Closing Time | Peter Garbiel ft. Kate Bush – Don’t Give Up

Dit nummer begon ik vandaag spontaan te zingen. Geen idee waar dat opeens vandaan kwam, want ik heb ’t al heel lang niet meer gehoord. Maar het is wel toepasselijk nu. In deze angstige tijden kunnen we allemaal wel een hoopvolle boodschap gebruiken. Nu is dit pareltje van Peter Gabriel en Kate Bush ook wel een zwaar nummer, de ellende van de mannelijke hoofdpersoon in dit verhaal spat ervan af. Maar Don’t Give Up gaat niet alleen over wanhoop maar juist ook over hoop.

De man ziet het totaal niet meer zitten omdat er nergens werk te krijgen is, ook al verkast hij van plaats naar plaats en probeert hij zich constant aan te passen. Hij raakt zo gedesillusioneerd dat hij zich terugtrekt van zijn geliefden, midden in de nacht rondjes rijdt of naar het water starend op een brug staat.

Maar steeds is daar Kate, die hem bezweert niet op te geven. Dat hij zich nergens voor hoeft te schamen en dat ze allemaal heel trots op hem zijn. En vooral dat hij niet alleen is.

Onderaan de volledige tekst.

Behalve die tekst en de werkelijk prachtige, rijke melodie, doen de breekbare stemmen van Peter en Kate bij mij het kippenvel over de rug kruipen.

Ik vind het een mooie boodschap voor deze crisistijd, die natuurlijk nog maar net begonnen is. Er staat ons vast nog heel wat te wachten. Dus omring je met vrienden en geliefden, laat je hoofd op iemands schouder rusten als je het even niet makkelijk hebt. En vooral niet opgeven.

in this proud land we grew up strong
we were wanted all along
I was taught to fight, taught to win
I never thought I could fail

no fight left or so it seems
I am a man whose dreams have all deserted
I’ve changed my face, I’ve changed my name
but no one wants you when you lose

don’t give up
‘cos you have friends
don’t give up
you’re not beaten yet
don’t give up
I know you can make it good

though I saw it all around
never thought I could be affected
thought that we’d be the last to go
it is so strange the way things turn

drove the night toward my home
the place that I was born, on the lakeside
as daylight broke, I saw the earth
the trees had burned down to the ground

don’t give up
you still have us
don’t give up
we don’t need much of anything
don’t give up
‘cause somewhere there’s a place
where we belong

rest your head
you worry too much
it’s going to be alright
when times get rough
you can fall back on us
don’t give up
please don’t give up

‘got to walk out of here
I can’t take anymore
going to stand on that bridge
keep my eyes down below
whatever may come
and whatever may go
that river’s flowing
that river’s flowing

moved on to another town
tried hard to settle down
for every job, so many men
so many men no-one needs

don’t give up
‘cause you have friends
don’t give up
you’re not the only one
don’t give up
no reason to be ashamed
don’t give up
you still have us
don’t give up now
we’re proud of who you are
don’t give up
you know it’s never been easy
don’t give up
‘cause I believe there’s a place
there’s a place where we belong