ACHTERGROND - Veel ambtenaren van sociale diensten zijn bang voor de lange arm van Den Haag. Daardoor wint de angst voor de Rijksaccountantsdienst het van de noodzaak om doeltreffend maatwerk te leveren. Volgens Pieter Hilhorst en Jos van der Lans is het tijd voor bestuurlijke ongehoorzaamheid.
Als iets maar vaak genoeg wordt gezegd, krijgt het vanzelf zo’n vertrouwde klank dat je denkt dat het waar is. En wij hebben ons er ook schuldig aan gemaakt. We hebben stukken geschreven, waarbij we consequent spraken over drie decentralisaties: de overdracht van de jeugdzorg naar de gemeente, de overheveling van delen van de AWBZ-zorg naar gemeenten en de Participatiewet. Maar dat klopt helemaal niet, want met die derde decentralisatie is iets geks aan de hand. Dat is namelijk helemaal geen decentralisatie.
Bij een decentralisatie gaan middelen én verantwoordelijkheden over. Daarbij hoort ook een grotere beleidsvrijheid voor degene die de nieuwe taken gaat uitvoeren. Bij de Participatiewet wordt die beleidsvrijheid daarentegen op vele manieren beknot. Gemeenten zijn dan gewoon uitvoeringskantoren die strikt moeten doen wat op het Haagse hoofdkantoor is bedacht. Het bieden van maatwerk wordt dan wel erg moeilijk. En zo bedreigt de gebrekkige decentralisatie van de Participatiewet het succes van de andere decentralisaties.
Rechtmatigheid is bij werk en inkomen belangrijker dan maatwerk
Een van de beloften van de decentralisaties is immers dat problemen op alle levensdomeinen in hun samenhang worden aangepakt. Wie wel de opvoedproblemen wil aanpakken, maar niet de schuldenproblematiek in het gezin, pakt de bron van de spanning niet aan. Soms is de beste vorm van jeugdzorg om ouders aan het werk te helpen. Idealiter sluiten de veranderingen in de Participatiewet en de jeugdzorg dus nauw op elkaar aan.
In de praktijk is dat een hele klus. Medewerkers van sociale wijkteams zijn veel tijd kwijt om toegang te krijgen tot sociale diensten en van hen medewerking te krijgen voor maatwerk, bijvoorbeeld middels een beroep op de bijzondere bijstand. Bij sociale diensten bestaat de angst dat te veel maatwerk leidt tot een afkeurende accountantsverklaring en daarmee tot boetes van het Rijk. Het gevolg is dat er op het terrein van werk en inkomen een cultuur is ontstaan waarbij rechtmatigheid belangrijker is dan doelmatigheid of maatwerk. Een voorbeeld is de wachttijd voor bijstandsontvangers onder de 27. Daar mogen gemeenten van afwijken, maar als een medewerker van een sociaal wijkteam daar een beroep op doet, gaat dat verre van gemakkelijk.
Uitzonderingen op kostendelersnorm verboden
Nog ingewikkelder wordt het als regels van het Rijk expliciet maatwerk verbieden. Neem de kostendelersnorm. Als meerdere volwassenen op één adres wonen, kunnen zij kosten delen. Als een van hen een bijstandsuitkering heeft, vindt een korting plaats. Vanuit het idee dat een bijstandsuitkering een vangnetvoorziening is, valt dit te begrijpen. In sommige gevallen is de kostendelerskorting echter volstrekt absurd. In een gezin in Amsterdam heeft één kind om onduidelijke redenen als enige geen verblijfsvergunning gekregen. Hij mag in Nederland zijn hoger beroep afwachten en woont bij zijn moeder. Omdat hij ouder is dan 21 wordt zijn moeder gekort op haar uitkering vanwege de kostendelersnorm. Maar de zoon mag niet werken. Hij kan dus helemaal niet legaal bijdragen aan het gezinsinkomen. Toch moet de moeder een slordige € 300 per maand inleveren. Zelfs bij zo’n overduidelijk absurd voorbeeld mag de gemeente geen uitzondering maken.
