ANALYSE - Minister Mattis kwam naar een NATO-bijeenkomst en werd vriendelijk begroet door onze minister Hennis. Zij wilde graag na denken over een inzet in een Amerikaanse poging om zo snel mogelijk definitief af te rekenen met IS. Nu dacht ik dat de Russen, samen met Assad’s troepen, dat klusje bijna hadden geklaard: Mosul is de laatste IS-stad.
Obama heeft het initiatief in het Midden Oosten verspeeld, maar wat er aan vooraf ging – Bush’s invasie in Irak—was geen fraaie oorlog. Terecht dacht Obama dat de Amerikanen moe van de oorlog waren. Nu komt minister Mattis vragen om bijdragen van zijn Europese Nato-partners en in het voorbijgaan wordt ook steun gevraagd voor “boots on the ground” in het Midden Oosten, alsof er geen les is geleerd.
Het is moeilijk te geloven. George Bush stond onder invloed van Cheney, hetgeen veel Irakezen tot de dag van vandaag het leven kost. Nu hebben we Donald Trump, die zijn blunderende en struikelende regering, een “geoliede machine” noemt. Gaan we nu de rommel opruimen van de vorige interventie? Welk risico is er op een reactie van Rusland, of van Iran? De context stemt somber.
Pathologie
De laatste persconferentie van Trump toont iets merkwaardigs. De president klaagt over illegale lekken van informatie, die door de pers worden gebruikt, maar toont geen besef dat het zijn eigen diensten en dienaren zijn die lekken.
Nog iets vreemds: Spicer praat over ‘campagne’ bijeenkomsten van Trump. Maar de verkiezing is toch voorbij? De verklaring van Reich is gepsychologiseer over Trump’s narcisme: in campagnes kan hij bezoek controleren en zo zijn eigen werkelijkheid scheppen van juichende, hem steunende volgelingen. Het is vergelijkbaar met het Potemkin dorp, of de films van de propaganda-compagnie die Hitler liet afdraaien over de succesvolle strijd in Rusland, in de beslotenheid van zijn bunker. Inmiddels is de “logische” verklaring nog gekker: Trump start na vier weken de campagne voor zijn herverkiezing over vier jaar.
Reich is er hard over: Trump is geestelijk niet in staat een normale verhouding tot de realiteit om zich heen te ontwikkelen. Hij spreekt nooit de waarheid en zijn hoofdbezigheid is het scheppen van waarheden, die hij wenst. Is dat gevaarlijk? Nou en of: tussen de druk op de knop en de eerste landing van een atoomwapen zit ongeveer 5 minuten.
Paranoia
De buitenlandse politiek lijkt te worden bedacht op het moment: een mengsel van impulsiviteit en onwetendheid in een moeras van contradicties. Maar misschien is het nog erger. Laten we eens kijken naar Michael T. Flynn, de veiligheidsadviseur, die wegens leugens werd ontslagen.
Hij schreef, met co-auteur Michael Ledeen, “The field of fight”. Ik citeer hier uit de boekbespreking van Jessica Mathews in de New York Review of Books. Flyn ziet “een internationale alliantie van evil countries en bewegingen, werkzaam om ons te vernietigen.” Het is een “working coalition” van Iran, Noord Korea, China, Rusland, Syrië, Cuba, Bolivia, Venezuela en Nicaragua. Je gelooft je ogen niet, maar het staat er echt: a working coalition.
De strijd gaat voorts tegen radicale islamisten. “I’m totally convinced that, without a proper sense of urgency, we will be eventually defeated, dominated and very likely destroyed.” Maar die strijd tegen radicale islamisten is niet vol gas gestreden. De regering Obama wilde de oorlogen in Irak en Afghanistan liever niet: uit Irak moesten de V.S. snel weg, uit Afghanistan na een ‘surge’.
Voor Flynn lijkt het een dubieus gebrek aan strijdlust. Trump wilde IS ook plat bombarderen en vond Flynn een uitermate competente man. Hij was drie weken voorzitter van zijn veiligheidsraad. Goed dat hij vertrok: maar ik vrees voor het wereldbeeld en de wanen van zijn opvolger. De eerste opvolger die Trump bedacht, trok zich inmiddels terug.
