Drogreden: mensenrechten zijn westers

'Mensenrechten zijn westers' is een veelgehoord argument. Integendeel, meent Jan Pronk: ‘De universele erkenning van mensenrechten is het resultaat van een wereldwijde strijd.’ Mensenrechten zijn een eenzijdig westers concept. Dat geluid klinkt nog steeds, en zelfs luid. Weliswaar gelden mensenrechten voor iedereen, waar ook ter wereld, maar het waren vooral westerse landen die na de Tweede Wereldoorlog het begrip afbakenden in een Declaratie van de Verenigde Naties. De meeste andere landen waren nog koloniën. Toen zij, onafhankelijk geworden, toetraden tot de VN, onderschreven zij een al bestaande tekst. Daarom, zo luidt de kritiek, ademde de Declaratie van het begin af aan een geest van westerse vooringenomenheid. Westerse landen hebben daar nooit afstand van genomen, getuige hun kruistocht voor democratie overzee, hun kritiek op de behandeling van homo’s in Oeganda of de besnijdenis van vrouwen in Afrikaanse en islamitische landen. Westerse landen tonen geen respect voor andere culturen. Hun ijver voor mensenrechten is daarvan het beste voorbeeld.

Door: Foto: Kees de Vos (cc)
Waan van de dag

Aantal jeugdbendes fors gedaald

, door

Trouw:

In een brief aan de Tweede Kamer schrijft [Opstelten] dat er in 2009 nog 1760 hinderlijke, overlastgevende en criminele jeugdgroepen actief waren. Eind vorig jaar was dit aantal gedaald met meer dan de helft tot 764. Dat komt neer op een daling van 56 procent.

Sinds 2009 worden deze drie probleemgroepen in kaart gebracht. In alle drie de categorieën is een flinke daling waarneembaar. Het aantal hinderlijke jeugdgroepen daalde sindsdien van 1.341 naar 536 (-60 procent), het aantal overlastgevende jeugdgroepen van 327 naar 183 (-44 procent) en het aantal criminele jeugdgroepen van 92 naar 45 (-51 procent).

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: World Bank Photo Collection (cc)

Data is geld waard, ook voor u

, door

COLUMN - Een paar maanden geleden werd Engeland opgeschrikt door een groot schandaal. Ditmaal betrof het eens geen dode mediafiguur of een popster, maar ging het om gezondheidsdata. In tegenstelling tot de andere schandalen kwam dit wonderwel niet groot in de Nederlandse pers. De organisatie die het Engelse Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) beheert, bleek de gegevens verkocht te hebben aan zorgverzekeraars. U leest het goed, de gegevens bleken niet gelekt of gehackt, maar verkocht aan zorgverzekeraars. Die pasten op basis van deze gegevens hun zorgpremie aan.

Weliswaar ging het om geanonimiseerde data, maar vaak is die te herleiden tot de patiënt, door ze bijvoorbeeld te combineren met data die op het internet is te vinden. Belangrijker is dat de data zonder medeweten en toestemming van de patiënten werd doorverkocht.

350 euro voor persoonlijke data

Voor zorgverzekeraars is uw persoonlijke gezondheidsdata blijkbaar geld waard. De Groningse student Shawn Buckles besloot om uit te zoeken hoeveel zijn persoonlijke data waard was en verkocht het per opbod via zijn website. Deze data, waaronder emailconversaties, zijn persoonlijke agenda en treinreizen, werd uiteindelijk, voor 350 euro gekocht door TheNextWeb, een media-bedrijf met de focus op technologie. Voor Shawn was dit project een mooie gelegenheid om zijn statement over privacy te maken.

Foto: thierry ehrmann (cc)

Theater

, door

COLUMN - Vliegen blijft een gênante vertoning. Daar sta je dan met je eerder zo keurig ingepakte koffertje, waar je inderhaast alles waar mogelijk elektronica in zit, uit hebt geplukt opdat ’t apart door de scanner kan. Je jas moet uit. Je colbertje ook. Je schoenen. Zelfs je broekriem moet af. Mijn kruk moet ook altijd de door scanner heen, en van de zenuwen ga ik dan extra slecht lopen, zodat ik steun zoek bij poortjes. Die gaan juist daardoor subiet loeien.

Welkom bij het theater van de beveiliging.

‘Mogen wij uw tas wat beter bekijken?’ vraagt zo’n meneer dan, en aangezien weigeren niet kan knik je zo vriendelijk mogelijk van ja. Op kousevoeten doe je rits na rits open, onderwijl piekerend wat ditmaal zal sneuvelen. Heb je wellicht 10cc teveel shampoo bij je? Hoeveel milliliter dampvloeistof vindt de beveiliging acceptabel? Snappen ze daar dat mijn roestvrij stalen tubes-met-verwisselbare-batterijen heus geen pijpbommen zijn, maar het gezondere alternatief voor tabak?

Afgelopen week moest ik op Schiphol voor het eerst door de bodyscan. Aangezien ik weet wat voor absurd gedetailleerde blootbeelden dat ding aan de beveiligers voorschotelt – de befaamde nepreclames over röntgenbrillen uit de jaren zestig zijn nu alsnog bewaarheid geworden – voelde ik me buitengewoon naakt. Je handen voor je borsten en je kruis slaan om nog íets van je waardigheid te behouden, is helaas streng verboden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Judy van der Velden (cc)

Polder-NSA

, door

NIEUWS - Interessant sms’je kwam er ineens binnen van de politie, gisteren om 16.48 uur: ‘De politie vraagt: op 3 maart werd een lunchroom door een explosie verwoest. Was u die dag in Zwolle? Kijk vanavond naar Opsporing Verzocht. Tips bel: 0900-8844’.

Zwolle? Daar kom ik vrijwel nooit, laten we zeggen: één keer in de vijf jaar. Maar op 3 maart was ik er toevallig wel, voor het maken van deze reportage.

En ’s ochtends rond 8.30 uur liep ik langs de met politielinten afgezette shoarmatent in de Zwolse binnenstad die kort daarvoor was opgeblazen.

Dus het zal geen 100% toeval zijn, dat de politie uitgerekend mij dit sms’je stuurt. Nou weten we allang dat de politie van een bepaald telefoonnummer achteraf kan traceren bij welke zendmast het zich bevond. Maar in dit geval is er toch wat anders aan de hand.

De politie heeft geen enkele reden om mijn telefoonnummer na te gaan in relatie tot die aanslag in Zwolle. (Echt niet!) Dus langs die weg zullen ze me niet getraceerd hebben.

Dat laat maar één mogelijkheid open: de politie kan dus achteraf reconstrueren welke telefoonnummers in het bereik van een bepaalde zendmast zijn geweest. En dat roept voor mij toch wel de nodige vragen op. Zoals: hoe is dit wettelijk geregeld? Tot hoe ver terug in de tijd kan de politie dit nagaan? En vooral: tot in welke straal rond een zendmast? Mogen ze dit ook rond meerdere zendmasten tegelijk? Zo ja: tot welke grens? Oftewel: kan de politie – theoretisch – nagaan waar alle mobiele telefoons in Nederland zich op uur X van dag Y bevonden?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nieuwe poging om klokkenluiders te beschermen

, door

ACHTERGROND - De bescherming van klokkenluiders blijft een lastig onderwerp.

De Gemeente Rotterdam heeft een eerder ontslagen klokkenluider weer in dienst genomen. Er moest wel eerst een kort geding en vervolgens een bezwaarschriftencommissie aan te pas komen. Maar nu geeft wethouder  Moti (PvdA) toe dat door de uitspraken van de voorzieningenrechter en de bezwaarschriftencommissie de jurisprudentie veranderd is ten aanzien van klokkenluiders. Er kan nu geen sprake meer zijn van automatisch ontslag voor een klokkenluider. De ambtenaar in kwestie had misstanden bij een moskee-internaat aan de kaak gesteld nadat hij de zaak intern tevergeefs had aangekaart.

Meestal loopt het met klokkenluiders minder goed af. In het jaarverslag van het Adviespunt Klokkenluiders staat: “Drie op de vier klokkenluiders heeft negatieve gevolgen ondervonden als gevolg van zijn melding. Dat zeggen klokkenluiders die het afgelopen jaar een misstand aan de kaak hebben gesteld en in contact stonden met het adviespunt.

Angst voor baanverlies vormde voor veel klokkenluiders bovendien een belangrijke reden om ofwel lang te wachten een misstand aan te kaarten ofwel uiteindelijk geen melding te doen. Onder negatieve gevolgen wordt onder meer verstaan: pesten, buiten sluiten, het moeten ziekmelden, overplaatsing, demotie, het niet verlengen van een contract of ontslag.” De geschiedenis van de NZa medewerker Gotlieb heeft deze problemen van klokkenluiders opnieuw op pijnlijke wijze aan het licht gebracht.

De bescherming van klokkenluiders is in Nederland net als in veel andere Europese landen slecht geregeld. Alleen het Verenigd Koninkrijk, Luxemburg, Roemenië en Slovenië hebben een regeling die volgens Transparency International door de beugel kan. Hoe die regelingen in de praktijk werken is nog de vraag. In Nederland is er voor ambtenaren op papier ook bescherming. Maar het Rotterdamse voorbeeld laat zien dat de praktijk er anders uitziet.

Waan van de dag

Moslims op de vlucht voor pogroms in de Centraal-Afrikaanse Republiek

, door

Christelijke milities nemen sinds december wraak voor het schrikbewind van de moslimse Seleka-milities van Michel Djotodia, die in april 2013 François Bozizé afzette. Die staatsgreep had haar wortels weer in de ‘bushwar‘ van 2007.

Zoals gewoonlijk is de gewone man weer de dupe.

After months of atrocities blamed on a Muslim-dominated former government that Ms. Nado says forced her into a displaced persons’ camp, she sees the mosque’s sacking as a moment of comeuppance and liberation. “We are getting our freedom,” she says.

Waan van de dag

Teeven is de baas en daarmee uit!

, door

Het NRC:

Cevdet Y., de man die in 1983 zes mensen doodschoot in een Delfts café, mag voorlopig niet zonder begeleiding met verlof. Een verzoek daartoe is door de rechter afgewezen, ondanks dat staatssecretaris Fred Teeven (VVD) “ernstig tekort is geschoten” in de wijze waarop hij die aanvraag heeft behandeld. […]

Y.’s advocaat Romke Wybenga spande dertien dagen geleden een kort geding aan tegen de Nederlandse staat. Wybenga zag zich daar naar eigen toe genoodzaakt nadat Teeven zijn verzoek van 4 oktober 2013 voor onbegeleid verlof van Y. “simpelweg” onbeantwoord liet. De beantwoordingstermijn van drie maanden verstreek zonder dat Teeven iets van zich liet horen.

Een “deugdelijke reden voor dat stilzitten” heeft de staatssecretaris niet, oordeelde de rechter. Daarmee is hij “ernstig tekortgeschoten”, temeer er al een voorlopig advies ligt van het gerechtshof in Den Haag dat Y. voor onbegeleid verlof in aanmerking komt.

Teeven is desondanks tegen.

Vorige Volgende