P.J. Cokema

1.367 Artikelen
181 Waanlinks
2.653 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: Schermafbeelding documentaire Notes Under a Cherry Tree (2022) van Suspilne Novyny, Oekraïne

Docu van de week | Notes under the cherry tree

Stevo Akkerman. journalist en vaste columnist van dagblad Trouw, riep de Nederlandse televisie op (betaalmuur) de documentaire ‘Notes under the cherry tree’ uit te zenden. Dat gaat over de moord op de Oekraïense dichter en kinderboekenschrijver Volodymyr Vakoelenko.

Volodymyr Vakoelenko werd door de Russen doodgeschoten tijdens de bezetting van Izium, een stad in de provincie Kharkiv Oblast. Nadat de stad werd bevrijd door Oekraïense troepen werden massagraven ontdekt.

Na de bevrijding van Izium gingen journalisten van ‘Suspilne Novyny’ (de Oekraïense nieuwszender) op zoek naar Volodymyr Vakoelenko. Mede aan de hand van notities uit het dagboek van Vakuleko, dat hij had begraven onder een kersenboom, resulteerde dit in een documentaire “over de vernedering en uitroeiing van Oekraïense burgers door toedoen van het Russische regime, getoond aan de hand van het tragische verhaal van een kinderschrijver”, zegt Kateryna Lyhoglyad, de regisseur van de film.

‘Notes under the cherry tree’ ging 29 december 2022 in première op het Youtubekanaal van Suspilne Novyny.

Meer te lezen bij het IMI (Institute of Mass Information), een non-profit, niet-gouvernementele organisatie die sinds 1995 in de publieke sector werkt en projecten uitvoert die ‘gericht zijn op het vergroten van de positieve invloed van de media op de vestiging van het maatschappelijk middenveld in Oekraïne’.

Closing Time | Tien vingers en een viool

Gisteren zagen we heel het gezin La Berge Dramm op de bühne van Closing Time, vandaag alleen de dochter in de spotlights.

Diamanda La Berge Dramm speelt hier het door Gart Knox voor viool gecomponeerde ‘Ten Fingers’. Een fraai combinatie van pizzicato en percussie. Het is een van de acht stukjes uit ‘Violin Spaces’. Elk stukje behandelt een specifieke speeltechniek voor viool.

Het idee is geïnspireerd op het gegeven dat musici niet alleen complete muziekstukken oefenen, maar los daarvan ook verschillende technieken oefenen. Zoals een voetballer zijn baltechniek moet onderhouden, zo onderhoudt een musicus ook zijn/haar technieken.

Foto: Schermafbeelding video van Legal Centre Lesvos.

Einde aan illegale pushbacks?

Vorige week, 19 januari, maakte Hans Leijtens, de nieuwe directeur van Frontex, bekend dat hij van de illegale pushbacks af wil. Frontex ondersteunt en coördineert de bewaking van de buitengrenzen van de Europese Unie.

De vorige directeur moest opstappen omdat Frontex werd beschuldigd van illegaal terugsturen van vluchtelingen. De organisatie wordt al langer bekritiseerd op het feit dat ze wegkijkt bij illegale acties van nationale grenswachten. Frontexmedewerkers verzuimden waargenomen malversaties te rapporteren. Regelmatig rapporteerden journalisten ook rechtstreekse betrokkenheid van Frontex-agenten.

Pushbacks haalden regelmatig het nieuws. Van het verslepen of terugduwen van bootjes van Griekse naar Turkse wateren. Of asielzoekers van wie bagage, papieren en schoenen wordt ontnomen, waarna ze terug worden gestuurd naar de Turkse kant van de grens. Ook bij de grenzen van de Balkanlanden gaat het regelmatig mis.

Op dezelfde dag dat Leijtens zich aan de pers voorstelde, kwam Lighthouse Reports (organisatie voor onderzoeksjournalistiek) met een rapport waarin ook Italië wordt beschuldigd van illegale pushbacks. Hierbij werden mensen opgesloten in metalen kisten en donkere kamers in de romp van passagiersschepen en teruggestuurd naar Griekenland.

Twee dagen eerder bracht Legal Centre Lesvos AMKE met een forensische  reconstructie van een pushback die in oktober 2020 heeft plaats gevonden. Elf Syrische slachtoffers van deze actie hebben een rechtszaak aangespannen bij het EHRM (Europese Hof voor de Rechten van de Mens). De reconstructie moet als extra bewijsmateriaal dienen.

Closing Time | The 21st century von Trapp family La Berge Dramm

Fluitste Anne La Berge, gitarist David Dramm en violiste Diamanda La Berge Dramm worden op hun album Modern genetics gepresenteerd als de hedendaagse variant van de familie Von Trapp.

Dat hele zinnetje doet ernstig tekort aan wie en wat ze zijn. Zeker, het zijn moeder, vader en dochter. Hun muzikale samenwerking heeft verder geen enkele gelijkenis met die van de Von Trapps die we uit de film en musical kennen.

Closing Time | 100 years

Vergrijzen. Een ander woord voor steeds ouder worden. De zekerheid dat we sterfelijk zijn blijft, het geduld er op te moeten wachten wordt meer en meer op de proef gesteld. Je zou zo maar 118 kunnen worden.

Genezing is niet mogelijk. The Cure heeft zich er al bij neergelegd:

We die one after the other
Over and over
One after the other, one after the other

En ja…

Closing Time | Honky Tonk Ballroom

In de reeks ‘Kunstjes op muziek’ (herinnert u zich deze nog?) vandaag camp op camp op camp. U hoort countrymuzikant Travis Tritt, de Honky Tonk Women van de Rolling Stones covert.

U ziet Jason Colacino en Katie Boyle een fraai stukje ballroomdansen ten beste geven.

Beiden zijn professionele dansers. Jason Colacino is helaas niet ouder dan 31 jaar geworden.  Van de Katie Boyle in deze act is niets te vinden  op het World Wide Web. Veel Katie Boyles, maar niet degene die in dit filmpje danst.

Foto: Sage Ross (cc)

Mensen die we missen: Aaron Swartz

Vandaag, tien jaar geleden, stierf Aaron Swartz. Naar verluidt was hij moe gestreden, kapot geprocedeerd en wilde hij niet langer  leven met het brandmerk ‘misdadiger’. Zijn betekenis voor het internet en dus voor ons:

Op 14-jarige leeftijd co-auteur van RSS versie 1.0.

Nam deel aan een werkgroep van het World Wide Web Consortium om te helpen bij de ontwikkeling van gemeenschappelijke gegevensformaten die op het World Wide Web worden gebruikt.

Was een van de eerste architecten van Creative Commons en ontwikkelaar van de Internet Archives’ Open Library.

Richtte softwarebedrijf Infogami op dat later fuseerde met de online nieuwssite Reddit, waar hij mede-eigenaar van werd.

In 2008 richtte hij Watchdog.net op. Doel: meer politieke transparantie. Die website lijkt niet meer te bestaan.

Startte in 2010 Demand Progress op en voerde campagne tegen twee internetcensuurwetten (SOPA/PIPA).
Dat jaar begon hij aan Harvard University’s Edmond J. Safra Centrum voor Ethiek  ook een onderzoek naar de invloed van ‘het grote geld’ op instellingen, politiek en publieke opinie.

Als internetactivist streefde Aaron Swartz naar het gratis beschikbaar maken van overheids- en academische gegevens voor het publiek. De luis in de pels, de ‘pain in the ass’, werd vervolgd voor het openbaar maken van allerlei gegevens die tot dan voor het publiek onbereikbaar waren:

Closing Time | Throw it away

Even een stukje jazzy hoop-doet-leven song. Esperanza Spalding covert hier heel fraai ‘Throw it away’, oorspronkelijk bekend geworden door Abbey Lincoln.

Throw it away
Throw it away
Give your love, live your life
Each and every day

And keep your hand wide open
Let the sun shine through
‘Cause you can never lose a thing
If it belongs to you

Closing Time | In de toekomst

De toekomst is al weer vier dagen oud. Hoeveel toekomst er ons rest, is gissen. Valt er wel wat te zeggen over hoe de toekomst er uit ziet?

David Byrne deed in 1984 wat voorspellingen. Deze lijkt al aardig uitgekomen:

In the future there will be so much going on that no one will be able to keep track of it.

‘In the future’ is onderdeel van Music for The Knee Plays, een serie muziekjes die als intermezzo’s tussen de scenes van de opera ‘the CIVIL warS’ van theatermaker Robert Wilson. De opera (vijf akten in een dag tijd) is nooit in zijn geheel uitgevoerd. In 1984 ging wel ‘Music for the Knee Plays’ in première.

Closing Time | Zwei Mann Orchester

Een beetje meer hedendaags klassiek in Closing Time” staat op mijn lijstje wensen voor het nieuwe jaar. We zullen zien of een goed begin het halve werk zal zijn.

We trappen af met ‘Zwei-Mann-Orchester’, bedacht door componist Mauricio Kagel (1931 – 2008).

Het originele werk ging in 1973 in première bij het Donaueschingen Festival en is sindsdien talloze malen elders uitgevoerd.

Is het een muziekstuk? Of een installatie? Een project wellicht? In ieder geval: de 200 pagina’s tellende partituuur schrijft voornamelijk voor dat er meer dan 200 instrumenten nodig zijn en twee musici die de verzameling bespelen. Het werk heet dan ook ‘Tweemans orkest voor twee eenmansorkesten’.

Vorige Volgende