Misschien is het goed om te beginnen met enige toelichting bij de categorie “gratis meuk”. Het was, en is, goed gebruik in de metal- en hardrockscene dat platenlabels en/of muziektijdschriften gratis cd’tjes weggeven. Verzamelaartjes, waarop een aantal bandjes met elk één nummer te horen is. Uiteraard zijn dat de betere, zo niet de beste, nummers van die bandjes, die de luisteraar moeten verleiden tot de aanschaf van een volledig album.
Het zal u niet verbazen dat menig naïeve luisteraar, betoverd door dat ene geweldige nummer, vervolgens bij aanschaf van de langspeler een bittere teleurstelling wachtte. Vaak was dat ene goede nummer ook echt het enige goede nummer.
De komende tijd ga ik wat mooi liedjes onder uw aandacht brengen, die op deze manier als gratis meuk tot me zijn gekomen. Dit is een win-win situatie. U, als lezer/luisteraar, gaat allerlei interessante nummers horen die u anders waarschijnlijk nooit gehoord had (het gaat immers om dat éne goede nummer van die obscure band die nooit is doorgebroken).
Ik als schrijver heb een reden om me weer eens door een stapel cd’tjes te worstelen die ik lang genegeerd (omdat er, eerlijk is eerlijk, ook de nodige pulp tussen zit). Én ik heb een mooi excuus om niet te veel tekst te weiden aan zo’n bandje, want hee, ik weet er ook niets van af, ben alleen ooit een mooi liedje tegengekomen op een gratis verzamelschijfje. En kan dus volstaan met een linkje naar Wikipedia (als de band in kwestie daar überhaupt een pagina heeft, want ik vraag het me in veel gevallen ten zeerste af). Dat soort stukjes gaat er ongeveer als volgt uitzien:
The Order of Chaos, van het Britse Xentrix, is een mooi, langzaam, melodieus thrash-nummer. Ik meen me, heel vaag, een review te herinneren uit die tijd, waarin dat nummer het hoogtepunt genoemd werd van het verder wat matige album Kin. Het Internet leert me dat dat soort reviews in ieder geval bestaan. Er zal wel een kern van waarheid in zitten, want ik heb in de inmiddels 25+ jaar dat ik naar dit soort muziek luister verder nooit iets van de band vernomen. Niettemin een aardig deuntje, afkomstig van de verzamelaar Songs of Pain, waarmee Roadrunner Records in 1992 probeerde haar CD-verkoop wat op te vijzelen.
Ach, het schijfje liet me indertijd ook kennismaken met Sadus, dus ik ben er blij mee.
Reacties (5)
Dat is echt toch een gemis van jouw kant. Ten eerste maakte Xentrix goede thrash (For Whose Advantage? mag toch wel een bescheiden klassieker genoemd worden binnen de (Britse) thrash), ten tweede hadden ze een bescheiden hitje met hun cover van Ghostbusters.
@1 oh, ongetwijfeld. Er is zo veel muziek, ik zal nog veel meer mooie dingen gemist hebben. Maar ik heb ze echt nooit voorbij zien komen: niet op tours, niet op festivals (terwijl ik er toch echt de nodige bezocht heb, in binnen en buitenland, de afgelopen 25 jaar), en niet bij vrienden in de cd-collectie.
Je maakt me wel nieuwsgierig, maar je link doet het niet (“een error occured”).
@2: een directe link dan maar: https://www.youtube.com/watch?v=I_kK-q6X9a8
Ik heb Xentrix leren kennen op Waldrock in 1992. Een leuke verrassing, waarna ik de cd’s heb opgezocht.
@3 die is inderdaad leuk gedaan!
Leuk!