Er is wel eens discussie over geweest, maar nu is het zeker: dé Nederlander bestaat. De beste locatie om ons te spotten is niet in onze natuurlijke habitat, maar buiten de eigen landsgrenzen. Plek: een willekeurige costa aan de Méditerranée. Ontkennen is zinloos: wij zijn anders dan alle anderen. Heus. Maxima had op de buitenlandse costa´s moeten inburgeren, dan had ze het ook gezien: we zijn van mijlenver te herkennen. Goed, we zijn wellicht niet het meest sexy of stijlvolle volk, maar we hebben tenminste een volksaard.
1. Een Nederlander doet altijd iets.
Twee jongens die urenlang fanatiek een balletje overtikken? Dat zijn landgenoten. Buitenlanders tikken een balletje ter afleiding, of nog vaker, om de aandacht van het andere geslacht te trekken. Nederlanders niet. Nederlanders moeten iets doen. In plaats van dat ze het balletje ´per ongeluk´ naar een mooie dame slaan, proberen ze het balletje eindeloos in de lucht te houden. Tien keer. Honderd keer. Tienduizend keer. Record! En weer opnieuw. Tot ontzetting, onbegrip en afschuw van de overige badgasten, maar dit geheel terzijde.
2. De Nederlander is motorisch niet in orde.
De Nederlander beweegt zich op het strand als een houten klaas. Een robot. Als een pinguin in de tropen. Denk aan een dansende Nick en Simon. Visualiseer een voetballende Dirk Kuijt. Zo zijn we nu eenmaal. Aardig, gezellig, maar motorisch is er iets gruwelijk mis met ons.
3. De Nederlandse vrouw is de baas.
Het is niet anders. De vrouw praat, levert kritiek en klaagt. Vrouwen bepalen de bestemming, de route en het marstempo. De man doet alsof hij luistert, zwijgt en volgt.
4. Nederlandse kinderen voeden zichzelf op.
Zie je een paffend en comazuipend 11-jarig jongetje? In het bijzijn van begripvolle ouders? Bingo: Nederlanders! De rest van de wereld noemt het kindermishandeling, wij noemen het opvoeding.
Uitzonderingen bevestigen de regel. U bent natuurlijk een originele, authentieke en a-typische Sargasso-lezer. Ik ook. Maar waar herkent u uw o zo typische landgenoten op de playa aan?
Reacties (25)
5. Nederlanders sturen speelvriendjes naar huis als het etenstijd is.
lol
Je herkent ze gewoon aan aan hun gezichtskenmerken en kledingkeuze.
Nog even los van gedrag.
Ga maar op een muurtje zitten langs de Costa’s, je pikt de Duitsers, Engelsen en Italianen er op een afstandje zo tussen uit.
U komt nog wel eens op een strand?
Ik mis nummers 5 t/m 10.
In de culturele antropologie is de Basispersoonlijkheid een vast thema. De idee daarvan is dat een cultuur A individuen van het a-type schept en wel zo dat A en a elkaar reflecteren. A kun door a leren kennen, en v.v.
Blijf je binnen A en ga je alleen met a’s om, dan valt identifiacatie toch nog niet mee. Daarom is c. 3 zo juist. Je hebt andere Culturen B, C enz. nodig om A,a als typen te kunnen bepalen.
Nederlandse bloggers schamen zich ervoor dat Nederlanders bestaan.
Je kan mij herkennen aan de luide gesprekken in de o zo rustige Belgische kroegjes.
Wat een gelul is dit zeg.
*commandeert vriendin nog een biertje te halen nadat ze de was heeft opgevouwen, terwijl in een elegante beweging achteroverzakt in hangmat en tegelijkertijd opvoedende tik aan koter geeft*
Als voormalig toeristen-rondleider in Spanje moet ik e.e.a. wel beamen. Maar tegelijkertijd zijn er nog ergerlijker types te vinden in het zuiden: Denk aan bezopen half-analfabete Britten, hautaine Fransen of de nogal koloniaal ingestelde Duitsers. In vergelijking daarmee zijn Nederlanders tamelijk beleefd en vriendelijk. Op straat en in de kroeg, dat is.
