Bayer en Syngenta lobbyen actief tegen ban op voor bijen schadelijke pesticiden
Ze zijn kennelijk voor een geheel kunstmatige wereld, dat verdient beter.
Snel groeiende Oost-Europese consumptiemaatschappijen krijgen steeds meer problemen met het verwerken van afval. En er ligt nog steeds een vuile erfenis uit het verleden. Polen is de snelst groeiende economie, schrijft De Telegraaf deze week, een consumentenmarkt met 38 miljoen mensen en het enige Europese land dat geen last heeft van de crisis. Grijp uw kansen ondernemers! Polen kopen en blijven kopen. Maar waar laten ze hun afval? Polen wordt, samen met tien andere lidstaten, door de EU gehekeld om zijn rotzooi, vuil en het bovenmatige afval, aldus Ewa Wilk in de Poolse krant Polityka. Het land lijdt onder het syndroom van een opkomende consumptiemaatschappij: kopen, hebben, weggooien, nieuwe kopen, goedkoop, zó goedkoop, het is zonde als je het niet koopt. En de tradities van de oudere generatie helpen niet mee. Enkele decennia geleden was er in Polen net als andere Oost-Europese landen schaarste op veel gebieden. De neiging dingen te bewaren is nog steeds, je weet maar nooit waar je ze voor kunt gebruiken. Inmiddels gaan Polen mee in de cultuur van de kapitalistische economie: elk jaar alles nieuw, kopen, kopen, we kunnen het betalen. Zo groeit de afvalberg.
Ze zijn kennelijk voor een geheel kunstmatige wereld, dat verdient beter.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
ANALYSE - De kosten voor olie- en gaswinning lopen op. Wil de consument dat straks nog wel betalen?
De kosten, die oliemaatschappijen maken voor de winning van olie en gas lopen sterk op. De makkelijk winbare olie- en gasreserves raken op en het is ingewikkelder en vooral duurder om olie en gas uit schalie te winnen of uit zeer diepliggende aardlagen onder de zeebodem. Oliemaatschappijen moeten steeds meer uitgeven om die moeilijk winbare olie naar boven te halen.
In 2011 waren de uitgaven van de vijf bovengenoemde oliemaatschappijen 136,8 miljard dollar, 80% hoger dan in 2007. Die hogere uitgaven worden gecompenseerd door een hogere olieprijs en daaraan gekoppeld een hogere prijs voor producten als benzine en kerosine. Uiteindelijk betaalt de consument aan de pomp de stijgende kosten van olie- en gaswinning.
De hoeveelheid olie, die particuliere Westerse oliemaatschappijen produceren, stijgt niet, ondanks de flink gestegen kosten van de oliewinning.
In 2007 produceerden de vijf hierboven genoemde oliemaatschappijen dagelijks 9,5 miljoen vaten aardolie, ofwel 3,47 miljard vaten per jaar.
In 2011 was dat 8,6 miljoen vaten per dag, ofwel 3,14 miljard vaten per jaar.
In 2007 gaven de oliemaatschappijen per vat geproduceerde olie 21,8 dollar uit.
In 2011 kostte elk geproduceerd vat de oliemaatschappijen 43,6 dollar.
Dat is een verdubbeling in 4 jaar tijd.
Als deze trend zich doorzet, moet er in 2015 voor elk vat aardolie 86 dollar geïnvesteerd worden.
ANALYSE - Schaliegas is geen duurzame oplossing voor energietekorten, zegt olie-activist Peter Polder. Schaliegas zal de prijzen namelijk flink opdrijven.
De winning van schaliegas vergt meer energie, duurdere installaties, meer water en chemicaliën en meer personeel dan de winning van ‘normaal’ aardgas. Daarom zal schaliegaswinning altijd duurder zijn dan normale aardgaswinning. En in een vrije markt betekent een hogere productieprijs een hogere vraagprijs. Dit zou een open deur moeten zijn. Toch hoor ik elke dag wel iemand roepen dat goedkoop schaliegas onze energie-intensieve industrie en landbouw in Nederland kan ondersteunen. De mensen die om ‘goedkoop’ schaliegas vragen konden in plaats daarvan wel eens stijgende energieprijzen krijgen.
Goedkoop te produceren aardgas wordt steeds schaarser. De aardgasproductie in de Noordzee en in ons eigen Slochteren, het grootste gasveld van West Europa, daalt al jaren. Nederland moet in 2025 aardgas importeren als we de vraag naar aardgas niet kunnen laten dalen. Europa zal zijn aardgas in toenemende mate importeren uit Rusland en Algerije. Als het tenminste lukt om daar nieuwe, grote gasvelden te ontwikkelen. En als de combinatie van stijgende binnenlandse vraag, export naar China en binnenlandse onrust geen rem zet op de exportcapaciteit.
Gamechanger
Schaliegas wordt door sommigen aangeprezen als de grote gamechanger. Verwijzend naar de lage prijs in de VS, hoopt men op overvloedig goedkoop gas. De gasprijs in de VS is ondertussen overigens sterk aan het stijgen. Desondanks is de $4/MMBTU die er nu gevraagd wordt nog steeds te laag om de kostprijs van gemiddeld $8/MMBTU te dekken. De schaliegasindustrie in de VS lijdt dan ook zwaar verlies, bedrijven vallen om, boeken af op hun reserves en schalen hun investeringen terug. Ook in de VS is de winning van schaliegas duur en werden de tijdelijk lage prijzen veroorzaakt door overaanbod. Schaliegaswinning
in de VS heeft alleen toekomst als de prijzen naar een Europees niveau stijgen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
OPINIE - De ontwikkelingen in het Nederlandse natuurbeleid verdienen het eindelijk weer eens in het zonnetje gezet te worden. Al blijven er wel kritische kanttekeningen.
Nederland durft weer mooi te zijn. Althans, die indruk wekt alleen al de titel van de intiatiefwet van PvdA, D66 en GroenLinks, die vorige week is overhandigd aan staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken: Mooi Nederland. De nota wordt gesteund door PVV, SP, ChristenUnie en de Partij voor de Dieren. Minder dan een half jaar na het aantreden van het huidige kabinet lijkt de Tweede Kamer door middel van Mooi Nederland rigoureus af te rekenen met het natuurbeleid van Henk Bleker, de onder natuurbeschermers beruchte voorganger van Dijksma.
Bleker besloot dat Nederland voortaan alleen nog maar aan zijn Europese verplichtingen voor natuurbescherming zou voldoen. De Ecologische Hoofdstructuur, die de grote natuurgebieden in Nederland met elkaar moest verbinden, werd geschrapt – en daarmee twintig jaar ploeteren en investeren achteloos terzijde geschoven. Bij dierenbeschermers zette vooral de geplande uitbreiding van de lijst met vrij te bejagen in het wild levende dieren kwaad bloed. In de Tweede Kamer sloten de belangrijkste oppositiepartijen ten tijde van het staatssecretariaat van Bleker de rijen om tot een natuur- en diervriendelijker alternatief te komen voor diens plannen.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Daling van 28 graden in 2 uur. En van 30+ op maandag naar lichte sneeuw op dinsdag. En op zelfde moment 30 graden temperatuurverschil tussen twee staten.
En het komt door…. de opwarming van de aarde. We durven het bijna niet meer te zeggen.
En nee, je mag het geen subsidie noemen en daarom is het goed.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.