OPINIE - Nederland heeft grote handelsbelangen in Rusland, maar de mensenrechtensituatie aldaar is niet al te rooskleurig.
2013 is het jaar van de Nederlands-Russische bilaterale verhouding – of, beter: de Russisch-Nederlandse bilaterale verhouding. Laten we de onderlinge verhoudingen wel scherp op ons netvlies houden. Dat moet gevierd, maar niet door menig Russisch journalist, homoseksueel, NGO’er of activistisch internetter. Concludeert Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken, in een kekke brief aan de Kamer. Na lezing vraag je af of we dit jaar niet beter de bilaterale verhouding met een ander land kunnen vieren. Luxemburg. Of desnoods België.
In het schrijven tekent de Nederlandse mensenrechtenambassadeur op dat de Russen, bij monde van onder meer voorzitter Fedotov van de Presidentiële Mensenrechten Raad, dik tevreden zijn met hun zaakjes. Prima op orde, lieten zij de Nederlandse diplomaten weten. Ze waren wel moe om altijd in de Europese en Amerikaanse beklaagdenbank te zitten. Veel bekritiseerde wetgeving (blasfemie, smaad, hoogverraad en de regulering van internet) was volgens de Russen niet wezenlijk anders dan in Europese landen.
En noodzakelijk om het multiculturele Rusland, met een grote moslimminderheid, bij elkaar te houden. Straffen in plaats van dialoog, concludeerden de Nederlanders in hun brief aan de Kamer na “open informatieve” gesprekken die echter ‘niet als een dialoog [kunnen] worden aangemerkt.’ Het was vooral eenrichtingsverkeer, denk ik dan. Russen die uitleggen waarom wij eigenlijk precies hetzelfde doen.
Die dialoog was er wel met diverse NGO’s. Zij maken zich grote zorgen over nieuwe wetgeving die hen aan handen en voeten zal binden. In de brief stelt Timmermans dat van de nieuwe wetgeving vooral ‘de NGO-wet (…) die deze organisaties dwingt zich als “buitenlands agent” te registreren indien buitenlandse (project-) financiering wordt ontvangen’ veel aandacht tijdens de bilateraaltjes vroeg. ‘Volgens mensenrechtenverdedigers zou de presidentiële administratie thans werken aan een lijst van de meest politiek- kritische NGO’s.’
Een hitlijst waar weinig muziek in zit.
En met het gewenste effect: sommige journalisten en NGO’s signaleren al “zelfcensuur” – de meest efficiënte wijze waarop dissidente geluiden het zwijgen kan worden opgelegd. En zo zit Nederland weer lekker dubbel in een mensenrechtendossier: we hebben de handel met de Russen keihard nodig, maar zouden het liefst principieel nee zeggen tegen hun spulletjes. De manier waarop ze met hun eigen mensen omgaan, stuit ons tegen de borst. Maar daar concrete (handels)conclusies aan verbinden, gaat dan weer te ver.
En zo rommelen we ons ook door dit bilaterale, Russisch-Nederlandse jaar. Met de belofte dat de mensenrechtenambassadeur van Nederland een vinger aan de pols houdt en keurig kond doet van in elkaar geslagen homo’s, lesbiennes, bi- en transseksuelen, zelfcensurerende journalisten, uitgespeelde NGO’s, verdwenen internet-activisten en de economische diplomatie van Timmermans die toch ook centjes moet verdienen. Ik ben blij dat ik het zo mag opschrijven. Dat kost in Rusland namelijk meer mensen meer moeite.
Reacties (6)
“zelfcensuur” beperkt zich niet tot Rusland…overigens..des noods België? Komaan zeg.
Rusland is een Christelijk Imperium. De zaken gaan daar niet zoals bij ons in Amsterdam of op de Veluwe.
Nederland heeft historische banden met het Russische Rijk. Laat het die respecteren en exploiteren. Een overbevolkt en uitgewoond land moet geen praatjes verkopen. Timmerman deugt ook al niet als NL-minister; hij schaadt met zijn brief onze nationale belangen. Kleppen over Pussy Riot! De dorpspomp.
Niet erg democratisch dat Rusland, misschien moeten we er maar een paar miljard naar toe sturen om het democratisch proces te ondersteunen.
Als die journalisten nou gewoon gristen worden, dan genezen ze vanzelf.
“maar zouden het liefst principieel nee zeggen tegen hun spulletjes.”
Echt waar? Dat geloof ik nog zo net niet met een Fred Teeven in een regering welke geen barst geeft om mensenrechten.
Mensenrechten bij een partij welke deel uitmaakt van de regering en wil debatteren over een ‘marokkanen’ probleem dat er volgens een over massamoord en genocide fantaserend stel imbecielen als Joost Niemöller, Bart Schut en Leon de Winter zou bestaan?
En terwijl de ene regeringspartij aldus meegaat in het verder criminaliseren van een deel van de bevolking, houdt de andere regeringspartij over die ‘der Stürmer’ achtige praktijken de bek stijf dicht…
Mensenrechten in Nederland.
Hoe zit het met Joke Kaviaar die veroordeeld is tot vier maanden gevangenisstraf wegens ‘opruiing’?
Wat een Tweede Kamerlid als token nigger van de VVD Malik Azmani ervoor 8000 Euro per maand aan belastinggeld uitbraakt aan het adres van Polen en Marokkanen heet geen ‘opruiing’?
Hoe zit het met de activist Alexander Dolmatov die aan alle crtiteria voldeed om hier asiel te krijgen, desondanks dreigde te worden uitgeleverd door de IND aan zijn Russische beulen en daarom zelfmoord pleegde? Moord door “Schreibtischmörder” Teeven?
Hoe dan ook: deze neo-liberale regering heeft maar één moraal (als je dat woord in dit verband überhaupt kan gebruiken) en die heet ‘geld.’
‘Mensenrechten’ komt in het vocabulair van deze kliek amper voor.
F*ck Teeven, f*ck Timmermans en f*ck deze hele weerzinwekkende kliek met zijn gehuichel over ‘mensenrechten’.
Ik ben nog vreselijk boos op het willen uitzetten van de Russische activist Aleksandr Dolmatov, die daarom zelfmoord pleegde. Hoe naïef kun je als overheid zijn?