigt doordat je een voorbeeld geeft dat je overduidelijk nogal ver hebt moeten zoeken. En dat je het op die manier groter en belangrijker maakt dan het is. Waarmee je je voor het karretje van extreemrechts laat spannen, ook al is dat niet je bedoeling.
Tenslotte: als mensen een bepaalde woordkeus kwetsend vinden mogen ze dat zeggen. Dat is ook vrije meningsuiting. Zelfs als jij en ik vinden dat het nergens op slaat.
Hoezo incidenten? Ik zie hier al weer meteen de beschuldiging dat criticasters rechtsextremisten zijn. Dat is juist de kritiek op woke. Iedereen met een licht afwijkende mening van het dogma is rechtsextremist, racist, homofoob, of… ., waardoor er geen discussie meer mogelijk is. Je kan mensen als Zihni Özdil, Eus, Maarten van Rossem etc. rechtsextremisten noemen, maar het slaat nergens op.
Laat nou de strekking van deze column zijn dat kritiek op woke juist de discussie dood slaat. Opvallend.
Hoezo geen incidenten? Dat #1 een enkel gevalletje van Harvard, afkomstig van Fox News, nodig heeft ter illustratie van zijn punt bevestigt dat het om incidenten gaat.
Dan moet je beter lezen.
Er wordt gezegd dat extreemrechts ‘woke’ gebruikt in zijn propaganda. Dat is iets heel anders dan zeggen dat (alle) criticasters extreemrechts zijn.
En dit nog:
Het simpele feit is dat er overal in het politieke spectrum wel mensen zitten die onredelijk en ongenuanceerd zijn. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven. En het is wat mij betreft niet zo’n probleem om de onredelijkheid aan de verre links-conservatieve kant af en toe te benoemen. Maar dat is wat anders dan het structureel uit te vergroten. Daar help je niemand mee, behalve (extreem)rechts. En daarmee ben jij, net zo hard als de extreem-woke activisme, bezig met het uithollen van het draagvlak voor het aanpakken van sociale ongelijkheid. Als je meer bezig bent met de enkeling die aan jouw kant staat maar daarbij uit de bocht vliegt de maat te nemen dan met het bestrijden van de alomtegenwoordige opponent, dan kom je er nooit.
Jos,
Het problematische van bewustwording over sociale ongelijkheid is, dat het ook konsekwenties moeten hebben in de werkelijkheid.
Anders wordt het niks. Maar dat is erg lastig. Marx en Engels hadden het over de klassenstrijd. Maar ja, dat is ook nogal wat en daar is bovendien genoeg mee geëxperimenteerd. En zeg nou zelf, het soort sociale gelijkheid in Noord-Korea en Cuba is ook weer niet hetgeen we besteld hadden.
Er is niet alleen maar verontwaardiging over woke op rechts. Kijk bijvoorbeeld naar Barack Obama: https://youtu.be/qaHLd8de6nM
en dan is er natuurlijk de tijdloze parodie van Lubach: https://youtu.be/-qzjR2ZzTec
De auteur heeft het toch niet helemaal begrepen. Het woke-gedachtengoed gaat vooral over social justice. En social justice is ingewikkeld. Vooral als dat veel te hard wordt getoeterd vanuit een sociale groepering, die de uitkomst is van het tegengestelde. Die groepering is bij uitstek begraven onder privileges als academische opleiding, fonkelende banen, columns in kwaliteitskranten en stoelen aan tafels van late-night talkshows. Kortom, het woke-gedachtengoed ontbeert geloofwaardigheid, doordat het geen produkt is van een brede volksbeweging, maar een speeltje van verveelde elites die veel te snel geseculariseerd zijn en wanhopig op zoek zijn naar nieuwe betekenis in hun leven. Dat soort gratuite doorzichtigheid is trouwens ook weer eindeloos vermakelijk als dat ook nog serieus wordt genomen met veel gewichtigheid en modieuze, vederlichte meninkjes met een houdbaarheidsdatum van een week. Dat dan weer wel.
Blijkbaar heb je het zelf niet eens door, maar je voldoet éxact aan het in het hierboven staande stuk geschetste beeld.
Had nog nooit van ‘woke’ gehoord tot de rechtse meute er mee aan de haal ging. Op zich logisch, want het rechtste gedachtengoed heeft een vijand nodig. De moslims zijn een beetje uitgekauwd ondertussen. Je moet een reden hebben om zelf lekker te willen cashen maar de rest niets te gunnen. Die moeten lui, verkeerd-religieus, of gek zijn.
Het is ook een vervelende spiegel want stiekem weten de meeste mensen wel dat zwarte piet ( of ‘al die edgy grapjes’ ) wel enigzins racistisch is, dat je in de toekomst niet rucksichtlos autorijdend en vliegend door het leven kan en dat barbecue en vlees niet gezond zijn en de industrie niet deugt.
