Anders nog iets? | Beste aanstaande brugklasser…

...Eindelijk is het zover. Je bent definitief schoolverlater! De basisschool heeft een stempel gedrukt op je nog prille (school)leven, door je zo’n zeven of acht jaar lang op alle denkbare manieren te toetsen en voor te bereiden op wat er na deze zomervakantie staat te gebeuren. Een nieuwe, spannende tijd, die héél belangrijk voor je gaat worden. Want dan ga je eindelijk écht werken aan je toekomst, beste ex-basisschooloudste. Dan moet er gebikkeld gaan worden, om die stevige basis die je nu hebt, om te zetten in oogverblindende successen op de middelbare school. Daar hangt veel van af, hoor… Nee joh, zenuwachtig hoef je niet te zijn daarvoor! Meester Piet en juf Marie-José vertrouwen er immers op dat je het VWO zal halen. Sterker nog, dat weten ze zeker! Dat hebben ze toch nog tegen je gezegd, na afloop van de schoolmusical? Jij móet wel een topper worden! Papa weet zeker dat jij, na het behalen van je VWO-diploma en je universitaire rechtenstudie, een topbaan gaat vinden in het bedrijfsleven en veel centen gaat verdienen. Dan kun je hem eindelijk de schoolkosten en studieschulden terugbetalen die je de komende jaren zal gaan maken. Want naar school gaan is immers duur.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Waan van de dag

Waar kan je heen als jonge pedofiel?

, door

LONGREAD - Nergens dus… Update: In reactie 6 wordt dit beeld voor Nederland in ieder geval wat genuanceerd:

In Nederland is wel iets aan specifieke hulp beschikbaar. Voor hen die hulp zoeken of hun verhaal kwijt willen/moeten is er:
– Stop it Now – http://www.stopitnow.nl Voor als je op het punt staat de verkeerde afslag te nemen, of al halverwege de verkeerde afslag bent.
– Pedofilie.nl – http://www.pedofilie.nl – een website met informatie en een forum waar anoniem gesproken kan worden met anderen over hoe pedofiele gevoelens een plek te geven in het dagelijks leven.
– Werkgroep JON – http://www.jorisoost.nl/ Een zelfhulpgroep voor pedofielen.
– NVSH Den Haag.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Mededeling

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Stukje vliegen

, door

COLUMN - Wat geef je iemand die alles al heeft voor zijn verjaardag? Ik heb de afgelopen jaren al veel bedacht, maar ik kwam nu echt nergens meer op. Na wat googlen kwam ik uit bij een herinnering. Doe iets samen met anderen en dat is dan het cadeau. Dat heb ik de man in mei voor zijn verjaardag gegeven. Ik vond het wel een toffe keuze die ik had gemaakt. Samen met de jongens vanaf vliegveld Teuge fladderen boven de Veluwe. Een half uurtje de lucht in en mooie dingen zien. Geen vuiltje aan de lucht.

Ik vertelde het aan een vriendin en zij keek me met een vertrokken gezicht aan. “Dus jij stuurt je hele gezin de lucht in, wat als dat mis gaat? Dan ben je alles kwijt!” Dat had ze beter niet kunnen zeggen. Ik had me tot dat moment nog nergens druk over gemaakt. Positief, glas halfvol, mogelijkheden. Dat was in een seconde een negatief half glas leeg vol problemen geworden.

Gisteren was het zover. Zij zingend in de auto, ik met een gigantische knoop in mijn maag. Bij aankomst werden we opgevangen door een olijke piloot die doorlopend grapjes maakte over het eventueel niet werken van het vliegtuig. Dat ze in een 43 jaar oude kist stapten maakte het er ook niet beter op, ook als was de motor al een keer vervangen. Het vliegtuig heette het Wolkentoetje.

Foto: David Stanley (cc)

Schoonheid

, door

COLUMN - Monique Samuel vertelde laatst in een interview dat haar uitgever haar had verordonneerd dat ze zich meer aan de schoonheid moest gaan laven. ‘Je reizen hakken erin, je hebt teveel ellende gezien. Je wordt te hard, te cynisch,’ had hij gezegd. ‘Je riskeert daardoor je eigen stem te verliezen, en van cynische analisten hebben we er al veel te veel.’

Ik las het interview gisteravond, kort nadat ik thuis was gekomen van een onverwacht uitje. Die middag had ik een mailtje van de Amsterdamse Hortus ontvangen: ze bloeit, en we mochten die avond komen kijken. Er moest eigenlijk van alles, plus dat ik mijn lidmaatschapskaart van de Hortus niet kon vinden, zodat ik het er bijna bij liet zitten.

Maar nee: zij bloeide immers.

Zodat ik uiteindelijk met een groep van vijftig mensen rond een ondiep bassin stond waarin meer dan metersgrote bladeren dreven, met in hun midden de koningin der waterlelies: de maagdelijk witte Victoria Amazonica, wier bloem maar één nacht bloeit.

En al die mensen toekijken hoe zij haar blaadjes stuk voor stuk verder openvouwde. Dat was al een wonder op zich: al die drukke mensen, vast net als ik teneergeslagen door al het slechte nieuws van de afgelopen weken, en dan toch naar de Hortus komen om daar iets heel minimaals te zien: een zeldzame bloem die zichzelf, dankzij de sublieme zorg van een groep vrijwilligers, aan ons kan tonen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Uit de jeugdzorg | Televisie

, door

COLUMN - Dat ze ‘het’ doen, weten we.

Ze zijn zestien en hebben een half jaar verkering. Er is uitgebreid met hen gesproken over veilig vrijen. Zij is aan de pil, haar moeder is op de hoogte en is blij dat er openlijk over wordt gecommuniceerd en dat ze niet stiekem op een afgelegen plekje hoeven te ‘friemelen’.

Ze zitten met zijn tweeën op haar kamer als ik op de deur van de naastgelegen kamer van Ronnie klop. Ronnie is veertien en woont sinds een week in ons project. Vandaag heb ik het eerste officiële mentorgesprek. Ik leg hem uit dat ik tijdens deze gesprekken niet alleen de dagelijkse dingen bespreek, maar ook de gehele lijn van zijn verblijf bij ons. Dus hoe hij in zijn vel zit, hoe het contact met zijn familie loopt, waar hij tevreden over is, wat hij eventueel anders zou willen zien, welke stappen naar meer zelfstandigheid er genomen kunnen worden, enzovoort.

Ronnie geeft aan hij graag een televisie op zijn kamer wil. Hij wil niet steeds in de gezamenlijke huiskamer met vier groepsgenoten tv moeten kijken, zegt hij. Bovendien is er iedere keer gezeur omdat ze het niet eens kunnen worden over de programmakeuze.

Foto: Enric Borràs (cc)

Over de ‘Hannibal Procedure’ waarbij Israel de eigen militairen liever doodt dan ze in handen te laten vallen van de vijand

, door

article-goldin-0801
Is het met zware artillerie uren lang bombarderen van stadsdelen waar even tevoren een militair van het eigen leger gevangen is genomen, een adequate manier om die militair te bevrijden? Nou nee, niet echt, zou je zeggen. Los van het feit dat op die manier tientallen en mogelijk honderden burgers worden gedood, is de kans namelijk groot dat ook de eigen militair aan reepjes wordt geschoten.
Toch is dat precies wat Israel vrijdag in de stad Rafah heeft gedaan, nadat strijders van Hamas de Israëlische luitenant Hadar Goldin gevangen hadden genomen. Hamas heeft in twee communiqués de gang van zaken weergegeven. Vrijdag werd gemeld dat Israel ´s nachts een heel stuk was opgerukt in Rafah en dat om zeven uur ´s ochtends, nog vóór het ingaan van het bestaan, een clash plaatsvond van strijders van Hamas met het Israëlische leger, waarbij een Israeli gevangen werd genomen.
In het tweede communiqué van zaterdagochtend, zegt Hamas onder meer:

