Overzicht

Thomas van Aalten

175 Artikelen
4 Waanlinks
34 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Hoe liberaal is Fred Teeven?

, door

De officieuze titel van de voormalig officier van justitie en huidig Tweede Kamerlid Fred Teeven is natuurlijk crimefighter. De georganiseerde misdaad zag in Teeven een pitbull. Na zijn korte politieke loopbaan als lijsttrekker bij Leefbaar Nederland in 2002 keerde hij naar zijn oude post. Een paar jaar later vroeg de VVD Teeven op de lijst in de Tweede Kamer, net als Ton Elias en Arend-Jan Boekestijn. Vechten om de veiligheid. Zonder naderend onheil en criminaliteit heeft Teeven als politicus weinig bestaansrecht, ondanks zijn hoge positie op de huidige VVD-ranglijst. Hoe liberaal is Teeven eigenlijk?

Tijdens de verkiezingsavond van de gemeenteraadsverkiezingen op 3 maart jl. zat Fred Teeven bij de Amsterdamse zender AT5 aan tafel. Tegenover hem GroenLinks-europarlementariër Judith Sargentini. Waar Sargentini zich als voormalig fractievoorzitter en gemeenteraadslid voor haar partij in de hoofdstad had bewezen op het gebied van werk en inkomen, jeugdbeleid en openbare orde, moest Fred Teeven schermen met krachttaal van ‘de statistieken’ en de sentimenten van de roofovervallen. Je zag een klassieke tweedeling in die paar minuten: de individuele aanpak (Sargentini) versus de collectivistische aanpak (Teeven). De kern van de problematiek bij criminaliteit onder bijvoorbeeld jongeren bevindt zich, tot ongetwijfeld grote teleurstelling van Teeven, op microniveau. Daar hebben de Hakkelaars van deze wereld niets mee te maken. Problemen die in de straat, in het onderwijs en in de jeugdzorg aangepakt moeten worden. Teevens aanpak daarentegen is, zeker wanneer we de huidige verkiezingsstrategie onder de loep nemen, er juist één van repressie en Big Brother.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De kievietseieren van Henk en Ingrid

, door

ZO. Vanaf vandaag is er dan eindelijk een PVV-partijprogramma voor de verkiezingen op 9 juni as. Met oortjes, v’tjes, beveiligingscamera’s en screenings in het kielzog sleept de blonde horzel dan eindelijk zijn epistel voor het voetlicht. Al die fakkeltochten, opgehesen spandoeken en gepoogde ludieke acties ten spijt: Wilders is niet de poldervariant van LePen, Haider of DeWinter, echt niet.

Dus al heeft Geert Wilders het over etnische registratie, al moeten Islamitische scholen sluiten en rept hij over de relatie tussen kernenergie en onze onafhankelijkheid ten opzichte van ‘islamitische landen’ (?) in zijn programma: vooral is de PVV vre-s-e-lijk saai en paternalistisch.

Na het lezen van het partijprogramma moet ik constateren dat Wilders vooral een nestor wil zijn van respectievelijk het windjack, de bouvier, de swiffer voor de plavuizen, de depothouder van de wijkkrant, de Perla Filters voor de doordruppelaar, de kortingsbon voor de bouwmarkt, het softijsje uit CenterParcs, de Flügel in de partysaloon…

… de aanbetaling van de flatscreen, de benzinedop voor de Fiat Punto, de multomap voor de afdeling Debiteuren, het afvalzakje in de touringcar, het telefoonnummer voor een bezoekje aan de studio van Pauw en Witteman, de streepjescode van een album van Guus Meeuwis, de emballagebon, het recht op niet goed geld terug, de stoel met pneumatische rugleuning van sierleder (leather look) van Seats and Sofa’s, het stickertje onder de deurbel om te laten zien dat je kinderpostzegels hebt gekocht, de gel in de stekels van de jongen die de vakken vult, de verlovingsring voor Esther en Jeffrey…

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Iedereen kan schilderen, iedereen is journalist

, door

De volgende tekst werd geschreven naar aanleiding van het congres Citizen Journalism, What’s Your Opinion?, dat door studenten van de minor Media Event Management van het domein Media, Creatie en Informatie van de Hogeschool van Amsterdam op 8 juni as. wordt georganiseerd. Van Aalten is docent Crossmedia aan de Hogeschool van Amsterdam. Dit is de mening van Thomas van Aalten, niet die van de HvA of andere HvA-werknemers.