Onlangs is aan de Amsterdamse wethouder Arjan Vliegenthart een heel zwartboek aangeboden met voorbeelden waarin de kostendelersnorm averechtse effecten heeft. Grootouders die in het kader van pleegzorg bereid waren om hun kleinkinderen op te nemen, zien daarvan af omdat het gevolgen heeft voor hun uitkering. Een zoon met ernstige psychiatrische problemen woont bij zijn vader. Die wordt gekort op zijn uitkering. Hij heeft daardoor financiële problemen gekregen. De spanning in het huis doet de zoon geen goed. Zoon is nu van arren moede aangemeld voor een opname in een GGZ-instelling. Letterlijk dus: van armoede. Een man komt uit detentie en kan terecht bij een vriend. Die wordt nu gekort op zijn uitkering waardoor de man (die hoorde bij de top-600 veelplegers in de hoofdstad) daardoor weer op straat staat. Hij slaapt nu in een tentje. De kans dat hij weer ontspoort is daardoor levensgroot.
Meer vrijheid gemeenten kost Rijk niets
Eerder hebben we al in een column geschreven dat de kostendelersnorm een mantelzorgboete is (Nabij is Beter #2: 19 juni 2015). Een man die zorgt voor zijn nagenoeg blinde schoonmoeder kon zijn korting niet begrijpen omdat hij precies deed wat de regering vraagt. Hij zag zichzelf als schoolvoorbeeld voor de participatiesamenleving, maar het huishouden werd daardoor gestraft met een korting. In het zwartboek wordt het kernachtig onder woorden gebracht: ‘Mensen worden ontmoedigd om elkaar te helpen’.
Er is gemeenten veel aan gelegen om deze averechtse effecten van Haagse regels weg te nemen. Dat kan ook heel eenvoudig. Geef gemeenten de vrijheid om uitzonderingen te maken op de kostendelersnorm. Het bijzondere is dat het Rijk geen centje pijn lijdt van deze vrijheid. Het is de gemeente die opdraait voor de extra uitkeringslast als iemand die samenwoont met meerdere volwassenen toch een volwaardige bijstandsuitkering krijgt. Maar het mag niet. Het betekent in feite dat het gemeenten wordt verboden om maatwerk te bieden.
Een vergelijkbaar probleem bestaat voor het toepassen van de regels voor bijzondere bijstand, waar strikte rijksregels voor gelden, of voor de omgang met fraude. Ook hier is de beleidsvrijheid van gemeenten nihil. De Nationale Ombudsman heeft geconstateerd dat de overheid nalatigheid wel heel snel aanmerkt als fraude. Omdat de gemeente dichter bij de burger staat, kan de gemeente dit onderscheid beter maken. Neem het geval van een man wiens kind uit huis geplaatst is. Hij moet voor deze pleegzorg een eigen bijdrage betalen. Hij maakt dus kosten voor het kind. Het is dan niet vreemd dat hij ook nog dacht recht te hebben op een kindgebonden aanvulling op zijn WAJONG-uitkering. Is dit fraude? Maar ook hier is de discretionaire ruimte van de uitvoerders van de sociale zekerheid nihil. Dat geldt zowel voor het UWV als voor gemeenten.
Gevraagd: lef van gemeenten
Als je mensen klem zet, gaan ze eigen oplossingen verzinnen. Vanwege de kostendelersnorm laten mensen zich op papier uitschrijven, maar wonen nog op dezelfde plek. Het aantal postadressen neemt al weer toe. Dat kan dan weer worden gekwalificeerd als fraude, met alle boetemaatregelen van dien. Deze burgerlijke ongehoorzaamheid is niet nodig als gemeenten bestuurlijk ongehoorzaam durven zijn. Zij moeten het lef hebben om in een aantal gevallen openlijk de kostendelersnorm niet toe te passen. Die openheid is van belang omdat zo duidelijk wordt welke averechtse effecten optreden. En het verschil passen ze uit eigen zak bij. Een dergelijke bestuurlijke ongehoorzaamheid is een krachtig signaal om ook van de derde decentralisatie een echte decentralisatie te maken waarbij gemeenten kunnen doen wat de decentralisatie belooft: maatwerk leveren en problemen op alle levensdomeinen in hun samenhang aanpakken.
