Just Say No.
Aldus first lady Nancy Reagan. Zij gebruikte in haar anti-drugscampagne in de jaren tachtig in de Verenigde Staten deze simplistische slogan om jongeren te wijzen op gevaar van drugs. Heel veel Amerikanen konden echter geen nee zeggen en de vraag naar drugs bleef. Vervolgens was strijd die volgde om het aanbod te stoppen tot mislukken gedoemd. Miljarden dollars werden gepompt in een niet te winnen strijd tegen een onzichtbare vijand. Maar de Amerikanen bleven een heilig geloof houden tijdens deze eindeloos lijkende ´oorlog´.
Vraag, aanbod en drugs
Vraag en aanbod, zou dat voor Amerikanen een nieuw concept zijn? Dat is de gedachte die mij bekroop bij het lezen van het artikel ´How America Lost the War on Drugs´ van het onvolprezen Amerikaanse blad Rolling Stone Magazine, dat dit jaar veertig jaar bestaat.
De Amerikaanse ´oorlog tegen drugs´ kost volgens Rolling Stone jaarlijks 50 miljard dollar, leidt tot overvolle gevangenissen, maar tegelijkertijd nauwelijks tot een daling in het drugsgebruik of -handel. Ondanks dat is het bestrijden van de oorzaak van het drugsgebruik nooit populair geweest in de Verenigde Staten:
We’ve never had a true effort where the U.S. as a whole. [..] We’re never going to crack this problem without a real demand-reduction program. [..] That’s something that’s just never happened.
Het is simpelweg niet populair genoeg onder kiezers om een ´softe´ keuze te maken en geld te stoppen in preventieprogramma´s om het drugsgebruik te beperken. In plaats daarvan werd geld gestopt in harde militaire programma´s om cocaplantages uit te roeien in landen als Colombia.
Just Say Yes?
Just Say No zou geplakt moeten worden op het falende Amerikaanse drugsbeleid.
Just Say Yes: moet je niet gewoon ja zeggen tegen de vraag naar drugs, aangezien het proberen uit te roeien van het drugsaanbod meer kapot maakt dan je lief is: criminaliteit, geweldsdelicten, moorden en overvolle gevangenissen?
Reacties (8)
Zo lang een hard drug als alcohol legaal blijft, zal niemand iets snappen van het drugsbeleid. M.n. de vraag, waarom de ene hard drug legaal is en de andere niet, of waarom sommige hard drugs legaal zijn en bepaalde soft drugs niet, kan op deze manier nooit beantwoord worden.
Astronaut, pleit je voor algehele legalisering van drugs, dus ook van heroine en cocaine, of vind je dat er toch enig drugsbeleid moet zijn?
@ 2: enig drugsbeleid lijkt me noodzakelijk. De vraag is alleen of dat het huidige drugsbeleid is. Gewoon heroïne verkopen in de Albert Heijn lijkt me ook niet echt een optie.
Er wordt melding gemaakt in het artikel van vele programma’s die wel werkte. Als je die gewoon combineert in een goed beleid kom je al een heel eind. Das dus voornamelijk veel therapie en afkickprogramma’s voor de vraagkant, met rust laten van marijuana, zorgen dat de handel met zo min mogelijk geweld gebeurd (the Boston Gun Project), geen tot lage straffen voor de kleine handelaren en smokkelaars en wel hard achter de bazen aan gaan.
Dat kan je dan heel soft noemen, maar het is gewoon pragmatisch. Dit zijn de dingen waarvan gebleken is dat ze werken. De rest kost alleen geld en lost niks op.
Het zou toch uitgelegd moeten kunnen worden dat het drugsbeleid minder hoeft te kosten als je het anders aanpakt?
Geld is geen criterium in de strijd tegen drugs, Bismarck. Hard schreeuwen, dat je hard optreedt, wel. En feitenmateriaal, dat bewijst, dat de landen met een softe aanpak meer resultaten boeken dan landen met een harde aanpak, leg je dan naast je neer.
Dat verschijnsel zien we in de politiek wel vaker en de laatste jaren steeds meer: het is belangrijker om hard te roepen, dat je gemakkelijke (korte termijn) oplossingen voor ingewikkelde problemen hebt, dan dat je probeert een goede en werkende (langdurige) oplossing te vinden.
@6: Hmmm, altijd gedacht dat centen en economisch gewin voor amerikanen toch wel doorslaggevende argumenten waren. Misschien lijken ze toch minder op Hollanders dan ik dacht.
In oorlog en liefde is alles geoorloofd, Bismarck. Zelfs het verloochenen van je eigen filosofie. ;-) Vandaar dat ze dat in de VS dus ook alleen als een ´war on drugs´ kunnen verkopen (is het geen oorlog, dan wegen economische motieven zwaarder).