Daarom is de woningnood de schuld van de immigrant, de klimaatcrisis de schuld van de activist en de vleesindustrie de schuld van de sojakauwers. Als hardwerkende Nederlander ligt de schuld nooit bij jezelf, je ligt op koers en het oud-nederlandsche paradijs wacht als de klaplopers verdwijnen.
Het is het idee dat als je zelf iedereen genoeg terugtrapt je vanzelf wel ooit van een laag betaald baantje naar miljonair gaat, als er maar zo weinig mogelijk regeltjes zijn. Het jammere is dat er al sinds eind jaren ’70 nog nooit iets van dat idee uitgekomen is. Alleen het gooi vaart er wel bij.
(Zelf vond ik trouwens het zwarte piet-gedoe wat overdreven totdat de vaderlandse onderbuik zich eroverheen braakte, dus wat dat betreft is het nog een self-fullfilling prophecy ook )
@basszje: Je vond het zwarte piet gedoe wat overdreven totdat je anderen (rechtsen) hoorde die dat ook vonden en waarvan jij dacht: “in dat kamp hoor ik niet.”
Mensen denken niet meer zelfstandig na, maar laten zich leiden door wat ze volgens hun “bloedgroep” moeten denken&zeggen.
Voor mij werkte het hetzelfde in de pieten-discussie. Ik ben overtuigd door de botte weigering van vrijwel het hele pro-piet kamp om maar te luisteren naar argumenten van tegenstanders, hoe genuanceerd en eloquent die ook werden verwoord. Ze pikten er de extremen uit en deden net alsof die representatief waren voor de tegenstanders. Exact het mechanisme dat in het stuk hierboven ook wordt beschreven.
Overigens hielpen de hufterigheid en het onversneden racisme van behoorlijk wat voorstanders van piet me ook wel bij het bepalen van mijn standpunt. De nuance en redelijkheid die bij tegenstanders van zwarte piet vrij eenvoudig te vinden waren heb ik bij de voorstanders nergens kunnen bespeuren.
@Hans Custers: vaak worden de meest extreme woorden versterkt omdat het zo fijn bevestigd in het eigen oordeel.
2 voorbeelden: 1 van rechts en 1 van links
De term “boreaal” is tot het extreme versterkt en ook de term “minderwaardig mens” (1997).
Het lijkt erop dat de “onschuld” van zwarte piet is gesneuveld in het multi-culturele debat.
Dat heet een stropop. Heeft niks met oprechte nuance te maken en alles met het ontwijken van de kritiek op zwarte piet door de doelpalen te verplaatsen.
@Hans Custers: kritiek op zwarte piet is mogelijk, maar daarmee hoef ik het niet mee eens te zijn.
Op een gegeven moment zijn het elke keer dezelfde argumenten tegen piet en dan raken we verveeld. We willen gewoon zwarte piet zo kunnen vieren als vroeger toen er nog geen gedonder was.
Sommige allochtonen zijn gepest met zwarte piet en dat is vervelend. Maar dan vind ik dat die bullies aangepakt kunnen worden en dat die getraumatiseerden in therapie kunnen. Maar dan hoeft toch niet een heel volksfeest op de schop?
Op een gegeven moment zijn het elke keer dezelfde argumenten voor piet en dan raken we verveeld.
Wat bij mij de ogen deed openen was een relaas van een mevrouw, die in de zomer door een klein kind ‘kijk mam, zwarte piet’ werd genoemd. De moeder corrigeerde het kind niet.
Toen werd het voor mij duidelijk dat zwarte piet racistisch is.
En het ‘gewoon’ kunnen vieren zoals vroeger, zo lang bestaat zwarte piet nog niet. En als dat vieren zoals nu blijkt racistisch is naar een deel van de samenleving, dan was het vroeger ook niet zo onschuldig. Alleen hoorden we de andere kant nog niet.
Tijden veranderen.
p.s. we vieren sinterklaas voor de kinderen. Tot ongeveer 6-7 geloven die er in. Die kennen alleen wat wij ze vertellen. Dus als het echt alleen een kinderfeest zou zijn, is er geen enkel bezwaar om het karakter zwarte piet in de ban te doen. De kinderen weten toch niet beter. Maak het gewoon weer een kinderfeest, voor alle kinderen.
[ De moeder corrigeerde het kind niet. Toen werd het voor mij duidelijk dat zwarte piet racistisch is. ]
Ik vind dat wel raar zoals het daar staat. Als de moeder het kind wél gecorrigeerd had, was ZP dan niet racistisch voor jou?
In mijn ogen is ZP niet racistisch bedoeld en dus niet racistisch. Ik heb nog nooit iemand horen zeggen “aha, december nadert dus we kunnen ons weer lekker zwart schminken om donker gekleurde mensen te beschimpen”.