Pieter Hilhorst is politicoloog en publicist, tot maart 2014 was hij wethouder in Amsterdam; Jos van der Lans is cultuurpsycholoog en publicist. De grondslag voor deze rubriek vormt hun essaybundel Nabij is beter. Essays over de beloften van de 3 decentralisaties. (Den Haag: KING/VNG, 2013).
Dit artikel verscheen eerder op Sociale Vraagstukken.
Reacties (21)
Ik kan het niet helpen, maar
of Pieter Hilhorst gebruikt zijn herkenbare positie binnen de PvdA om veranderingen in de Participatiewet waar zijn partij verantwoordelijk voor is te agenderen en af te dwingen
of Pieter Hilhorst vertrekt bij de PvdA met slaande deuren vanwege het asociale beleid.
Maar dat beetje oproepen tot en begrip hebben voor regels overtreden terwijl alleen de slachtoffers van een participatiewet die dat doen uiteindelijk de SJaak zijn helpt helemaal niets.
Kortom Pieter Hilhorst is weer zo een studeerkamer socialist. Mond vol van solidariteit, maar er iets voor doen?
/chagrijnige bui
Wat FrankW zegt @1! Ik zag hem één of twee weken geleden in Buitenhof verkondigen dat de overheid paternalistisch is. Niet als iets dat veranderd moet worden, maar als in VVD taal: een pleidooi voor een kleine overheid. Dit reflexmatig napraten van conservatieve ’talkingpoints’ kenmerkt socialisten al sinds Kok.
@1 en 2: dat vind ik nu goedkoop en off-topic.
Ook ik ben lid van die PvdA, die behoorlijk verdwaald is in het liberale beleid, waar de coalitie toe noopt.
Ik ben zo boos, dat ik dagelijks nadenk over het einde van mijn lidmaatschap. Maar als in de politiek clubtrouw niet meer wordt gewaardeerd, ontstaan er problemen, die onze democratie moeilijker maken dan hij nu als is.
De verhalen zijn toch concreet? Ga daar op in. Den Haag vindt het prima, als gemeenten gewillige uitvoerders zijn van wat in de beleidssilo’s is bedacht. Dat zijn die hoge stenen pilaren in Den Haag waar jonge doctorandussen airconditioned en afgesloten van de buitenwereld die zij denken te besturen, hun zegeningen over de lokale bestuurders uitstrooien.
Het kan wel zijn dat jullie een chagrijnige bui hebben, maar hiervan krijg ik pukkels. Dat ik lid ben van een verwarde partij, vol goede bedoelingen is erg genoeg. Daar hoeft geen inhoudsloze socialistenhaat bij.
Zeg Tom,
Ik ben als vader van een bijzonder kind rechtstreeks de dupe (nou eigenlijk ons kind is dat) van dit asociale slecht uitgevoerde beleid. De PvdA bedenkt het, voert het uit en dan gaat er een PvdA prominent goedkope nietszeggende praatjes over houden dat we maar ongehoorzaam moeten zijn omdat het zo oneerlijk uitpakt.
Wat mij betreft kan de boom niet hoog genoeg zijn, figuurlijk. Mooie praatjes over solidariteit, maar als je er wat aan kan doen niet thuis geven. Dat is waarom ik veel kwader ben op de PvdA dan bv de VVD die gewoon zeggen waar het op staat. Dat de zwakken in onze samenleving het aan zich zelf te wijten hebben en solidariteit niet van deze tijd is. De PvdA doet alsof ze het erg vinden. Schijnheilig vind ik het.
Waarom zou je het opnemen voor die ontspoorde nep Neo-liberalen van de PvdA? Zeker als je elke dag om je heen kan zien dat hun daden daadwerkelijk slachtoffers maken? En dan ga je ze nog verontschuldigen at ze voor beleid staan “waar deze coalitie toe noopt”? Kom op zeg, mijn rant is geheel on-topic.
@3: verdwaald is in het liberale beleid, waar de coalitie toe noopt.. Sorry? Volgens mij is PvDA al veel langer de weg kwijt, al voor dat ze in een coalitie stapte. En nee, ook al zit je in een coalitie er komt een punt dat je zegt klaar, genoeg is genoeg, ook al sta je laag in de peilingen. Dat pappen en nathouden en steeds de VVD de schuld geven en er zelf mee proberen weg te komen met holle frasen als: “verantwoordelijkheid nemen” of erger: “zonder ons in de coalitie was het nog erger geweest”.