Omgekeerd: Voor mij als begeleider waren Nederlanders samen met de Duitsers het ergst. Altijd voordringen, altijd voordeeltjes proberen te krijgen (je bent toch óók Nederlander?), nooit tevreden. Het leukst zijn de Engelsen: gooi er een biertje in en er een grap tegenaan, zodat ze kunnen lachen, en ze hebben de tijd van hun leven.
En Nederlanders zijn de beste in improviseren buiten de regels om
Nederlanders graven geen kuilen.
@1. Echt niet.. Ja Hollanders misschien dat weet ik niet. Maar mijn Deense/Gronings ouders combinatie heeft nog nooit iemand naar huis gestuurd tijdens etenstijd. Ze vroegen wel vaak of hun ouders wisten dat ze bij ons waren, zodat de ouders zich geen zorgden hoefden te maken. Zo niet dan konden ze wel eventjes naar huis bellen :).
Mijn oom (Trots Gronings Nationalist hahaha.. Die was liever vandaag nog onafhankelijk dan morgen) was je ook altijd welkom.. niet mee eten werd als belediging gezien. Mijn aangetrouwde neef… ook altijd welkom.
Sterker nog ik kan me maar een geval herinneren en dat was als kind bij een Import gezien (Hollanders) kwam ik langs om hem op te halen voor de schiet club. Ik moest buiten blijven staan tot ze klaar waren. Ik mocht niet eens binnen wachten. Kreeg later ook nog schelden of ik geen fatsoen had. Ben daarna boos weggelopen hij mocht om mijn part wel alleen naar de schiet club fietsen. Maar that’s it..
En ik weiger ook te geloven dat alle Hollanders zo zijn, want ik weet mijn reactie nog van mijn ouders toen ze het inburgerings foldertje lazen van “IN Nederland is het normaal dat mensen niet onder etenstijd langskomen en dat ze voor het eten naar huis gaan”. Die werden zelfs boos, en toen ik dat voorbeeld een keer gebruikte bij een Amsterdamse vriend van me, zei die ook dat zijn ouders ook niet zo waren. Ik denk dus meer dat het wat asociale zakken zijn, die zich niet kunnen gedragen en daar trots op zijn. EN dat om een of andere reden dat “zogenaamd Hollandse” cultuur is geworden terwijl het helemaal geen Hollandse/Nederlandse Cultuur is.
@13 Wij gingen eigenlijk altijd rond etenstijd naar huis. Nu was dat eigenlijk altijd omdat we dan thuis moesten zijn i.p.v. dat we niet welkom waren om mee te eten. Zeker vanaf het moment dat ik een jaar of 10 was werd eigenlijk altijd gevraagd ofdat we niet wilde blijven eten. We aten bijna nooit mee omdat onze ouders wachten, maar goed ’t kon wel.
Denk dat dat niet langskomen rond etenstijd meer ligt aan het feit dat iedereen dan zelf te druk bezig is met eten om daadwerkelijk langs te komen.
Inderdaad heel luidruchtig en ruimtevullende objecten. Op de playa veelal roze met flubberarmen: een soort van ooievarkens. Vrijgezelle dames altijd opgewonden en vrolijk… Te doen voor iedereen die het durft (zelfs nuchter, dit i.t.t. de Engelsen die zich pas strontlazerus laten doen.) De vrouwen met vriend of man altijd zeurderig en sjachereinig, nooit tevreden, en bij ieder dom toeristenwinkeltje aan de shawltje plukken alsof ze nog nooit eerder een shawl hebben gezien. De mannen hebben duidelijk altijd een minder jaartje goed te maken? Spuiten en smeren en toch nog totaal verveld op de terugreis. Zelfs het woordje ‘bedankt’ kan er niet vanaf in de ‘natieve’ taal, maar wel oeverloos lullen over de onbeschoftheid van die ‘anderen’.
