Winddelen: geen handel in gebakken lucht

Met de aanschaf van een Winddeel bent u eigenaar van een stukje windmolen en produceert u zelf schone energie. Is het de moeite van het investeren waard, vraagt Henri Bontenbal zich af? Bontenbal is beleidsmedewerker milieu en duurzaamheid bij de Tweede Kamerfractie van het CDA en schreef dit stuk op persoonlijke titel. De Windcentrale heeft sinds vorige week een optie op twee windmolens in Delfzijl. Beide windmolens worden, als er voldoende animo is, door twee coöperaties aangekocht. Van deze coöperaties kunnen huishoudens die klant zijn bij Greenchoice, lid worden. Beide molens worden gesplitst in circa 10.000 winddelen. Voor de aanschaf van een Winddeel moet 345 euro worden betaald en een bedrag aan onderhoudskosten per jaar. Met de aanschaf van de Winddelen is het lidmaatschap van de coöperatie ook geregeld. De Windcentrale vormt het bestuur van beide coöperaties. De verwachting is dat gedurende 16 jaar een Winddeel gemiddeld 500 kWh oplevert. De elektriciteit uit de windmolens wordt ’gratis’ aan de leden van de coöperatie geleverd. Slechts de energiebelasting van 11,40 cent en de BTW daarover moet worden betaald. Energieleverancier Greenchoice functioneert als intermediair. De onderhoudskosten bedragen per jaar ongeveer 15 euro. De windmolens draaien al vier jaar en gaan nog minimaal 16 jaar mee. De levering start per 1 januari 2013. Op 15 oktober 2012 wordt bekeken of er voldoende animo is. Opbrengsten en risico’s

Door:
Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Nederland scoort slecht op duurzaamheid

Wordt Nederland het vieze jongetje van Europa?

De afspraak was toch duidelijk. In 2020 moet duurzame energie een vijfde van de Europese energiebehoefte leveren. Omdat sommige landen al wat verder waren dan andere, kreeg ieder land een eigen doelstelling – eentje die tocht echt haalbaar moest zijn. Nederland kwam al goed weg met maar 14 procent. Maar ook hier stranden we al in de voorrondes.

Uit nieuwe cijfers van Eurostat blijkt dat Nederland bij lange na zijn doelstelling niet haalt. Sterker nog, binnen de EU presteren alleen Ierland en het Verenigd Koninkrijk slechter. Als we de verduurzaming over langere periode zien, is het wel duidelijk: het lukt Nederland maar niet om de energiesector te vergroenen. Alleen Malta, Kroatië en Noorwegen doen het slechter, waarbij ik meteen moet opmerken dat Noorwegen al tweederde van zijn energie uit duurzame bronnen haalt (vergelijk dat met de schamele 3,8 procent in Nederland).

En dan helpt het natuurlijk niet om nog een kolencentrale te bouwen, knuppels.

Het ministerie van Economische Zaken zetten tegenover onze collega’s van ANP de cijfers in perspectief:

Volgens een woordvoerder van een ministerie timmert Nederland inmiddels aan de weg. ,,De vorige kabinetten hebben te weinig gedaan. Het kabinet Rutte heeft echter een aantal maatregelen genomen waardoor we in 2020 tussen de 10 en 12 procent uitkomen. Denk bijvoorbeeld aan de verbetering van de Stimuleringsregeling duurzame energieproductie (SDE) en de Greendeals. Er is hoop.”

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Neem nog een garnalencocktail

Dat de zeewateren worden leeggevist, is al langer bekend. Quota moeten de catastrofe uitstellen, maar is het genoeg? Nee zegt een aantal milieu-organisaties en ze hebben een mooi filmpje gemaakt die het probleem van overbevissing in kaart brengt. Niet alleen de overvloedige vangst is een groot probleem, maar vooral de bijvangst. Filmpje na de doorlees.

Ending Overfishing from OCEAN2012 on Vimeo.

Via Vanderlubben.

Olieverbruik Europa daalt

Terwijl overal het verbruik van olie groeit, daalt de afzet in Europa. 