Als een wet zo slecht is dat deze noopt tot bestuurlijke ongehoorzaamheid dan moet de wet veranderd worden. Zo simpel is het. Ik vind het dus vreemd om lef van gemeentes te vragen om soepel met de nieuwe regelgeving om te gaan maar niet deze wanstaltige wet te willen veranderen. Wat is dat voor gedachtenkronkel?
Los van alle ‘newspeak’ en verhullend taalgebruik over de Participatiewet gaat de Participatiewet sowieso al uit van een verkeerde maatschappijvisie / mensbeeld maar dat terzijde, al is het wel veelzeggend dat de PvdA-ers dat niet doorzien of dat mensbeeld misschien zelfs wel onderschrijven.
Let wel; dat mensbeeld is dus niet ‘eerlijk zal iedereen elkaar helpen en bijdragen naar capaciteit en behoefte’ zoals de participatiewet verkocht wordt.
@3
De PvdA bestempelen als socialistisch, wat een gotspe. Van dat pad zijn zij met Kok afgestapt. Als je je echt een socialist vindt, dan wordt het tijd om je lidmaadschap op te zeggen. Anders ben je net zo verantwoordelijk voor het huidige neoliberale beleid als de partijtop.
Ik heb het al eens eerder geschreven hier – tot grote schrik van veel mensen geloof ik ;-) – maar ik heb altijd PvdA gestemd. Ik ben allerminst een PvdA hater dus wil ik maar zeggen. Maar deze regering hebben mij doen inzien dat de leiding van deze partij geheel de weg kwijt is. Inderdaad: neoliberaal beleid, zonder meer.
@Tom, het is inderdaad een verwarde partij. Als ik lid was zou ik of flink stennis schoppen in de partij of uit de partij gaan. Volgende verkiezing gaat mijn stem naar de SP.
Mooi, als ik mijn distantie even verlies, wordt er gereageerd.
Leuk ook wel: rancune, @Frankw, is niet zo’n goede beweger in politieke keuzen, maar als het je direct raakt, snap ik je temperament wat beter.
Ja, McLovin, wanneer is genoeg genoeg? Ik ben ook voor crisis, maar als het gevolg is dat meneer Wilders ons land onbewoonbaar gaat maken, liever even niet.
Ja, Tom.boer, zouden politieke figuren niet een vorm van democratisch activisme mogen bepleiten? Ik schetste een vrij complete breuk tussen de werkelijkheid en de beelden die de brave doctorandussen in de kantoortorens in hun hoofden hebben. In dat licht is het geen kronkel of van twee walletjes eten, maar juist heel gezond wat wetsovertredingen te bepleiten.
Zo, SU, zijn ze met Kok afgestapt van het socialistisch pad? Kun je dat toelichten? Ik zou zeggen, toen de revolutie van Troelstra mislukte. Kun je bij je uitleg ook nog even je eigen politieke voorkeur en activiteit vermelden?
Ja, Michel, de PvdA is inderdaad de verbinding een beetje kwijt. Felix Rottenberg, die ook niet zoveel goed heeft gedaan, had dat redelijk goed in de peiling. Maar als je lid bent van een club, dan is die club ook van jou, dus probeer je iets te veranderen. Dat lijkt me democratisch. Maar ik zal hier melden wanneer ik de moed opgeef.
Ja, natuurlijk tOM. De derde weg, inclusief marktwereking en afbraak van sociale voorzieningen. Meer oog voor multinationals en het in de kou laten van hun natuurlijke achterban, de arbeider.
Waarom begin je dan te jeremineren over socialistenhaat? Of je identificeert jezelf ermee of niet.
Waarom? Mag je tegenwoordig alleen maar kritiek leveren als je door de partijraad bent goedgekeurd?
Het was niet de bedoeling dat je mijn vragen zou beantwoorden.
Ik had met ogen wijd gesloten kunnen voorspellen wat je zou zeggen.
Maar heb je ook een opvatting over de inhoud van de betogen van de heren over de participatiewet en de activistische recepten die zij voorstellen? Wat is het sociale gehalte daarvan?
