Er treden vandaag, 1 januari 2014, een aantal nieuwe wetten in werking. Een selectie van de meest opvallende, opmerkelijke of ingrijpende wetten/wetswijzigingen. - Alcoholleeftijd wordt verhoogd Dé wetswijziging waar we het al een tijdje over hebben in de media, is de verhoging van de leeftijd waarop je alcohol mag drinken. Dat was tot vandaag zestien jaar voor wijn en bier, maar is vanaf nu achttien jaar voor alle alcoholhoudende dranken. Tieners van zestien of zeventien die gisteravond nog aan de champagne waren, moeten vanaf nu weer een tijdje wachten. Hetzelfde geldt overigens voor sigaretten. Verantwoordelijk staatssecretaris Van Rijn zei in november tegen Nu.nl: 'Ik snap wel dat die jongeren er echt van kunnen balen. Maar ik hoop dat men er wat anders over gaat nadenken. Dat jongeren meer beseffen dat drinken misschien niet zo verstandig voor je is.'
Dat heeft een rechter in New York bepaald (pdf) in de zaak die fotograaf Pascal Abidor in 2010 begon, toen zijn laptop bekeken werd door de grenspolitie.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
ACHTERGROND - Big data wordt big business. Met big data, analytics en het internet of things wint ook het privacydebat weer aan belang. Het uitgangspunt ‘ik heb niets te verbergen’ is daarbij geen houdbaar argument meer.
‘All the privacy solutions you hear about are on the wrong track.’ In MIT Technology Review zet Evgeny Morozov, auteur van The Net Delusion, perfect uiteen waar het mis gaat in het huidige privacy-debat. Hij begint bij 1967, als Paul Baran, een technicus, de blik vooruit werpt en mijmert over een netwerk van computers dat allerlei alledaagse problemen van mensen zou kunnen oplossen. Je zou met zo’n netwerk bijvoorbeeld precies weten wat er wanneer op televisie is en zelfs berichten krijgen wanneer jouw favoriete televisieserie begint. Baran had een vooruitziende blik.
Internet draagt niet bij aan democratie
De afgelopen twintig jaar is er hard gewerkt aan het internet. Soms komen de ideële doelstellingen daarvan nog voorbij, maar Morozov rekent af met degenen die de (digitale) free flow of information associëren met ‘meer democratie’. Een aanhoudende hallucinatie noemt hij dat. Hij wijst daarbij op de honger naar informatie – en dus data, de grondstof – van zowel bedrijven als overheden, die al langer bestaat dan het internet. Bedrijven willen meer weten omdat ze dan beter kunnen adverteren of verkopen; overheden willen graag ons gedrag in goede banen leiden, zodat we niet te veel kosten en voldoende bijdragen aan het in stand houden van de overheid. Morozov wijst op de software die door de Italiaanse overheid wordt gebruikt om verbanden te vinden tussen de opgegeven inkomsten (via de inkomstenbelasting) en de uitgaven van individuen. Wanneer de Italiaanse overheid de mogelijkheden om data over het uitgavenpatroon van burgers te verzamelen ziet inkrimpen, ligt het voor de hand dat Google en Facebook het volgende loket zijn waar deze informatie verkrijgbaar is.
OPINIE - De regering wil de integratie bevorderen met een moreel appèl op bepaalde groepen nieuwkomers.
Minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken heeft een experiment aangekondigd met een “participatieverklaring” voor immigranten. In een aantal gemeenten zal aan de nieuwkomers gevraagd worden een verklaring te ondertekenen waarin zij gewezen worden op hun rechten en plichten en de fundamentele waarden van de Nederlandse samenleving. Ondertekening kan niet worden verplicht maar wordt wel gestimuleerd. ‘Met het ondertekenen van een participatieverklaring tonen nieuwkomers hun betrokkenheid bij de Nederlandse samenleving en hun bereidheid om daar actief aan bij te dragen,’ schrijft de minister in de Kamerbrief. Hij ziet het als ‘bekrachtiging van een moreel appèl en als een positieve prikkel om nieuwkomers te verleiden tot, en te informeren over, intensieve deelname aan onze maatschappij.’
Een overheid die een moreel appèl doet. roept vragen op over haar taakopvatting. De overheid behoort dienstbaar te zijn aan de samenleving en in de geest van die samenleving te handelen. Maar het morele kompas daarvoor dient volgens mij nog altijd uit de samenleving zelf te komen en niet voorgeschreven te worden door de overheid. Dat is mijn eerste gedachte bij deze maatregel.
