Gisteren hadden we een Closing Time met Elizabeth Zharoff als recensent. Hierboven laat ze zien dat ze zelf ook best aardig een moppie mee kan zingen. Verder staat dit zó ver van mijn gebruikelijke muziek af dat ik hier werkelijk geen zinnig woord over kan zeggen, buiten dat een songtitel als “allerlei soorten martelingen” eigenlijk ook best prima had gekund in de genres waar ik meer bekend mee ben.
Voor de mensen die het concept ‘reaction video’ eigenlijk interessanter vonden heb ik als toegift “Elizabeth Zharoff kijkt naar Elizabeth Zharoff”, wel met een groot glas wijn er bij omdat het wel erg akward en meta wordt…
Reacties (1)
Evenals het gebruikelijke Janosgruis zal ik dit soort operastukken eerder af dan aan zetten, maar deze twee reactievideo’s heb ik toch helemaal uitgekeken. Wat daarbij vooral hielp is die enorme passie die ze voor haar ambacht uitstraalt.
Daar waar ze bekent te foetelen met die snelle, hoge noten moest ik aan Der Kontrabaß van Patrick Süskind denken: De bassist klaagt daarin dat Wagner bassisten haatte en in de Ring onspeelbaar veel noten in een maat propt, waarvan ze uit protest maar de helft spelen.