Prediker

OPINIE - De wielerjournalistiek en -verenigingen houden het illegaal gebruik van doping in stand door net te doen alsof doping niet normaal is in deze sport. Beter werpt men de façade af, en begint men een eerlijke discussie waarom doping eigenlijk nog verboden is.

Laat me beginnen te zeggen dat ik niets om sport geef. Ik vind het dom gedoe, tien mensen in een zwembad en dan kijken wie er het snelste is, tweeëntwintig man die achter een bal aanholt, of probeert ‘m door een hoepeltje te gooien. ’t Is vermaak, maar meer ook niet. Een spelletje.

Honderden miljoenen mensen nemen die spelletjes echter bloedserieus, of het nu voetbal of turnen, cricket of tafeltennissen, golf of rodelen betreft. De competitiedrift en wij-zij gevoel die er in tot uitdrukking komen zullen wel evolutionaire nagalmen zijn van het paargedrag en de moeizame worsteling om schaars leefgebied. Dat soort impulsen laat zich niet onderdrukken. Beter om dat te kanaliseren in rituele stileringen van baltsgedrag en strijdgewoel dan om elkaar daadwerkelijk met bommen en granaten naar de andere wereld te helpen, toch?

Laat de spelen dus vooral doorgaan. Waar ik echter een broertje dood aan heb, is de hypocrisie waar ze mee omgeven worden. En aangezien mijn blik niet vertroebeld wordt door valse romantiek, een behoefte aan sportheldendom of belangen, zie ik de dingen mogelijk wat helderder dan veel insiders met hun vrome bezweringen.