Dan de richting waarin dit moreel appèl uitgaat. Uit de plaatsen waar Asscher zijn pilots met de participatieverklaring wil gaan houden komend jaar (daaronder het Westland, Zundert) kun je afleiden dat het hem vooral om een speciale groep nieuwkomers gaat: de arbeidsmigranten van binnen en buiten de EU die vooral voor seizoensarbeid naar Nederland komen. Roemenen en Bulgaren komen dan bijvoorbeeld al snel in beeld. In zijn Kamerbrief zegt hij het ook expliciet. ‘De participatieverklaring richt zich met name op huwelijks- en gezinsmigranten, vluchtelingen, EU-arbeidsmigranten en migranten uit Turkije en de voormalige Antillen…Kennismigranten behoren niet tot de primaire doelgroep van de participatieverklaring.’ Het gaat de regering dus vooral om een moreel appèl op de onderklasse van de migranten. We zien hier een dubieus product van ouderwets sociaal-democratisch paternalisme en de afkeer van ‘kansarme migranten’ die de VVD in haar program heeft staan. Op de achtergrond speelt de angst voor de PVV. Een politieke mix van motieven die er in de praktijk toe leidt dat een van de waarden die de migranten wordt voorgehouden, en die ze volgens deze verklaring zelfs moeten uitdragen, door de regering zelf met voeten wordt getreden: de gelijkwaardigheid. Asscher discrimineert. Hij maakt een onterecht onderscheid tussen verschillende groepen migranten. Hij breekt in op de gelijkwaardigheid van werknemers in het vrije werknemersverkeer van de EU. En daarbovenop vraagt hij iets van migranten dat hij aan Nederlanders niet vraagt. Is integratie niet een wederkerig proces? Op dit punt lijkt de minister bekeerd tot Wilders’ uitleg van dit inmiddels al zo vaak misbruikte begrip.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Dat Evgeny Morozov niet de grootste internet-halleluja-persoon is die ons graag mag wijzen op de risico’s van een samenleving waarin het internet centraal staat, is bekend. Maar zijn analyse over wat de verregaande digitalisering betekent voor privacy en waarom nou echt belangrijk is, is zeer lezenswaardig.
In het kerstnummer van De Groene Amsterdammer staat een vertaling: ‘Het echte privacyprobleem. Onzichtbaar prikkeldaad.’ (online alleen achter betaalmuur).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
VERSLAG - Op de hackersconferentie 30C3 gaf Glenn Greenwald op de eerste dag de keynote waarin hij inging op de onthullingen van de afgelopen maanden en hun betekenis. De onthullingen zijn niet alleen een wake-up call op het gebied van privacy, maar zeker net zo goed op het gebied van de journalistiek. Zijn belangrijkste boodschap voor journalisten: vertrouw nooit het standpunt van de overheid. Op Nu.nl is een samenvatting te vinden.
Update: er staat nu ook een transcript van de speech online.
NIEUWS - Volgens onderzoek van De Telegraaf geeft Translink Systems meerdere keren per week persoonlijke gegevens van ov-chipkaart gebruikers aan de politie.
Volgens een woordvoerster van de organisatie gebeurt dit bijvoorbeeld om vermiste personen te vinden.
De Telegraaf meldt tevens dat de recherche ook de databank van het Servicehuis Parkeer- en Verblijfsrechten (SHPV) weet te vinden. O.a. in het kader van onderzoek naar gebruik van vervalste pinpassen.
Het SHPV bevestigt dit met tegenzin. Een woordvoerder zegt zich af te vragen of dit wel openbaar moet worden.
A child born today will grow up with no conception of privacy at all. They will never know what it means to have a private moment.
…
And privacy is important.
…
Privacy allows us to determine who we are. And who we want to be.
Resultaat: Een dood 4-jarig kind. Trouwens: is iemand die aan het hek werkt nog wel een burger?
De agent die vorig jaar op Hollands Spoor de 17-jarige Rishi Chandrikasing doodschoot, is vrijgesproken van moord en doodslag, en kreeg geen straf voor het toebrengen van zwaar lichamelijk letsel.
Politievakbond ACP vindt nu dat het vonnis zou moeten leiden tot een aanpassing van de wet. In het voordeel van de schietende agent, dat spreekt voor zich.
De wet biedt nu geen andere optie dan vervolging voor doodslag. We willen graag dat dat wordt aangepast. Doodslag is een te zware term.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.