De Polder | De blauwe oceaan van Nederland

Sargasso duikt deze zomer de polder in. Per aflevering van de zomerserie vertelt een lezer over zijn of haar favoriete polder. Marcel Kolder is organisatieadviseur en heeft een eigen communicatiebureau. Hij woont in Almere en breekt een lans voor de jongste provincie van Nederland.  Flevoland is de jongste polder van Nederland en is letterlijk gemaakt en ontworpen om te produceren. Sinds de eerste akkerbouwers en tuinders zich in deze polder vestigden, ruim een halve eeuw geleden, hebben deze sectoren zich ruim ontwikkeld. Het nieuwe land onderscheidt zich duidelijk van het oude land. De overmaat aan ruimte, de bodemkwaliteit en de waterhuishouding is subliem ontworpen. Flevoland wordt in het buitenland de ‘green valley’ van Europa genoemd. Als polderverzamelaar toon ik graag een van mijn dierbaarste polderbezittingen: het boek ‘De economische beteekenis van de drooglegging der Zuiderzee’ uit 1901. Daarin staat: ‘De Twaalfde Provincie geeft het land kracht, het Volk brood, dat is de Vrucht van de Onderneming. De onderneming moet een zaak des Volks zijn, ze moet een ‘national cry’ worden, gerealiseerd door eene Krachtige Regering, gesteund door den wil eener wakkere, van eigen kracht bewuste Natie. Niet om te moraliseren maar om de urgentie van het droogleggen te beantwoorden.’

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022
Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Waar is het Barneveldse kippenbevrijdingsfront?

DATA - Tot de verkiezingen presenteren we dagelijks een opmerkelijke, meestal niet al te serieuze electorale correlatie. Vandaag: aantal kippen per gemeente en partijvoorkeur.

Hoe meer kippen per gemeente, hoe meer CDA-stemmers. Voor de meest diervriendelijke partij op de verkiezingslijst is dat juist precies omgekeerd.

Het CBS houdt jaarlijks bij hoeveel kippen er rondlopen op gemeenteniveau. Via de Kiesraad hebben we de partijvoorkeuren per gemeente per verkiezingsjaar bekeken en die twee waarden (van 2010) met elkaar vergeleken.

Wat zegt dit? De eerste conclusie mag geen verbazing wekken. In gemeenten waar veel kippen aanwezig zijn, wordt ook veel CDA gestemd. In Nederweert kakelden bijna in 2010 bijna drie miljoen kippen en ving CDA een kwart van de stemmen. Boxtel had maar 20.000 kippen en het CDA moest het doen met 16 procent van de stemmen.

Toch is het meer geweest. Onder de ‘kippenstemmers’ zitten veel Limburgse gemeenten en die zijn de laatste twee verkiezingen aardig van kleur verschoten (van CDA naar PVV). De correlatie kippen-CDA wordt dunner. En in het huidige verkiezingsprogramma wordt met geen woord gerept over onze gevederde vriendjes. Zo win je het zuiden niet terug, CDA.

Ik vind de dierenpartij interessanter. Hier is een negatieve trend te zien, dus hoe meer kippen in een gemeente, hoe minder er Partij voor de Dieren gestemd wordt.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Rij niet hard, rij niet zacht, maar rij gewoon lekker door

Waarin de auteur een lans breekt voor links rijden.

Het milieu is niet gebaat bij constant wisselende snelheden of opstoppingen op de snelweg. Tachtig-kilometerzones en ontoereikende hoeveelheden asfalt zijn bijzonder slecht voor het milieu.

Een beetje automobilist weet dat je met een liter benzine op een lege snelweg veel meer kilometers kunt maken dan in stadsverkeer. Remmen en optrekken kost meer brandstof dan doorrijden. Een constante snelheid volhouden, kost de auto nu eenmaal de minste energie.

Als we de luchtkwaliteit langs de snelwegen rond de grote steden willen aanpakken, dan is een verlaging van de snelheid geen oplossing. Want over welke snelheid hebben we het eigenlijk? Het verkeer staat voornamelijk stil – met draaiende motor – en of dat op zich al niet erg genoeg is, leggen we een extra flessenhals aan door de maximum snelheid te verlagen. Nu moet ook op een rustig verkeersmoment iedereen inhouden. Dat kan alleen maar tot meer filevorming leiden.

