P.J. Cokema

1.367 Artikelen
181 Waanlinks
2.653 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: Google streetview schermafbeelding

Opvang van hot naar her

In steeds meer gemeenten komen er opvanglocaties voor asielzoekers bij. Dat gaat zo snel dat, eindelijk, het grasveld voor de opvanglocatie in Ter Apel een nachtje bijna leeg was.

In 159 gemeenten is vanaf 14 september vorig jaar tot nu noodopvang beschikbaar gemaakt. (bronnen: COA gerealiseerde opvang en nieuwsberichten over recente opvanglocaties). De helft daarvan kwam tot stand in gemeenten waar al een asielzoekerscentrum is.

Van de 126 opvanglocaties die vermeld zijn in de COA locatiezoeker is 47% een tijdelijke (nood)voorziening.
Daarvan is 22% hotel, 17% een armada van (cruise)schepen en 10% sport-of evenementenhal. Met hartverwarmende of hoopgevende namen als ‘De Rustende Jager’ (hotel Nieuw Vennep), ‘Liberty Ann’ (boot Haarlem) en ‘De Horizon’(boot Rotterdam).

Al die noodopvang is tijdelijk. Soms zelfs heel tijdelijk: één nacht verblijven en de volgende dag terug naar Ter Apel of door naar een andere tijdelijk locatie.
We gaan er maar even niet van uit er een beleidsopvatting achter ligt dat het nu eenmaal de leefstijl van asielzoekers is om van hot naar her te trekken, maar dat veelvuldige verkassen komt de gezondheid van de mensen ook niet ten goede.

Het ontbreekt natuurlijk nog steeds aan meer structurele opvang capaciteit. In 185 gemeenten is (nog?) niets wat concrete solidariteit betreft. Met allerlei smoezen worden de boten afgehouden. Eén zo’n ijzersterke smoes is: in 2015 wilden we wel maar de COA niet, dus nou zoeken ze het zelf maar uit.

Foto: © VPRO screenshot Zomergasten 2022 Bessel van der Kolk

Zomergasten 2022 met Bessel van der Kolk

Neem één middelbare schoolklasje van pakweg 65 jaar geleden en zie wat er van geworden is. De een wordt psychiater, de ander wordt Van Kooten en De Bie.

Psychiater en traumaspecialist Bessel van der Kolk, VPRO’s Zomergast van vanavond, is van dezelfde generatie als Wim de Bie en Kees van Kooten. Sterker nog:  “Zijn middelbare school volgde hij aan het Dalton Den Haag, waar hij samen met Kees van Kooten en Wim de Bie in de klas zat”, schrijft de VPRO.

Dat zal wel een ‘slip-van-de-keyboard’ zijn, want dat kan helemaal niet. Alleen al op grond van de verschillen in leeftijd. Van der Kolk is geboren in 1943, Van Kooten in 1941 en De Bie in 1939. Bovendien staat in menig biootje van het komieke duo dat Van Kooten naar het gymnasium ging en De Bie naar de HBS.

Er kan in die vijftiger jaren best een zodanig lerarentekort zijn geweest dat klassen werden samengevoegd, maar Wim de Bie herinnert zich hier die periode anders: “Ik zat in de vijfde klas, Kees in de derde”. Voilà!

Janine Abbring mag dus wel even aan haar gast vragen: “Welke klas dan? Wanneer dan? En waarom zijn zij leuk geworden en jij traumaspecialist?”

Foto: SP Groningen (cc)

Het COA verrast gemeenten

COLUMN - Dat het COA (Centraal Orgaan opvang asielzoekers) voor verrassingen zorgt, is niet uniek voor Albergen, gemeente Tubbergen. Hoewel de ene verrassing de andere niet is, zetten we hier wat recente verrassingen op een rij. Zoek de verschillen en overeenkomsten met Albergen.

29 juni

Buurtbewoners rond twee sporthalen in Waalre waren “verrast over de opvang van asielzoekers”. Ze staan achter de gemeentelijke plannen voor de opvang. Vooral omdat de opvang maar twee tot drie weken zou duren?

21 juli

Een deel van de omwonenden van sporthal de Pompenmaker in Heeze waren verrast over de opvang van 225 asielzoekers voor een periode van drie weken. Loco-burgermeester De Bruijn heeft op een informatieavond uitgelegd dat dit echt niet anders kon. Ik snap dat niet iedereen helemaal tevreden is, maar er is sprake van een crisissituatie”.

10 augustus

In Houten worden 135 vluchtelingen opgevangen in een Van der Valk Hotel. De gemeente hoorde er één dag van tevoren pas van. De burgemeester had het graag wat eerder geweten. De gemeente was al in gesprek met het COA over een structurele opvang over een periode van vijftien jaar.  De lokale politieke partij ITH (Inwonerspartij Toekomst Houten) wil dat het COA nu eerst excuses maakt alvorens de gemeente het gesprek voortzet.

Foto: © VPRO Schermafbeelding website Zomergasten met Raven van Dorst

Zomergasten 2022 met Raven van Dorst

“Mijn avond wordt een ode aan de einzelgänger en de rebel”. Met dat statement gaat Raven van Dorst vanavond in VPRO’s Zomergasten “het anders-zijn omarmen en vieren!”

En dat gaat die doen door ons persoonlijkheden voor te schotelen die ver verwijderd zijn van de burgerlijke norm. Kurt Cobain tot mevrouw Faber. Van de punkband Pertti Kurikan Nimipäivät tot de pornorockband Rockbitch. (zie ook 5 redenen om naar Raven van Dorst te gaan kijken).

Van Dorst is behalve als muzikant (tegenwoordig bij de band Dool) vooral bekend als televisiepersoonlijkheid(je) in entertainment programma’s als Expeditie Robinson (RTL5 2015), Het perfecte plaatje (RTL4 2018), Ranking the Stars (BNN-Vara. 2017 – 2019) en Wie van de drie (SBS6 2020 – heden).

Daarnaast maakt Raven van Dorst programma’s waar die op zoek gaat naar een breed scala aan mensen waarvan we ook kunnen zeggen dat ze op een of ander wijze afwijken van de gemiddelde burgerlijke norm. In Holland! (BNN-Vara, 2018) werd die norm onder de loep genomen door (bijvoorbeeld) gasten van een seksclub te vragen naar hun kijk op de seksuele moraal. In Het alternatief (BNN-Vara, 2021) kwamen ufo-spotters en heksen voorbij.

Ongetwijfeld zal het vanavond ook gaan over ‘jezelf zijn’. Een dingetje waar Raven van Dorst als geboren hermafrodiet genoeg mee geworsteld heeft. Daar is die nu wel klaar mee. Van Dorst weet hoe hen aangesproken wenst te worden. Kijken of Janine Abbring dat goed onthouden heeft.

Foto: zaldi64 (cc)

Kunst op Zondag | Bewogen stilte

Het is niet zo heel ongebruikelijk dat meerdere kunstdisciplines samen gaan. Maar er is één kunstdiscipline die hoogst zelden geheel op zichzelf staat: de dans. Ze bestaan wel: dansstukken zonder muziek.

Voor zover ik weet is er nog geen choreograaf geweest die het waagde een choreografie te maken op het de bekende stiltecompositie 4’33” van John Cage. Zelfs zijn levensgezel, danser en choreograaf Merce Cunnighham, heeft die compositie nooit gebruikt. Terwijl  veel van Cunningham’s 202 choreografieën wel op muziek van Cage zijn gemaakt.

Cunnighham en Cage huldigden het principe dat alle kunstvormen op zichzelf kunnen staan. Cunningham trok dat door in zijn werk: binnen een en dezelfde voorstelling zijn muziek en dans onafhankelijke elementen. De choreografie was niet langer vastgeketend aan het ritme en de vorm van een muziekstuk.

Merce Cunningham maakte zestien muziekloze choreografieën. De eerste stukken waren ‘Before Dawn’ (1951) en ‘Boy Who Wanted to be a Bird’ (1952). Zijn laatste muziekloze dansstukken dateren uit 2002 (‘Overpopulation’) en 2004 (Monk’s Tail’).

Cunningham heeft zijn lesje geleerd bij Martha Graham, een van de vier grondleggers van de moderne dans. De andere drie waren Doris Humphrey, Charles Weidman en Hanya Holm.

Een van de leerlingen van Hanya Holm is Lucinda Childs, die tijdens haar studie met Merce Cunningham in aanraking kwam. Op het Holland Dance Festival In februari jl. werd haar muziekloze dansproductie ‘Works in silence’ uitgevoerd. Zie het presentatiefilmpje.

Foto: Google streetview schermafbeelding

Opvang met liefde, maar niet in Albergen

COLUMN - Ach, wat lief van staatssecretaris Van der Burg: asielzoekers kunnen naar een hotel in het pittoreske Albergen. Het dorp kent volgens de Wikipedia een rijk verenigingsleven, dus dat is leuk integreren geblazen.

Het hotel, dat door het COA is aangekocht, ligt erg landelijk. Gaat u van hier naar links komt u langs schitterende stulpjes en heerlijk, rustgevend groen. Gaat u naar rechts dan komt u na een halfuurtje lopen in het centrum van het dorpje.

Of u nou links of rechts gaat, je moet de inwoners gelijk geven: hier is geen millimeter ruimte voor  asielzoekers. Het is geen kwestie van NIMBY, maar van riante voortuinen. Je moet er niet aan denken dat een getraumatiseerde Afghaan daar een grasmaaiende robot te lijf gaat in een vlaag van waanveronderstelling dat er een Talibantank op hem afkomt.

Jammer voor het COA en die lieve staatsecretaris, die dacht dat de asielzoekers hier wel tot de nodige rust hadden kunnen komen.

Dat hele asielbeleid krijgt trouwens steeds meer toeristische allure. Behalve tal van hotels en landelijk gelegen kazernes zijn ook zee- en riviercruiseschepen locaties om asielzoekers even uit de zorgen te helpen. Altijd maar even, want na een paar dagen of enkele weken moeten ze weer naar een andere locatie. Zo leren ze het land goed kennen.

Foto: © Schermafbeelding VPRO Zomergasten met Lieke Marsman

Zomergasten 2022 met Lieke Marsman

Voor wie werk de afweer is tegen dodelijk ongemak, zal niet verbaasd zijn dat VPRO’s Zomergast van vanavond een maand na amputatie van schouder en arm al weer bij Janine Abbring aan tafel zit. Sterker nog: op de dag van de ingreep twitterde Lieke Marsman, auteur en Dichter de Vaderlands, zelf het absurde bericht het wereldwijde web op.

Zowel in haar laatste bundels als op haar twitter timeline gaat het behalve over haar ziekte ook over wat er zoal misgaat in de maatschappij. En dat is maar goed ook, zouden we cynisch kunnen vaststellen. Bij Gent leest (15 februari 2021) zegt Marsman:

Kanker is (net als alle andere ziektes) een eenzame ervaring: de angst voor de eigen dood is de meest eenzame ervaring die er is. Een eenzaamheid die ik als ondraaglijk heb ervaren, maar die wel redelijk gemakkelijk af te schudden was door het beoefenen van maatschappijkritiek.

Met de dood aan tafel

Het komt, gelukkig, hoogst zeldzaam voor dat er Zomergasten aan tafel zitten met de dood aan hun zijde. Nog niet zo heel lang geleden, eind juli 2017, was Eberhard van der Laan Zomergast. Zeven maanden eerder maakte hij bekend uitgezaaide longkanker te hebben.

Foto: © Tweede Kamer Plenaire zaal tijdelijke Tweede Kamer copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Vakantieactiviteit in Tweede Kamer: op naar prijsplafond

COLUMN - ‘De Tweede Kamer is met reces tot en met maandag 5 september 2022‘, leest u als u de website van de Tweede Kamer bezoekt. Een vakantie die bij het journaille bekend staat als ‘komkommertijd’.

Traditioneel ontkennen Kamerleden dan acht weken op hun luie gat te liggen. Behalve luttele dagen vakantieverlof, wordt deze periode ook gebruikt voor werkbezoeken, wegwerken achterstallig leeswerk en voorbereidingen voor het komende parlementaire werk.

Het zomerreces ging 8 juli in. Sindsdien zijn er tot gisteren (10 augustus) toch 1.221 Kamerstukken verschenen. Dat lijkt veel, maar een deel is overlap. Bijvoorbeeld bij Kamervragen. Eén Kamervraag kan drie Kamerstukken opleveren: de vraag, de uitstelbrief en het antwoord. Tijdens het reces dienden Kamerleden 183 vragen in.

De Tweede Kamer heeft de afgelopen weken ook negen wetsvoorstellen mogen ontvangen. Twee daarvan, ingediend 13 juli en 5 augustus komen uit de koker van Kamerleden zelf. Dus nee, er wordt tijdens het zomerreces niet zomaar wat rondgelummeld.

En nu hebben de fractievoorzitters van de coalitiepartijen nóg een vakantieactiviteit bedacht: vergaderen over de koopkracht. Helaas staat die bijeenkomst niet op de agenda van de Tweede Kamer, laat staan dat het gesprek live te volgen zal zijn.

Ja maar, het is niet de bedoeling dat Hermans (VVD), Paternotte (D66), Heerma (CDA) en Segers (ChristenUnie) gaan onderhandelen over mogelijke maatregelen om de koopkracht te verbeteren, meldt de NOS. Dat zal ergens volgende week pas gebeuren. Dan staan gesprekken over de begroting voor 2023 gepland.

Closing Time | Mijn generatie

Dat hele generaties zich niet begrepen, zich misplaatst of in de steek gelaten voelen…. Dat is van alle leeftijden. Dus pubers, kop op… Mocht je vergeten zijn wanneer je voor het laatst bent aangesproken als een baby, er ligt nog een mooie toekomst voor je.

De ‘senioren’band The Zimmers werd opgericht om te figureren in de BBC documentaire ‘Power to the People’. Gepensioneerden doen hun beklag over bejaardentehuizen, waarin ze zich ‘opgesloten’ voelem, geïsoleerd van de samenleving.

Closing Time | Funk de viool

Je staat als solist op het programma, dan wil je ook solo. Dat er een heel orkest zit te wachten tot je klaar bent, ach, het orkest wordt toch wel betaald.

Maar violist Josef Špaček speelde ‘Funk the string’ niet zomaar. Om te beginnen natuurlijk om zijn virtuositeit even alle ruimte te geven. Maar ook om duidelijk te maken dat er aardig wat overeenkomsten zijn met het ‘grotere werk’ dat hij diezelfde avond moest spelen: het eerste vioolconcert van componist Bohuslav Martinů.

Foto: © Schermafbeelding VPRO Zomergasten met Derk Sauer

Zomergasten 2022 met Derk Sauer

Vanavond in VPRO’s Zomergasten de tweede ondernemende mediaberoemdheid. Na Humberto Tan (in de eerste uitzending van dit seizoen) nu Derk Sauer.

“Gaat u ooit nog weg uit Rusland?”, werd hem vijf jaar geleden gevraagd in dit interview. Dat zag Sauer er niet van komen want “daarvoor zijn we te zeer met het land vergroeid. Vergis je niet: als je ergens bijna dertig jaar woont, zit zo’n plek in je hart”. Bovendien werken en wonen er toen twee van zijn zonen in Rusland (“En wat nog belangrijker is: we zijn een heel hecht gezin”).

En toen viel Rusland Oekraïne binnen. In februari hoorde Derk Sauer van zijn zoon Tom dat die niet meer in Rusland wilde wonen. Hij zelf ging terug naar Moskou om met zijn medewerkers van ‘The Moscow Times’ te overleggen.

Anderhalve week later ontvluchtte Sauer Rusland en of hij er ooit zal terugkeren is nu uiterst ongewis. Een andere zoon van Sauer is Ruslandcorrespondent voor ‘The Guardian’. Beiden werden geïnterviewd door het Belgische ‘De Morgen’. Of ze, nadat het gezin Sauer naar Rusland vertrok, zich intussen Russen voelden?

Derk Sauer: “Mijn kinderen zijn Russischer dan ik.” En: “Ik ben geen Moskoviet, maar ik wil graag terug: als het kan, gaan we.”

Foto: Schermafbeelding video Bas Andriessen over Hoketus

Kunst op Zondag | Hoketus

Ruim een jaar geleden overleed een van Nederlands grootste componisten: Louis Andriessen. Opdat we niet vergeten vandaag een van zijn vroegere werken: ‘Hoketus’.

Het stuk werd gecomponeerd voor een groep studenten van het Haags Conservatorium en voor het eerst uitgevoerd in de serie mei-concerten (31 mei 1976). De groep is blijven bestaan als het ensemble Hoketus. Tien jaar later hief de groep zich op.

Het was ‘een soort popgroep die de verkeerde noten speelt’, zo werd Cees van Zeeland (een van de Hoketusleden)  geciteerd in dit artikel (10 september 1986) dat Frits van der Waa voor het afscheidsconcert schreef in De Groene.

Hoketus is een muzikale techniek, toegepast in middeleeuwse motetten (meerstemmige zangstukken) waarin sommige stukjes door twee stemmen om-en-om werden gezongen.

In dit notenvoorbeeld aangegeven met rode lijntjes. In maat 2 wordt de noot a in de bovenste stem, gevolgd door dezelfde noot in de stem daaronder. In maat 3 idem met de noot g. In maat 6 wordt de laatste noot (de a) opgevolgd door de eerste noot a in maat 7. (notenvoorbeeld overgenomen van Wikipedia).
notenvoorbeeld overgenomen van Wikipedia Hoketus

Verder komt de techniek voor bij sommige traditionele volksmuziek uit Afrika en kennen we het van Zuid-Amerikaanse panfluitmuziek. In de intro van Herbie Hancock’s ‘Watermelon Man’ (1974) wisselt de zangstem af met een panfluit.

Vorige Volgende