Deze maand verscheen in het blad Wired een lang artikel over de zogenaamde 'sharing economy' en de veranderingen die deze manier van economische uitwisseling veroorzaakt in de manier waarop mensen met elkaar omgaan: The sharing economy has come on so quickly and powerfully that regulators and economists are still grappling to understand its impact. But one consequence is already clear: Many of these companies have us engaging in behaviors that would have seemed unthinkably foolhardy as recently as five years ago. We are hopping into strangers’ cars (Lyft, Sidecar, Uber), welcoming them into our spare rooms (Airbnb), dropping our dogs off at their houses (DogVacay, Rover), and eating food in their dining rooms (Feastly). We are letting them rent our cars (RelayRides, Getaround), our boats (Boatbound), our houses (HomeAway), and our power tools (Zilok). We are entrusting complete strangers with our most valuable possessions, our personal experiences—and our very lives. In the process, we are entering a new era of Internet-enabled intimacy.
INTERVIEW - In een interview met Foriegn Affairs bediscussieert Thomas Piketty zijn boek “Capital in the twenty-first century“.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
COLUMN - Het meest opzienbarende aan Starbucks’ beslissing vorige week om haar hoofdkantoor van Nederland naar het Verenigd Koninkrijk over te hevelen was dat Starbucks überhaupt een hoofdkwartier in Nederland had. In diverse media rakelde dit de discussie over Nederland als belastingparadijs weer op.
Eigenlijk is er niet zo heel veel om discussie over voeren. Dit rapport van de ngo SOMO uit 2006 toont overduidelijk aan dat wij een belastingparadijs zijn. Nederland is weliswaar niet helemaal vergelijkbaar met bijvoorbeeld de Kaaimaneilanden, die bij gebrek aan een eigen economie eenvoudigweg nauwelijks kapitaalbelastingen heffen, maar Nederland heeft bewust mazen in haar fiscale wetgeving die het mogelijk maken om door middel van boekhoudkundige trucs (zoals de welluidende ‘Dutch sandwich‘) een fractie van die 25% te betalen, zonder echt economisch actief te zijn in Nederland.
Multinationals worden vooral aangetrokken door de zogenaamde ‘deelnemingsvrijstelling‘, die – onder bepaalde, milde condities – de dividenden, rente en koerswinsten van dochterbedrijven vrijstelt van vennootschapsbelasting. Bovendien geldt dat dividenden die worden uitgekeerd tussen een Nederlands vennootschap en een dochteronderneming in één van de ongeveer honderd landen waarmee Nederland een belasting verdrag heeft (behalve EU landen) niet of nauwelijks worden belast.
Achter deze constructies steekt het redelijke idee dat bedrijven niet twee keer belasting betalen over hun winst. Maar omdat de vrijstelling veel hoger en makkelijker toegankelijker is voor multinationals dan in andere landen ontstaat een prikkel om dochterbedrijven onder te brengen bij een papieren hoofdkantoor in Nederland, een strategie die gevolgd wordt door onder andere Volkswagen, IKEA, Gucci, Pirelli, en Prada. Ook de belangen van U2, David Bowie en Rolling Stones zijn in ons land vertegenwoordigd, omdat Nederland nauwelijks belasting op royalties uit verdragslanden heft.
ACHTERGROND - De Vereniging Eigen Huis heeft twee petten op: die van onafhankelijk consumentenorganisatie en die van commerciële marktpartij. Dit gaat bijzonder slecht samen.
Afgelopen week kwam Vereniging Eigen Huis (VEH) tweemaal negatief in het nieuws omdat de boodschap met opgeheven vingertje waarvan je ze van TV kent niet aansluit bij hun eigen praktijken. Eerst hing Wegwijs de conclusie van de consumentenbond aan de grote klok dat mensen met een VEH-hypotheek hun restschuld niet kunnen meefinancieren (in tegenstelling tot bijvoorbeeld bij SNS), terwijl dit zogenaamd een strijdpunt zou zijn van VEH. Later deed De Telegraaf daar een schepje bovenop door bekend te maken dat VEH onjuiste communicatie voert over de kosten voor een hypotheekadvies. Maar nu het onderwerp op tafel ligt wil ik er toch ook wel een en ander aan toevoegen.
Hoezo, onafhankelijk hypotheekadvies?
Even een stapje terug. Vereniging Eigen Huis heeft dus een alliantie met FBTO (Achmea) met betrekking tot de verkoop van hypotheken. Nog even los van het feit dat dat die hypotheek, in tegenstelling tot bijvoorbeeld SNS, de meefinanciering van restschulden niet in de voorwaarden heeft staan, hoe kan VEH zichzelf als ‘onafhankelijk hypotheekadviseur’ profileren op haar website? En hoe durf je dan een ‘onafhankelijk’ koopadvies met betrekking tot Achmea in je persbericht te zetten? En hoe durft oprichter en oud directeur van VEH in een interview met de Volkskrant dan de zwarte Piet voor te hoge schulden te leggen bij ‘zogenaamd onafhankelijk hypotheekadviseurs’:
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Gemeenten staan massaal garant voor de leningen die wooncorporaties aangaan.
Dat lijkt op het eerste gezicht zonder risico’s, maar er zijn wel degelijk reële situaties denkbaar waarin wooncorporaties hun verplichtingen niet na kunnen komen. Dat stelt het eindrapport van een speciale commissie van de Verenigde Nederlandse Gemeenten onder leiding van Pim Vermeulen, voormalig bestuursvoorzitter van de Bank Nederlandse Gemeenten
Sinds 1989, toen door het Waarborgfonds Sociale Woningbouw (WSW) het waarborgstelsel werd opgetuigd, zijn er twintig corporaties in serieuze financiële problemen geraakt. Die werden allemaal door de corporatiesector zelf opgelost, inclusief de gigantische Vestia-zaak. Het Centraal Fonds Volkshuisvesting (CFV), dat verantwoordelijk is voor saneringen, treedt in dergelijke gevallen achter de schermen op als regisseur.
Met die wetenschap lig je als wethouder niet snel wakker van garanties voor corporatieleningen. Daarbij weet iedere wethouder dat zijn gemeente maar voor 25 procent garant staat voor zo’n lening. De centrale overheid en de overige gemeenten in het land nemen, als de nood aan de man mocht komen, de andere 75 procent voor hun rekening.
Het lijkt er op dat die garanties door de meeste gemeenten worden gezien als zeer nuttig, omdat ze helpen de rente op corporatieleningen met zo’n 0,75 procentpunt te drukken: een goedkope manier van Sinterklaas spelen. De risico’s die eraan zijn verbonden worden meestal niet al te serieus genomen. (…)
Een bankier kun je niets wijs maken over garanties en Vermeulen windt er in het eindrapport van de commissie geen doekjes om. Hij noemt het ‘kortzichtig’ om er van uit te gaan dat de gemeenten nooit zullen hoeven bij te springen. Er zijn volgens hem drie situatie die ertoe kunnen leiden dat de garanties moeten worden ingelost: grootschalige huurachterstand, langdurig hoge rentestanden en overheidsbeleid waardoor de financiële kracht van de sector wordt aangetast.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Philip Morris wil per oktober een sigarettenfabriek in Bergen op Zoom sluiten. De loonkosten maken een standplaats in Nederland niet rendabel, zegt ze. Meer dan 1200 mensen verliezen hun baan en hun bron van inkomen.
Een wanhopige staking mocht niet baten. Vanzelfsprekend is het personeel van slag.
Wat hen echter geheel in het verkeerde keelgat schiet, is dat het management van de fabriek nu ook nog eist dat ze gaat overwerken om de opgelopen achterstand en teruggelopen productieaantallen in te halen.
Een rente van nul procent is voor mij geen harde ondergrens.
President van de Nederlandsche Bank, Klaas Knot, reageert op de extreem lage inflatie in de eurozone, die zo langzamerhand richting problematische deflatie begint te gaan.
En dat terwijl – deels uit politieke motieven – bankiers de afgelopen jaren voortdurend voor inflatie hebben gewaarschuwd. In de woorden van Paul Krugman:
The point, however, is that inflation obsession has persisted, year after year, even as events have refuted its supposed justifications. And this tells us that something more than bad analysis is at work. At a fundamental level, it’s political. […]
The overall picture is that most conservatives are inflation obsessives, and nearly all inflation obsessives are conservative.
Why is this the case? In part it reflects the belief that the government should never seek to mitigate economic pain, because the private sector always knows best. […]
The flip side of this antigovernment attitude is the conviction that any attempt to boost the economy, whether fiscal or monetary, must produce disastrous results — Zimbabwe, here we come! And this conviction is so strong that it persists no matter how wrong it has been, year after year.
Finally, all this ties in with a predilection for acting tough and inflicting punishment whatever the economic conditions. The British journalist William Keegan once described this as “sado-monetarism,” and it’s very much alive today.
Afgaande op economische indicatoren, lijkt Poetin wel degelijk een prijs te betalen voor de annexatie van de Krim en zijn gerotzooi in Oekraïne, schrijft zakenblad Forbes.
Enkele recente ontwikkelingen op een rij:
Earlier […] Standard and Poor’s cut Russia’s sovereign debt rating one step to BBB-, the lowest investment grade and one level above “junk” status. […] S&P based its decision on slowing economic growth, geopolitical tensions, and capital flight that reached $70 billion(!) in just the first quarter. […]
Another indiction of just how seriously the Russian economy is deteriorating was provided by the Russian Central Bank. At a previously scheduled meeting, it raised its key interest rate from 7 percent to 7.5 percent citing rouble weakness and high inflation risks. […]
And amidst all of the bad press, Russia’s stock and currency markets are still reeling. […]
Inflation is above-target and increasing. Capital flight is near an all-time high and is also increasing. Already-low levels of domestic investment are falling. It doesn’t matter where you look in Russia’s eocnomy, there just isn’t anything to counterbalance the weakness in the ruble of the sell-off in the MICEX. Things are falling apart, and unless there’s a dramatic de-escalation of the situation in Ukraine this has the chance to turn into a genuine rout.
Werkervaringsplekken vergroten immers de economische ongelijkheid:
We’ve all seen them: Ads for unpaid internships can be found on billboards and listservs across the country. Every posting uses a different euphemism to justify offering full-time work for no pay, but there’s something they all forget to write: “Poor people need not apply.”
Every single time you see a posting for an unpaid internship, you’re seeing a posting that’s only open to people who can afford to work for free. In countless industries, from film-making to public policy, entry-level jobs have disappeared, replaced by unpaid internships. These unpaid and unregulated positions drive down wages across the whole economy, and prevent anyone without economic privilege from getting ahead. […]
Het kabinet moet veel meer doen om de enorme schuldenberg van burgers te verminderen. […]
Merkies wil dat er een ‘schuldentoets’ komt: bij elke wet die het kabinet wil invoeren moet worden gekeken wat de invloed is op de schulden van burgers. […]
Hij wijst erop dat de rijkste 10 procent van de Nederlanders een vermogen heeft van meer dan 700 miljard, terwijl de onderste 10 procent inmiddels voor 43 miljard euro in de schulden zit.
Het aanpakken van de private schuldenberg is volgens de SP ook economisch gezien verstandig. ”Mensen die in financiële nood verkeren, besteden nu eenmaal minder.”
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