‘Links’ rijden, en dan bedoel ik milieubewust rijden, is doorrijden. Niet met 130 kilometer per uur natuurlijk, want hoe sneller je gaat, hoe meer benzine je verbruikt. Als je in heel Nederland op elk moment van de dag honderd zou kunnen rijden, dan levert dat veel meer tijd- en geldwinst op dan de 130-onzin van de VVD en de PVV. Bovendien levert het veel meer milieuwinst op dan de 80-kilometeronzin van links.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Slordig denken over windenergie geeft onjuiste conclusies

Windenergie zou meer energie kosten dan het opbrengt. Die boodschap was recent op verschillende blogs te lezen en leidde tot Kamervragen. Maar het onderzoek waar die conclusie uit voortkwam, deugde van geen kant, zeggen Bart Ummels en Jan Paul van Soest.

De brandstofbesparing door windenergie is veel lager dan iedereen denkt, berichtten recent verschillende blogs. Tweede-Kamerlid René Leegte (VVD) bepleitte een nader onderzoek, en stelde vragen aan minister Verhagen van El&I. De berichten zijn gebaseerd op een notitie ‘Brandstofbesparing bij de Nederlandse elektriciteitsvoorziening’ van dr. Cees le Pair, die eerder al eens een vergelijkbare analyse maakte. Men kan van mening verschillen of windmolens mooi of lelijk zijn, maar de brandstofbesparing (en daarmee de CO2-reductie) door wind is geen mening: Die is gewoon uit te rekenen.

Dat is dan ook gebeurd. Meerdere malen. Onder meer door een van ondergetekenden in zijn proefschrift Wind Integration (2009). Afstudeerhoogleraar professor Wil Kling werkte destijds deels bij TenneT, het landelijk netbedrijf dat het hoogspanningsnet beheert en precies weet hoe het elektriciteitssysteem werkt. Andere rekensommen zijn in 2010 gemaakt door Kema, op verzoek van het ministerie van Economische Zaken. Het door René Leegte gevraagde onafhankelijke onderzoek is er dus al. Er zijn ook tal van internationale studies; net verscheen bijvoorbeeld een analyse van het Insitute for Public Policy Reseach in het Verenigd Koninkrijk. Al die studies komen tot geheel andere getallen dan die van Cees le Pair: de brandstofbesparing en de CO2-reductie komen in alle studies veel hoger uit.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bouwen voor de toekomst

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: futuristische aardeschepen in de woestijn van Nieuw-Mexico en nieuw leven in het Aralmeer.

‘Aardeschepen’

Het is een verzameling nogal ongewone gebouwen, de earthships in de woestijn van Nieuw-Mexico. Duurzame, zelfvoorzienende gebouwen, gemaakt van kringloop- en natuurlijke materialen, niet aangesloten op bestaande netwerken voor elektriciteit en water. Ze zijn het werk van de radicale architect Mike Reynolds, een man met een missie: aantonen dat écht groen ontwerpen kan.

Centraal in zijn ontwerp staat het concept thermische massa: de muren worden gebouwd van oude autobanden die met grond gevuld worden. Daardoor is het mogelijk de temperatuur te beheersen: de muren houden de huizen koel in de zomer en warm in de winter. Zon en wind leveren de energie, water wordt vier keer gebruikt en gefilterd door planten. Elk huis verbouwt zijn eigen voedsel. Het ideale aardeschip is volledig koolstofneutraal.

De basisuitvoering van zo’n aardeschip is aardbevingsbestendig, kan in een mum van tijd gebouwd worden met lokaal afvalmateriaal, voor zo’n 4000 dollar. Reynolds’ team bouwt op verzoek ook huizen in rampgebieden, bijvoorbeeld op de Andaman Eilanden na de tsunami in 2004 en op Haïti na de aardbeving in 2010. Al bouwend leert hij de lokale bevolking de vaardigheden aan om zelf dit soort huizen te bouwen.

