Het CDA onderschat Wilders. Alwéér

Blijkens dit verhaal – en andere door dit blog uit Den Haag opgevangen geluiden – denkt het CDA oprecht dat het vanuit het kabinet een krachtig weerwoord kan bieden aan Geert Wilders. Sterker, men is ervan overtuigd dat Wilders getemd kan worden door een paar ‘zwaargewichten’ in de vorm van Piet Hein Donner en Gerd Leers. De naïviteit van het CDA grenst aan het absurde. Niet het CDA, maar Wilders gaat profiteren.

Stel u voor: de Tweede Kamer als boksring. In de ene hoek Piet Hein Donner. Al jaren minister en het in de ogen van PVV-kiezers vleesgeworden pluchedier en verklaard opponent van Geert Wilders. Hij moet het op gaan nemen tegen het Blonde Beest uit Venlo.

Naast Donner staat Gerd Leers, de voormalige burgemeester van Maastricht die landelijke bekendheid verwierf door zijn pleidooi vóór de legalisering van softdrugs. De burgemeester die populair was in zijn stad Maastricht, jazeker. Maar die onder PVV-kiezers toch niet zó populair is.

Dezelfde Gerd Leers die in deze uitzending van Netwerk (uit 2007, dank Geencommentaar.nl) nog hard van leer trekt tegen Wilders. Die Gerd Leers (geen familie!) moet CDA-kiezers gaan terughalen van hun uitstapje naar de PVV. Buiten de ring staat coach Maxime Verhagen die zijn twee boksers, zijn twee pitbulls, zijn twee oude mastodonten aanmoedigt.

Aan de andere kant van de boksring een scherp in pak gestoken Geert Wilders, die fluitend zijn nagels bijvijlt. Verveeld blaast hij het nagelstof weg, kijkt op zijn horloge en smijt een glimlach het publiek in. De mensen kunnen niet wachten tot hij die vastgeroeste regeringstypes hun vet geeft.

Hoe gaan Donner en Leers Wilders aanpakken? Niet door te tamboereren op daden. Dat kan niet, want daar zorgt het gedoogakkoord voor waar het CDA mee ingestemd heeft. Om te doen waar Wilders-stemmers om vragen, namelijk een forse aanscherping van het immigratie- en integratiebeleid, moeten eerst internationale verdragen worden gewijzigd. Verdragen die Nederland in het verleden ondertekende, afspraken waar Nederland zich niet zomaar eenzijdig uit terug kan trekken. Voordat die verdragen gewijzigd zijn – laat staan dat het kan – zijn Donner en Leers jaren verder.

En over een, twee, drie en vier jaar wonen er nog steeds Marokkanen om de hoek bij de PVV-stemmers.

Dat schiet allemaal niet op, en daar kan, nee zal Wilders hen mee om de oren slaan als dat nodig is. En keihard ook. Naast wijzen op het gebrek aan daden zal Wilders de twee ministers als vanouds geselen met zijn tong, indien daartoe uitgedaagd. Denkt men bij het CDA nou echt dat loose cannon Wilders zich laat temmen? Wilders, de man die juist steeds stemmen wint door de hele Tweede Kamer en het kabinet voor rotte vis uit te maken? Hij snapt het trucje. Wilders zal er echt niet voor terugschrikken om Donner en Leers dezelfde behandeling te geven als hij oud-PvdA-minister Ella Vogelaar gaf. Die noemde hij ‘knettergek’. Ook Maxime Verhagen kreeg van Wilders regelmatig scheldkanonnades te verduren.

High Noon @ Plein 1
Dat is het soort behandeling dat camera’s trekt. Nederland zal getuige zijn van een Donner, die – na een goed getimede uitbarsting van super-retoricus Wilders – stamelend een als ad rem bedoeld citaat uit de bijbel prevelt achter het spreekgestoelte in de Tweede Kamer. Of een oproep tot fatsoen doet. Of probeert het af te doen met een grapje. Of een Balkenendeiaans “zo gaan we niet met elkaar om…” de microfoon in rommelt. Wat het ook is dat hij zal zeggen, zodra hij uitgesproken is zal Wilders hem spreekwoordelijk een uppercut toedienen, en nog één, en nog één. Donner zal qua retoriek Wilders nooit kunnen verslaan.  De nuance heeft het altijd afgelegd tegen de verbale boksbeugel. De sloper uit Venlo heeft dat nu wel bewezen. Wilders’ kiezers willen geen praatje, geen geprevel, geen wijsheidjes. Die willen klare taal, en die kan Donner hen niet geven. Dat zit nu eenmaal in de aard van het beestje.

Gerd Leers is wat meer bedreven in de retorica. Hij zou Wilders in principe van jetje kunnen geven tijdens een uitwisseling van woorden. Maar dan staat daar wel een Leers met rode vlekken in zijn nek te krijsen terwijl Wilders minzaam lachend zijn stropdas recht trekt. Want hij heeft De Macht wéér op de kast gekregen, precies wat zijn kiezers willen zien. Erger nog, hij kan bewijzen dat Leers aan het falen is met zijn beleid, dankzij die langdurige procedures. Je hebt geen kristallen bol nodig om nu al te voorzien hoe Wilders wappert met een krantenartikel over uitgebrande auto’s in Amsterdam-West, of statistieken over inzakkende deelnamecijfers aan de inburgeringscursussen. En met iedere uitgekiende uitbarsting wordt het retorische zwaard van Leers botter en botter, totdat hij geen deuk meer in een pakje boter kan slaan tegenover de salvo’s van Wilders.

Machteloos
Al te veel steun hoeven Donner en Leers niet te verwachten van Maxime Verhagen, noch van Mark Rutte. Mochten zij binnenskamers aandringen op actie tegen Wilders, bijvoorbeeld een indringend gesprek tussen vier ogen, dan zal het antwoord een hard ‘njet’ zijn. Rutte wil zijn kabinet niet in gevaar brengen, het eerste onder een liberale premier in 90 jaar, en Verhagen wil Wilders ook niet boos maken. Want Wilders kan ieder moment met veel bombarie zijn gedoogsteun aan het kabinet intrekken en dan valt het kabinet en zijn de dagen van Verhagen in Den Haag geteld.

Het is naïef van het CDA om te denken dat de christendemocratische bewindslieden ooit Wilders zullen kunnen overschreeuwen. Ook maakt Wilders geen deel uit van de regering, iets wat hij steeds zal benadrukken. Hij zal niet nalaten kiezers duidelijk te maken dat de PVV, van alle rechtse partijen, de enige partij is die niet in de regering zit. Daarmee is hij, naast de VVD en het CDA, de enige partij op rechts waar mensen als proteststem tegen de minderheidsregering op kunnen stemmen. Voor hen is stemmen op een linkse partij geen optie en SGP’ers zijn gekke fundamentalisten, dus tja, dan is de rekensom op rechts snel gemaakt.

Het CDA wil maar niet begrijpen dat dit kabinet een tussenstop is voor Wilders, iets wat eigenlijk toevallig voorbij kwam. Wilders wist wel dat hij veel zetels zou gaan winnen tijdens de laatste verkiezingen, maar dat het er 24 zouden worden verbaasde hem zelf. De boot kwam voorbij, vrind Rutte nodigde hem uit en Wilders besloot mee te doen – zij het dat hij de beste stuurman aan de wal bleef, met maar één doel: de grootste partij op rechts worden. En niet alleen staat hij hoog en droog aan de wal, in zijn hand heeft hij een touw waaraan een kurk zit die het gat in de boot van Rutte en Verhagen vult.

It’s nothing personal, Mark. It’s strictly business
Want dat is Wilders’ werkelijke ambitie: de grootste worden. Zijn hele wezen is daarop gericht. Het maakt Wilders niet uit welk gedachtengoed hij daarvoor moet emuleren, welke beleidspunten hij moet kopiëren van andere partijen, of welk pseudo-ideologisch geneuzel van een Martin Bosma daarvoor nodig is als onderbouwing. Als hij straks maar de VVD en het CDA achter zich laat, en beleid kan gaan dicteren.

Als ‘Premier Wilders’. Precies zoals hij zei tegen Mark Rutte tijdens de presentatie van de regeerakkoorden op 30 september, toen Rutte wegdroomde over een eventueel volgend kabinet. “Onder premier Wilders”, zei de PVV-leider grijnzend. Rutte stotterde een geforceerde lach. Maar het was geen grap, ondanks dat Rutte het zo probeerde uit te leggen. Wilders meende het, woord voor woord.

Wilders als leider van het volgende kabinet, na Rutte. Dat kan maar één ding betekenen: premier Rutte mag de premierbonus niet krijgen. Daarom moet dit kabinet falen. Als Donner of Leers dat in het vuur van hun strijd tegen Wilders bespoedigen, zal hij dat met open armen verwelkomen.
[kaj]