Iran
Iran staat centraal in het koortsvisioen van Flynn, schrijft Jessica Mathews. Dan komt opnieuw de erfenis van Obama in beeld: na jarenlang geduldig onderhandelen, kwam de Iran-deal tot stand, die Trump bijna hoogverraad vond en vindt. Flynn en Ledeen vinden de aandacht voor het nucleaire aspect een ernstige fout, want het doel van het buitenlandbeleid had “regime change” moeten zijn.
Mathews citeert: in plaats van binnen vallen in Irak, “our primary target should have been Tehran… and the method should have been political support of the internal Iranian opposition.”
Zij voegt daar droogjes aan toe: “That this could have brought down the deeply entrenched Iranian government is another pure fantasy.” Dat lijkt mij ook. Is het de invloed van Israël op de politiek van Amerika jegens het Midden oosten?
De al-Quaida bases en IS bases moeten worden vernietigd en daarna moeten we aandringen op good governance, zeggen Flynn en Ledeen. Dat recept hebben we nu een decennium door de V.S. zien toepassen en heeft triljoenen gekost en honderdduizenden Irakese levens. De gezondheid van tienduizenden jonge Amerikanen heeft ernstig geleden onder de lichamelijke en geestelijke gevolgen van de strijd.
En nu komt generaal Mattis in NATO verband pleiten voor een versnelde actie tegen IS. Ik geef graag toe dat IS een weerzinwekkende vijand is. Maar ik heb last van het akelig vermoeden dat de junta van Trump eigenlijk een ‘regime change’ in Iran wil: niets geleerd van Irak? En als bijvangst valt te noteren dat een nieuwe oorlog de aandacht zal afleiden van de chaos, die de bestuurlijke dilettanten in Washington veroorzaken. Als het nodig is, sta je achter de president.
Artikel 100
Het is goed gebruik in ons land dat wij een parlementair debat voeren, alvorens ons in militaire avonturen te storten. Minister Hennis was mij te vriendelijk en te meegaand, toen ze werd bevraagd over haar contacten met minister Mattis. Het zou kunnen dat een duidelijk “neen” tegen een nieuwe escalatie in het Midden Oosten de middelpuntvliedende kracht in de NATO nog sterker maakt, dan die toch al is door de positie van de Turken.
Maar er zit, vrees ik, niets anders op. De V.S. is en blijft een belangrijke bondgenoot. Maar zolang aan de geestelijke gezondheid van leidende figuren gefundeerde twijfel mogelijk is, zullen wij kort anti-Amerikaans moeten zijn. Het Midden Oosten is te gevaarlijk voor nieuwe avonturen.
Het islamitisch radicalisme wordt gevoed door bemoeizucht van het westen. Zeker, radicalen moorden in Parijs, Berlijn en Nice. Maar wij bombarderen. Bommen brengen geen democratie of competente regeringen. Dit is het misverstand der ‘dolle honden’. Hopelijk weet ons parlement beter.
Reacties (19)
Irak is een heel ander verhaal dan Syrië, je kan het een niet op het ander betrekken. In Irak zat een dictator die buurlanden binnenviel en genocide pleegde op de Koerden. In Syrië is een godsdienstoorlog aan de gang tussen Sjiieten en Soennieten, dat is een heel ander verhaal. Iran is daar niet de aanstichter van maar de hoogste geestelijke leider, de Ayatollah is zeker een grote spelers in het verhaal, hij heeft daar o.a. zijn persoonlijke Islamitische Garde naar toe gestuurd, zonder hem was Assad al lang uitgevochten.
Mosul mag dan bijna gevallen zijn, IS is daarmee nog lang niet verslagen. Naast diverse aanslagen in Europa plegen ze recent ook aanslagen in o.a. Pakistan, Egypte en Kenya. landen die niets met de NATO of het zogenaamd “schuldige” westen te maken hebben:
https://www.theguardian.com/world/2017/feb/16/thirty-killed-100-injured-isis-bomb-sufi-shrine-pakistan-sindh
Het overgrote deel van de slachtoffers van IS zijn moslims van een ander Islam tak. Deze strijd wordt voor een heel groot deel gevoed door Islamitische geestelijke leiders met hun fatwa’s en opruiende uitspraken. De Islam als religieuze organisatie is daarmee de hoofdverantwoordelijke van alle ellende. Het westen probeert alleen de schade te beperken, helaas niet altijd effectief zoals in Irak. Het is wel de vraag of het halfslachtig doormodderen in Syrië nu een zo veel beter en humaner resultaat oplevert, voor ons in het westen qua aanslagen in ieder geval niet.