@11 Ik verdenk ze vooral een charmeoffensief uit te voeren met de naderende verkiezingen in het achterhoofd. De averij die de PvdA heeft opgelopen moet worden goedgemaakt zodat ze niet geheel weggevaagd zullen worden. Verder geloof ik gewoonweg niet meer in de zoete broodjes die deze partij verkoopt. Daarvoor hebben ze telkenmale laten zien waar ze voor kiezen als de stemmen geteld zijn. En dat is niet voor hun achterban.
@4, de VVD liegt ook overigens. Ze liegen tegen de kleinere werkgevers, terwijl ze die juist ondermijnen ten gunste van de multinations. Ze liegen over een kleinere overheid, terwijl ze bedoelen dat de overheid alleen kleiner moet worden op de vlakken waar ze zelf geen profijt van hebben (maar hun eigen hobby’s blijven moeiteloos in stand.) Ze liegen over dat ze alleen maar economisch beleid willen voeren, terwijl ze in werkelijkheid veel keuzes maken die meer geld kosten om hun eigen wereldbeeld uit te leven (Schippers voorop, en in het verleden had Rita Verdonk er ook nogal een handje van.) Ze liegen dat ze liberaal zijn, terwijl ze steeds weer kiezen voor dingen die helemaal niet in het belang van vrijheid zijn, maar juist erg repressief.
Maar de PvdA liegt op andere vlakken, vlakken die ook mij meer raken. Namelijk dat ze het met de goede intenties doen.
Maar op een bepaald moment tellen intenties niet meer, en is het tijd om te beoordelen op wat men werkelijk doet. (En Tom: consequenties verbinden aan werkelijk handelen lijkt me niet rancuneus maar essentieel voor het hele functioneren van een democratie. Je kunt niet alleen op mooie beloften en intenties vertrouwen, want uiteindelijk gaat het er toch echt om hoe dat in de praktijk wordt toegepast.)
En ze liegen zichzelf voor (of de partijtop liegt het de leden voor, die het zichzelf graag wijs blijven maken) dat het de beste optie is om te voorkomen dat we nog rechtser zouden zijn. Maar uiteindelijk is het zelden waar. Verzet, zeker op de juiste manier, loont zich en meewerken geeft toch veel vaker vooral ruimte om steeds een tandje op te schuiven. En de PvdA heeft niet eens serieus gekeken of er toevallig een andere coalitie mogelijk was die juist veel linkser was, terwijl dat op voorhand NIET uitgesloten was. Dat is een keuze. En het gevolg van die keuze is dat ze het labeltje ‘socialistisch’ in elk geval onwaardig zijn geworden. De kloof tussen wat ze zeggen als het er niet op aankomt, en wat ze zeggen als het wel belangrijk is is te groot.
@Tom,
En we weten nu al welke partij dat zeker niet gaat doen.
Tom van Doormaal: Leuk ook wel: rancune, @Frankw, is niet zo’n goede beweger in politieke keuzen, maar als het je direct raakt, snap ik je temperament wat beter.
Ik had me ingehouden.
Ik zie een stelselwijziging Passend Onderwijs. Ons kind wordt niet geraakt maar heel veel andere kinderen wel. Gewoon zorgleerlingen proppen in overvolle klassen met overbezette leerkrachten. Met een korting op het geld dat meekomt, want reguliere scholen kunnen het immers veel beter. Wat krijg je dan? Meer dan ooit kwetsbare leerlingen die thuis komen te zitten. Ik ken om me heen twee kinderen die het haasje zijn van een stelselwijziging waar ik de PvdA voor verantwoordelijk hou.
Ouderenzorg overdragen naar de gemeentes. Wel een efficiëntiekorting, want als je het wiel helemaal opnieuw uitvindt dan ben je efficiënt bezig. Wie zijn het haasje? Wie was ook al weer verantwoordelijk, toch niet die arme PvdA die met ahnden en voeten aan het regeerakkoord is gebonden?
Ik zie een stelselwijziging die de GGZ zorg raakt. In mijn leven heb ik inmiddels vier mensen met een werkhandicap mogen begeleiden. Dat kan niet meer, want alle verantwoordelijkheid wordt met de laatste stelselwijziging op werkgevers afgewenteld, en die passen daarvoor (en terecht). Arbeidscoaches bij de GGZ voor kwetsbare jongeren? Wegbezuinigd. Psychiaters bij GGZ? Afgeknepen. Sociale werkplaatsen waar arbeidsgehandicapten op hun niveau aan het werk kunnen? Sterfhuisconstructie!
