Ik hou mijn hart vast met die Navo-norm

COLUMN - Een van de grote thema’s in de verkiezingsstrijd is de Navo-norm van minimaal 3,5, maar op termijn zelfs 5%. Nu ben ik persoonlijk helemaal voor een weerbare defensie, en het is een feit dat we wat dat betreft de afgelopen decennia als een luie puber achterover hebben geleund, in de veronderstelling dat papa Amerika de boel wel een beetje in de gaten hield en ons hachje wel zou beschermen. Dat moet natuurlijk anders, helemaal nu een megalomane oranje gek het Witte Huis van papa heeft overgenomen.

Maar het is waanzin om zoiets belangrijks op te hangen aan een percentage, een bedrag. Dat is de omgekeerde wereld! Normale mensen bedenken eerst wat ze willen, hoe ze iets voor zich zien, en gaan dan uitrekenen wat dat kost.

Dus wat zijn de bedreigingen, en waar zitten onze zwakke plekken? Je hoeft geen expert te zijn om zo een aantal van die zaken op te lepelen, in elk geval wat dat laatste betreft.

Poetin

Waar de bedreigingen allemaal vandaan komen kan ik als leek niet beoordelen, behalve van Rusland, want dat ziet iedereen. Dat – in de vorm van Poetje – voelt zich blijkbaar ook bedreigd door “ons”, ergo de Navo, omdat hij (ook al) een megalomane gek is die een Groot Rusland voor zich ziet naar het voorbeeld van de Sovjet Unie, en “wij” die landen die in zijn waanbeeld tot dat grootse rijk behoren, zo zoetjes aan richting EU en Navo aan het leiden zijn.

Of dat denkt hij in elk geval, volgens mij is het meer dat vanuit “ons” een uitnodiging uitstaat, maar er van actief werven geen sprake is. Kan ik mis hebben, maar dan nog… Anyway, wáár de bedreiging vandaan komt is niet eens zo heel belangrijk, maar wát de bedreigingen zijn des te meer.

De echte dreiging

Voor bommen en granaten ben ik helemaal niet zo bang, op dit moment. En van dat gejen met drones en jets in ons luchtruim word ik ook niet heel warm of koud. Volgens mij is het niet meer dan dat; een beetje jennen, aftasten wat de reactie is. Binnenkort worden die krengen waarschijnlijk meteen uit de lucht geschoten (al lijkt het me niet fijn als dat toevallig boven je hoofd gebeurt, maar goed).

Nee, de serieuzere dreigingen zijn volgens mij minder zichtbaar. En meer ontwrichtend, een vliegtuig dat een tijdje aan de grond moet blijven is kut, maar als de stroom of internet uitvalt hebben we veel grotere problemen. Dus ik ben eens gaan zoeken hoe het met de beveiliging van onze infrastructuur zit.

Onderzeese infrastructuur

Tot mijn stomme verbazing ontdek ik dit: Defensie brengt met civiele technologie onderzeese infrastructuur in beeld. Nu al, allemachtig, dit is een bericht van begin dit jaar! Hoezó was dat niet altijd al in beeld? Nou, waarschijnlijk omdat veel van die infrastructuur door private partijen is aangelegd en het de domrechtse overheid niet heeft behaagt om al die zooi in onze territoriale wateren, en trouwens ook daarbuiten, ff netjes te (laten) registreren. You know, handig in geval van calamiteiten, en dan heb ik ’t nog niet eens over sabotage.

Zowel burgers als bedrijven worden om de oren geslagen met de meest domme regeltjes en bureaucratie, maar zoiets cruciaals laat men gewoon liggen. Hóe kan dat? Onwil, onkunde, onwetendheid…? Maar goed, het is nu in beeld, en ik mag hopen dat er ook nagedacht wordt over het beschermen ervan. Ik meen ergens opgepikt te hebben dat onderwaterdrones niet of niet makkelijk te signaleren zijn op dit moment (al vind ik dat zo snel niet terug, dus pin me er niet op vast), dus daar ligt alvast een schone taak voor leger en AIVD.

Rol van de VS

En dat geldt natuurlijk ook voor het beschermen van infrastructuur op land. En in de ruimte, waar inmiddels ook, nu al, aan gewerkt wordt. En daarop aansluitend wordt het hoog tijd dat we onafhankelijk worden van de tech-reuzen in de VS, want dat land blijkt een broeinest van megalomane gekken te zijn.

Waar overigens ook een derde van onze goudvoorraad ligt:

En waar dus veel van onze data opgeslagen is, en wier systemen ons digitale leven nogal controleren en sturen, en dát vind ik nou dus echt wel eng.

Defensieprioriteiten

Dus, hoewel ik ons leger een warm hart toedraag – ja echt, mijn beide broers hebben gediend, eentje zelfs als Kort Verband Vrijwilliger in Seedorf, en die zijn daar echt niet slecht uit gekomen – denk ik dat onze defensieprioriteiten vooraleerst bij onze fysieke en digitale infrastructuur zouden moeten liggen.  Er zijn vast een heleboel knappe koppen die daar wat over te melden hebben, en daarbij ook de rekensommetjes kunnen maken.

Maar ik hou mijn hart vast met de huidige lichting politici, die denken dat je megalomane gekken moet paaien, wetenschapsontkenners met feiten kunt overtuigen, dat je “bezorgde burgers” hun zin moet geven en die denken dat je met het simpelweg vast- of bijstellen van een norm grote problemen oplost.