Door toeval raakte in februari een week embedded bij een studiereis van Oikocredit naar de effecten van verstrekte microkredieten in India. Het was heel leerzaam eens ter plekke te zien hoe zo'n krediet nou werkt. Dit is de derde van vijf verslagen. De meeste microkredietverstrekkers zijn van oorsprong ngo. Hun missie is het verbeteren van de leefomstandigheden onder het armste deel van de (rurale) bevolking. Op een gegeven moment werd kredietverstrekking een van de instrumenten daartoe. Het belang van dit instrument nam steeds verder toe. Tegelijkertijd leidde het wereldwijde overschot aan liquiditeit voorafgaand aan de economische meltdown ertoe dat ook in de Indiase microkredietsector teveel geld gepompt werd door winstbeluste en/of onervaren organisaties. Die bom barstte in 2010. De aanleiding was de beursgang van de grootste microkredietverstrekker van India, SKS. Te midden van protesten tegen deze stap doken verhalen op over zelfmoorden als gevolg van te hoge schulden. De regering van de staat Andhra Pradesh, een voorloper op het gebied van microkredieten, greep in door een rem te zetten op de mogelijkheden van kredietverstrekkers om schulden te innen. Het gevolg was dat leners stopten met betalen en kredietverstrekkers met het uitzetten van nieuwe leningen. De markt stortte in.
Lehman Brothers beheert nog een groot aantal bezittingen, die het voor een zo hoog mogelijke prijs probeert te verkopen om geld op te halen voor de schuldeisers. De bankiers die daarmee belast zijn, mochten vorig jaar 44 miljoen dollar aan bonussen verdelen en het jaar daarvoor 50 miljoen dollar.
h/t nome
Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.
Door toeval raakte in februari een week embedded bij een studiereis van Oikocredit naar de effecten van verstrekte microkredieten in India. Het was heel leerzaam eens ter plekke te zien hoe zo’n krediet nou werkt. Dit is de tweede van vijf verslagen.
Gevraagd naar de voordelen die het microkrediet haar gebracht heeft, zegt de leidster van de vrouwengroep Omm Sairam uit het dorp Kantunia beslist: ‘We waren afhankelijk van onze echtgenoten, maar nu hebben we een eigen inkomen. We dragen bij aan het huishouden.’
Dat argument is vrijwel universeel voor alle vrouwengroepen die een microkrediet hebben genomen om een bedrijfje te starten: het maakt hen onafhankelijker. Dat is van groot belang in een land waar de vrouw bij haar schoonfamilie gaat wonen, waar ze onderaan de zeggenschapsladder belandt. Microkredieten gaan eigenlijk alleen maar naar groepen vrouwen, omdat die betrouwbaarder zijn bij het terugbetalen. Ongetrouwde vrouwen kunnen meestal geen lid worden, omdat ze bij uithuwelijking verhuizen en dan hun verplichtingen aan de groep niet meer kunnen nakomen.
Omm Sairam is ooit begonnen met een lening van 135.000 roepie (2000 euro), verdeeld over 9 vrouwen, om borduurmaterialen te kopen. Daarvan maken ze applicaties, die ze lokaal verkopen. De business is succesvol, maar het is hard werken, dus hebben ze een tweede lening genomen om een composttank te kopen. Dat levert meer op.
Door toeval raakte ik in februari een week embedded bij een studiereis van Oikocredit naar de effecten van verstrekte microkredieten in India. Het was heel leerzaam eens ter plekke te zien hoe zo’n krediet nou werkt. Dit is de eerste van vijf verslagen.
Internationale geldverstrekkers als Oikocredit gaan niet zelf in India de dorpen langs om hun kredieten aan de man te brengen. Ze gaan duurzame relaties aan met lokale partners, die geworteld zijn in het gebied dat ze bedienen. De doelgroep heeft zelf nauwelijks transportmogelijkheden, dus is er een fijnmazig netwerk van kantoren. En zo bevond ik mij op een woensdagochtend in Delang, een dorpje op twee uur rijden van Bhubaneshwar, de hoofdstad van de staat Odisha, een van de armste van India.
In een betonnen gebouwtje met twee kamers zetelde te midden van grote stapels dossiers Prayabat Sahoo. Vanuit het kantoor bedient hij 119 groepen leners namens Swayashree Micro Credit Services (SMCS). Van die groepen zitten er zeventig nog weer zo ver van het kantoor dat hij zaakwaarnemers ter plekke heeft. Sinds 2007 heeft hij in totaal 1.500.000 roepies (225.000 euro) aan leningen weggezet. Concreet betekent dit dat mannetjes op motorfietsen de dorpen langsgaan om bundeltjes bankbiljetten te distribueren dan wel op te halen. Iedere dag om twaalf uur zijn de mannetjes terug, wordt het geld geteld en de administratie in dikke kasboeken bijgewerkt.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Matt O’Brien in The Washington Post:
Hyperinflation is always and everywhere a political phenomenon.
It happens after wars or revolutions, when governments have to print the money they need because there’s not much of an economy left to tax—which brings us to Ukraine. It had a revolution, it has a war now, and it’s all but broke. Inflation is officially 28.5 percent, but, according to Johns Hopkins professor Steve Hanke, it’s really more like 272 percent. And that’s only going to get worse as long as Ukraine’s currency does.