Foto: Riccardof (cc)

Niet over de grens kijken

Paniek bij de buren. Onthullingen over lekken en scheurtjes in twee kerncentrales in Tihange (bij Luik) en Doel (bij Antwerpen) zorgden deze zomer voor de nodige opwinding in België. De twee centrales zijn inmiddels stilgelegd om de schade te onderzoeken. Als ze later dit jaar niet weer opgestart kunnen worden vrezen sommige voor een koude winter bij de zuiderburen. En prijsverhogingen. En politieke conflicten. Volgens de regering is er geen reden tot paniek . Daar sluit de Nederlandse regering zich bij aan. Volgens De Morgen waren de onvolkomenheden in de reactorvaten van de Nederlandse RDM al bij de installatie bekend. Wereldwijd staan er 350 van deze inmiddels verouderde kerncentrales. Van een gezamenlijke aanpak van de problemen is echter nog geen sprake.

De Nederlandse CDA-minister Verhagen wijst in antwoord op Kamervragen van Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) elke verantwoordelijkheid van de hand. Hij vertrouwt op de informatie die hij uit het buurland krijgt (onder andere van de exploitant Electrakabel) en schrijft: “Nucleaire veiligheid is primair een nationale verantwoordelijkheid.” En hij ziet daarom geen reden om actie te ondernemen. Het is kennelijk geen geschikt verkiezingsthema. Wat dan weer te denken geeft over Nederlandse politieke prioriteiten.

De risico’s van kernenergie zijn ongetwijfeld groot. Of die risico’s technisch allemaal afgedekt kunnen worden blijft een punt van discussie. Het grootste risico vormen echter de bestuurders en politici die problemen van zich afschuiven, toedekken of ontkennen. En binnen die categorie is de beperking van het blikveld tot het nationale politieke speelveld misschien nog wel het meest gevaarlijk. Hoe kan een minister met droge ogen beweren voor de veiligheid en de gezondheid van zijn bewoners in te staan als hij niet bereid is verder te kijken dan de eigen grens?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

CPB: CDA is vies

Je zou door het gehakketak met economische cijfers haast vergeten dat er ook een man of twintig van het Planbureau voor de Leefomgeving (PBL) hard hebben meegewerkt aan de CPB doorrekeningen van de partijprogramma’s. Na wat rondlezen (lexis-nexis) schat ik dat  één op de dertig nieuwsartikelen de berekende effecten qua CO2 uitstoot, hernieuwbare energie en biodiversiteit bespreken. Bij tv en radio is het niet anders. Dat is jammer, want daar valt veel over te zeggen. Bijvoorbeeld dat veel partijen (een meerderheid qua zetels) het milieu ondanks de crisis toch proberen te ontzien. Maar vooral ook dat het CDA het slechter doet dan de VVD en zich feitelijk in het asgrijze PVV/DKP kamp bevindt.

In het CDA verkiezingsprogramma (‘Iedereen’)  valt deze hartverscheurende passage te lezen: “Het gaat misschien wel het meest om onze kinderen. Als wij nu niet doen wat nodig is, zitten zij straks met onze problemen” (p.7). Maar ook het geruststellende: “Wij gaan alles op alles zetten voor 8% duurzame energie in 2016 en 14% duurzame energie en 20% CO2 reductie in 2020.” (p.35). Dat is nog eens rentmeesterschap, zou je denken. De aarde is wel toevertrouwd aan de christendemocraten.

Maar wat blijkt nu. De afname van CO2 is bij het CDA echt minimaal, zelfs de VVD doet het beter. Dit komt voornamelijk doordat het CDA weinig doet aan hernieuwbare energie. Nederland heeft in EU verband afgesproken in 2020 14% van haar energieconsumptie uit schone energiebronnen als zon en wind te halen. GroenLinks, PvdA, ChristenUnie en D66 halen die doelstelling makkelijk. Zelfs de SP, SGP en, jawel, de VVD halen de 14% net. Alleen het CDA (11%) blijft achter, samen met de PVV (7,5%) en Brinkman’s DKP (7,5%).