Nee, “we gaan de kinderen weer een plezier doen met onze fratsen en mooie pakken”.
Helaas zijn er voldoende domme ouders of zelfs racistische ouders die hun kind niet corrigeren. En een heleboel mensen ergeren zich aan ZP en zaken die er om heen hangen en het uiterlijk. Dus laten we Zwarte Piet in Zilveren Piet veranderen, zijn gezicht asgrijs van de schoorsteen. Maar Sint zonder Pieten …
Jammer dan. Het heeft er alle schijn van dat het redelijke deel van de bevolking dit gaat winnen. Je blijven gedragen als een kleuter die geen ijsje krijgt zal daar niks aan veranderen.
Hans,
“Nuance en redelijkheid” kon ik nauwelijks bespeuren bij de toespraak van Akwasi op de Dam bij de BLM-demonstratie vorig jaar. Dat ging toch ook over Zwarte Piet ? Achteraf is gebleken dat A. ook geen moreel mandaat had voor die uitspraken, omdat hij zelf afkomstig is uit een onderdrukkende etnische groep (Ashanti). Dit is bij mijn weten ook nooit rechtgezet door A.
Heb je nou echt niet door dat je exact doet wat ik in #4.2 beschrijf? Terwijl ik niet het idee heb dat het je bedoeling was om mijn argumenten te bevestigen.
Laten we zeggen dat met name in rechtsconservatieve hoek de reactie een heel stukje verder ging dan het “wat overdreven” vinden. Met de reacties die daar wel ten tonele werden gevoerd willen denk ik de meeste “bloedgroepen” (lekker rechtse frameterm ook weer) zich niet graag associeren. Daarmee hebben de Pieteneisers zichzelf nogal vervreemd van een hele grote groep die in eerste instantie relatief onverschillig stond tegenover de hele discussie.
@Bismarck: ik ken er ook die zich ook stil houden in de discussie, maar het feest zelf nog gewoon op de oude manier vieren.
Steeds meer in de beslotenheid, een beetje als de schuilkerken van vroeger
Gosh toch. Dat ‘het niet meer zoals vroeger’ gevierd kan worden ligt toch echt niet aan de antipieten. Zoals door anderen beschreven het racisme dat naar buiten kwam toen een kleine groep de status quo bevroeg heeft een veel grotere groep doen afkeren van het hele feest. Niet omdat men zo graag bij groepjes wilt horen, maar omdat de stelling dat racisme door de enkeling wel vervelend was maar de meerderheid is anders, geen stand meer houdt. Het is een horde. Als je bij een protest wordt uitgescholden, belaagd, geslagen en bijna gelyncht door een volksmassa is het wel duidelijk dat er een probleem is.
De tijd verandert doordat een grote groep mensen niet meer als tweederangs burger gezien wilt worden en bij elke kritiek te horen krijgen dat ze ‘moeten oprotten naar eigen land’ of ‘gewoon je bek houden’, terwijl ze vaak hier geboren zijn. En terecht.
Dat is eerder de verdienste trouwens van de drammende pro-pieten die het probleem meer dan duidelijk hebben gemaakt. Wat dat betreft de eigen glazen ingegooid door agressie in plaats van enige vorm van dialoog aan te gaan hoe het dan wel allemaal samen kan. Hetzelfde een beetje als wat je nu ziet in de milieu-/auto-/vlees-/vlieg- discussies . Geen enkele vorm van redelijkheid of welwillenheid. Ik wil wat (of ergens niet over nadenken), en het iedereen die het niet verstandig vindt is dom, gek, idioot en vogelvrij.
Voor de kinderen maakt het allemaal weinig uit. Het zijn de volwassenen die zich bevestigd willen zien in hun latente racisme. Ik heb medelijden met de kinderen van die ouders trouwens.
@basszje: “t dat betreft de eigen glazen ingegooid door agressie in plaats van enige vorm ‘”
Er zijn inderdaad heefhoofden, maar daar doe ik niet op die manier aan mee.
Heethoofden en heb je overigens ook bij links.
Je wilt een paar van die gasten niet de agenda laten bepalen. Gewoon op de oude, voldoende respectvolle manier vieren is mijn motto.
Zwarte Piet is alive!!
Dat zou wel eens vies tegen kunnen vallen. Voor het imago van Nederland in het buitenland valt dat ook te hopen. Want in de rest van de beschaafde wereld wordt dat soort gebruiken al enkele decennia als achterlijk gezien.
@Hans Custers: Aan de andere kant. Best genoeg buitenlanders hebben ook genoeg van het woke-gedoe. En Zwarte Piet is niet woke.
Dus woke is de opvolger van het cultureel marxisme, met dat verschil dat rechts dit keer niet eens zelf de term bedacht heeft?