Eigenlijk bijna hetzelfde als het gros der Nederlanders zich ter lande ook gedraagt, maar hier bestaan ze toch niet… koopzondagje doet!
AB..als jij naar de costa’s gaat en daar dan een stempel op drukt ben jij een van de kudde.
Ik reis vrij veel (nevernooit naar de costa’s) en heb een ander notie in deze.
“De” Nederlander wordt veelal gewaardeerd vanwege het kunnen praten over de dingen. In Australie, Zwitserland, Ghana, Japan en China b.v.
Nare post, wellicht is U deskundige in deze ;(
Kan me daar toch een beetje over opwinden AB.
Waar begeef je je dan om zo’n bericht te schrijven.
Zelf woon ik soms hier en daar en merk, ik ken de signalen, dat je als Nederlander vaak gebruikt wordt als stootkussen/bumper.
In nogal veel landen gaat de communicatie wat stroef, gelaagd, rangen standen en klassen.
Als Nederlander wordt je geplaatst tussen lokalen die eindelijk hun hart kunnen luchten..het stootkussen.
Zo vaak meegemaakt..
Dus je post over de costa’s (mijn optiek) is een niche..kijk eens verder.
Wat een onzin topic dit. Sargasso zit in de komkommertijd.
Fijn om te lezen dat Nederlanders over Nederlanders altijd exact hetzelfde zeggen en zich niet schamen om als immer terug te vallen in cliche’s & stereotypes. Bijzonder om te zien dat een onderwerp als deze zo veel semi-intellectuele doch bijzonder incorrecte zinsconstructies als reacties oplevert. Intelligent Nederland is op vakantie, tijd om de biezen te pakken.
Een typisch Nederlandse eigenschap in het buitenland, die ik vooral hier op Sargasso echt mis, is het gevoel van morele superioriteit. Nederlanders hebben altijd de neiging om precies te weten hoe het zit in de wereld. En moeten dit ook iedere keer uitdragen in de wereld. Ook in culturen waar het helemaal niet gebruikelijk is, zijn ze tenenkrommend direct in het uitdragen van hun kleine meninkjes. Niet gehinderd door enige achtergrond kennis storten ze zich in discussies als olifanten in een porceleinkast.
U vergeet het pak hagelslag en de drie voor de prijs van 2 broden van de AH. Nederlanders zijn altijd bang in een gebied terecht te komen waar een voedselcrisis heerst.
Ik denk dat we alles terug kunnen brengen naar 1 regel:
1. Nederlanders houden van klagen en zelfbeklag.
Het is interessanter om te kijken hoe niet-Nederlanders tegen ons aankijken. In het buitenland, vooral buiten Europa, word ik als Nederlander vaak geplaatst in de categorie “vrolijk volk dat van feestjes houdt, kent zijn talen en is geïnteresseerd in de ander (desnoods alleen zakelijk).”
Ik denk dat het costa-volk een aparte categorie is: eenvoudige NL’ers op strandvakantie die niet gestoord willen worden door ‘gedoe’ als vreemd eten, extra betalen, andere taal spreken, geen lager bier. Elke NL’er die wat ontwikkelder is, wordt in mijn ervaring goed gewaardeerd in het buitenland. Zolang je maar niet over politiek begint.
Een onderwerp als deze ?
@ stigtse Sien.. bespeur ik een aanstaand zondagscursusje? (Na uw prachtige vackantie vanzelfsprekend)
6. Hele gezinnen op het strand waarbij moeder en dochters topless zonnen, ook op plekken waar dat door de lokale bevolking ongepast wordt gevonden.
De taal sprekende weet ik dat de Balinezen het bijvoorbeeld mef afschuw aanzien. Lompe hollanders denk ik dan, het is hier Scheveningen niet