@1: wat is je punt? Dit stuk @0 gaat over de dolle honden in de US, over de reacties daarop van EU en Hennis.
@1: “De Islam als religieuze organisatie …”
Tuurlijk, jongetje. En waar staat het hoofdkantoor van deze organisatie, volgens jou ?
Eens met @2: je kunt van alles vinden van de situatie en overeenkomsten en verschillen, maar mijn probleem is dat de idiote Amerikaanse behoefte om zich te bemoeien met regimes van andere landen verschrikkingen veroorzaakt.
Natuurlijk, IS is afschuwelijk, de aanslagen verschrikkelijk, maar het westen gooit bommen. Al Quaida is ontstaan uit een niet ongegronde woede tegen de V.S.. De burgeroorlog in Irak is begonnen na de inval en al in 2003 voorspeld in de NRC.
Mijn stelling: niet aan meedoen, al lacht Mattis zijn vriendelijkste lach tegen Hennis.
@4: Sowieso, wat @1 “vergeet” te vermelden is dat ISIS is voortgekomen uit een Iraakse verzetsbeweging, die naar Syrie is gevlucht door de Amerikaanse “Surge” in 2007. Het lijkt me overduidelijk, dat de huidige ellende grotendeels aan Westerse en Russische bemoeienis te wijten is.
Het probleem is, dat nietsdoen ook niet een heel aantrekkelijke optie lijkt. Zonder externe bemoeienis zal de burgeroorlog voort blijven woekeren.
De opvolger van Flynn H.R. McMaster lijkt minder ‘dol’ dan zijn voorganger. Hij heeft een academisch verleden, wordt ‘realist’ genoemd, en vindt de beste oplossing voor een oorlog: er niet aan beginnen (Trouw vandaag). Bovendien staat hij er om bekend dat hij “niet schroomt de autoriteit van een ander ter discussie te stellen”. Kan nog spannend worden op het Witte Huis.
H.R. McMaster heeft ook een boek geschreven.
http://www.politico.com/story/2017/02/hr-mcmaster-appointment-takeaways-235233
“McMaster’s takeaways: Don’t lie, don’t blame the media, don’t rely on an inner circle”
@4:
Jokkebrok: Al Qaida is in 1988 ontstaan uit een verzetsgroep tijdens de Afghaanse Oorlog na een Sovjet inval en Sovjet genocide met o.a. gifgas op Afghaanse bevolking.
@8: die gun ik je graag hoor.
Mijn punt is dat wij onze eigen bubble moeten zien: we kunnen ons opwinden over moordenaars en terroristen, maar misschien moeten we de politiek in andere landen gewoon ruimte geven en ons alleen met mensenrechten bezig houden.
@8: In je link lees ik onvoldoende bewijs voor genocide met gifgas. Heb je nog een andere bron?
@1
Je bent echt niet zo snugger he? Niet alleen maakt de situatie in Irak en Syrie niet uit voor de ‘dolle honden’ in de VS, je hebt ook nog eens ongelijk.
De laatste keer dat Saddam Hoessein iets flikte was in 1990. Syrie bezette van 1976 tot 2005 Libanon bezet. 24 jaar onder ‘papa’ Assad, maar kennelijk zag Bashar er geen probleem in om het nog 5 jaar te bezetten (toen de VN er op aandrong om uit Libanon weg te gaan), waarna hij nog lange tijd een vinger in de pap hield. Ik zal anderen maar je andere non-overeenkomst debunken.
Assad en Hoessein zijn/waren beide Ba’athisten. Ze komen allebei uit een religieuze minderheid in het land. Ze hebben allebei geen probleem met oorlog met/bezetting van andere landen. Ze plegen beiden massamoorden op hun bevolking.
En dit alles doet er niet toe. Niet voor deze discussie, en niet voor de ‘dolle honden’ in Washington.
@11: Je vergeet alleen een paar kleine ‘details’ voor het gemak, Saddam werd uitgebreid gesteunt met geld en wapens door het westen ten tijde van de Iran-Irak oorlog,de Familie Assad kon de macht grijpen in Syrie nadat de VS sinds 1949 aan het rommelen was in Syrie en de Ayatollahs konden de macht grijpen in Iran omdat de VS daar een brutale dictator steunde.
Saddam,Assad en de Ayatollah’s zijn een GEVOLG, niet een oorzaak.
@10, 11, 12: ik ben te pacifistisch voor een dolle honden gevecht. Ik probeer alleen te zeggen dat het verstandig is als je wordt meegetrokken in een moeras van contradicties, je ergens buiten te houden.
Het westen heeft veel narigheid bevorderd. Ik heb het Sykes/Picot verdrag er ook niet bijgehaald. Het enige dat ik probeer te zeggen is: laten we ons er niet mee bemoeien en laten we ons bewust zijn van ons eigen aandeel in de strijd.
Waarom: omdat Hennis deed of een normale bondgenoot een normaal voorstel deed voor een militair acceptabele actie. Dat lijkt me allemaal niet.
Het risico dat de “boots on the ground” even door sjouwen naar Iran lijkt mij te groot. Obama heeft de nucleaire dreiging weg onderhandeld. Daar moeten wij, inclusief Israël, dankbaar voor zijn. Van paranoia wordt de wereld niet beter.
Zoom uit. Zie de rol van de elite, het establishment, de deep state, cabal, schaduw macht, of hoe je het maar noemen wil. Waar zijn deze machtige partijen in je verhaal? Oorlog wordt gevoerd omdat mensen er belang bij hebben. Kijk eens naar de documentaires ‘Shadow World’, of ‘Why We Fight’, of ‘Bitter Lake’.
@14: exact
Er zijn honderden miljarden overheidsgeld in de oorlogen en manipulaties in het midden oosten verdwenen. Dat geld is ergens gebleven.
Ik ben ervan overtuigd dat een open democratie zonder manipulatie van overheidsdiensten en commerciële media dit geld op een manier had kunnen besteden die de wereld veel vreedzamer en veiliger had gemaakt.
Wat als dat Al Gore in september 2001 president was geweest? Stel dat hij een beroep had gedaan op de internationale gemeenschap met de boodschap: Dit nooit weer.
@14, 15: met alle respect hoor, maar dat is het verhaal toch niet?
Natuurlijk zijn er machten en motieven. Het stuk heet “dolle honden”, dus ik weet dat er oorlogshitsers werken, die de angst en paranoia vergroten en aan de strijd verdienen.
Cheney was er zo eentje.
Trump is misschien nog niet oorlogszuchtig, maar wel gevoelig voor invloed en pressie uit Israël. Flynn was “unhinged” en radicaal geworden na dienst voor Obama. En Mattis? Zijn beroep is strijd, dus waarom zou hij voor vrede zijn?
Natuurlijk zou een evenwichtiger regering allerlei andere en nuttige dingen hebben kunnen doen. Maar een paar teksten terug had ik het over de continuïteit van de buitenlandse politiek in de V.S., waar de kleur van de president weinig verschil maakt. (Michael Glennon, National security and double government).
Als Clinton was gekozen was er niet zo veel verschil geweest. Alleen zouden de “agencies” zich wat volgzamer hebben opgesteld.
Mijn boodschap is eenvoudig: laten we niet mee doen aan die onzin; vluchtelingen hebben we genoeg.
@12: Dat lijkt me moeilijk hard te maken. De grootste exporteurs van terrorisme zijn Pakistan en Saoedie. Dat zijn allebei landen die die capabiliteit helemaal ‘zonder hulp’ van het westen hebben opgebouwd. Het is leuk hoor, een beetje post-christelijk de hand in eigen boezem steken en de andere wang toekeren, maar ‘dat soort landen’ met ‘dat soort culturen’ zijn prima in staat om hun eigen ‘dat soort leiders’ voort te brengen.
“De grootste exporteurs van terrorisme zijn Pakistan en Saoedie. Dat zijn allebei landen die die capabiliteit helemaal ‘zonder hulp’ van het westen hebben opgebouwd.
Menig wapenhandelaar lacht nu heel hard,
..en verdere belastingtechnisch voordelige kusjes van ‘de Zuidas’.
El Oh El!
Ter aanvulling op @12:
De dictator van Iran (de “sjah”) kwam aan de macht doordat Engeland en de VS een coup tegen de democratische regering steunden.
https://en.wikipedia.org/wiki/1953_Iranian_coup_d'%C3%A9tat