Had elke bureaucratische deep state-ambtenaar niet een tiendelige reeks bruine kartonnen multomappen op de schappen staan met daarin een volume met de titel “Het Cultureel Marxistisch Manifest, Deel 9 – Handboek Voor De Social Justice Warrior, Hoofdstuk 1, De Linkse Woke-Agenda”? Althans, (stropopalarm) in de koortsdromen van menig lid van de stoerejongensclub, voor wie het niet minder dan logisch is dat achter elke samenzwering tegen de mensheid een crimineel meesterbrein zit? [Update] Beugwant was me voor, zij het met wat minder wol.
.
Een interessante quote van Jos uit #1: “Ik onderschrijf de noodzaak van meer bewustwording over sociale ongelijkheid. Maar als je dat wil bereiken zul je meer mensen mee moeten nemen. Dat krijg je niet voor elkaar met compromisloze orthodoxie.”
Als je om je heen kijkt is het eerder andersom. Nederland is flink naar rechts opgeschoven, niet in onbelangrijke mate door rechts-extremisten die oncompromisloos de weg bereidden voor ‘gematigd’ rechts-extremisme.
Op links zat de zwartepietendiscussie in een soort van deadlock, tot Kick Out Zwarte Piet door compromisloos actievoeren in een paar jaar zwarte piet zware klappen toediende, en feitelijk gewonnen heeft.
Verder vind ik het jammer dat veel mensen – ook hier – meegaan in het rechtse frame van ‘compromisloze orthodoxie’. Daarmee doe je geen recht aan een zeer diverse beweging die inderdaad compromisloos is in haar standpunten, maar bij het uitvoeren ervan over het algemeen pragmatisch is.
Het is een tactiek van rechts om te focussen op de ‘uitwassen’, of de boel dermate in het belachelijke te trekken dat het daadwerkelijke gesprek niet hoeft te worden aangegaan.
Je ziet het met mensenrechten, maar ook bij de klimaatdiscussie.
Het punt is natuurlijk vooral dat Jos in #1 tot op zekere hoogte zelf doet wat hij anderen verwijt. De compromisloze orthodoxie van Jos gaat over vrije meningsuiting. Zodra er (soms inderdaad overdreven) kritiek komt op iemands woordkeus, of op de keuze van bijvoorbeeld een universiteit om iemand een podium te bieden, gaat dat in tegen zijn orthodoxie. En dan staat hij als eerste klaar om degenen die dat doen de maat te nemen. Het is exact wat extreem-woke ook doet, maar dan vanuit een net wat andere compromisloze orthodoxie.
En ondertussen blijft extreemrechts maar opportunistisch bezig met het vergroten van zijn invloed.
Rechts mijdt het gesprek of blijft steken in oppervlakkige, tendentieuze kreten. Mee eens. Mijn zorg is hoe bereik je het brede midden dat uiteindelijk nodig is om het doel van grotere sociale gelijkheid te bereiken? Het uitdragen van een principiëel standpunt is niet voldoende, hoe juist het ook is. Als je geen oog hebt voor een strategie om steun te verwerven verlies je het van de tactiek van de tegenstander.
Dat doe je door de retoriek van (extreem)rechts te bestrijden. En niet door steeds weer met een lampje op zoek te gaan naar degenen die politiek aan jouw kant staan maar daarbij de redelijkheid wel eens uit het oog verliezen. Of die naar jouw maatstaven niet helemaal zuiver in de leer zijn. Dat kun je rustig aan de rechtse propagandakanalen overlaten. Die zijn daar bijzonder bedreven in.
Accepteer nou maar dat er altijd extreme en radicale groepjes zijn aan de links-progressieve kant. Als je meent dat je pas iets voor elkaar krijgt als iedereen die aan jouw kant staat helemaal rationeel en redelijk is kun je net zo goed meteen opgeven. Dat gaat namelijk niet gebeuren.
Hoe je “het midden” bereikt is niet zo ingewikkeld hoor. Kijk bijvoorbeeld naar de serie “De school die kleur bekent”, 1e afl. was afgelopen donderdag op NPO3. Verplichte kost voor iedereen die nog niet doorheeft hoe ontzettend diep racisme in onze cultuur zit.
Wat dat betreft; dat iets niet racistisch bedoeld is @Frank789, wil niet zeggen dat het niet racistisch ís. Da’s precies het probleem in dit land; die glasharde ontkenning dat er wel degelijk een diepgewortelde overtuiging is dat bepaalde minderheden letterlijk minder waard zijn – vaak zonder dat je ’t zelf doorhebt ja.
Overigens komt in die serie ook aan bod hoe moeilijk het is om over het onderwerp met elkaar in gesprek te gaan, juist voor de dominante meerderheid. En het gaat om kids van 10-11 jaar, die nog redelijk open de wereld in kijken, echt heel interessant
“Woke” is zo 2020.