Mijn kind en seks. Ik probeer me er wel eens een voorstelling van te maken. Dat ik beneden aan de eettafel zit met mijn laptopje en ik boven haar krakende bed hoor. Ie-iew, ie-iew, ie-iew. Dat er twee meter boven mijn hoofd een puisterige puber mijn dochter een beurt ligt te geven. En dat ze daarna met rooie koppen naar beneden komen en wat te drinken willen.
Bruno Kramm, toetsenist van het het gothic-industriële muziekduo Das Ich en tegenwoordig voorzitter van de piratenpartij Berlijn, poogde tijdens een manifestatie tegenover de Turkse ambassade uiteen te zetten hoe het in twijfel trekken van de seksuele geaardheid en potentie van machthebbers een manier van de machtelozen was om die machthebbers in hun hemd te zetten.
Zodra hij echter een regel uit het gedicht ‘Smähkritik’ van Jan Böhmermann citeerde, greep de politie in. Böhmermann wacht een rechtszaak wegens belediging van een bevriend staatshoofd, omdat hij op de Duitse publieke televisie een gedicht voordroeg vol groteske seksuele beledigingen aan het adres van de Turkse president, daarmee illustrerend wat in Duitsland verboden was (en meteen ook waarom zo’n verbod archaïsche flauwekul is).
De Turkse regering klom uiteraard direct in de gordijnen (vooral ook omdat dit op de Duitse staatstelevisie was uitgezonden) en eiste rechtsvervolging. Iets waarin de Duitse regering bewilligde; Bondskanselier Merkel zelf gaf toestemming Böhmermann te vervolgen.
In Duitsland heerst inmiddels het gevoel dat Berlijn naar de pijpen van Ankara danst, om de vluchtelingendeal met Turkije maar niet in gevaar te brengen. De EU heeft medewerking van het land nodig om de vluchtelingenstroom naar Griekenland te stelpen, zo redeneert menigeen, en daarvoor mag kennelijk best een satiricus opgeofferd worden.
Prince Rogers Nelson maakt alweer drie dagen geen muziek meer, en wij van Sargasso hebben daar nog geen aandacht aan besteed.
Ernstig, dat moet dus onmiddellijk worden rechtgezet.
A comprehensive U.S. pullout from the Muslim world favored by domestic isolationists, could give rise to new wars (for example, Israel vs. Iran, Saudi Arabia vs. Iran, a major Egyptian intervention in Libya) and would generate an even deeper crisis of confidence in America’s globally stabilizing role.
In different but dramatically unpredictable ways, Russia and China could be the geopolitical beneficiaries of such a development even as global order itself becomes the more immediate geopolitical casualty.
Last but not least, in such circumstances a divided and fearful Europe would see its current member states searching for patrons and competing with one another in alternative but separate arrangements among the more powerful trio.
Wat is dat toch met dictatortjes, dat ze geen kritiek kunnen velen?
Dat de Turkse president Erdogan in eigen land journalisten en intellectuelen bij bosjes op laat pakken als ze zijn beleid bekritiseren of zijn corruptie blootleggen, is al erg genoeg.
Dat de greep van de dictator van de Bosporus nu ook gevoeld wordt in het hart van Europa, is echter onduldbaar.
Maar we hebben hem nodig om ons honderdduizenden vluchtelingen van het lijf te houden, hè?
The Builders and the Butchers zijn een folkrock band uit Portland, Oregon die bluegrass mengen met moderne invloeden.
Me like!
Putin has spent years courting the European far left and far right. For years too, conventional opinion has regarded his alliance-building as another sideshow. (…)
Putin was smarter. He understood what conventional wisdom never grasps: today’s fringe becomes tomorrow’s mainstream. Putin has welcomed his admirers from the European left and pumped money into Marine Le Pen’s Front National in France. His investment is coming good.
Achter de anti-EU referenda (Oekraïne, Brexit) gaat volgens Guardian-commentator Nick Cohen iets sinisterders schuil: het Kremlin onderhoudt al jaren warme banden met zowel radicaal linkse als populistisch-nationalistisch rechtse bewegingen en partijen, teneinde de EU intern te verzwakken.
‘Rejuvenation’ wordt algemeen beschouwd als het beste album van The Meters, nog zo’n toonaangevende funkband uit de jaren zeventig.
Ze begonnen als de huisband van de inmiddels legendarische producer Allen Toussaint, die ook hun platen produceerde.
Onderzoeksbureau Ipsos, dat via politieke enquêtes peilt welke politieke keuzes diverse segmenten van de Nederlandse bevolking prefereren, ging eens na wat deelnemers en mijders van het referendum over het handelsassociatieverdrag met Oekraïne zoal hadden gestemd bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen.
En wat blijkt? VVD-kiezers zijn zo eurosceptisch als PVV-stemmers (2 op de 3 stemde tegen ratificatie van het verdrag) en GroenLinkserts bestaan vooral uit naïeve, maar nuttige idioten (maar liefst 62% is gaan stemmen, waarvan de overgrote meerderheid ‘Ja’, waarmee ze dus precies het tegendeel bereikten van wat ze beoogden).
The Dutch government itself never joined the campaign. In Amsterdam a month before the vote, I met Dutch officials who seemed openly afraid of the far-right media. They didn’t want to be denounced, or mocked in the tabloids, or shouted at by thugs in the street. The government’s majority is small, I was told. Sure there are lies being told, they said, but we don’t want to take the risk of correcting them.
Diskjockey, fotomodel en funkzangeres Betty Davis (niet te verwarren met Bette Davis, de hollywoodactrice) was niet enkel de ex-vrouw van jazztrompettist Miles Davis, maar ook een compromisloze artieste.
Haar rauwe teksten waren seksueel zo expliciet, dat zowel religieuze groeperingen als de NAACP campagne voerden om haar shows om zeep te helpen en haar plaatjes van de radio te krijgen.
Luister maar eens naar “He Was a Big Freak“, over haar SM-relatie met een ex-vriendje.
Dat een bij uitstek populistisch forum als GeenStijl bij wijze van pubergrap een referendum weet af te dwingen over een zaak die de initiatiefnemers geen hol interesseert, is geen feest voor de democratie, maar een uitwas van ochlocratie. Het volk dat eergisteren daadwerkelijk heeft gestemd, is in de verste verten niet geïnformeerd, geschoold en gekwalificeerd genoeg om een verdragstekst van honderden pagina’s juridisch proza op haar merites te beoordelen.