Iedereen is journalist. Met een paar handige tools en een grammetje webruimte lijkt het zo makkelijk. De situatie doet denken aan de opmars van piratenzenders in de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw. Je kon nu zelf concurreren met Ferry Maat of Adam Curry! En al wie een stencilmachine en een Brother schrijfmachine in zijn schuur had staan, was zo de beduchte tegenstander van de Telegraaf. Voor je familie of voor je buren, dan.

Natuurlijk is niet iedereen een journalist. De journalist heeft in 2010 misschien zelfs een nog meer uitgebreid takenpakket (ondernemer, enabler, softwareprogrammeur, doet aan mash-ups en data analyse) dan pakweg 30 jaar geleden. Het is misschien wel moeilijker dan ooit om journalist van beroep te zijn. Nederland kent inmiddels talloze journalistieke opleidingen in het hoger onderwijs, er zijn zoveel mogelijkheden in het crossmediale spectrum. Je moet wel heel erg opvallen om je naam te vestigen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Neem mijn content, betaal voor mijn creativiteit

, door

Een van de sectoren die niet zeurt over doorwerken na je 65e is de creatieve sector. Ik heb nog nooit een muzikant uitgeblust onderuit zien zakken en verzuchten: ‘zo, nu speel ik geen nóót meer!’ (deden sommige muzikanten dat maar). Het zelfde geldt voor schrijvers en journalisten. Wij gaan door tot ná onze dood. De uitgeverijen en de zoeklichtvereniging Stichting Brein beginnen hun ‘strijd tegen piraterij op e-books‘. Die ‘strijd’ is nogal overdreven, zeg ik als schrijver. Vanwege gratis versies van e-books (illegaal of niet) van Harry Mulisch of Dan Brown zijn die schrijvers heus niet van de een op de andere dag straatarm. Het zou de populariteit zelfs nog kunnen vergroten.

Er schijnt van mijn voorlaatste roman Coyote (2006) een illegale versie in omloop te zijn. Op een dubieuze boekenmarkt in België doken de exemplaren op, met alternatieve zwartwit-cover. Eerst was ik verontwaardigd. Er verdient toch iemand aan iets wat ik heb gemaakt, en ik zie er niets voor terug. In tweede instantie dacht ik: wat een eer, eigenlijk. Of een sjaggeraar nu sokken van Nike namaakt of mijn boeken; het wil lijken op het origineel. Maar iedereen weet dat het, net als bij de sigaretten- en horlogeverkoper op het strand, van mindere kwaliteit is. De lijmranden zullen loslaten en de letters vervagen. En de verkoper heeft zich ondertussen op een andere markt gestort en verkoopt nu tapijten van polyester. So be it.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

PVV-stemmers in den lande: 7 punten om over na te denken

, door

‘Haal eens diep adem. Je kunt het ruiken. Het is de geur van de overwinning!’ (Geert Wilders tijdens een bijeenkomst in Almere, 25 februari 2010). De geur van victorie en haat, welteverstaan. Il Duce Bianco is er klaar voor. Voordat u volgende week gaat stemmen op de PVV in Almere of Den Haag en wellicht ook in juni bij de nationale verkiezingen, nog eerst even 7 punten om bij stil te staan.

1. ‘Subsidies voor kunst en cultuur worden drastisch verlaagd’ (verkiezingspunt PVV Den Haag).
”In ruil voor twintig miljoen euro subsidie wil ik ook wel wat info, educatie en cultuur uitzenden,” aldus opportunist Martin Bosma, Tweede Kamerlid voor de PVV, op 9 juli 2002 in Trouw. Hij was toen directeur van radiozender Colorful Radio. ‘Haar is een groot ding in de zwarte gemeenschap.’ Nu, alle gekheid op een stokje, zijn kunst en cultuur bij uitstek niet verbonden aan de vrijheid van meningsuiting?

Door geld juist meer in het non-descripte ‘veiligheid’ (stadscommando’s, camera’s) te steken, drijf je initiatieven met een intellectuele, niet te vermarkten boodschap naar de afgrond. PVV’er en voormalig kunstacademiestudente Fleur Agema, hebt u dan nooit subsidie mogen ontvangen?

2. ‘Almere terugveroveren van de politieke elite’ (Raymond de Roon, 31-12-2009) ‘Burger en Bestuur: Iedere vorm van belangenverstrengeling moet bestreden worden’ (Verkiezingspunt PVV Almere)
Zegt de partij die zelf twee kamerleden naar de gemeenteraad van Almere en Den Haag stuurt. O, en haar partijleider ook (op nummer 20 in den Haag)

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat kost de PVV – en dan nu het laatste woord

, door

U weet het vast nog. Eind vorig jaar lanceerde ik doodleuk watkostdepvv.nl, dat per 1 januari los zou barsten. Linkse hobby!

Dit project moest iets tongue-in-cheekerigs worden waarbij ik Geert Wilders en zijn gevolg een spiegel wilde voorhouden, als reactie op de tendentieuze initiatieven van de PVV. We benaderden vrienden en we porden collega’s in de zij. Het leek me wel mooi, een ventiel losdraaien. Even de hetze proberen te keren. Nogal naïef.

Mensen zegden toe, twijfelden, trokken het plan in twijfel om een politieke beweging van zo’n omvang te analyseren. En zo gek is het niet. Het was in eerste instantie natuurlijk ook ridicuul, maar dat was het leuke eraan. Vandaar dat ik ook enkele toezeggingen kreeg voor dit initiatief.

Maar ik kreeg vooral berichten van talloze verontwaardigde PVV-stemmers. En, o ironie, ik kreeg veel ingevulde formulieren die onder het kopje ‘Bent u / Kent u een PVV’er?’ stonden. Nu Circus Wilders definitief van start is gegaan met dat hele proces – waar ik in beginsel helemaal niet negatief tegenover stond – wordt de sfeer rond de PVV steeds banaler.

Het is een gladiatorenstrijd zonder gladiatoren. De hele discussie rond Geert Wilders is zinloos. Er wordt te veel geluld over leegheid. Dit is verspilde energie. Stop met flyeren tegen, stop met de stille marsen, stop met petities, met aanklachten en ander gelul rond de PVV. Voor alle Nederlanders, van links tot rechts, schreef ik eenmalig op de site watkostdepvv.nl een gedicht.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nova College Tour en de pijn van entertainment

, door

Op de warmhoudplaat van De Wereld Draait Door staat deze week de Nova College Tour van de NPS geprogrammeerd.

Het programma bevatte voorheen enige diepgang, met ruimte voor debat van prominenten met studenten. Het verschil met een reguliere NOVA College Tour is dat er in plaats van één hoofdgast nu één hoofdthema centraal staat. Vanavond gebeurde er iets vreemds. Het één uur durende programma leverde het volgende op: niets.

Onderwerp van het gesprek was die vermaarde vrijheid van meningsuiting en de regiezitting tegen de Grote Onzichtbare Leider op 20 januari as. Gasten van presentator Twan Huys vanavond: Advocaten Wim Anker en Gerard Spong, Leefbaar Rotterdam-kopstuk Marco Pastors en kunstenaar Jonas Staal. In de zaal zat ook nog Constant Kusters, de Gelderse lijsttrekker van de als rechts-extremistische omschreven Nederlandse Volks Unie. Het ‘W’-woord werd meermaals gehanteerd, zonder dat de Grote Onzichtbare Leider of een afgeleide ervan werd opgevoerd.

Anker, wat deed Anker daar? Hij is een advocaat die ooit is benaderd door de Grote Onzichtbare Leider om hem bij te staan, maar de PVV-frontman verkoos RTL-Blvd-regular Moszkowicz. Weg functie Anker. Het zangerig Fries van de advocaat schoot meters naast het doel. Sowieso kon je niemand betrappen op stellingen of overtuigingen met enig gewicht. Marco Pastors, die in interviews altijd maar moet zeggen dat de Grote Onzichtbare Leider ook niet de ideale woordvoerder van zijn ongenoegens is, gebruikte het deskje in de studio vooral om niet weggejodeld te worden door de sardonische Gerard Spong. De best geklede van het stel, Constant Kusters, mocht zijn riedeltje weer afdraaien over Mein Kampf (‘sterker, ik vind dat het boek gepubliceerd mag worden in Nederland’. Nou. Heet nieuws van jou, Kusters). Natuurlijk werd Mein Kampf door Twan Huys speels op de desk naast de Koran geplaatst. Ja, Kusters mocht zijn tegen Top 2000-nostalgie aangrenzende Herinneringen Aan De Centrumpartij oprakelen (waarbij Anker hem bijstond in menig rechtszaak. In de vorige eeuw, ja).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

3FM Serious Request: suck my coke

, door

colaMalawi wordt door het Rode Kruis vaak aangehaald als rampgebied waar vele slachtoffers vallen door malaria. Schieten er al beelden door uw hoofd van leemhutten, troebele wateren en de bast van een kokosnoot als enige luxe? Coca Cola is er in ieder geval marktleider op het gebied van non-alcoholische dranken, uitbesteed aan Southern Bottlers Malawi Limited (SOBO). In heel Afrika drinkt men 36 miljard flesjes Coca Cola per jaar, volgens een artikel in The Economist.

