RECENSIE - Afgelopen donderdag gingen we met een stel mensen van “middelbare leeftijd”, zoals dat dan heet, naar Doornroosje in Nijmegen voor een optreden van Hang Youth. Een punkrockband van bezig baasje en frontman Abel van Gijlswijk en z’n maten. Kenmerkend voor de nummers: maatschappijkritisch, grof en kort, meestal onder de minuut. Er zijn geen taboes. De band heeft zich meermaals laten zien bij demonstraties van bijvoorbeeld XR, het Woonprotest in het Westerpark, de Klimaatstaking en het Compensatieprotest. Ze schrijven vaak nummers voor de gelegenheid, afgelopen zomer bijvoorbeeld, stonden ze nog bij Tata Steel in Velsen waar honderden klimaatactivisten het terrein van het bedrijf opgingen.
De betrokkenheid van de band bij de vele maatschappelijk issues die er anno nu spelen zorgt voor fans van alle leeftijden. Een groot aantal jongeren maakt via Hang Youth pas echt kennis met het concept “protestlied”. Niet langer hoeven we het te doen met oud materiaal van Boudewijn de Groot of Woody Gutrie.
Het nieuwe album “ER IS HOOP*” is in oktober uitgekomen, VPRO 3 voor 12 interviewde de band erover en het is een interessant stuk om te lezen. De nummers zijn wat langer dan voorheen, er is een andere sound, en toch klinkt het als vanouds. De (toch nog steeds korte) teksten komen binnen maar zijn ook gelaagd, met diverse verwijzingen naar filosofen, hedendaagse politiek, de media en persoonlijke angsten en gevoelens. Muzikaal is het lekker, er is duidelijk hard gewerkt en geëxperimenteerd. En zelfs Candy Dulfer maakt een surprise appearance tijdens “VUILNISBAK”.
Het publiek in Doornroosje is flink gemêleerd: we zien allerlei leeftijden en mensen. Inclusief ouders die deze kans aangrijpen hun kinderen te radicaliseren. Het is een prachtig gezicht. De sfeer zit er goed in en in vijf kwartier komen er 40 nummers razendsnel voorbij. Al zwaaiend met een Palestina-vlag was Abel daar ook duidelijk over: “niet in mijn naam“.
Hang Youth in Doornroosje
De meest aansprekende nummers zijn wat mij betreft “IK LACH MAAR IK HUIL” (met oa Gerda Havertong en Dolf Jansen in de videoclip met daarin een typische het-moet-wel-gezellig-blijven Nederlandse talkshow) en “LA LA LA”. De afgelopen decennia hebben we Nederland zien veranderen en met het huidige kabinet heeft het afglijden naar de radicaal rechtse flank een voorlopig dieptepunt bereikt. Het voelt veel te vaak alsof je machteloos bent en alsof het maatschappelijk verharden met bijhorende ellende onvermijdelijk is. Maar Hang Youth houdt hoop en zingt, en voor iedereen die een steuntje in de rug nodig heeft is er dit nummer en het raakt, in ieder geval bij mij, een gevoelige snaar.
Zing mee, hardop, en schreeuw waar nodig.
Ik ben kwaad, man ik haat
Alle mensen die bepalen hoe het gaat
Ik ben boos, man ik kook
Maar de woede kan geen kant op dus ik zing
Een liedje voor jou, zo van la la la la
La la la la la la la lalalaMaar ik heb ook hart, ik heb ziel
Je kan zeggen wat je wil maar ik ben niet bang
Ik ben niet bang, ik heb hoop
Ik heb hoop, ik heb hoop, ik heb hoop
Dus ik zing
La la la la la la la lalala
Een fucking liedje voor jou, zo van la la la la
La la la la la la la lalalaAls je droomt van iets anders
Als je om een ander geeft
Of gelooft, of een droom hebt
Als je iets hebt overleeft
Als je weet dat er nog hoop is
Als droomt, als je hoopt, als je leeft
Is dit er eentje voor jou, zo van la la la la
La la la la la la la lalala
Een fucking liedje voor jou, zo van la la la la
La la la la la la la lalala
Er zijn nog 3 optredens deze maand.
Reacties (13)
Ik was er vrijdag bij in Paard. Briljant concert, inclusief een crowdsurfend meisje van +/- 9 jaar oud.
Kansloos
Dank je voor deze enerverende bijdrage
Haha, prachtig! The kids are OK.
Zo’n verrassing had ik onlangs ook tijdens een cultureel evenement dat ik bezocht.
Op het podium stond op een gegeven moment een acteur die een gedicht declameerde. Mooi, prima, niets aan de hand. Maar. De acteur keek na zijn voordracht even indringend de zaal in (je bent acteur of niet immers), nam een slokje water, boog zich weer naar de microfoon, keek met dramatische blik de zaal in, en scandeerde ‘Lang leve Palestina – dankuwel’.
De hele zaal gedwee joelen en juichen natuurlijk, maar het sloeg als een tang op een lammetje: voordracht en uitroep hadden geen enkel verband met elkaar. Maar meneer had een podium en was gelijk weer hip en zuiver.
De sax van Candy Dulfer is natuurlijk gewoon goed op dat nummer ‘Vuilnisbak’. Was ze er ook in Doornroosje?
Zoveel minachting…. wat moet jij je beroerd hebben gevoeld
Goed argument
En waarom sloeg het als een tang op een lammetje? De beste man had een podium en wilde daar gebruik van maken. Dat was het verband. Of wens je alleen maar met protest geconfronteerd te worden als het strikt on topic is?
Ik had geen kaartje gekocht om naar ’s mans activistische praatjes te luisteren.
Ik wil er eventueel wel naar luisteren, als ik de keuze heb, niet als het verplicht is.
Dat je je liever afsluit voor jouw onwelgevallige feiten en meningen had je al ruimschoots duidelijk gemaakt. Dus dat is geen nieuws.
Wat stel je nu voor? Al die deugers cancellen?
Ik had mijn voorkeur al vermeld (overigens gebruik jij de woorden ‘deugers’ en ‘cancellen’, ik niet).
ik wil er wel naar luisteren, of hun teksten lezen, maar niet als het verplicht is, en op een moment en plek die ik kies.
Dat is geen antwoord op mijn vraag. Laat ik hem dan nog maar eens stellen, wat anders geformuleerd. Moet er iets worden gedaan om te voorkomen dat jij wordt geconfronteerd met ‘activistische praatjes’ op momenten en plekken die je niet zelf hebt gekozen? En zo ja, wat en door wie?
Nee.