Foto: Toshiyuki IMAI (cc)

Wereldtemperatuur | update juli 2012

DATA - Hier weer de maandelijkse update van de afwijking van de wereldtemperatuur. Net als vorige maand is het 11-jaars lopende gemiddelde weer naar een nieuw record gestegen. De rest is ruis.
Zoals u al via de waan kon lezen (een dag voordat de nationale media het u vertelden) bereikte het Noordpoolijs een nieuw minimum. En dat terwijl het nog een week of drie kan smelten. En het gaat ook niet zo lekker met Groenland. En als toetje de sombere analyse vanuit Amerika van de staat van het klimaat.

Verder ben ik maar eens begonnen met een aparte dossierpagina over het klimaat. De belangrijkste stukken van ons en linkjes naar andere goede sites verzamel ik daar. Tips welkom.



 
 
Het overzicht van de wereldwijde temperatuur afwijkingen is gebaseerd op de metingen van UAH MSU, RSS MSU, GISS, Hadcrut3, NCDC en JMA. We nemen daar maandelijks het gemiddelde van en bepalen ook nog het lopende gemiddelde over alle metingen van 36 maanden (3 jaar) en 132 maanden (11 jaar).

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een tweede leven

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: windmolens uit schroot, brandstof uit plastic en een botanische tuin op een oude tinmijn.

Mini-windmolens in Kenia

Ik kan het me nauwelijks nog voorstellen: dat je kilometers moet reizen om de batterijen van je telefoon op te laden. In Kenia is dat echter heel normaal. Minder dan twintig procent van de bevolking is er aangesloten op het elektriciteitsnet. Dertig miljoen vooral op het platteland levende Kenianen gebruiken noodgedwongen diesel, kerosine en batterijen als alternatief. Een erg dure oplossing, een die nogal schadelijk is voor de gezondheid en het milieu bovendien.

Maar soms kun je met weinig geld en veel inventiviteit het leven op redelijk eenvoudige wijze wat veraangenamen. Dat althans laat de lokale sociale onderneming access:energy zien. Zij ontworpen een mini-windmolentje dat gebouwd wordt met materialen die je op de schroothoop kunt vinden en makkelijk kunt installeren. Het resultaat is schone en goedkope energie, genoeg om een lampje te branden of je telefoon op te laden. Meer hebben de meeste mensen ook niet nodig. Wie energie nodig heeft, gaat gewoon even langs bij de winkel. Net zoals we hier belwinkels hebben voor mensen zonder telefoon.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CO2: van emissiegas tot grondstof

Op weg naar duurzaamheidIn onze rubriek Op weg naar duurzaamheid verkennen we oplossingen voor milieuvraagstukken naar aanleiding van de documentaireserie Earthrise van Al Jazeera. Deze week: groen goud, waarom Belize sleepnetten verbood en een epische reis om de wereld op zonne-energie.

Groen goud

Schone elektriciteit kunnen we produceren met nieuwe technieken als zonnepanelen en windmolens. Maar een duurzaam alternatief voor olie vinden, waar veel transport afhankelijk van is, is een stuk lastiger. De eerste generaties brandstoffen oogsten veel kritiek: de omvangrijke plantages voor sojabonen en oliepalmen dragen bij aan de ontbossing en gaan ten koste van het landbouwareaal.

In het Spaanse Alicante laat Bio Fuel Systems daarom haar oog vallen op algen om groene olie te produceren. Algen groeien extreem snel, ze verdubbelen hun massa meerdere malen per dag. In de testomgeving in Alicante levert de naastgelegen cementfabriek de grondstof: CO2-uitstoot.

Het bedrijf stelt dat het met deze techniek tot 400 keer meer olie kan produceren dan met de traditionele biobrandstoffen gebruikelijk is. Het groene goud heeft dezelfde kenmerken als ruwe olie, met één belangrijk verschil: de algenfabrieken staan naast fabrieken die veel CO2 uitstoten. Het groene goud is daarmee feitelijk koolstofnegatief. Inmiddels bouwt men een commerciële productie-omgeving van 600 hectare.

Vorige Volgende