Second. We lost contact with the group of fighters who were present at the scene. We believe that all the members of this fighting group were killed in the Israeli strike along with the missing soldier if that group had really captured him.”
“Third: We, al-Qassam Brigades, have no information, whatsoever, about the issue of the missing Israeli soldier.”
“Fourth: We informed the mediators of the brokered humanitarian ceasefire that we cannot stop firing at advancing Israeli troops that have been moving into the Strip round-the-clock. Such incursions will inevitably trigger clashes.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022

Anders nog iets? | Sentimentele media

, door

COLUMN - Moeten we ons zorgen gaan maken #zorgelijk? Dat de social media ons leven voor een groot deel beïnvloeden en domineren is inmiddels een feit. Maar daar blijft het niet bij. De mens is van nature namelijk ongeduldig. We willen niet blijven stilstaan. Stilstand is immers achteruitgang. ‘We’ (in Mart Smeets termen: het volk) moeten mee met de hypes, in deze digitale tijd waarin ‘communiceren’ met elkaar hoogtij viert. Op welke manier dan ook #communiceren.

Daarnaast is de mens commercieel ingesteld. We hebben graag succes en zien succes het liefst omgezet worden in klinkende munt #succes. Deze feiten, in combinatie met de huidige staat van ons bezuinigingsklimaat, zorgen ervoor dat we steeds meer op het gevoel van de mensen gaan inspelen. Het sentiment. En daarin zijn we, wat mij betreft, tegenwoordig de ultieme grens aan het oprekken #sentiment. De diverse soorten van social media hebben inmiddels hun (on)nut bewezen. De Facebooks, Twitters, LinkedIns en alle andere klonen van deze slimme grootmachten, hebben grote triomfen mogen vieren en doen dit tot op heden. Ze hebben wereldwijde megasuccessen mogen ervaren en een enorme (social) macht gecreëerd #dominant. Die dominantie en allesoverheersende veroveringsdrang, in combinatie met de commerciële belangen, maakt ons nietig en klein. Een soort van gewillige marionetten, die in handen van de social media-heersers hun kunstjes mogen uitvoeren. Puur zakelijk, voor onze eigen lol #zakelijk #lol.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Uit de jeugdzorg | Daniëla

, door

COLUMN - Toen ze zes was, liep ze al tot ‘s avonds laat op straat. In een achterbuurt. Meestal met haar oudere zus of met haar ‘vriendengroep’, waarvan de jongste een jaar of veertien was. Letterlijk een meisje van de straat dus.

Iedereen kende haar. Iedereen vond haar schattig, niemand viel haar lastig. In de buurt noemden ze haar Pippi, omdat ze klein en tenger was. Maar o zo sterk. Honger had ze nooit, want iedereen stopte haar wat toe. En logeren deed ze vaak bij haar oma. Dat ze meestal naar buiten werd gestuurd door haar ouders omdat die elkaar de tent uit vochten, bleek later pas. Op een dag klopte ze totaal overstuur bij haar vaste logeeradres aan: ‘Oma, oma! Mama is dood!’

Zo ver was het gelukkig niet gekomen. Maar het was wel duidelijk dat het zo niet verder kon. Moeder in het ziekenhuis, vader opgepakt, Bureau Jeugdzorg ingeschakeld.

Helaas, in Daniëla’s eerste pleeggezin escaleerde het. Daniëla vond het belachelijk dat ze ’s avonds al om acht uur naar bed moest en verbouwde de boel. ‘Niemand zegt wat ik moet doen, behalve mijn moeder!’ Gordijnen werden naar beneden getrokken, prullenbakken omgekiept. Met een tafelpoot werd een glazen kast kapot geslagen.

Inmiddels is Daniëla vijftien. Ze woont sinds twee jaar in mijn groep en maakt grote stappen. Ze gaat met veel plezier naar haar werk, vakkenvullen bij de supermarkt. En ze is over naar de derde. Haar grote mond zal ze altijd wel blijven houden, maar daaronder zit een klein hartje.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige Volgende