Redacteur bij Sargasso: P.J. Cokema

P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.

Foto: YSPsculpture (cc)

Kunst op Zondag | Terugkijken: Aeneas Wilder

3 februari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

Vorige week: In deze bewogen tijden is Sargasso’s Kunst op Zondag eigenlijk een wat ouderwetse rubriek. Veel ‘plaatje met een praatje’, weinig bewegende beelden. Terwijl er zoveel mooie films en documentaires zijn over kunst en kunstenaars.

Open deur: video en film zijn registratiemiddelen. Er moet eerst iets zijn om opgenomen te kunnen worden. Zo zijn er ontzettend veel bewegende beelden die een herinnering zijn. Terugkijken dus.

Vandaag bewegende beelden van beelden die plotseling in beweging raken. Flauwe zinssnede, maar de beelden zijn mooier. We kijken terug naar….

Aeneas Wilder. Woont en werkt afwisselend in Japan en Schotland en is aardig populair in Nederland. De laatste dertien jaar is zijn werk zeker net zo vaak in solo- of groepstentoonstellingen te zien geweest. Een gemiddelde van één per jaar, ik denk niet dat enig andere kunstenaar zo vaak in Nederland geëxposeerd is geweest.

In 2002 had Wilder al een ‘uitdagende’ expositie in een van Neerlands kleinste expositieruimten: De Aanschouw (Rotterdam). Het glas voor ‘in geval van nood’ moest hij uiteindelijk zelf breken, want het publiek had blijkbaar niet door dat de sticker met ‘No Border(sic) No Nation’ eigenlijk een uitnodiging was het kunstwerk uit zijn benauwde gevangenis te bevrijden.

Foto: © DeGoedeZaak Campagne Ze zijn al thuis copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

PVV’ers voor ruimer kinderpardon

30 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

Nu in Den Haag de coalitiepartijen een akkoord hebben gesloten over een nieuwe regeling voor een kinderpardon, lijkt de ergste spanning weg en hoopt de coalitie het debat van vandaag zonder verdere kleerscheuren door te komen.

De inhoud van het akkoord is, voor zover bekend, niet in overeenstemming met wat alle voorstanders van een ruimer kinderpardon beoogden. Het akkoord behelst o.a. dat er voor nieuwe gevallen géén kinderpardon komt. De discretionaire bevoegdheid van de staatssecretaris wordt overgeheveld naar de IND, die 13 miljoen extra krijgt om de procedures te versnellen. Dat zal niet op het vertrouwen van alle Kamerleden kunnen rekenen. De Tweede Kamer heeft dus genoeg te vragen en kan het akkoord natuurlijk onvoldoende vinden. Wat er dan gaat gebeuren zullen we in de loop van de dag wellicht te weten komen.

De meeste partijen in de Tweede Kamer zullen ongetwijfeld op de hoogte zijn van hoe hun lokale collega’s er over denken. In ons onderzoek naar de ‘motie kinderpardon’ in gemeenteraden vonden we verdeelde fracties van VVD, CDA, D66 en CU. In een enkel geval zagen we ook verdeeldheid bij SP en 50PLUS.

Wat we niet verwachten was ook maar enige verdeeldheid bij lokale PVV-fracties. De PVV wist na de gemeenteraadsverkiezingen in 2018 in 30 gemeenten zetels te bemachtigen. Hoe is de PVV in die gemeenten met de ‘motie kinderpardon’ omgesprongen?

Foto: © DeGoedeZaak Campagne Ze zijn al thuis copyright ok. Gecheckt 13-10-2022

Veel gemeenten willen versoepeling van het kinderpardon

29 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

ONDERZOEK - In meer dan de helft van alle Nederlandse gemeenten is verruiming van het kinderpardon recent besproken. Bijna driekwart van deze gemeenten stemden vóór verruiming.

In de loop van 2018 kwamen in steeds meer gemeenten moties over het kinderpardon aan de orde. Die moties droegen de colleges van B&W op bij staatssecretaris Harbers aan te dringen op versoepeling van de regels voor het kinderpardon en zodoende te voorkomen dat zo’n 400 hier gewortelde kinderen het land kunnen worden uitgezet. In aanloop naar het Kamerdebat hierover op 30 januari 2019 hebben CDA, D66 en ChristenUnie het onderwerp hoog op de crisisagenda van de coalitiepartners gezet.

