Palestijnen in de ogen kijken

Willen jullie echt de Israëliërs in de zee drijven? Het is een vraag die de Palestijnse schrijver en dichter Mohammed El-Kurd bij lezingen vaak te horen krijgt. Zijn antwoord sinds kort: Als jullie zo bang zijn te verdrinken, waarom leer je dan niet te zwemmen. Gelach is meestal zijn deel. Weten we eigenlijk wel hoe Palestijnen denken? Wat de Westerse media ons als de ´nette´ Palestijnen presenteren, zijn doorgaans ongevaarlijke mensen die eerst horen te zeggen dat ze voor vrede, tegen Hamas zijn en zeker geen wraakgevoelens koesteren. Wraak, dromen en toekomst, zijn zo van die gevoelens die Palestijnen eigenlijk niet mogen hebben. In ´Perfect Victims´ fileert El-Kurd de Westerse denkbeelden als het om Palestijnen gaat. Vaak aan de hand van voorbeelden uit de praktijk. Zoals dat van de Palestijns ambassadeur in het Verenigd Koninkrijk, die vlak na het bericht dat zes leden van zijn directe familie zijn omgekomen bij een bombardement enkele dagen na 7 oktober 2023, werd geïnterviewd door de BBC. Hij noemt ze allen bij naam. De reactie van de interviewer: Sorry voor je persoonlijke verlies. Maar om toch maar even duidelijk te zijn, je kunt de moord op Israëlische burgers niet veroordelen, toch. Bij het tellen van de Palestijnse doden, beperken sommige media zich tot ´onschuldige´ vrouwen en kinderen. Want ja mannen, dat kunnen toch Hamas-strijders zijn. Sowieso niet onschuldig. Palestijnen zijn door Israël ontmenselijkt en om daar onderuit te komen proberen ze zich te vermenselijken. El-Kurd is daar geen voorstander van. Dat wil zeggen, niet als dat leidt tot wat hij tandeloos maken noemt. Niet als Palestijnen toch vooral niet het verwijt antisemitisch te zijn willen krijgen. Zo mogen in de pers niet zeggen, dat ze boos zijn op de Joden. Dat is antisemitisme. El-Kurd woont in bezet Oost-Jeruzalem. En krijgt derhalve te maken met de agressieve Joodse kolonisten. Een Joodse familie uit New York, Brooklyn eiste de helft van zijn woning op op grond van Joodse geschiedenis en hij kreeg gelijk van de Joodse rechter. Waarop met hulp van Joodse politie de Joodse familie het huis overnam. Maar Palestijnen moeten altijd onderscheid maken tussen Zionisten en Joden. Voor Europeanen valt daar, gezien de historie, wat voor te zeggen, maar voor Palestijnen? Hamasstrijders verschuilen zich onder de burgerbevolking, dat is terreur. Aldus de Israëlische en ook de overige Westerse pers. Wanneer Oekraïense soldaten zich verschuilen onder de bevolking, spreekt men van noodzaak. Ja, zegt El-Kurd, Rusland is de vijand, dan mag dat. Israël is de Westerse bondgenoot en daarmee zijn de Palestijnen de vijand en mag het dus niet. Toen het Israëlische bezettingsleger de 15-jarige Adam Ayyad dood schoot in vluchtelingenkamp Dheisheh, was de vraag: ´Gooide hij echt een molotov-cocktail naar de soldaten? Staan de Israëli juist niet bekend voor het bedenken van zulke rechtvaardigingen voor hun daden. ´ Terwijl de vraag had moeten zijn:,Waarom zijn er Israëlische troepen in Bethlehem? Waarom is Adam geboren in een vluchtelingenkamp? Waarom staat ´molotov´ in de kop boven het verhaal van soldaten die een jongen vermoorden? En, als hij een molotov-cocktail gooit? Wie zou dat niet doen? ´ Het Westen moet leren de Palestijnen in de ogen te kijken, zegt El-Kurd. Als ze spreken van de ´From the river tot the sea´ dan is dat niet om de Joden te verdrijven, maar omdat ze weer vrij willen zijn, weer naar hun huis terug mogen, niet meer vernederd willen worden, niet meer gedood vanwege een steen. Als Israël dat opvat als een aanstaande genocide, dan zegt dat alles over Israël en ook over de bondgenoten, die meegaan in dat verhaal. Om terug te komen tot zijn antwoord op de vraag over dat in zee drijven van de Israëliërs, eindigt El-Kurd toch nog hoopvol. Met humor valt er nog te leven voor Palestijnen. Ook putten ze hoop uit de veranderende stemming over Israël onder de Westerse bevolking. Hoop doet leven. Maar voor Westerse journalisten is dit boek wel verplichte literatuur. Pas dan kunnen we echt hoopvol zijn. Overgenomen van het blog Blad voor de mond. Boek: Perfect Victims van Mohammed El-Kurd. ISBN 9798888903155

Door: Foto: Pok Rie, via pexels.

Closing Time | All I Need

Je zou bij het beluisteren van AIR zomaar in de auto willen stappen en richting het Franse Zuiden willen rijden, langs tolwegen, en pittoresque dorpjes waar platanen de straten opluisteren.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Marek Studzinski on Unsplash

Hoe Schoof de Navo-parade afnam

Voor zover u het nog niet hebt begrepen: de NAVO-top was één groot feest. En hoe kwam dat?

De meeste analyses verwijzen naar Rutte, die op zijn zo bekende aalgladde wijze Trump gemasseerd zou hebben.

Wat daarbij wel wordt vergeten is de rol van de gastheer van dit evenement: ons aller MP Dick Schoof. De ontwapenende lach waarmee hij de deelnemers verwelkomde, overtrof die van Rutte. Wat een hele kunst is, want de stalen grijns van Rutte evenaar je niet zomaar.

Schoof, of zijn medewerkers, hebben het op zijn Youtube-kanaal gedocumenteerd: de parade van 28 mannetjes en 4 vrouwtjes. Let goed op wie door Schoof worden gekust. En zie ook hoe Rutte aardig buitenbeeld wordt gehouden.

Quizvraag: herkent u aan hun ruggen welke vertegenwoordigers van de 32 lidstaten door Schoof worden ontvangen?

Peiling: Drie kussen op 31 gasten is wat mager. Wie had Schoof nog meer moeten kussen?

Foto: IoSonoUnaFotoCamera (cc)

Kruiperigheden en tegenspraak

COLUMN - Het opmerkelijkste feit van de afgelopen NAVO-top was niet het besluit om de bewapeningsuitgaven drastisch te verhogen. We wisten dat dat ging gebeuren. Opmerkelijker was de manier waarop Rutte, Schoof, Willem-Alexander en vele anderen bereid waren voor Trump te knielen, hem stroop om de mond te smeren en hem te behandelen als een groot kind dat tevreden gesteld moet worden om te voorkomen dat hij stennis zou gaan schoppen. Alles ter wille van de welbehagen van koning Donald. In Nieuwsuur vroeg Eelco Bosch van Rosenthal, toch bepaald geen journalist die zijn mening uitvent, of het sms’je van Rutte waarin hij Trump de hemel in prees niet ‘kruiperig’ genoemd kon worden.

Het lijkt op een middeleeuwse sprookje waarin de hofhouding alles doet om het de koning naar de zin te maken en alles nalaat wat zijn boosheid op zou kunnen wekken. Maar het is 2025 en we leven in een democratie die het feodalisme achter zich heeft gelaten; althans dat was toch de bedoeling. Helaas zien we de afgelopen jaren een trend richting autoritair leiderschap van ‘grote kinderen’ die met hulp van uitgekiende en kostbare mediacampagnes de macht weten te veroveren waarna ze zich alleenheerser wanen. En een van de kenmerken van zo’n alleenheerser is dat hij net als zijn pre-moderne voorgangers geen enkele tegenspraak duldt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Closing Time | Common Ground

De Brecker Brothers vormden een jazz-fusion band die met name in de jaren ’70 en vroege jaren ’80 succes oogste. De broers speelden onder anderen met Frank Zappa, Quincy Jones en Eric Clapton.

Closing Time | Succes

Naar verluid is de tweedaagse NAVO-top een eclatant succes gebleken. Het is gelukt Trump te paaien en daarmee de V.S. binnenboord te houden. Alle lidstaten hebben zich gecommitteerd aan 5% defensie-uitgaven.

Spraakmakende incidenten met demonstranten of aanslagen bleven uit.

Of het allemaal stand houdt, zal moeten blijken…

Closing Time | Zooropa

Het jaar was 1993, de Berlijnse muur was vier jaar eerder gevallen en Duitsland inmiddels formeel herenigd.

Even het leek het er op dat de hele wereldorde liberaal en democratisch zou worden, met Europa als lichtend voorbeeld van het evenwichtige midden tussen rauw kapitalisme en tot mislukken gedoemd socialisme.

Maar zoals U2 al vermoedde, verloopt de geschiedenis zelden in een lineaire progressie.

 

Closing Time | Mars (on River Drina)

In 1994 bracht de Sloveense avant-garde industrial band Laibach de plaat NATO uit. Wellicht wel aardig om dat in herinnering te brengen ter gelegenheid van de huidige NAVO-top in Den Haag.

Op het album is ook een grimmig klinkende deconstructie te vinden van het Servische patriottische lied ‘Mars naar de Drina’, dat geschreven werd ter herinnering aan de Servische overwinning rond de berg Cer tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Closing Time | Easy on Me

Perfect muziekvoer voor een lome zomeravond. Pavlos Zacharis is een Griekse muziekproducent en DJ die onder de naam Drips Zacheer zelf z’n tracks uitgeeft.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende