P.J. Cokema

1.332 Artikelen
178 Waanlinks
2.626 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: French Embassy in the U.S. (cc)

Gewend aan politiegeweld

COLUMN - Onze vaste buitenlandredacteur is t/m 10 augustus op reces. We vullen het gat met wat ons elders in het nieuws is opgevallen.

Heel de wereld kijkt gespannen naar Frankrijk waar de Tour de France president Marcon onder vuur ligt omdat een van zijn lijfwachten illegaal demonstranten heeft gemept en Macron hem aanvankelijk de hand boven het hoofd heeft gehouden.

Er loopt nu een onderzoek, de president maakte iets van verontschuldigingen, ontsloeg de lijfwacht, maar het blijft afwachten of de positie van Macron gevaar loopt. Ons viel echter een opmerking van Stefan de Vries op, in een artikel voor RTL Nieuws:

Fransen zijn zo gewend aan politiegeweld, dat niemand aanstoot nam aan het gemep op zich

Nu lijkt dat niet vreemd. Er was ook amper ophef over een meppende toeschouwer die bij de Tour de France een klap uitdeelde aan wielrenner Froome. Maar mocht het al zo zijn dat ‘losse handjes’ tot het cultureel erfgoed der Fransen behoort, gewelddadig machtsmisbruik is minstens zo ernstig als het machtsmisbruik waar de Franse president nu van wordt verdacht.

En ja, Fransen zijn gewend aan politiegeweld.

Amnesty International heeft de Franse politie al jaren in het vizier (o.a. in 2009 en 2017), omdat in ieder geval de politie zelf geweld, ook waar het niet nodig is, heel gewoon lijkt te vinden.

Foto: mark notari (cc)

Stille meerderheid (3)

COLUMN - Wij denken dat Nederland geen land van meerderheden is. Maar er zijn lieden die hard roepen dat er in ieder geval een stille meerderheid zou zijn. We blijven stug doorzoeken naar de zwijgende meerderheid, de Nederlandse vertaling van ‘silent majority’en die we derhalve hier de stille meerderheid zullen noemen.

In een eerste stukje rees het vermoeden dat de stille meerderheid geen demografisch maar een demagogisch verschijnsel is. Een ooit door Richard Nixon gelanceerd stukje retoriek, dat later vooral door conservatieve en rechtspopulistische politici is gebruikt. En hoewel het tegenwoordig nogal populistisch is voor alles en nog wat een referdnum te eisen, de uitslag van het sleepwet-referendum liet geen enkele meerderheid zien.

We konden ook in een tweede stukje geen enkele meerderheid ontdekken in de uitslagen van verschilende verkiezingen en peilingen, dus verder gezocht. En jawel, het is zomer, het is vakantietijd en daar is dan de stille meerderheid!

Waar de massa de rest van het jaar opeen gepakt op het asfalt straat te ronken, blijkt ze deze weken stilletjes verdwenen.

De spitsverwachting volgens de Rijkswaterstaats verkeersinformatie:

Volop zomervakantie. In de traditionele spitsuren ontbreken de meeste files in z’n geheel. In de loop van de ochtend ontstaan hier en daar wat recreatie-vertragingen. Maar ook dat mag eigenlijk geen naam hebben.

Foto: Eric Garcetti (cc)

Kunst op Zondag | Op verjaardagsbezoek

KoZ 500 maakt ons niet de enige jubilerende kunstvoorziening. Om te voorkomen dat iedereen nu alleen bij onze Kunst op Zondag blijft hangen, nodigen we u uit de komende maanden bij andere jarige kunstprojecten op bezoek te gaan.
Hier onze tips.

Tot en met 4 november: Groninger Museum – Avant-garde in Groningen. De Ploeg 1918-1928, 100 jaar De Ploeg.  De Groninger Kunstkring De Ploeg is 100 jaar geworden. In het Groninger Museum is werk van de eerste Ploegleden te zien, waaronder Jan Wiegers en Jan Altink.

Jan Wiegers – Interieur Bohemien, 1925.
© Groninger Museum Jan Wiegers, Interieur Bohemien

Jan Altink – De rode boerderij. 1924.
© Groninger Museum 7. Jan Altink, De rode boerderij

Tot en met 21 oktober hangt in Museum Wierdenland in Ezinge werk van oud leden van De Ploeg naast werk van huidige leden van de nog immer levende kunstkring. Onder andere:

Aly van der Wal – Dijk bij Aduarderzijl (olieverf op paneel).
© Museum Wierdenland Aly van der Wal, Dijk bij Aduarderzijl, olieverf op paneel

Gijs van der Sleen – Tijden van weleer (analoge fotografie, handafdruk).
© Museum Wierdenland Gijs van der Sleen, Tijden van weleer, analoge fotografie, handafdruk

Op 8 september zullen 20 Ploeg-kunstenaars gaan schilderen bij Museum landgoed de Fraeylemaborg in Slochteren. De resultaten zullen te zien zijn van 14 oktober 2018 t/m 27 januari 2019 in een expositie waar ook Ploegwerken uit de collectie Van Diepen.

Closing Time | Just A Closer Walk With Thee

Zoals we gisteren al opmerkten: Het is uitstekend straatmuziekweer. Nu vind ik het altijd een beetje jammer als straatmuzikanten versterkt spelen. Liever zie ik ze volledig draad- en stekkerloos, zoals Tuba Skinny dat gisteren deed.

Toch kunnen we aan deze niet voorbij gaan: Doreen’s Jazz New Orleans met Just A Closer Walk With Thee, oorspronkelijk een traditioneel gospelnummertje.

De kern van Doreen’s Jazz New Orleans bestaat uit klarinettiste Doreen Ketchens en haar man Lawrence, die in bovenstaand filmpje de drums beroert en bij andere gelegenheden sousafoon, trombone of piano speelt.

Closing Time | Hou je morgen nog van mij?

In de kringloop der covers van de gisteren hier optredende Melanie die zich afvraagt of u morgen ook nog van haar houdt.

De originele uitvoering van Will You Love Me Tomorrow is van The Shirelles. Tot de vele uitvoeringen die volgden, hoort ook die van Carole King, de singer-songwriter die samen met tekstschrijver Gerry Goffin het nummer heeft geschreven.

Maar wij gaan vandaag voor de cover door Bryan Ferry, hier optredend in het BBC programma Later with Jools Holland.

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-02-2022

Kunst op Zondag | KoZ 500 (4)

Dankzij kunstenaars die rechtenvrije afbeeldingen van hun werk beschikbaar stelden, bereikten we 24 juni de 500ste Kunst op Zondag.

We vroegen kunstenaars naar hun 500ste werk. Bij afwezigheid van een 500ste, is elk ander jubileumstuk ook welkom. En degenen die niets met jubilea hebben, vroegen we een ander werk aan ‘KoZ 500’ op te dragen.

Vandaag het laatste deel van onze speciale “jubileum”-tentoonstelling, weer met de toelichtingen van de kunstenaars zelf.

In Prima Mensen (april 2018) ging het onder andere over het werk van Domenique Himmelsbach de Vries, die voor KoZ 500 zijn vijfhonderdste gedenksteen instuurt.

Domenique Himmelsbach de Vries – Kadoelen gedenkplaque.
© Domenique Himmelsbach de vries Kadoelen gedenkplaque, verkleind

Toelichting: “Mijn 500ste gedenksteen: Vorig jaar ramde ik met mijn schip de aanlegsteiger van een jachthaven, waar ik mijn boot net had gerestaureerd. De havenmeester had een stressvolle periode en ik zou minstens € 800,- aan reparatiekosten moeten betalen. Als een alternatief voor de restauratie, bood ik aan om een gedenkplaque van messing te etsen, zeggende:

Dit plakkaat dient ter verdoezeling van de schade, aangericht door Domenique Himmelsbach de Vries zijn legendarisch stupide aanvaring met deze steiger op 21-10-2017.

De havenmeester ging akkoord, hij kon dit gemeenschappelijke avontuur en verhaal waarderen, ik leerde de vaardigheid van het etsen van messing, maakte een nieuw werk in de publieke ruimte, een nieuw voorbeeld van creatief omgaan met problemen en op de koop toe bespaarde ik een paar honderd euro.

Closing Time | Een beetje liefde….

Meer covers kringloop.
Vorige keer liepen we van Taj Mahal naar Mägo de Oz met hun cover van de Janis Joplin hit ‘Mercedes Benz’. Vandaag geeft Mägo de Oz u wat liefde….

Ook dit, volgens de overlevering, snel in elkaar geflanste niemendalletje van de Spencer Davis Group, werd aardig populair. Het aantal covers valt daarom wat tegen, maar het zijn er toch nog aardig wat. Bijvoorbeeld die van Murray Head.

Closing Time | Mercedes Benz

We doen een kringloopje covers. Gisteravond van Ry Cooder naar Taj Mahal, Deze bluesartiest heeft ook menig cover op zijn naam staan, o.a. deze Mercedes Benz.

Voor u nu gaat roepen: Maar dat ken ik! Dan bent u ouder dan ik dacht, maar minstens zo oud als ikzelf. Want ja, ik ken het origineel ook van de vermaarde Janis Joplin.

Er zijn niet idioot veel covers van op het wereldwijd web. De wikipedia toont een bizar lijstje uitvoeringen van o.a. The Supremes, naast die van folkbandjes en heftige genres.

Closing Time | Josephine

We schatgraven nog eens in gouden, oude covers, waarmee we n.a.v. dit niemendalletje mee waren begonnen. De vierde juli trad hier Ry Cooder op, nu met zijn versie van het door Fats Domino de wereld in geholpen My girl Josephine. Eveneens zo’n lekker deuntje van een niemendalletje.

Het origineel van dit deuntje kreeg een wel haast respectloze vertolking van The Scorpions. Maar ach, Ry Cooder vertolkt het gewoon met een heerlijk zomers zydeco-achtige drive. Die van Taj Mahal loopt ook lekker.

Vorige Volgende