Minder bezuinigen, met dank aan de eurocrisis

Over hoe de eurocrisis eigenlijk best handig is, en de echte economische tijdbommen nog op ons liggen te wachten. Toen de Griekse crisis uitbrak, was dat een boost voor de Nederlandse en Duitse economie, omdat de lagere euro de export aanjoeg. Inmiddels profiteren beide landen ook van de Griekse crisis, doordat ze minder rente hoeven te betalen op staatsleningen. Zelfs als we geen cent terug zien van wat we in totaal aan Griekenland lenen, is er een kans dat Nederland min of meer quitte draait op de eurocrisis: vijftien miljard euro kwijt aan de Griekse garantie, vijftien miljard rentevoordeel. Terwijl de Grieken, Portugezen en Spanjaarden hun koopkracht zien kelderen, ontstaat in Nederland ophef over een paar procent minder voor de bovenkant van de middenklasse. Economisch gesproken zijn die bezuinigingen niet nodig, het gaat vooral om het naleven van een boekhoudkundige afspraak voor Brussel. Curieus genoeg hoeft Nederland dankzij boekhoudkundige afspraken rond de eurocrisis zelfs minder te bezuinigen dan anders had gemoeten om het begrotingstekort onder de drie procent te houden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Peter Renshaw (cc)

Lies, damned lies, and statistics

ACHTERGROND - Journalisten zouden er goed aan doen de rekenmodellen van bijvoorbeeld het CPB niet kritiekloos te slikken. Maar ook relatief eenvoudige economische indicatoren, die doorgaans eveneens in ‘vertrouwenwekkende’ getallen worden uitgedrukt, geven soms een vertekend beeld van de werkelijkheid.

Woensdagochtend besprak columnist Peter de Waard in de papieren versie van de Volkskrant de grote bezitsongelijkheid die volgens hem in Nederland zou bestaan. Ongelijkheid in bezit of inkomen wordt vaak uitgedrukt in de zogenaamde Gini-coëfficiënt. De Italiaanse statisticus (en tevens fascistisch ideoloog) Corrado Gini (1884-1965) ontwikkelde een wiskundige formule die, als alle vermogens of inkomens in een land gelijk zouden zijn, het getal 0 oplevert. Als slechts één persoon alles bezit of verdient, is de uitkomst het getal 1. Kortom: hoe hoger de Gini-coëfficiënt, hoe groter de ongelijkheid.

Volgens De Waard is de Gini-coëfficiënt voor inkomens in Nederland weliswaar een heel bescheiden 0.21, maar is de Gini-coëfficiënt voor bezit maar liefst 0.82, wat op een wel heel erg grote vermogensongelijkheid zou duiden. Zodoende merkt De Waard op dat ‘als Nederland wil nivelleren […] dat beter [zou] kunnen door de vermogens aan te pakken dan de inkomens.’

Zo op het eerste gezicht lijkt er weinig mis met met deze redenering, maar er zitten de nodige haken en ogen aan. Allereerst omdat er tegenwoordig uiteenlopende manieren bestaan om de Gini-coëfficiënt te berekenen. Volgens Eurostat is de Nederlandse Gini-coëfficiënt bijvoorbeeld 0.26, terwijl de Wereldbank en het CIA World Factbook een getal van 0.31 aanhouden. Een Gini-coëfficiënt geeft dus hooguit een indicatie van de daadwerkelijke ongelijkheid. Een nog serieuzer probleem is dat een Gini-coëfficiënt, door zijn formule-achtige totstandkoming, lang niet altijd een juiste indicatie geeft van de complexe werkelijkheid.

Foto: Sarah Moore (cc)

Verkapte prijsverhoging: producten worden stiekem duurder

OPROEP - Dit weekend werd bekend dat Sara Lee, de voormalige moedermaatschappij van Douwe Egberts, jarenlang de Senseo-koffiepads bewust slapper heeft gemaakt. Er werd niet 7,5 maar 7 gram koffie in zo’n pad gestopt.

In het buitenland is er veel aandacht voor zulke verkapte prijsverhogingen. Kranten en  consumentenorganisaties houden braaf lijstjes bij waaruit blijkt dat dit meer regel dan uitzondering is: van zeep, ijs, chocola en pampers tot koekjes, kleenex, wasmiddel, tandpasta en  cake, alles krimpt en de prijs blijft gelijk.

Producenten claimen dat hun kosten zijn gestegen of dat de productformule is veranderd. Sommige doen alsof ze met de consument meedenken: Kraft Foods bracht bijvoorbeeld het aantal plakjes Zwitserse kaas terug van 11 naar 10, en plakte er het label “Sensible Serving” op.

Andere producenten adverteren weer met het feit dat ze het gewicht niet aanpassen. Op Ben & Jerry’s verpakkingen zie je leuzen als “still a pint”, als sneer naar Haagen-Dazs die met maten sjoemelde. Andere ijsfabrikanten zoals Blue Bell of Brigham’s adverteren met “still a ½ Gall” of met “never shrunk!”.

In Nederland gebeurt dit ook. Er zitten minder sigaretten (of shag) in een pakje. Knorr wereldgerechten heeft de hoeveelheid rijst teruggebracht van 250 naar 225 gram. Er zitten nu twee in plaats van drie sultana’s in een pakje. De schoolmelk schijnt in 2010 ook van 250 naar 200 ml te zijn gegaan, zonder prijsverlaging. Ook een fles Spa Rood ging van 1.5 maar 1 liter, zonder dat de prijs veranderde.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

ING schrapt 2350 banen

NIEUWS - Zo maakte de bank bekend bij de presentatie van de resultaten over het derde kwartaal. Het is nog niet bekend hoeveel banen in Nederland er zullen verdwijnen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Bitter Seeds

DOCUMENTAIRE - Terwijl u deze docu kijkt, plegen 3 boeren in India zelfmoord.
Ze doen dit omdat ze het hoofd niet boven water kunnen houden. Gevangen in het web van Monsanto kunnen ze alleen nog maar dure zaden kopen, ieder jaar opnieuw. Maar de opbrengst is niet wat beloofd is.
Neem even de tijd voor deze documentaire.

Update (2013): Film is niet langer gratis online te zien helaas. Hier is de trailer.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende