Jury Blogparel 2011 bekend
De jury voor de Blogparel 2011 is bekend. Deze keer vier leden.
De jury voor de Blogparel 2011 is bekend. Deze keer vier leden.
Premiers houden niet van nep. Balkenende sleep Opinio voor de rechter. Rutte sloot twitteraccount af. @EchteMarkRutte op nrc.next.
Na de invoering van de euro, is meermalen geklaagd dat die munt het leven duurder maakte. Dat valt reuze mee, zegt de Telegraaf. De doorsnee boodschappen zijn tussen 2002 en nu slechts 2 procent duurder geworden. Dat mag nieuws heten, want eerder constateerde de Telegraaf heel andere feiten.
15 november 2011: Boodschappen ruim 15 procent duurder, kopt diezelfde Telegraaf. Drie jaar eerder, 18 augustus 2008, zijn volgens de Telegraaf, de boodschappen 10 procent duurder dan het jaar ervoor. Tussendoor, in augustus 2010, vond de Telegraaf de dagelijkse boodschappen nog steeds aan de dure kant, dit keer zonder cijfers te publiceren.
Als die percentages over de langere periode uiteindelijk op de twee procent komen, dan moet het in de overige jaren wel erg goedkoop zijn geweest.
We kijken even bij het CBS en inderdaad: ten opzichte van 2002 waren de gemiddelde prijzen voor voedingsmiddelen 1,9 procent gestegen. In de boodschappenkar van het CBS zit wel een heel ander pakket dan De Telegraaf heeft ingeslagen. Het CBS keek naar 13 gangbare voedingsartikelen, waaronder aardappelen, eieren, melk, maar ook koffie, thee en suiker. De Telegraaf deed er ook toiletpaper en andere zaken bij.
Het CBS heeft ook cijfers over voedingmiddelen alleen. In 2011 waren die ruim 8 procent duurder dan in 2002. Volgens De Telegraaf moet je toch echt een lading frisdrank en wasmiddelen in je boodschappenkar storten om op die 2 procent te komen. Mits die producten in de aanbieding zijn.
Gooien we de boodschappentas van het CBS vol met groente, fruit, brood en wasmiddelen, dan zie je dat die wasmiddelen in 2011 zo’n 18 procent goedkoper zijn dan in 2002. Het hele pakket is echter ruim 4 procent duurder geworden.
Daar komt de vloed. Als de kunst al niet kopje onder gaat door bezuinigingen, dan wel door natuurgeweld? Het Groninger museum was niet bestand tegen het wassende water. Dit weekend blijft het museum dicht. Dan maar, met de voeten droog achter de pc, kijken hoe kunst en water samengaan.
De afbeelding boven dit artikel komt van de tentoonstelling ‘Where the tide ebb and flow’ te zien, van Pedro Marzorati, dire jaar geleden in Nederland te zien.
Of de mens debet is aan wateroverlast blijft een vraag, Paul Baines ziet het zo met Here comes the flood.
Hoe beeld je water uit?
Katharine Harvey recycelde plastic waterflessen tot een Watermuur.
Door de regen lopen. Stacee Kalmanovsky rijgt glazen druppels aan vislijnen.
Hier zetten Helen Evan en Heiko Jansen, met inteactieve electronica, een museum onder water.
Een drama verborgen in deze installatie van Risha Gorig.
In een interactieve kano van Jette Gejl (Denemarken) de effecten van het klimaat verkennen.
Als de boel dan toch onder water staat, kun je beter maar wat lol mee hebben. Wie herinnert zich deze scene uit Wim Wenders film over Pina Bausch niet?
Tot slot, uit de oude doos. Met een bandrecorder nam Steve Reich een straatprediker op, die het eind der tijden verkondigde. In de studio maakt hij een ‘loop’ en experimenteerde met zijn eerst ideeën over fasering. Het stapelen van de loop veroorzaakt een nieuw spectrum aan boventonen. Kijk en luister naar It’s gonna rain.
Weer een bloginstituut ten einde? Aboutblank stopt er mee.
Goedemorgen! Zelfs als het middag is, zal het voor velen als ’s morgens aanvoelen. Namens de kunstredactie iedereen een goed en mooi nieuw jaar gewenst.
Op verzoek van een van de lezers is de kop aangepast. Het wordt weer voluit Kunst op Zondag. Daarmee komen we de toevallige passanten tegemoet, die misschien denken meer te kunnen lezen over gelovige kinderen, kabelklemmen of smeuïge saxjazz.
Graag vernemen in de reacties je goede voornemens op kunstgebied. Kunst kijken of kunst maken? Je hebt natuurlijk al een kalender, waar je ‘art dates’ op staan genoteerd. De doorsnee kunstkalender is niet meer dan een plaatjesboek. Vandaag een paar daarvan, plus een paar anderen.
We houden het kort, want het jaar is begonnen dus we moeten opschieten.
Boven dit artikel zie je de Chrono Shredder van Susanna Hertrich. Hoef je zelf de blaadjes van je kalender niet af te scheuren.
Nog zo’n kalender die zelf de dagen aftelt. Ontworpen door Patrick Frey.
Oscar Diaz ontwierp een de Inkt Kalender. Cappilair papier absorbeert langzaam inkt en kleurt de dagen.
De Typografische Muur Kalender van Harald Geiser. Deze typograaf roep mensen op gebruikte keyboard toetsen op te sturen. Hij puzzelde er een kalender mee in elkaar. Op youtube vertel hij er meer over.
20 december 2021. In verschillende plaatsen in Nederland zien we al weken mensen van deur naar deur rennen en iets wat op papier lijkt in de brievenbussen van de huizen kieperen. Wie dit tien jaar geleden had gezien zou, op grond van de kleding, haardracht en rugzakjes, de dames en heren voor oude hippies versleten hebben.
Ze zijn onmiskenbaar oud. Zoveel verraden de lijnen in de gezichten en de vlekjes op de handen wel. Maar hippies? Wat een hippie is weet niemand meer, maar de term is in de geschiedenis vastgeroest en doet het nog steeds goed als denigrerend vooroordeel. Vandaag echter wordt….., wacht even, daar gebeurt wat.
“Ik heb een reactie! Ik heb een reactie!”. Een van de brievenbuslopers holt naar zijn maat en houdt iets wat op een papiertje lijkt omhoog.
“Hoe bedoel je, een reactie?’, vraagt zijn maat.
“Hier, dit hing aan de deurknop van dat huis daar. Overduidelijk een reactie op het pamflet van gisteren. Lees maar”.
De twee zetten het op een lopen en na enige minuten stormen ze een gebouw binnen, al roepend: “De first is binnen! De first is binnen!”.
First is Engels voor eerste en het herhalen van zinnetjes lijkt een cultuurtje in de groep, want alom hoor je “Wat? Wat?” en “Echt waar? Echt waar?”. Eentje houdt het op “Huh? Huh?”.
Wie een zorgverzekering bij Achmea heeft. kan volgend jaar 6 kilo appels of peren minder kopen. Anders gesteld: de jaarpremie voor de basisverzekering zou bij Achmea 9 euro omlaag kunnen, hetgeen overeenkomt met de genoemde hoeveelheid appels of peren. Of met 4 hele broden, of 10 liter melk. Op jaarbasis, dus het gaat nergens over. Hier kunt u stoppen met lezen.
Bij andere verzekeraars zou de premie ook omlaag kunnen, maar dat scheelt bij sommigen slechts 3 kilo appels of peren en bij één verzekeraar maar 1 kilo.
Kunnen de premies wel omlaag en vallen de prijzen wel te vergelijken met appels en peren?
Natuurlijk vallen zulke zaken niet 1 op 1 te vergelijken. Maar omdat Achmea eigenaardige bokkensprongen maakt, is het altijd leuk even eigenaardige rekensommetjes te maken.
Achmea baarde opzien door een meerderheidsbelang te kopen in Independer, de website waar je zorgverzekeringen en andere financiële producten kunt vergelijken. Wat Achmea daar voor moet betalen, wordt onder de pet gehouden. Het mag wel verondersteld worden, dat die zaak niet uit de privézakken van het Achmeabestuur zal worden betaald.
Transparantie is niet de sterkste kant van Achmea. De Achematak die beleggingsverzekeringen verkoopt is veroordeeld door de rechter, omdat een klant onvoldoende is geïnformeerd over kosten en risico van het product. Achmea mag nu 75 procent van de schade betalen.
Het ministerie van Financiën zit moedermaatschappij Eureko op de huid over het leningen- en beloningsbeleid. Eureko voldoet niet aan alle eisen van transparantie. Zo is de vertrekvergoeding van bestuursleden nog niet gemaximeerd op één keer het vaste jaarsalaris en publiceert Eureko geen gegevens over het beloningsbeleid op de website, meldt RTL Nieuws.
In de vorige KOZ beloofden we een hommage. Sargasso’s 10-jarigheid is de aanleiding. KOZ (Kunst op Zondag) is wat jonger. Zes jaar lang wordt, met wat onderbrekingen, hier elke zondag kunst geëxposeerd.
Zo moet je deze rubriek vooral zien: Sargasso’s kunstgalerie. Musea hangen de professionele kunstliefhebber uit, galeriehouders zijn vaak hobbyisten. De duizenden galerietjes zouden graag de hele wereld over de vloer krijgen, maar weinigen halen broodwinning uit hun exposities. Naast de vele galeries die door uitvoerende kunstenaars zelf worden gedreven, zijn er de galeries die door kunstliefhebbers worden gerund.
Dat is KOZ. Een wisselende expositie, niet ingericht door professionele conservatoren, maar door liefhebbers van kunst in de breedste zin van het woord.
KOZ is een beetje vreemd verschijnsel op Sargasso. In tegenstelling tot alle andere content, zijn afleveringen met diepgaande duiding of informatieve analyses beduidend in de minderheid. Een titel, een naam van een kunstenaar kan er nog net af. KOZ is vooral een hommage aan de kunst zelf. Kunst spotten en doorgeven. De lezers maken er zelf wel wat van.
Kunst op Zondag zou er zonder Sargasso’s redacteur Steeph en zijn assistentconservator Crachàt, niet zijn geweest. In 2006 verscheen de eerste aflevering en de eerste reactie was meteen positief: “Goed initiatief. Vasthouden, elke zondag iets of iemand uit de schilderkunst. Tis toch een weinig troost, zo tussen de bedrijven door. En, zonder aandacht kwijnt ieder en alles weg. Dan lijkt het leven al verloren, een doodgeboren kind, en al te vergeefs”.
De eerste van Steeph.
Wat aanvankelijk een grappige reactie leek op een commentaar van een Dutch Bloggies jurylid, begint een serieuze aangelegenheid te worden. De derde jaargang van de Blogparel is gestart.
Nadat Sargasso in 2006 twee Dutch Bloggies won en deze blogaward in 2010 het licht uit deed, lijkt elke kans om gelauwerd worden wel verkeken. Maar daar was ineens die Blogparel. In 2009 won onze Perik de tweede prijs met zijn stukkie “Nederlanders vinden controle gezellig”.
Het aardige was dat de Blogparel ook reaguurders in het zonnetje wilde zetten. En jawel, onze mescaline en Yevgeny Podorkin wonnen in de categorie reacteurs de tweede en derde prijs. De laatste doneerde zijn prijs aan Sargasso, die het doorsluisde naar de stichting Tigris, een project ter bescherming van de Amur tijger in Rusland en het grensgebied met China en Noord-Korea.
Helaas bestaat de categorie reacteurs niet meer. Maar de hoofdprijs van de Blogparel 2010 ging naar Iamzero, wiens bijdragen op zijn eigen stek en op Sargasso verschenen. Sargasso-redacteur Carlos behoorde overigens ook tot de genomineerden met zijn I am the walrus.
De Blogparel 2011 kent twee nieuwe categorieën. Eén voor debutanten en één voor eenmalige projecten. De prijsuitreiking zal, net als bij de vorige editie, in maart plaatsvinden op het Blogbal, Ook al een equivalent, maar dan van het Boekenbal en eveneens een initiatief ter ondersteuning van volhoudende en goed schrijvende bloggers.
Applaus! De Mens van het Jaar is gekozen. We zochten een betere kandidaat dan Elseviers Man van het Jaar, Mark Rutte. We vroegen ons af of er naast BN’ers van het jaar ook onbekenden van het jaar zijn, die een titel verdienen. Misschien wel onmogelijk omdat er al zo veel vorkheftruckchauffeurs, secretaresses of sportui van het jaar zijn.
Toch vonden onze lezers 22 kandidaten, waar we 16 genomineerden uit wisten te halen en de Verkiezing van het Jaar kon van start.
Zoals dat gaat bij vrije online verkiezingen, ontstond er een bizarre lijst genomineerden. Johan Cruyff heeft, voor zover wij weten, nooit iets betekent voor het Amazonewoud. José Cláudio Ribeiro da Silva wel, maar kreeg de kans niet ook Ajax uit de misère te helpen.
Bas Eijckhout mag veel voor het milieu betekenen, maar dat doet Geert Wilders weer op zijn eigen manier. Willie Smits redt apen in het tropische woud van Borneo, Maxime Verhagen werkt ook in een jungle en stuurt iedereen met een kluitje in het riet.
En zoals dat ook gaat bij online stemmen: er is flink gelobbyed. Blijkbaar kreeg GroenLinks als eerste deze verkiezing in de smiezen en startte een campagne voor Bas Eijckhout. Dat hadden de fans van de andere kandidaten natuurlijk ook moeten doen, want al snel had Bas een fikse voorsprong.
Een paar dagen later kreeg een aanhangers van Remco Hemmelder deze verkiezing ook in de gaten en twitterde en mailde er meteen op los.
Na de ministerraad van vrijdag wilde premier Rutte niets zeggen over de extra ingrepen die nodig zouden zijn, want het kabinet vaart op het CPB. Vanaf dat bootje waren depressieve cijfers verzonden: de economie heeft flink last van de decemberblues. Extra bezuinigingen zijn waarschijnlijk nodig, schreef het CPB, maar laten we de cijfers van januari en februari 2012 afwachten.
Rutte was het daar mee eens. Eerder deze week zei zijn penningmeester dat het niet de vraag zal zijn òf er extra wordt bezuinigd, wel hoe en waar het mes er in gaat. Wat De Jager betreft mag dat een creatieve brainstormsessie worden en is niets taboe.
De Jager doelde natuurlijk op roeptoeters die absolutie voor de HRA (hyptotheekrenteaftrek) eisten. Zulke taboes kunnen wij natuurlijk ook in het leven roepen. Bijvoorbeeld een taboe op reeds door bezuinigingen getroffen onderwerpen. De 200 miljoen extra bezuinigingen op de publieke omroepen, die VVD-kamerlid Van Miltenbrug voorstelt, is dan een schot voor de boeg dat doel zal missen.
Niets is taboe, dus om de brainstormsessie wat op gang te brengen, zijn er vast meer losse flodders af te vuren.
Neem bijvoorbeeld de bankenbelasting, volgens Donners nieuwe werkplek een visieloos misbaksel. Het kabinet ziet het als een bijdrage aan “het bestrijden van perverse prikkels in het beloningsbeleid”. Als de bedoelde bedrijven hun bestuurders toch bonussen uitkeren van meer dan 1x het jaarsalaris, dan volgt een belastingaanslag van 5 procent op de winst.