Ik heb uit eigen hand veel meer voorbeelden van beleid waarvoor een partij verantwoordelijk is die zegt op te komen voor de sociaal zwakkeren (geheugensteuntje: de PvdA). Een partij die hen en de mensen die ze steunen de grond in trapt met tastbaar beleid. Tastbaar falend beleid.
Gelukkig heeft de PvdA ook hele gulle kanten. De 26 miljard Euro subsidie aan de omgevallen bank waar weer vrolijk bonussen worden uitgedeeld. Of de 10 miljard ontwikkelingshulp aan brievenbusmaatschappijen waarmee ze geen belasting in bijvoorbeeld de derde wereld hoeven te betalen. Gaat ook een PvdAer over. Internationale Solidariteit 21ste eeuw denk ik dan.
Echt, dat je het opneemt voor die huichelaars, ongelooflijk. En dat je mij dan bemoederend toespreekt dat omdat het mij raakt je mijn temperament wel wat beter kunt begrijpen. Ik vind het een laffe houding als je zegt op te komen voor kwetsbaren en je ze tegelijk met je beleid stuk maakt. En dat jij daar niet doorheen prikt, man, man, man….. Verwarde partij die het zo moeilijk heeft. Nou ze hebben de juiste groupies gevonden in jou Mr van Dormaal.
/nogsteedsheelchagrijnig
Wat Frank zegt. Iets minder persoonlijk maar evengoed gemeend: de manier waarop Dijsselbloem zich als ‘sociaaldemocraat’ heeft opgesteld ten opzichte van Griekenland. Mensen die de politiek niet zo goed volgen zijn verbaasd als ze horen dat hij van de PvdA is. Beste leerling van Schäuble, waar hij naar het schijnt, het goed mee kan vinden. Al een tijdje vraag ik aan elke PvdA-er: hoe is het mogelijk dat hij nog niet is geroyeerd?
@FrankW, je chagrijn is je gegund. Sterker, ik deel dat. Ik ben volkshuisvester en daarop heb ik elk geloof in de PvdA wel ongeveer verloren.
Ik ben toen overgegaan naar het specialisme van het sociaal domein, dus ik weet heel goed welke verwoestingen ontstaan in de participatiewet, de jeugdzorg en het passend onderwijs.
Ik ga alleen niet oppositievoeren of jammeren over hoe erg het is, maar doe er aan wat in mijn vermogen ligt.
Daar heb ik een politieke vereniging bij nodig. Ik neem het niet op voor die huichelaars. Je kunt bijna geen stuk van mij hier vinden, waar ik de dubbelheid van de PvdA goed praat of verhul.
@Michel; eigenlijk ook wel eens. Ik vind de lijn die de EU heeft gevolgd ook een ontsierende schandvlek. Maar ik heb in het parlement geen ingrijpende discussie gezien over het recept van Schauble en Dijsselbloem, behalve van de SP. Ik waardeer van die partij de integriteit, maar de SP moet nog vuile handen maken op landelijk niveau.
Maar waar ging het stuk nu over? Niet over integriteit van socialisten, maar over concrete gebreken in de wetgeving en een activistische oproep om daar wat aan te doen. Dat vind ik nu weer aardiger, dan alle voorspelbare gejammer hoe desastreus het beleid is en uitpakt. Daar kan ik ook lappen tekst mee vullen, maar tegenkrachten organiseren lijkt mij handiger.
@16: Mijn indruk is dat veel PvdA-leden heel betrokken zijn bij zwakkeren in de samenleving.
Ik denk echter dat op nationaal niveau de PvdA geen grote kracht is.
Misschien laat de PvdA-top zich een oor aannaaien tijdens onderhandelingen, misschien vindt de PvdA-top niet nodig om een sociaal beleid te realiseren.
Maar ik denk dat de PvdA veel concessies aan de VVD gedaan heeft, terwijl de PvdA + SP meer zetels hadden dan de VVD.
http://www.tweedekamer.nl/kamerleden/fracties
@16, ‘jammeren’ is wel een hele onsympathieke framing.
