Buitenkansje

COLUMN - Een salarisplafond voor mensen in loondienst is een perfect criterium om de foute mensen te weren.

Van Slingelandt van de ABN Amro verdedigde zijn plan om de top met een extra ’tonnetje’ te belonen op de hoorzitting van de tweede kamer als ‘goed werkgeverschap’.

Maar wat is goed werkgeverschap?

Goed werkgeverschap, dat is eerst denken aan al je personeel, lijkt mij. En de top pas belonen als die ervoor zorgt dat het andere personeel er ook op vooruit gaat.

En goed ondernemerschap, dat is ook uit de foute lijstjes blijven zodat je organisatie geen schade lijdt, lijkt mij. Iets waar de ABN Amro-top ook duidelijk niet in geslaagd is, gezien de gebleken witwaspraktijken en terrorismefinanciering door de ABN in Dubai, gezien de volgens de DNB ontoelaatbare schimmigheid aan de top, die er nu ook in geslaagd is de beursgang te verkloten met haar salarisstunt.

De mensen aan de top van de ABN Amro zijn zo bezien dus zeker niet de topmensen die we moeten hebben. Ook al vinden zij dat zelf overduidelijk nog steeds van wel.

Maar daar gaf die van Slingelandt ons zomaar een bijzonder goed idee mee! Bij zijn verdediging van de absurd hoge salarissen bracht hij feitelijk als enig argument in dat zijn mensen als ze minder zouden verdienen zo zouden vertrekken naar het buitenland.

Welnu, dat lijkt mij gezien hun track-record eerlijk gezegd een buitenkansje! Feitelijk konden we geen beter criterium voor de selectie van goede bankiers hebben. Want wie zijn land en baan verlaat voor een paar ton extra kennelijk, die heeft geen hart voor zijn land en zaak. Die moeten we dus sowieso niet hebben.

De écht goede bestuurder, die lacht om die ton extra op zich toch al vorstelijke salaris en zegt dat het niet alleen zijn werk is, maar ook zijn droom en ambitie om van de bank die hij bestuurt een succes te maken. Die heeft geen tijd om er maandelijks nog eens tienduizenden euro’s extra door te jagen in het buitenland. Die heeft wel wat beters te doen.

Laten van Slingelandt en zijn boevenclub daarom alsjeblieft zo snel mogelijk hun biezen pakken om plaats te maken voor mensen met hart voor de zaak, in plaats van alleen maar voor hun portemonnee.

Helaas, volgens Vermeent is er ook onder topbankiers internationaal gezien grote werkeloosheid, en is het argument dat Slingelandt gebruikte pure bluf. En inderdaad vraag ik me af wie er in het buitenland zo gek moet zijn om kapitalen neer te leggen voor iemand die zich zo te kijk laat zetten als van Slingelandt. Alleen een PVV’er trapt onderhand nog in die larie.

Maar in dat geval is het verlagen van het salaris van de topmensen naar een lokaal marktconforme drie ton zonder enig effect.

In beide gevallen gaan we er kortom alleen maar op vooruit als de staat nu eens komt met een salarisplafond voor mensen in loondienst. Want wat geldt voor de ABN Amro geldt net zo goed voor een andere bank als de Rabo. Of voor andere grote bedrijven als Wolters-Kluwer.

Begrijp mij niet verkeerd: wat mij betreft mag iedereen miljoenen verdienen, voorwaarde lijkt mij wel dat het salaris nog wel in verhouding staat tot de salarissen in de rest van de organisatie. Dat lijkt mij namelijk de kern van goed werkgeverschap, en het lijkt mij prima dat eens wettelijk vast te leggen. Een maximumsalaris van zeg twintig keer het laagste loon in een organisatie lijkt mij daarom een heel gezond uitgangspunt.