De LP Bass Culture van de dubdichter Linton Kwesi Johnson, is bij mij toch vooral blijven hangen vanwege….. de hoes. Die hoes met dat mannetje dat de trap afloopt heeft bij mij jarenlang in het trapportaal gehangen. Dus dagelijks passeerde ik de hoes van die subtiele reggaeplaat met die rake lyrics. LKJ schreef zijn teksten tegen het decor van Thatcher, rassenrellen, discriminatie, armoede, (jeugd-) werkeloosheid. Enkele van zijn nummers zijn politiek, aanklachten bijvoorbeeld tegen het geweldadig optreden van de politie wat het leven kostte van Blair Peach.
Maar Street 66 gaat over een feestje thuis, op nummer 66, dat waarschijnlijk wat overlast veroorzaakte en dus klopte de politie op de deur. Maar, even los van de ellende die beschreven wordt, het is prachtige reggea. En je schijnt er, heb ik van horen zeggen, ook heerlijk op te kunnen blowen.