De docent als wegwijzer

De puberteit is eigenlijk de ontgroeningsperiode van je verdere leven. Gedurende een aantal jaren ben je als jongvolwassene veroordeeld tot een minder stabiele levensfase. Niet alleen maakt het lichaam een transformatie door, maar vooral het brein krijgt het in deze periode zwaar te verduren. Er worden stofjes aangemaakt die ervoor zorgen dat er impulsieve en risicovolle acties worden ondernomen. Bijkomende gevolgen hiervan zijn onder meer dat pubers het moeilijk vinden in te schatten wat de mogelijke gevolgen zijn van hun acties. Neem daarbij nog eens de verlammend werkende groepsdruk en het plaatje is compleet. Als docent heb je, naast de ouders, de taak om deze pre-volwassenen op het juiste pad te houden of te krijgen. Dat is een uitdaging die bij succes veel voldoening kan opleveren. Het is voor een docent dan ook een oprechte beloning wanneer een (oud)-leerling je alsnog bedankt voor die ‘wegwijzer’ die je hem of haar in het verleden hebt aangeboden. Soms heeft deze wegwijzer eerst jarenlang in de schaduw gestaan voordat deze op een bepaald moment alsnog werd gezien en erkend.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Pesten

COLUMN - Zelf heb ik geluk gehad. Ik ben niet zo veel gepest op school. Het was geen hardcore pesten, ik werd niet structureel buitengesloten of genegeerd. Maar ik weet wel nog heel goed hoe het voelde als ik eens een keer de klos was. Dat je moest zoeken bij verstoppertje en dat iedereen dan al lang en breed in de klas zat en ik door het zoeken te laat op school kwam. Dat je onderbroek naar beneden werd getrokken als je naar huis liep. Kruisspinnen in het laatje van mijn tafeltje. Briefjes met teksten over mij die door de klas gingen. Iedereen lachen en ik die als enige niet wist waarom. Als een groep zich tegen je keerde kon je het soms alleen nog maar op een lopen zetten of moest je heel hard van je afslaan. Maar goed, het overkwam mij soms en gelukkig niet dag in, dag uit. Het stopte toen ik de grootste pester op een dag in vlaag van verstandsverbijstering een bloedneus en tand door de lip sloeg. Huilend droop hij af. Daarna werd het rustig.

Ik ben geen heilig boontje, ik heb ook wel eens meegedaan op het schoolplein. Mocht iemand niet meedoen tijdens de gym, verstopte je iemands schoolspullen. Maar ik liep daar trouwens niet in voorop. Ik was een volger. Ik probeerde er wel zo veel mogelijk buiten te blijven, maar als je op die leeftijd moest kiezen tussen zelf de klos zijn of een ander pesten, was de keuze snel gemaakt. Meedoen aan het pesten voelde bijna hetzelfde als gepest worden. Ik kan er nog triest van worden als ik eraan terug denk.

Foto: FaceMePLS (cc)

Geluk gelukkig grotendeels gelukt

VERSLAG - De tijd van spelen lijkt voorbij. Jongeren beginnen steeds eerder met het uitstippelen van hun carrière. Het is typerend voor onze samenleving, die alsmaar meer van ons verlangt. Zijn we met zijn allen aan het doordraven? Leven we tegenwoordig in een prestatiemaatschappij? Welke torenhoge verwachtingen gaan daarmee gepaard? En wat als je niet mee kan komen in deze race? Mensen zoeken al gauw hun heil in middeltjes, pilletjes, psychologen en psychiaters. Het aantal diagnoses neemt toe. Het lijkt soms alsof Nederland in de greep is van gevoelens van angst en zinloosheid. Volgens socioloog Paul Schnabel valt het echter wel mee. Hij legt in de eerste lunchlezing van de reeks Waanzin van Studium Generale Utrecht uit dat ‘geluk gelukkig grotendeels gelukt is.’
Scoren op geluk

We leven in een bijzondere samenleving, zegt Schnabel. We hebben ons geluk georganiseerd naar onze eigen persoonlijke voorkeur. De wereld ligt aan onze voeten, zo schijnt. Onderzoekscijfers beamen dat. Nederland belandt steevast in de top vijf bij indexen die zich bezighouden met geluk. Dat maakt van ons, aldus Schnabel, ‘het meest zuidelijke Scandinavische land.’ Dat is positief. Bijzonder aan deze Scandinavische landen, die stuk voor stuk hoog scoren op de index, is namelijk dat ze een verregaande individualiteit combineren met een collectieve zorgzaamheid. Ieder mag zich weliswaar ontplooien naar eigen inzicht, maar als dit even een keer niet slaagt kan diegene rekenen op het warme nest van de verzorgingsstaat. Oftewel: het is hier nog lang zo slecht niet. Stiekem weten we dat eigenlijk ook wel. Uit gegevens van de Europese Unie blijkt dat inwoners van Nederland beseffen dat zij het, vergeleken met bepaalde andere Europese landen, toch best oké hebben.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Hoger opgeleid verplegend personeel met lage case-load vermindert sterfgevallen in ziekenhuizen

NIEUWS - Opleiding en het aantal patiënten dat door verplegend personeel wordt verzorgd is van invloed op sterftecijfers en medische missers in ziekenhuizen. Een onderzoek, vandaag gepubliceerd in The Lancet, toont aan dat het welzijn van patiënten beduidend beter is in ziekenhuizen waar meer hoger opgeleid verplegend personeel werkt, dat tevens een lage case-load heeft.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Van die dingen | Garagemannetje

COLUMN - Het garagemannetje lachte door de telefoon. ‘Ja mevrouwtje, dat kan wel zijn dat u dit al meer dan een jaar heeft, maar als u zo door blijft rijden staat u straks stil langs de snelweg. Ik kan het zo voor u repareren hoor, het kost, nou ik gok, om en nabij de zevenvijftig.’

‘Als in zevenhonderdvijftig?’ piepte ik.

‘Ja, zevenhonderdvijftig, maar dan loopt hij wel weer als een zonnetje hoor. Veilig met de kinderen enzo. Hij had al weer een beurt gemoeten ook. Dat is al heel lang niet meer gebeurd.’ Hij klonk beschuldigend.

‘Maar ik begrijp het niet. De buurjongen heeft met stenen staan gooien en ik kom dus voor een nieuwe ruit en dat betaalt de verzekering. Maar nu zeg jij dat mijn hele versnellingsbak niet meer goed is? En wat die beurt betreft, vlak voor onze vakantie in de zomer heeft ze nog een beurt gehad. Toen moest er voor bijna tweeduizend euro worden versleuteld en toen heb ik hier niets over gehoord. Ik moest een nieuwe distributieriem. Of zoiets.’

‘Nou ja mevrouwtje, luister eens even. Ik reed er net een stukkie mee en hij klinkt echt niet goed hoor. Hij maakt een raar geluidje. Zo’n typische brom van een gammele versnellingsbak. Dat hoor ik meteen natuurlijk. Je hebt veel gereden sinds juli.’ Mijn buitensporige allergie voor het woord mevrouwtje begon op te spelen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

43000 feet

Als statisticus John Wilkins uit een vliegtuig valt vanaf 43000 voet hoog (= 13106 meter), rekent hij uit dat het exact 3 minuten en 48 seconden duurt voordat hij de grond zal raken.

Wat doe je in die tijd? Flitst je leven aan je voorbij? Hij houdt zich vooral met andere vragen bezig, zoals: Hoeveel pijn gaat het doen? Hoe kan ik het beste neerkomen?

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende