Prediker

1.559 Artikelen
780 Waanlinks
9.717 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zomercollege: de gestage economische teloorgang van het Westen

Jon Moynihan is uitvoerend voorzitter van de PA Consulting Group, een internationaal adviesbureau op het gebied van alle aspecten van IT, management en innovatie in werkelijk alle sectoren van overheid en bedrijfsleven; of het nu zakelijke en financiële dienstverlening betreft, industrie en logistiek, of (semi-)overheid en de nutssector.

AP’s paradepaardjes draaien om kostenbesparing en efficiëntie. Het stemt dan ook weinig hoopgevend dat Moynihan in een uitvoerige powerpointpresentatie voor de London School of Economics eerder dit jaar, voorspelde dat het Westen gedoemd is achteruit te blijven kachelen terwijl opkomende industriën als China, India en Brazilië het stokje van het economisch wereldleiderschap langzaam maar zeker over zullen nemen.

Kort en goed: we zijn flink de klos, en in zijn lezing legt Moynihan uit waarom. De globalisering doet ons de das om. Onze levensstandaard en lonen liggen te hoog in vergelijking met de rest van de wereld; de inkomensongelijkheid is te groot en er is derhalve niets dat de Chinezen of Brazilianen niet goedkoper kunnen doen. Gevolg: het massaal wegspoelen van banen naar lagelonenlanden. Begon dat met ongeschoolde arbeid, inmiddels kunnen landen als China, Taiwan, Korea en Brazilië goedkoper elektronica en auto’s maken dan Europese of Amerikaanse landen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Het links-radicale hart van Rupert Murdoch

Rupert Murdoch. De naam is inmiddels synoniem met een uitstekend geoliede, reactionaire propagandamachine, die zijn tentakels uitstrekt over het gehele Gemenebest. Wie ook maar vijf minuten Fox News heeft bekeken, weet ongetwijfeld wat ik bedoel.

Wie schetst dan ook mijn verbazing toen ik niemand minder dan deze Rupert Murdoch gisteravond zag glimmen in de rol van geëngageerde krantenman, die het met zijn medium voor een ter dood veroordeelde Aboriginal opneemt, terwijl het hele land ervan overtuigd is dat het om een vuile kinderverkrachter gaat?

Ik keek naar Black and White uit 2002, zo bleek me later, waar ik midden in een scène gevallen was, waarin zes grimmig kijkende rechercheurs een zekere Max Stuart afranselden om een bekentenis uit hem te slaan. Stuart, een analfabete Aborginal, die zijn geld verdient als bokser en hulpje op een rondreizende kermis, bekent de verkrachting en gruwelijke moord op een blank, negenjarig meisje.

Het is 1958 in Adelaide, Australië, en Stuarts advocaat loopt vervolgens tegen alle deuren op van een gerechtelijk apparaat dat nog geheel en al een verlengstuk is van het establishment en de uitvoerende macht, en dat niet wil weten van politiebeambten die zich van vuile methoden bedienen om een zaak rond te krijgen. Stuarts gezworen verklaring dat hij zwaar mishandeld is, getuigen die Stuarts alibi bevestigen, een priester en een linguïstisch expert; het haalt allemaal geen steek uit bij rechters die doof lijken voor de realiteit. De Aboriginal wordt schuldig bevonden en veroordeeld tot dood door ophanging.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-10-2022

The Dark Knight Rises stelt toch een beetje teleur

Mark Kermode is een van mijn favoriete filmrecensenten van dit moment (The Observer, BBC Radio 5). Hij heeft meestal wel een invalshoek of een inzicht waar je zelf nog niet op was gekomen. En zelfs als je er wel aan had gedacht, weet hij films tenminste met verve af te kraken, vaak om dezelfde dingen waar ik mij zelf ook al aan stoorde.

Kermode is lyrisch over zo’n beetje alles wat Christopher Nolan maakt, en dat geldt ook voor The Dark Knight Rises.

Nolan laat zien dat je het grote publiek best complexe films kunt voorzetten, met verschillende verhaallijnen en een ingewikkeld plot waar je je hoofd bij moet houden om de draad niet te verliezen. Het hoeft niet allemaal voorgekauwd te worden, en er mag de tijd genomen worden om karakters emotioneel uit te diepen voordat alle pief-paf-poef losbarst. Een verademing, meent Kermode.

Batman Begins, The Dark Knight en Inception bewijzen dat het popcornpubliek best bereid is te kauwen op een arthousefilm, zolang je het maar goed verpakt, aldus Kermode, en dat lang niet iedereen zit te wachten op Transformers deel numero zoveel.

Toegegeven, wanneer we Nolans Dark Knight-trilogie vergelijken met de Batmanversie van Tim Burton of het campy aftreksel dat Joel Schumacher daarvan maakte, dan lijken de eerdere films inmiddels cartooneske karikaturen. Nolans visie op Batman is duister, groezelig en in overeenstemming met de wetten van de fysica, voor zover dat laatste tenminste kan in een superheldenfilm.

Vorige Volgende