Maar ‘doen wat in je vermogen ligt’ betekent uiteindelijk in veel gevallen: verdomd weinig. Want iets wat echt in het vermogen ligt van veel mensen (dan kijk ik allereerst de volksvertegenwoordigers aan, maar daarna ook iedereen die lid is van de partij) is nadrukkelijk stellen: ‘met dit beleid willen wij niet geassocieerd worden’.
En dat is soms de enige manier waarop je een boodschap over kunt brengen. Op dit moment is de boodschap namelijk toch vooral: de PvdA-leden accepteren het allemaal. Hoe rechts de PvdA ook wordt, hoeveel standpunten ze ook verloochenen, de meeste mensen accepteren het. Hoe denk je dan dat die boodschap ooit doordringt tot de top? Als niemand toch consequenties verbindt aan hun woorden, dan kun je die als partij ook volkomen negeren.
Als er nou eens een paarduizend leden hun lidmaatschap opzeggen, en openlijk ophouden met de PvdA socialistisch te noemen, dat verandert zaken. Dat is een tegenkracht. Maar uiteindelijk doet men dat niet, en is het netto-effect gewoon: acceptatie van de gang van zaken. Geen reden tot veranderen dus.
Ik sluit me bij Inca aan. Heb zelf overwogen lid te worden van de PvdA om op congressen mijn stem te kunnen laten horen (en eventueel mijn lidmaatschapskaart voor de camera te kunnen verscheuren).
Tom, ik weet dat je moeite hebt met de PvdA, maar door te blijven zonder een tegengeluid binnen de PvdA op gang te brengen legitimeer je de koers. Net als veel andere leden. Bij de PvdA top wist men niet hoe snel men de enige prominent die openlijk durfde te zeggen waar het op staat, Rottenberg, moest afvoeren. Ik zou wensen dat je geen geduld meer hebt met de machthebbers die de partij hebben meegenomen naar een plek die niet sociaal en steeds minder democratisch is.
Vrienden zou ik bijna zeggen, vrienden, ik ben bijna elke dag boos over de zakkigheid van mijn politieke vrienden.
Maar ik ben ook elke dag bezig met de koers, met dingen veranderen in de samenleving.
Ik heb niet het gevoel dat ik iets legitimeer: ik val ze aan en af, terwijl ik vermeld dat ik partijlid ben. De stroming Linksom in de PvdA heeft mijn steun.
In het Netwerk Politieke Innovatie probeer ik innovatie te bereiken en aan te wakkeren. In de Innovatiesociëteit in mijn gemeente probeer ik het concert van alle belangen in de decentralisaties te verstoren door de klant, de zorgvrager een stem te geven en te zien of we problemen kunnen oplossen.
Het onsympathieke frame “jammeren”, sorry als iemand zich beledigd voelt, komt daar vandaan. Ik vind het niet zo zinvol te klagen over centralistisch Den Haag, of rechtse socialisten: ik doe iets, loop ze voor de voeten en tussen de benen.
Nu moet ik naar Den Haag, een kamerlid inspireren…
@20, kun je een voorbeeldje geven van wat dat concreet inhoudt, of van iets wat daarmee werkelijk bereikt is?
En een Kamerlid inspireren, in hoeverre is dat zinvol als bekend is dat Kamerleden onder flinke druk staan om niet af te wijken van fractiebeleid? (De Eerste Kamerleden die bv destijds tegen de zorgwet hebben gestemd zijn behoorlijk afgevallen door de PvdA, ipv aangemoedigd omdat ze hun eigen visie hadden gevormd.) Wat zou je verwachten bij zo’n Kamerlid? Ik denk dat die netjes vriendelijk knikt, ja meneer van Doormaal, we delen u zorgen, kan niet zo zijn dat, zullen er zeker naar kijken, bedankt voor uw input, heel belangrijk, opkomen voor de zwakkeren, beslist.
En de volgende keer stemmen ze gewoon even zo keihard voor een wet die weer een van de zwakkere groepen flink benadeelt, voeren die even zo keihard snel door zonder stil te staan bij de gevolgen, en talmen even zo goed erg lang met het herstellen van de kwalijke gevolgen.