Wij hebben gekeken hoe de lokale politiek over versoepeling van het kinderpardon denkt. Daarvoor hebben we de raadsinformatie van alle 380 gemeenten onderzocht. Vanaf januari 2018 tot nu blijkt in 59% (223) van alle gemeenteraden het kinderpardon besproken te zijn geweest of op de agenda te staan. In bijna driekwart (164) van die gemeenten is de motie aangenomen.

Staatssecretaris Harbers heeft dus – als het goed is – sinds 1 januari 2018 van 164 colleges van B&W te horen gekregen dat zij willen dat het kinderpardon wordt versoepeld.

Foto: Amy Ross (cc)

Kunst op Zondag | Bewegende beelden

27 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

In deze bewogen tijden is Sargasso’s Kunst op Zondag eigenlijk een wat ouderwetse rubriek. Veel ‘plaatje met een praatje’, weinig bewegende beelden. Terwijl er zoveel mooie films en documentaires zijn over kunst en kunstenaars.

Voor dat soort ‘bewegende beelden’ moet u bij filmfestivals of de televisie zijn. En natuurlijk bij (onder andere) Youtube (hier en daar) en Vimeo. Instagram is bovenal een fotoplatform, maar kunstenaars willen daar nog wel hun zelfgemaakte filmpjes plaatsen.

Ook op Arttube, het videoplatform van Nederlandse en Belgische musea, zijn mooi ‘bewegende beelden’ te zien. Natuurlijk is dat in veel gevallen bedoeld als reclame om publiek naar tentoonstellingen te lokken. Maar soms ook met interessante aanvullende informatie, waardoor je een kunstenaar of het werk beter leert kennen.

Niet op Arttube, wel hier, een documentaire over de opbouw van de tentoonstelling die Ann Veronica Janssens nog tot 31 maart heeft in het Tilburgse museum De Pont.

Een film van iets meer dan 12 minuten, gemaakt door Jeanne van der Horst (die als ‘De Montagekid’ haar eigen Vimeo-kanaal heeft), in samenwerking met Hendrik Driessen (directeur museum De Pont) en Gerrit Willems (kunsthistoricus, scenarioschrijver en publicist).

Volgende keer meer over ‘bewegende beelden’.

Foto: UN Women (cc)

Kunst op Zondag | Vliegers

20 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

Toen we vorige week even de mythische symboliek van vliegen aanroerden, kwam er natuurlijk ook een vlieger langs.

De vlieger: vrijheid aan een touwtje. Verder is het vooral veel plezier, dansend aan een draadje. De pret begint met het maken van zo’n lichtgewicht en vindt zijn apotheose in opgelatenheid.

Hoewel, lichtgewicht? Op de talloze vliegerfestivals worden joekels opgelaten die niets meer van doen hebben met het aan een enkel draadje in de lucht gehouden stukje vliegerpapier met bamboelatjes (later pvc-pijpjes).

Van Scheveningen tot Terschelling, van Renesse tot Rijsbergen, van Guatemala tot Amerika, van Indonesië tot Thailand en van Koeweit tot de Verenigde Arabische Emiraten, er worden op zoveel plaatsen zoveel vliegers opgelaten, dat je je verbaast dat men nog tijd over houdt om elkaar naar het leven te staan. Awel, dat zal te maken hebben met welke wind er waait….

Een ode aan de vlieger.

Ai Weiwei greep terug op de Chinese vliegertraditie toen hij werd gevraagd kunst te maken voor de Franse superluxe variant van De Bijenkorf. Hij liet door vliegerbouwers uit de Shandon-provincie (China) een aantal figuren maken, geïnspireerd op draken, vogels en vissen uit een oud Chinees sprookjes boek, de Shan Hai Jing. Alles van bamboeframes, bekleed met zijden (in plaats van het aloude rijstpapier).

Closing Time | Cyril Cyril

18 januari 2019 , 21:00 , door P.J. Cokema

Iemand vroeg: kent u deze jaarlijst? Welnu, van die lijst Cyril Cyril met ‘Het is best wel rustig onder de zee’

Foto: Kim Ahlström (cc)

Kunst op Zondag | Wat vliegt daar?

13 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

Het verschil tussen een luchthaven en een vluchthaven is onmenselijk groot. Was er aan vliegen niet zo’n mythische symboliek toegekend, dan hadden we wellicht nooit vliegtuigen gehad.

Wat vliegt daar?

Vliegen is vrijheid, maar ook de val. Vliegen is goddelijk en ook dodelijk. Vliegen is een surrealistische droom én een smerige werkelijkheid.

Philippe Halsman – Dalí Atomicus (foto voor Life magazine, 1948).

Vliegen is zo uiteenlopend beschreven. En daar dan weer vliegende boeken over….

Richard Wentworth – False ceiling (1995). Op onderstaande foto de installatie zoals die in 2014-2015 in Londen hing, tijdens de Sculpture in the City manifestatie (lees hier de toelichting van Richard Wentworth: “You don’t always choose what you get to see”.

‘False ceiling’ van dichtbij.

Christian Boltanski – Flying books; homage to Jorge Luis Borges (2012).
U ziet hier een van de dansvoorstellingen (6 min. 38) die bij Boltanski’s installatie werden uitgevoerd, tijdens de expostieperiode.

De aardbol raakt vol. Dan maar de lucht in, aldus Tomás Saraceno. Hij bedenkt tal van zelfvoorzienende constructies, die boven onze hoofden zweven.

Tomás Saraceno – Flying Greenhouse (2008).

In samenwerking met de TU Delft maakte Tomás Saraceno een enorme vlieger, de Solar Bell, geïnspireerd op de vliegers waarmee Alexander Bell experimenteerde om te onderzoeken of de mens ooit kon vliegen.

Uitzetveiligheid

10 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

COLUMN - De kop van het artikel gisteren over de uitzetting van een Sudanese asielzoeker had anders gekund. Niet de IND, maar de Nederlandse regering blijft mensen terugsturen naar onveilige landen.

Natuurlijk vaart het kabinet, c.q. de verantwoordelijke staatssecretaris op het voorwerk en advies van de IND, maar het is wel degelijk de regering die dus asielzoekers uitzet naar landen waar het absoluut niet veilig is en ook gevreesd mag worden voor het lot van de uitgezette individuen.

Vorig jaar ging het bijvoorbeeld om de uitzetting van Afghaanse asielzoekers. Het enige dat de staatssecretaris op bezwaren tegen de uitzetting inbracht was dat hij een nieuw ambtsbericht over de veiligheid in Afghanistan zou maken, maar wat hem betreft konden de uitzettingen gewoon doorgaan.

Het reisadvies voor Afghanistan luidt volgens de Nederlandse overheid: Reis niet naar Afghanistan.

Een vorig jaar naar Bahrein uitgezette vluchteling is inmiddels door de Bahreinse autoriteiten vastgezet en Amnesty heeft signalen ontvangen dat de man ook is gemarteld.
Het reisadvies voor Bahrein: Er zijn veiligheidsrisico’s voor reizen in Bahrein.

En vorige week is er dus iemand naar Darfur in Sudan uitgezet.
Het reisadvies voor Sudan: Er gelden verschillende veiligheidsrisico’s voor de regio’s in Sudan. Reis niet naar Darfur.

Kunst op Zondag | Zij aan zij

6 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

Vandaag een duo-tentoonstelling. Charlotte Beaudry en Teresita Fernández, zij aan zij. Ze zijn even oud en daarmee houd iedere vergelijking wel op.

Charlotte Beaudry is autodidact en had haar eerste solo-tentoonstelling in 2003. Teresita Fernández slaagde voor haar kunstopleiding in 1992 en had in 1996 haar eerste solo-expositie.

Volg de vinger (2013) van Charlotte Beaudry…

Charlotte Beaudry is doorgebroken met haar werk over de kwetsbaarheid van adolescentie en over de dubbelzinnige opvattingen aangaande vrouwelijkheid.

Zonder titel, “Juliette” (2008), gemengde techniek op papier, 240 X 360 cm.

Zelfportret (2009), olieverf op doek, 180 x 200 cm.

Voor het grootste deel bestaat haar werk uit schilderijen en tekeningen. Ze heeft ook een aantal video’s gemaakt. In deze video probeert een vrouw tevergeefs af te raken van de inhoud van haar ‘damestasje’. Ofwel: vanaf geboorte krijgen we een rol toebedeeld, waar niet makkelijk van af is te komen.

‘Anne’, (2012), 4 min. 13

Een scène uit de film ‘Masculin Féminin’ (1966) van Jean-Luc Godard was de inspiratie voor ‘Mademoiselle Nineteen’. Net als in Godard’s film worden in de video van Beaudry vijf 19-jarige studenten geïnterviewd door een journalist van een instituut voor marktonderzoek. Ze weten echter niet dat de scène uit Godard’s film de inspiratie is en dat de interview een acteur is.

Foto: Sjors Provoost (cc)

Boodschappenstemming

2 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

COLUMN - Heeft u voor de jaarwisseling ook gehamsterd, of komt u er nu ineens achter dat de boodschappen duurder zijn geworden?

Dat had u kunnen weten, want de BTW-verhoging op boodschappen is één van de veranderingen die per 1 januari van kracht zij geworden en aardig wat media-aandacht hadden.

Het is een voldongen feit en aan het eind van dit nieuwe jaar kunt u de balans opmaken en zien in welke mate dit uw koopkracht heeft aangetast. En mocht u dit mee willen wegen als u in mei ter stembus gaat (voor de Provinciale Verkiezingen, annex indirecte Eerste Kamerverkiezingen) dan is het volgende wetenswaardig.

Op 15 november stemde de Tweede Kamer over allerlei amendementen en moties op de Belastingwet. Eén van de amendementen, ingediend door GroenLinks, SP en PvdA, betrof de boodschappen.

Citaat:

Met dit amendement wordt bewerkstelligd dat de voorgenomen verhoging van het verlaagde btw-tarief geen doorgang vindt.
Dit amendement zorgt ervoor dat er geen btw-verhoging komt op de dagelijkse boodschappen, de fietsenmaker, boeken, groente en fruit, geneesmiddelen, concertkaartjes en het openbaar vervoer.

Het amendement werd verworpen. Voor: 47 Kamerleden, tegen 103.
Voor: GroenLinks, SP, PvdA, PvdD, DENK, FvD
Tegen: VVD. PVV, CDA, D66, ChristenUnie, 50PLUS, SGP

Mooi 2019

1 januari 2019 , 08:00 , door P.J. Cokema

COLUMN - Zo, de kop is er af, we zitten in de toekomst. Moet je eens opletten hoe snel dat weer geschiedenis is. Hoe dan ook: dat het voor u allen een bijzonder mooi jaar mag worden.

Wat voor jaar gaat het worden?

In ieder geval het jaar van de verkiezingen: 20 maart de Provinciale Statenverkiezingen (en daarmee de Eerste Kamerverkiezingen, 27 mei), waterschapsverkiezingen en eilandsraadsverkiezingen. Twee maanden later gevolgd door verkiezingen voor het Europese Parlement (23 mei).

En er gaat geen jaar voorbij of het is wel een themajaar. Wat de VN betreft wordt 2019 het jaar van de inheemse talen (er dreigen duizenden talen te verdwijnen), het jaar van de bemiddeling (belangrijk als middel in de strijd tegen extremisme) en het jaar van het Periodiek Systeem (van de scheikundige elementen).

Dat alles zal overschaduwd worden door het jaar van Rembrandt en de Gouden Eeuw. De man is 350 jaar geleden overleden, dus ja, dan wordt het wel de hoogste tijd voor een feestje.

Toevallig leefde de schilder in een periode die achteraf als goud is bestempeld. Nu we dus zo’n 350 jaar historisch wijzer zijn, weten we dat goud alleen maar glanst omdat het niet alles goud is wat er blinkt. En dat geldt zeker voor de Gouden Eeuw. Dus kunnen we in 2019 het zoveelste boek over die roemruchte periode verwachten en lezen we in een van de vele recensies:

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Geraakt en ontroerd

30 december 2018 , 08:00 , door P.J. Cokema

Gaat u er even voor zitten, dit wordt de langste Kunst op Zondag van 2018.

Kan ook een kunstenaar zelf, al dan niet tot tranen toe, geraakt worden door eigen werk? Die vraag kwam bij me op bij het zien van de documentaire Bill Viola: The road to St. Paul’s. Daarin wordt de video-kunstenaar gevolgd bij de realisatie van de video-installaties ‘Martyrs’ (2014) en ‘Mary’ (2016) in de St. Paul’s kathedraal in Londen, een proces dat ruim elf jaren duurde.

Tot tweemaal toe komt er in de documentaire een moment voorbij waarbij Bill Viola zichtbaar ontroerd raakt als hij zijn werk ziet (via uitzending gemist: op 33 – 34 min bij het bekijken van ‘Martyrs’ en op 45 min bij het zien van ‘Mary’).

Dat je als publiek overrompeld en geraakt kan worden door een kunstwerk kan ik goed begrijpen. Vorig jaar schreven we hier al welke kunstwerken tranentrekkers bleken. Maar een kunstenaar die van eigen werk ontroerd raakt, terwijl hij/zij precies, tot op elk detail, weet hoe en waarom het is gemaakt? Daar wil ik meer van weten. Dus kunstenaars aangeschreven en gevraagd:

Ben je wel eens (tot tranen toe) ontroerd geraakt door eigen werk? Zo ja, welk werk was dat en waarom?

Vorige Volgende