Zijn de grenzen aan de groei bereikt? Is peakoil al geweest of is er nog voldoende aardolie voor onze kinderen en kleinkinderen?
Afgelopen week bracht BP de nieuwste Statistical Review of World Energy uit, een schat aan gegevens over het energieverbruik van de mensheid.

Volgens het persbericht groeide het mondiale aardolieverbruik in 2011 met 0,7%. Maar in Europa is het aardolieverbruik juist gedaald.

Het olieverbruik in Europa (zonder Rusland en oud-USSR-staten) piekte in 2006 met 17,9 miljoen vaten per dag. In 2011 was het verbruik 8,8% gedaald tot 16,3 miljoen vaten. In sommige landen stijgt het olieverbruik nog. In Rusland en Noorwegen groeide ook in 2011 het olieverbruik ondanks de hoge prijs. Dat kan omdat Noorwegen en Rusland zelf aardolie produceren en exporteren.

De vraag naar aardolie daalt het hardst in landen, die het niet meer kunnen betalen: Portugal, Ierland, Griekenland en Spanje.
In Ierland en Portugal ligt het olieverbruik al 25% onder het verbruik in 2005. Griekenland verbruikt al 20% minder olie en Spanje 13% minder.

Nederland verbruikte in 2011 dagelijks 1,05 miljoen vaten olie; dat is ongeveer evenveel als in 2005.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

‘Amsterdam wordt het natuurreservaat van Nederland’

DATA - Amsterdam wordt het natuurreservaat van Nederland.” Het is grappig bedoeld, maar stadsecoloog Remco Daalder zegt het met een licht serieuze ondertoon. ,,We hebben veel verschillende landschapjes, zoals moerasjes, diverse typen bossen, parken, ruige terreinen.” Flora en fauna varen er wel bij.

Dat blijkt uit aan het ANP en Sargasso.nl verstrekte cijfers van de Nationale Databank Flora en Fauna. Amsterdam herbergt bijna 140 soorten planten en dieren die in meer of mindere mate bedreigd zijn. Zij staan op de zogenoemde landelijke Rode Lijst, een verzameling soorten die snel in aantal afnemen of in een beperkt gebied voorkomen.

Op deze kaart is te zien waar veel en weinig bedreigde plant- en diersoortenwaarnemingen bekend zijn. De aantallen zijn afhankelijk van telactiviteit. Niet overal wordt elk jaar even actief geteld. De aantallen zouden daarom in de werkelijkheid iets kunnen afwijken. NDFF (c) 2012.

Het is aan de samenstelling van de stad te danken, maar ook aan het beleid dat er gevoerd wordt. En natuurlijk de honderden vrijwilligers die zich inspannen, stelt Daalder. ,,Beheer is altijd de crux.”,,Neem bijvoorbeeld de orchideeën, die moet je vlak na de bloei maaien, anders zijn ze binnen een paar jaar verdwenen. Mensen helpen mee omdat ze die bloemen prachtig vinden.”

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 21-11-2022

Brazilianen slaan bres in omstreden Belo Monte stuwdam

Fotos des Tages | Nog voor zonsopgang bezette op 15 juni jl. een groep lokale vissers, indianen en milieuactivisten het terrein van de toekomstige Belo Monte stuwdam in de Braziliaanse Amazone. Met spaden groeven ze een doorgang in de onlangs opgeworpen aarden wal die de loop van de Xingu rivier belemmert. Deze aarden wal is het begin van de Belo Monte stuwdam en deze ‘monsterdam’ is weer het begin van een complex van meer dan 100 stuwdammen in het stroomgebied van de Amazone rivier (filmpje). Omwille van de sterk groeiende vraag naar elektriciteit van o.a. de mijnbouwsector en de lucratieve speculatie die dergelijke mega-projecten nu eenmaal losmaakt vindt dit omstreden project toch doorgang. Want zoals de directeur van het Braziliaanse milieu-instituut IBAMA en medeverantwoordelijk voor de aanleg van de dam al aan een Australische journaliste toegaf: “wij gaan hetzelfde doen met de indianen als jullie deden met de Aboriginals”. Maar voor nu, één week voor de Rio+20 conferentie, heeft de lokale bevolking teruggeslagen en was de Xingu rivier weer even ‘intact’. Mooie foto’s hierrr en het verhaal met filmpjes hierrr.