It’s hard to overstate how challenged Ukraine is. Its economy has actually shrunk since communism ended in 1991. Or since 1992. Or even 1993. That’s because communism never really did end. Ukraine just traded party bosses for oligarchs. Sure, it privatized companies and introduced markets, but Ukraine didn’t shed its Soviet-era corruption or inefficiency. There was barely any rule of law, tax rates had to be jacked up to make up for all the wink-wink, nod-nod tax evasion, and, as a result, even more of the economy entered the shadows. The IMF estimates that Ukraine’s underground—and non-tax-paying—economy is as much as 50 percent of GDP.
Now Ukraine’s not-so-cold war with Russia is destroying the little that’s left.
Als je de betaalbaarheidsplaatjes moet geloven, is dit hét moment om een huis te kopen. Afgezien van het feit dat veel van die berekeningen niet letten op de kosten van aflossing en dus met een korreltje zout genomen moeten worden, knagen ze. Wie gelooft immers dat jongeren vandaag inderdaad een groter huis kunnen kopen dan twintig jaar geleden? De cijfers ter onderbouwing van die twijfel lijken alleen nooit te worden gepubliceerd.
Tijd dus om mijn kopietje van de WoON2012 database weer eens af te stoffen en zelf op onderzoek uit te gaan. De vraag die ik mezelf stelde is: ‘Wat was in 2012 de waarde van de woning van mensen die deze op een bepaalde leeftijd kochten – verdeeld naar het jaar waarin zij die aanschaf deden’.
Het resultaat is schokkend – wie in 1995 tussen de 20 en 25 jaar was en een huis kocht, verwachtte in 2012 deze te kunnen verkopen voor 299 duizend euro. Wie op dezelfde leeftijd in 2010 een woning kocht verwachtte daarmee bij een eventuele verkoop in 2012 ‘slechts’ een kleine 184 duizend euro te incasseren. Anders gezegd; als de 24 jarige in 2010 het – vijftien jaar ouder geworden – huis wilde kopen van een inmiddels 39 jarige verkoper, kwam hij 115 duizend euro tekort, of 38 procent van het totaalbedrag!
COLUMN - Kinderen met een moedertaal zonder aparte toekomende tijd, zoals Duits en Nederlands, zijn geduldiger. Dat is groot nieuws, want geduld, verwant aan zelfcontrole, veroorzaakt indirect een hoger salaris, betere schoolresultaten en minder gezondheidsklachten.
Het verband tussen de taal die iemand spreekt en zijn zelfcontrole is eerder gesuggereerd, maar nooit eerder onderzocht met een experiment. Het ideale experiment, waarbij een groep kinderen willekeurig verdeeld zou worden over twee taalregio’s, is niet uitvoerbaar, dus zochten de vier Duits-Italiaans-Oostenrijkse economen een regio uit waarin gezinnen van huis uit verschillende talen spreken, maar door elkaar wonen en op dezelfde scholen zitten: de stad Merano in Noord-Italië. De helft van de inwoners is Duitstalig, de andere helft Italiaanstalig; een taal waarin toekomstige gebeurtenissen in een aparte vorm worden uitgedrukt.
Het experiment dat met de kinderen gedaan werd, is een vervolg op de beroemde marshmellowtest. Daarbij gaven psychologen jonge kinderen een marshmellow. Ze beloofden dat als de marshmellow twee minuten later nog op tafel lag, er nog één bij zou komen; daarna liepen ze de kamer uit. Kinderen die het snoepgoed twee minuten onaangeroerd op tafel lieten liggen, bleken twintig jaar later aanzienlijk meer te verdienen dan de kinderen die zichzelf niet konden bedwingen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
De Amerikaanse zakenbank Morgan Stanley heeft gisteren aangekondigd dat 2,6 miljard dollar over te maken naar de Amerikaanse autoriteiten. Morgan Stanley wil op die manier een rechtszaak afkopen.
Want wat maakt het uit? Het is toch andermans geld.
Aldus een artikel in Trouw over stichting STRO in Utrecht.
Zodat nu het woord aan de nationale parlementen is.
De kern:
De verkiezingsbelofte de verkoop van staatsbedrijven (ingezet door de vorige regering) terug te draaien, is verdwenen. Privatiseringen die nog op de rol staan, worden opnieuw bezien. Over het weer aannemen van ontslagen ambtenaren rept Varoufakis met geen woord en de beloofde verhoging van het minimumloon wordt gefaseerd ingevoerd, in overleg de geldschieters, en het mag de arbeidsmarkt niet verstoren.
Athene zegt verder de belasting- en BTW-fraude hard aan te pakken. Ze wil een ‘nieuwe cultuur’ creëren waarin belasting betalen een gewone zaak wordt, ook voor de rijken. De Griekse belastingdienst moet daartoe worden gereorganiseerd, een taak waar de vorige regering mee was begonnen. Het mes gaat in de grote hoeveelheid ‘uitzonderingen’ om geen belasting of BTW te hoeven betalen.