Toen fervent coladrinker Giel Beelen afgelopen vrijdag te gast was in het radio 1-programma Dit is de Dag, noemde hij journalist Simon Rozendaal, eveneens te gast, plagerig een lid van het korps ‘zure journalisten’. Beelen vond dat Rozendaal onterecht kritiek uitte op het nobele initiatief Serious Request. Beelen en kornuiten zitten uren achtereen in ‘het glazen huis’ plaatjes te draaien in ruil voor geld. Dat geld is voor medicijnen en netten – tegen malaria. De cynische Rozendaal merkte op dat geen enkele inwoner van een land waar malaria voorkomt, met een muskietennet rond zijn hoofd bij een kampvuur zal gaan zitten, ondanks dat het belang van de ‘netten’ (een heel gezin 5 jaar malariavrij voor 5 euro) bij elke gelegenheid door 3FM en het Rode Kruis wordt aangegrepen om een oplossing zo concreet mogelijk te maken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat wilde de Telegraaf nou vertellen over Philip Freriks?

, door

Een paar minuten stond het online, een header naar een nieuwtje van de Telegraaf. Een scabreus berichtje over Philips Freriks die, dronken van rode wijn en wenend om de laatste uitzending, slechts gehuld ‘in onderbroek en stropdas’ zijn eigen afscheidsfeestje verliet. Het nieuwtje van de Privé pagina van de Telegraaf verscheen in Google Nieuws, maar verdween toen weer. Onvindbaar. Nu blijft het slechts gissen. De url bestaat nog, maar leidt naar niets. Geen pagina’s in cache bij de hand, helaas. Stagiair over de schreef? Infiltrant bij de NOS? Metaroddelen!

freriks

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het scholen-lijstje uit de hoge hoed van Trouw

, door

Jaap DronkersNieuws! Kwart van de vmbo-t-scholen is slecht! Rondpompen maar! Geloof het maar! Of niet, als je maar publiceert! Weer hetzelfde liedje: Trouw stelt een lijst samen van middelbare scholen en gebruikt een mager sterrensysteem, gedeeltelijk gebaseerd op de data van de onderwijsinspectie. Die inspectie zelf is net als vorig jaar overigens huiverig voor de snelle conclusies van Trouw. ‘Het dagblad concentreert zich op één gegeven: het gemiddelde cijfer op het centraal examen,’ aldus de inspectie.

‘Niveau vmbo’ers TL te laag’ gilt de krant ook nog. Daar gaan we weer. Neem maar over, jongens van de kwaliteitsjournalistiek. Maar wel even het baanbrekende resultaat onder de loep nemen. Trouw bekijkt niet of de docenten bevoegd zijn, of er goede lesmethoden worden toegepast, of er nuttig onderwijs wordt gevolgd, of scholieren zich gelukkig voelen of aan hun sociale ontwikkeling toekomen. Nee, de krant baseert zich op de afwijking tussen Centraal Schriftelijk Examen (CSE) van het Cito en het Schoolexamen (SE).

vmbonieuws

‘Trouw maakt dit jaar voor het eerst gebruik van een nieuwe manier om de prestaties van scholen te meten. Die methode is ontwikkeld door Jaap Dronkers, hoogleraar in Maastricht. De prestaties van de geslaagde leerlingen in de kernvakken van het schriftelijk eindexamen staan centraal in zijn oordeel of een school kwaliteit levert. Door naar die cijfers van de geslaagden te kijken wordt duidelijk wat het diploma van een school nou eigenlijk waard is, stelt Dronkers.’

Vertel me meer over de ‘methode’. Baken in de mist moet ‘onderwijssocioloog’ Jaap Dronkers zijn, die zijn naam verbond aan het jaarlijkse Schoolprestaties-onderzoek. De Trouw-redactie heeft de juiste professor bij het gewenste resultaat gezocht: volgens Dronkers gaat het in het onderwijs ‘hoofdzakelijk om de resultaten en niet om de goede intenties of om het proces,’ zo beweerde hij niet zo lang geleden. Het is het schrikbewind van elke didacticus: een reeks cijfers in plaats van een inzichtelijke ontwikkeling. Dronkers maakt het helemaal bont als hij betreurt dat ‘de fixatie van het onderwijsbeleid op doorstroming naar het hoger onderwijs en op het vooral willen stimuleren van algemene cognitieve vaardigheden’ ligt.

Vorige Volgende