foto credit: screenshot from Amazone Watch video

Foto: Riccardof (cc)

Arme kinderen en bruine beren

In het relatief rijke Europa van 2009 telde UNICEF 13 miljoen kinderen die noodzakelijke basisvoorzieningen misten. In Portugal, Bulgarije en Roemenië had meer dan een vijfde van de kinderen te lijden onder armoede. We mogen aannemen dat inmiddels, drie jaar later en een diepgaande economische crisis verder, deze aantallen zijn gestegen en dat er nog wel wat landen bij zijn gekomen. Europa biedt een groot aantal van haar kinderen weinig tot geen perspectieven. En voor de jongeren in de zuidelijke landen is het al niet veel beter. De jeugdwerkloosheid loopt er op tot boven de 50%. Spanje heeft nu een jeugdwerkloosheidspercentage van 52%. De ‘indignados’ die in 2011 met hun tentjes de pleinen in de Spaanse steden bezetten kwamen vorige maand weer bijeen en moesten constateren dat een nieuwe regering hen tot nu toe nog geen oplossingen had gebracht.

Het rapport van UNICEF, Report Card 10, heeft de armoede op twee manieren gemeten. Via een 14 items tellende criteria lijst met punten als drie maaltijden per dag, een rustige plek om huiswerk te maken, schoolboeken of een internetverbinding, en door te kijken naar de relatieve armoede: waar bevinden de kinderen zich ten opzichte van de armoedegrens in hun eigen land. Zo gemeten moet 70% van de Roemeense kinderen beschouwd worden als arm, evenals de helft van Bulgaarse kinderen en 27% van de Portugese kinderen (in 2009). Zelfs als je weet dat een kwart van de Roemenen een paar jaar eerder nog onder de armoedegrens zat (ter vergelijking: Polen 17%, Oostenrijk 6%), is die armoede onder kinderen in Roemenië wel erg schrijnend. En dan herinneren we ons misschien ook nog wel de trieste beelden van Roemeense kindertehuizen van een paar jaar terug. Als we de toekomst van het land moeten afleiden uit de situatie waarin de kinderen moeten opgroeien mogen we een nog veel grotere migratiestroom richting het noorden verwachten dan die waar men zich nu zorgen om maakt.  Wellicht een agendapunt voor het overleg van het IMF waarvoor minister De Jager vandaag en morgen in Boekarest is?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Nederland ontkoppelt niet

Afgelopen zaterdag berichtte de Volkskrant dat het Nederlandse bedrijfsleven in 2011 zijn groei en CO2-uitstoot aan het ‘ontkoppelen is’. Bij 27 grote Nederlands bedrijven, waaronder ING, Unilever, Ahold en NS, groeide de omzet met 5 tot 10 procent, maar daalde de uitstoot met gemiddeld 6 procent. KPN stapte volledig over op groene stroom, NS zette energiezuinigere Sprinters in, Shell fakkelde iets minder af. Het lijkt goed nieuws, maar helaas zijn deze bedrijven niet representatief voor Nederland als geheel.

De totale CO2 uitstoot van Nederland, dus inclusief huishoudens, transportsector, landbouw etc., groeit nog steeds. Er is wel sprake van een relatieve ontkoppeling; we verbruiken nu een kwart minder CO2 om een euro te verdienen dan in 1990, en ongeveer de helft minder dan in 1960 (hoewel deze trend de laatste jaren is gestopt, zie groene lijn). Maar met een grotere en rijkere bevolking zet dit in absolute zin geen zoden aan de dijk. Nederland moet eigenlijk tegen de bevolking- en inkomensgroei op innoveren.

Het lange termijn plaatje is echt ontnuchterend. Als we in 2050, met de dan rijkere wereldbevolking van negen miljard, het klimaatprobleem beheersbaar willen houden, dan zouden we op wereldniveau twintig keer(!) minder CO2 per verdiende dollar moeten uitstoten. Van gemiddeld 768 gCo2/$ naar 36 gCo2/$. Nederland zou ongeveer tien keer(!) efficiënter moeten worden (zie tabel beneden) wat neerkomt op ongeveer 5% efficiëntiewinst per jaar. Een economie die draait op 36 gram CO2 per dollar, dat is eigenlijk onhaalbaar, of zoals Tim Jackson zegt: een mythe. En dan geldt die 36 gram ook nog bij een relatief gunstig scenario. De wereldbevolking zou tegen 2050 zomaar nog groter kunnen zijn en ‘Europese’ inkomens hebben (scenario 2,3 en 4).

Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Minder verspillen gaat zo maar niet

Fijn hè? We beginnen eindelijk een beetje door te krijgen dat verspilling van voedsel niet meer van deze tijd is. En het begint ook tot ons door te dringen wat die houdbaarheidsdata betekenen en dat we zaken die over de datum zijn lang niet altijd in paniek in de pedaalemmer hoeven te mikken. Dat is winst, voor mens en milieu.

Maar dat is niet naar ieders zin. Want gisteren wist nu.nl deze ontwikkeling op een heel andere manier te benoemen. Daar heette het niet dat we als consumenten minder voedsel weggooien, maar dat we er meer risico mee nemen. En dat is eng, want daardoor kunnen we vreselijk ziek worden. Dan kunnen we bijvoorbeeld besmet worden met e.coli, of met salmonella. Ja, dat klinkt behoorlijk creepy.

Het is natuurlijk ook gewoon bangmakerij, die nog eens op heel weinig gestoeld is bovendien.Want eten raakt niet met salmonella of e.coli besmet door het te lang te bewaren. Dat gebeurt doordat er niet hygiënisch mee is omgegaan, waarbij het dan weinig of niets uitmaakt hoe lang het bewaard is. Wie zijn koelkast goed schoon houdt en bij het bereiden van voedsel een aantal elementaire hygiëneregels in acht neemt, loopt weinig risico. Het Voedingscentrum zet de zaken voor u op een rijtje. Nuchter, zoals het hoort.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lobby mee voor een dure CO2

Waarschuwing: deze column kan uw bereidheid zonnepanelen aan te schaffen ernstige schade toebrengen.

Uiteindelijk heb ik de knoop dan toch maar doorgehakt, ondanks gemengde gevoelens, en een dikke 2000 Watt(piek) aan zonnepanelen op het platte dak van de carport laten plaatsen. Op het moment van schrijven produceren ze 1792 Watt. De beslissing viel voordat in het lente-akkoord over een BTW-verlaging c.q. subsidie voor zonnepanelen werd gesproken. Gelukkig maar, anders had ik wellicht overwogen de aankoop nog even uit te stellen om nog wat extra centen te kunnen incasseren, waarmee ik zou hebben bijgedragen aan weer een nieuwe discontinuïteit in een markt die eindelijk eens een beetje begon te lopen.

Ik hoor het u vragen: wat nou gemengde gevoelens? Het is toch gewoon goed om zonnepanelen op het dak neer te leggen? Wat is er nou gemengd in de gevoelens daarover? Nou, meer dan menigeen zich realiseert.

Allereerst: door mijn investering verandert de totale CO2-uitstoot in Europa niet. Maar dat wil niemand horen. Een belangrijk motief voor zonne-energie is immers een bijdrage leveren aan de vermindering van het klimaatprobleem. Het spijt me: zonnepanelen op Europees grondgebied helpen dan niet. Natuurlijk, bij productie van zonne-kilowatturen komt geen CO2 vrij. Maar het punt is dat door het emissiehandelssysteem ETS per saldo toch geen CO2-reductie optreedt als iemand zonnecellen plaatst. Er is immers een CO2-plafond voor een aantal energie-intensieve sectoren, waaronder de elektriciteitsproductie. Alléén de hoogte van dat plafond bepaalt de CO2-uitstoot van die sectoren. Dankzij mijn zonnestroom daalt de vraag naar CO2-rechten, waardoor de CO2-prijs daalt, en andere spelers in de CO2-markt goedkoper hun doelen kunnen halen.

Vorige Volgende