Na Cyprus staat Slovenië klaar

Cyprus is voorlopig gered. Ondertussen loopt het volgende euroland zich al warm om in de problemen te komen: Slovenië. De oorzaak van de Cypriotische problemen is relatief helder. Enorme hordes buitenlandse, met name Russische geldbezitters werden naar het eiland gelokt met hoge rendementen. Dat geld werd risicovol belegd (met name in Griekse staatsobligaties). Normaal gesproken bied je dan een beleggingsrekening aan, zodat als het tegenzit het verlies voor de rekeninghouder is en niet voor de bank. De Cyprioten boden spaarrekeningen aan, zodat de banken zelf in zwaar weer belandden toen als onderdeel van het Griekse reddingsplan de staatsobligaties afgestempeld werden. Volgens het afgelopen nacht gesloten akkoord zullen grote spaarders, die beter hadden moeten weten, hun hoge rendementen van de afgelopen jaren weer moeten inleveren. De situatie in Slovenië werd ongeveer op hetzelfde moment acuut als in Cyprus, namelijk negen maanden geleden. Cyprus kwam tot uitbarsting na de verkiezing van een nieuwe president. Ook in Slovenië veel politieke turbulentie, culminerend in de installatie van een nieuwe regering vorige week. Anders dan Cyprus heeft Slovenië nog niet formeel om hulp gevraagd, maar analisten zien het somber in.

Handelsblatt trolt met succes Franse megabank

Baudoin Prot, directeur van BNP Paribas deed vier weken over fiat antwoorden interview, om de door hen gegeven antwoorden vervolgens doodleuk terug te trekken.

Het Duitse Handelsblatt pikte dat niet en besloot op haar website de vragen te publiceren zonder de antwoorden. Dat had succes: de bank publiceerde alsnog de antwoorden op haar eigen webzijde. In het engels.

Helaas voor de bank is de run op die pagina zo groot, dat ze er uitligt. Een teken aan de wand?

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Afschrijvingen | Die spaardersheffing is zo gek nog niet

COLUMN - Cyprus accepteerde de spaardersheffing niet, terwijl daar daar best wat voor te zeggen is.

Alle ogen zijn gericht op Cyprus. Het eiland heeft maar een bbp-tje van 18 miljard euro, pakweg de provincie Friesland, maar het moet snel 17 miljard euro hebben om niet failliet te gaan. Even leek het alsof spaarders zouden gaan meebetalen aan de reddingsactie van de Cypriotische banken, en misschien ook wel de ‘kleine’ spaarders met minder dan 100.000 euro op de bank, die eigenlijk onder het depositogarantiestelsel zouden moeten vallen. Iedereen op Cyprus en daarbuiten schreeuwde moord en brand: een heilige belofte is gebroken! Spaargeld is nooit meer veilig! Het financiële systeem zal imploderen! Maar eigenlijk is zo’n spaardersheffing best eerlijk en beter dan andere financieringsbronnen. En dat depositogarantiestelsel moet een tandje terug.

Iedereen weet inmiddels dat Cyprus veel te afhankelijk is van haar topzware – 8 keer het bbp –  en malafide financiële sector. De sector levert veel geld op, meer dan het toerisme, maar het risico is navenant. Toen de twee grootse Cypriotische banken een lening aan Griekenland van 23 miljard euro moesten afstempelen, waren de rapen gaar.

Om de banken te redden en haar eigen tekorten aan te vullen, vroeg de Cypriotische regering 17 miljard euro aan de rest van de eurozone. Die wil maximaal 10 miljard geven, en onder voorwaarden: bezuinigen, de financiële sector halveren, de absurd lage vennootschapsbelasting wat omhoog, witwaspraktijken aanpakken. Maar ook: 5,8 miljard ophalen bij de spaarders. Want naar schatting is een derde van het in Cyprus gestalde geld van Russisch-dubieuze afkomst. Daar gaat de Europese belastingbetaler mooi niet voor opdraaien.

Foto: SpirosK photography (cc)

Pokerspel met Cyprus

De EU krijgt ervan langs om de mislukte poging Cypriotische spaarders mee te laten betalen aan de redding van hun banken. Maar wie zegt dat die mislukking niet ingecalculeerd was?

Fraai interview vanochtend in de papieren Volkskrant met Rutger Kriek, een heler financieel adviseur op Cyprus die vindt dat als een junk Rus bij hem komt met een autoradio miljoen dollar, hij niet verantwoordelijk is om na te denken over de herkomst ervan. Kriek zit in de rats, want zijn business staat op de helling. Hij denkt over verkassen naar Malta, een ander klein land in de Eurozone met onvoldoende bureaucratische kracht/wil om duistere zaakjes te controleren.

Daags na de mislukte poging Cypriotische spaarders te laten meebetalen aan de redding van hun banken, lijkt een patstelling ontstaan. De markten blijven er redelijk kalm onder, want Cyprus is nauwelijks van belang voor de Europese economie. Cypriotische kiezers zijn woest. Russische miljonairs zijn in knap nerveus. En dat zou wel eens precies de bedoeling kunnen zijn.

Om het geld gaat het niet. Het probleem van 15 miljard euro in Cyprus is peanuts op het geheel van de eurocrisis. Europa heeft het eiland in de tang genomen, omdat de Duitsers niet willen meebetalen aan het veilig stellen van Russisch maffiageld. Leg daar maar eens een stevige belasting overheen, was de boodschap. Kleine Cypriotische spaarders hoefden van de EU niet zo nodig te bloeden, maar gek genoeg was het de Cypriotische regering zelf die stond op het mede aanslaan van de eigen bevolking. Dat lijkt op sabotage: doorgaan van de taks zou de doodslag zijn voor de Russische connectie, maar dat viel niet aan de EU te verkopen als argument om het plan af te wijzen. Volkswoede was dat wel. Kortom, het plan was vermoedelijk bewust slecht, om het te laten mislukken.

Cyprus is gered… voorlopig

Tien miljard euro noodsteun, tegoeden tot €100.000 euro gegarandeerd, ministers Eurolanden akkoord met herziene maatregelen. Grootste bank Cyprus opgesplitst.

Foto: Wan Petchroon (cc)

Economie is geen weerbericht

ANALYSE - Het is opvallend hoe hardnekkig het idee is dat bezuinigen helpt als de economie in recessie is. Door misleidend taalgebruik wordt op een verkeerde manier gedacht over economie.

Het is voor iedereen duidelijk dat we de crisis alleen kunnen weerstaan met daadkrachtig bestuur. Onder daadkracht verstaat men dan bezuinigen en lasten verzwaren. Niet alleen politici vinden dat vanzelfsprekend, ook het publiek ondergaat het gewillig. Politici die suggereren dat zij zich opofferen omdat ze moeilijke maatregelen nemen, hebben boter op hun hoofd. De burger verwacht niet anders dan bezuinigingen en lastenverzwaring. De “opofferingsgezindheid”  van politici helpt juist om herkozen te worden.

Jammer alleen dat het misplaatste opofferingsgezindheid is:  bezuinigen werkt averechts en de recessie wordt er erger door. Maar dat lijkt niets uit te maken. Hoe komt het dat zo hardnekkig wordt vastgehouden aan beleid waarvan bewezen is dat het niet werkt – in tegendeel zelfs –  en bovendien heel vervelend is voor de burger?

Omdat we de economie te vaak in metaforen beschrijven.


Economie als meteorologie

Economie is saai en moeilijk, en om het uit te leggen gebruiken journalisten graag vergelijkingen. Een populaire vergelijking is die met het weer. Men spreekt vaak over het “economisch klimaat” en sinds 2008 is vooral “zwaar weer” in zwang.  De decemberraming van 2008 van het CPB is getiteld ‘Nederlandse economie in zwaar weer.’ De titel van de Miljoenennota van 2010 is ‘De economie in zwaar weer.’ In 2013 verkeren verschillende bedrijfssectoren in zwaar weer. Maar liefst vijf jaar zwaar weer dus. Ook het klimaat moet er aan geloven: in 2010 zijn ondernemers weer even positief over het economisch klimaat, maar in 2013 eist het klimaat toch weer haar tol.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende