In 1988 verbood de Boliviaanse regering de teelt van coca, de grondstof voor cocaïne. Grote motor achter dit verbod waren de V.S., de grootste afnemer van het verboden eindprodukt. De daaropvolgende campagne, waarin de cocavelden van de boeren werden verbrand, was een doorslaand succes. Een miljard dollar per jaar doet wonderen. Tegenwoordig is er in Bolivia nog maar 48.000 hectare waarop coca wordt verbouwd, ongeveer een derde van wat het in 1990 was.
Maar dit succes had een onplezierig neveneffect. Je kan niet ongestraft de grootste industrie van een land opdoeken. Inwoners verloren honderden miljoenen aan inkomsten en er werd steeds meer geprotesteerd, vaak geleid door de indiaan Evo Morales. Wegen werden geblokkeerd en de onvrede uitte zich steeds grimmiger en geweldadiger.
Deze onrust leidde er uiteindelijk toe dat de Boliviaanse regering door de kiezer naar huis werd gestuurd. Het resultaat? Evo Morales, voormalig coca-boer en liefhebber van lamawol (zie plaatje) werd president.
Het ziet ernaar uit dat hij de cocateelt zal legaliseren, maar daarnaast wel de cocaïneproduktie en het gebruik wil bestrijden. Het lijkt een beetje op een omgekeerd Nederlands drugsbeleid. De grondstof is legaal, maar het gebruik ervan is illegaal. Goed, er kunnen alternatieve produkten gemaakt worden van coca, zoals zeep, shampoo, broodmeel, en allerhande geneeskrachtige middelen. Deze hebben geen van allen een geestverruimende werking. Het probleem? Behalve in Bolivia is het overal verboden, en het ziet er niet naar uit dat dat in de nabije toekomst zal veranderen.
Dus wat moeten die cocaboeren die hun gewassen kwijtwillen terwijl er een groot overschot is voor de reguliere, legale markt? Die verkopen het uiteraard weer aan mensen die er de drug van maken. De cocaïne-export zal weer toenemen en Bolivia zal weer in een groter isolement geraken.
Aan Evo Morales de taak om dit niet te laten gebeuren. Een onmogelijke taak? Waarschijnlijk, zeker de over het algemeen niet subtiele reactie van Washington in het achterhoofd houdend. Maar hij verdient een kans, deze symphatiek overkomende man van het volk.
Bron: NYTimes(geencom/geencom)
Reacties (2)
Als men nu een 50% van het drugbestrijdingsgeld gebruikte voor de behandeling van de gedrogeerden zou het probleem meer afnemen dan welke tot nu toe genomen maatregel ook.
Trouwens apart dat wapens voor particulieren in de VS geen probleem zijn. De fabrikanten verdienen er goed aan en naar mijn mening zijn die dingen vaak slecht voor gezondheid ;-)
Is dat niet dwijlen met de kraan open?
Waarom moeilijk doen. Gewoon opnemen in het assortiment van de staatscoffeeshop. De coca direct inkopen bij de boeren en zelf de cola, zeep, medicijnen, en coke van maken. Dan heb je de onderwereld meteen afgesneden, geen afzetgebied dus niet interessant. Verder kun je het gebruik dan pas echt in de gaten houden en probleem gevallen opvangen.
Beter dan wat we nu doen namelijk een markt van schaartste creeeren. Dat heeft zover ik weet nog nooit gewerkt.