Siebelink, vooral bekend van zijn roman ‘Knielen op een bed violen’, kwam begin 2012 met zijn nieuwe roman ‘Oscar’. Een aangrijpend verhaal.
De introverte docent Oscar werd in WO II opgeroepen om samen met zijn vriend Id vijf miljoen guldens vanuit Middelburg naar Londen te brengen. Tijdens de missie komt Id om. Details over zijn dood en het einde van de missie zijn duidelijk afwezig.
Vijf jaar na de dood van zijn vriend neemt Esmée, de vrouw van Id, contact op met Oscar. Zij wil de reis beleven die de mannen hebben gemaakt. Precies weten wat er is gebeurd, waar ze hebben gelopen, op welke plekken ze zijn geweest. Oscar twijfelt over haar beweegredenen, maar heeft altijd van haar gehouden en hoopt haar met de reis weer terug te kunnen winnen. Hij stemt met haar voorstel in en dit blijkt het begin te zijn van een reis door herinneringen, heden en verleden. Niet alleen beschrijft Siebelink de tocht in het heden van Esmée en Oscar, ook worden flarden van voor de oorlog laten zien. Vanuit Oscar lees je hoe de tocht vijf jaar geleden verliep, ook wat hij niet verteld aan Esmée.
Bijna direct in het verhaal is het al duidelijk dat er iets verzwegen wordt door Oscar. Wat dat is, dat blijkt natuurlijk pas op het laatst. Jammer is dat Siebelink meerdere keren verwijst naar de onduidelijkheid over het einde van de missie. Om de nieuwsgierigheid van de lezer vast te houden was dit niet nodig geweest; het is geen dik boek en de ene toespeling op het begin is eigenlijk wel voldoende. Zeker omdat je merkt dat Oscar lang niet alles vertelt wat er gebeurd is destijds.
“Het was mogelijk, maar zeer onwaarschijnlijk, dat zij op de een of andere manier aanvullende informatie over Ids dood had gekregen en zich daarom ter plekke meer zekerheid wilde verschaffen. Maar, stelde Oscar zichzelf gerust, het was ondenkbaar dat haar nieuwe feiten ter ore waren gekomen. Niemand, alleen Oscar, had Ids ondergang gezien.”
Het indrukwekkende van dit boek is hoe Siebelink de ontwikkeling van Oscar tijdens de oorlog weergeeft. Hoe een oorlog zoveel kan betekenen voor een individu. Voor hem lijkt het iets positiefs. Niet langer is hij de leraar die geen orde kan houden. Hij heeft de leiding, is de dominante figuur en daar geniet hij van.
Niet alleen verandert Oscar zelf, ook de rolverdeling tussen hem en zijn vriend Id draait 180 graden om in de oorlog. Oscar blijkt te genieten van de oorlog, van het ‘er midden in zitten en toch nog een buitenstaander zijn’. Hij stort zich op de missie en neemt de leiding. Het lijkt het enige te zijn dat hij heeft. Id, het alfamannetje, verandert juist in de angstige, onzekere figuur die het liefst terug naar huis wil.
Je maakt mee hoe de oorlog steeds verder doorzet. Verschaften de papieren van Id en Oscar hen eerst overal toegang, later zijn ze praktisch niets meer waard. De angst groeit, de vijand komt dichterbij.
“In de stilte een kogel die fluitend afging, een golfplaat van de schuur knerpend doorboorde. Een harder fluiten. Oscar en zijn vriend lieten zich plat op de grond vallen, de eerste in de ondiepe greppel achter de dijk, tegen het talud, de ander naast de auto. Oscar was niet bang. Nee, het was anders, hij liet de angst toe en die was aangenaam.”
Het verhaal zelf is interessant, maar juist hoe Siebelink de ontwikkelingen van tijd en personages beschrijft, zorgt dat je nog even stil blijft zitten nadat het boek is dichtgeslagen.
Bestel hier Oscar