P.J. Cokema

1.336 Artikelen
178 Waanlinks
2.631 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
P.J. Cokema is het pseudoniem van Peter de Jonge. Hoewel geen fervent voorstander van pseudoniemen, toch deze internet-identiteit aangenomen, omdat er erg veel Peter de Jonges op het world wide web te vinden zijn.

Tot juli 2018 werkzaam geweest in de dak- en thuislozenopvang. Blogt sinds 9 januari 2006 op zijn eigen website Peterspagina (voorheen Codes, keuzes en maakbaarheid). Onder het pseudoniem P.J. Cokema voegde hij zich in 2008 als gastlogger bij GeenCommentaar, waar hij in mei 2011 toetrad tot de vaste groep redacteurs.

Na de fusie met Sargasso verzorgde hij sinds oktober 2011 de wekelijkse rubriek Kunst op Zondag, nu nog 1 tot 2 keer per maand. Daarnaast zijn binnenlands bestuur en de gezondheidszorg de belangrijkste aandachtsgebieden voor zijn artikelen.

Tevens initiatiefnemer van de Blogparel (tot 2014), de blogprijs voor stukjes die lezers eerst doen lachen en vervolgens tot nadenken stemmen.
Foto: Joan (cc)

KOZ | Surrealisme op de weg

In Noord-Holland is een surrealist aan het werk. Iemand lijkt La Jeunesse Illustrée van Magritte (hieronder) te citeren.

Op La Jeunesse Illustrée (De geïllustreerde jeugd) zien we in ieder geval een regenton, een torso, een leeuw, een biljarttafel, een tuba, een psalmenstandaard en een fiets geplaatst op een landweg. Aan beide zijden van de weg strekt zich een vlak landschap uit.

Op de A7, een snelweg met aan beiden zijden van de weg een vlak landschap, beleven automobilisten al een tijdje de vreemdste ontmoetingen. Met een bankstel, een plastic geit, een fiets en een keramieken koe. Eerder werden een televisie, een klikobak, een magnetron en een betonblok op een stoel aangetroffen. In een paar gevallen kwam het tot een aanrijding met de voorwerpen. Het bleef gelukkig beperkt tot schade aan voertuigen en voorwerpen, maar de politie neemt de zaak hoog op. Er kunnen evengoed slachtoffers vallen, meent de politie. De politie houdt de A7 extra in de gaten. Met name het stuk tussen Abbekerk en Den Oever, het traject waar de voorwerpen werden geplaatst.

Wacht even, Abbekerk? Dat ligt 6,5 kilometer boven Wognum en ook ongeveer even ver ten oosten van Opmeer en Spanbroek. In Wognum stond het hoofdkantoor van Dick Scheringas DSB-bank. In Spanbroek stond Dick Scheringas Museum voor Realisme, waarvoor nieuwbouw was gepland in Opmeer. Zover is het niet gekomen. Niet aleen de DSB-bank ging failliet, ook het museum ging ten onder. Het museum had, onder andere, werk van Magritte in bezit. De ABN Amro heeft in 2009 beslag gelegd op de collectie.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Petitie God uit de troonrede

Wat je ook van onze collega’s van Retecool mag denken, het zijn wel burgers met initiatief. De maatschappij is natuurlijk verre van perfect. Daar moeten we ook niet naar streven, maar er zijn wel wat vlekjes weg te werken. En Retecool biedt iedereen nu de gelegenheid een kleine, doch niet onbelangrijke oneffenheid weg te poetsen. Zet je handtekening onder het burgerinitiatief “God uit de troonede” en maak de scheiding tussen kerk en staat eindelijk eens compleet.

De scheiding van kerk en staat mag geschiedenis heten, er zijn echter nog praktische en ceremoniële restanten, waarvan sommigen hardnekkig verdedigd worden door het religieuze deel der samenleving. Een samenleving die, volgens het CBS,  voor 44 procent uit christelijken bestaat en voor 54 procent uit burgers die geen of een ander geloof aanhangen.
Het geloof mag in alle vrijheid worden uitgedragen, ook al zijn er mensen die dat te ver vinden gaan. Maar klokgelui op zondag, kerkgebouwen in het stadsbeeld, publieke omroepen van christelijke signatuur zijn parafernalia, die hooguit als hinderlijk ervaren mogen worden. Daar hoeven we niet wakker van te liggen, want de eerste de beste verkeersomleiding voor een stadsmarathon of voor een optreden van Marco Borsato in de Kuip, kan als even vervelend worden ervaren door mensen die er andere hobby’s op na houden. Vrijheid gaat soms gewoon van ‘au’. Zolang die pijn redelijk verdeeld is, dragen we allemaal de lusten en de lasten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tegenbegrotingen, waar tegen?

De gehele oppositie  biedt met tegenbegrotingen alternatieven voor de Miljoenennota van Rutte I. Al enige dagen staan de tegenbegrotingen on-line. GroenLinks sluit vandaag de rijen. Hoewel, van gesloten rijen is geen sprake. Eén krachtige tegenbegroting zit er niet in, dus moet  de oppositie elkaar op onderdelen zien te vinden in de komende begrotingsdebatten.

De tegenbegrotingen van D66 (Worddocument), de PvdA, de SP, GroenLinks  en de CU (allen in pdf) hebben één ding gemeenschappelijk: de boodschap van het kabinet. Het begrotingstekort en de staatsschuld moet binnen de perken blijven. De SP komt als enige op een wat hogere staatsschuld uit dan kabinet en de andere partijen.
Om de staatsschuld een beetje onder controle te houden, moet ook de oppositie dus net zozeer schuiven met postjes als het kabinet dat doet. Het mag er wat vriendelijker uitzien, ook in de tegenbegrotingen worden alle voordeeltjes gecompenseerd door nadeeltjes, waar niet iedereen even blij mee zal zijn. Dat is ook niet te doen, als je er vanuit gaat dat we allemaal verantwoordelijk zijn voor de staatsschuld.

D66 is het helder over de schuldvraag: “Zowel banken (te veel risico genomen), als overheden (te grote overheidsschulden), als individuele burgers en bedrijven (te veel schulden in hypotheken en leningen) hebben een aandeel in de oorzaken van deze crisis”. Met die stelling schurkt D66 dicht tegen de visie van het kabinet aan. Allemaal schuld, dus moeten we er allemaal wat van voelen, volgens Rutte I. En daar is het kabinet eigenlijk nog veel te laks mee, vindt Pechtold, die het crisisverhaal verder overslaat en de vergrijzing als belangrijkste risicofactor opvoert.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De vervuilden betalen

De inwoners van het waterschap Brabantse Delta krijgen volgend jaar waarschijnlijk eenmalig te maken met een tariefsverhoging om de kosten van de brand bij Chemie-Pack te betalen. Het gaat om een bedrag van 7 tot 15 euro per huishouden en gemiddeld 400 euro per bedrijf. Dat heeft dijkgraaf Joseph Vos heeft dat vrijdagmiddag gezegd in reactie op een rijksbijdrage aan de schoonmaakkosten, meldt dagblad BN De Stem.
Het dagblad zegt bijna 200 furieuze reactie ontvangen te hebben. Bijna 130 werden gemodereerd, de rest is werd niet gepubliceerd wegens taalgebruik of andere redenen. De Brabantse reaguurders zijn unaniem van oordeel dat ze niet wensen op te draaien voor de rekening.

De burgemeester van Moerdijk en een gedeputeerde van de provincie Brabant proberen wat rust in de regio te brengen en stellen dat de belastingen in de gemeente Moerdijk en in de provincie niet direct zullen worden verhoogd als gevolg van de brand.
Niet direct. Het persbericht op de website van waterschap Brabantse Delta formuleert het net iets anders. Het waterschap is blij met de eenmalige toezegging die minister Opstelten heeft gedaan. Maar de 5,25 miljoen euro is niet genoeg. “We stellen samen met de partners nog steeds alles in het werk om alle kosten vergoed te krijgen”, schrijft dijkgraaf Vos. En wat verder in het persbericht: “Een verhoging van de belastingtarieven is niet zeker, maar helaas ook niet uitgesloten”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wilders zoekt het dichter bij huis

Geert Wilders (Foto: Flickr/pietplaat)“De Grieken zijn de nieuwe moslims”, aldus VVD-goeroe en trendwatcher Ben Verwaayen, in het NRC. De islamdiscussie is wel over zijn hoogtepunt heen en daarom richt Wilders zijn pijlen nu op het Europese beleid ten aanzien van Griekenland.

Als je Wilders hoort, kan Verwaayen helemaal gelijk hebben. In een interview met De Volkskrant wordt de koerswijziging van de PVV geëtaleerd. Op de vraag wat zijn kompas nu is, antwoordt Wilders: “Ons niet laten opgaan in een Europese moloch”.
Hij vindt dat Henk en Ingrid “genoeg voor hun kiezen hebben gehad” en extra bezuinigingen moeten maar “bij Europa worden gehaald”, Hij daagt Cohen uit geen steun te geven aan “het Europa-pakket”. Wilders wijst op “het vreselijk eurofiele karakter van de Miljoenennota”.

Zoals de wind waait, waait zijn jasje. Lange tijd was dat een gezegde, dat vooral op het CDA van toepassing werd geacht. Het CDA is, in verleden en heden, herhaaldelijk verweten regeringsdeelname belangrijker te vinden dan de inhoud.
Bij de PVV waait het jasje net iets anders. Regeringsdeelname gaat men uit de weg. De positie van quasi-vice-premier is wel zo comfortabel. Wilders laat zich niet verleiden tot definitieve uitspraken over het aangaan van regeringsverantwoordelijkheid. Oppositie voeren, gedoogpartner zijn, een deurtje open houden naar een plaatsje in een kabinet, het is allemaal even leuk, zegt Wilders.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Don Quichot haakt af

De burger die zich onheus behandeld voelt door de overheid, zal een van zijn rechtsbeschermers moeten missen, als hij procedeert tot aan de Centrale Raad van Beroep. Eén van de raadsheren bij de hoogste bestuursrechter, stapt op uit protest tegen de slechter wordende rechtspositie van burgers. Een bericht in De Pers dat amper aandacht heeft gekregen.
De ex-hoogleraar Staats- en Bestuursrecht, Twan Tak, vindt dat hij niet langer deel uit kan maken van een rechtsstelsel dat lak aan de burger heeft. Algemeen belang, efficiency en kostendekkendheid zijn belangrijker geworden dan de individuele rechten van de burger. De overheid doet alle moeite de rechtsgang van de burger te dwarsbomen. Algemene normen en administratieve rompslomp werken nadelig voor de rechtzoekende burger.

Twan Tak is er blijkbaar achter gekomen dat een stelsel niet van binnenuit is te veranderen. Al jaren vecht hij tegen de verloedering van de rechtsbescherming aan de burger. Zijn kritiek is dat de overheid middels wijzigingen in wetten en procedures haar eigen positie versterkt ten koste van de rechtsbescherming van de burgers. De overheid bepaalt, de burger baalt.
In 2002 publiceerde hij zijn boek “Het Nederlandse bestuursprocesrecht in theorie en praktijk”. Daarin leverde hij onder andere kritiek op de Raad van State en de in 1994 ingevoerde Algemene wet bestuursrecht. In een interview met dagblad Trouw zei Tak: “De Raad is primair adviseur van de overheid. Bij de benoeming van zijn leden blijkt zelfs een juridische opleiding niet nodig, de politieke kleur is minstens zo belangrijk. Alle zaken die hen worden voorgelegd, bekijken ze puur met een bestuurlijk oog. Het zijn stuk voor stuk regenten, ongeschikt als rechter”.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Geen Prinsjesdagstukken, geen embargo

Ach gut, de Koningin zou niets meer te zeggen hebben in haar troonrede, als pers en parlement al uitvoerig hebben gesproken over de Prinsjesdagstukken. Dus gaan in 2012 de stukken weer achter slot en grendel en komen pas op Prinsjesdag tevoorschijn. Dat is de reactie van het kabinet, nadat Gerdi Verbeet en de fractieleiders afspraken dat Kamerleden  wel mogen reageren op de Prinsjesdagstukken. Ze mogen niet in discussie met elkaar. Daar moeten ze mee wachten tot de begrotingsdebatten loos gaan. Dat is de uitkomst van en overleg tussen de Kamervoorzitter en de fractieleiders.

Het besluit van het kabinet om de pers de vrijheid te geven meteen uit de stukken te publiceren, was bedoeld om de jaarlijkse folklore rond het Prinsjesdagembargo op te heffen. Ondanks dat embargo publiceerde de pers toch hele passages. Soms zelfs nog voor de stukken waren overhandigd. Elk jaar rees de vraag: wie heeft er gelekt?
Het was natuurlijk Frits Wester, voormalig persvoorlichter van het CDA. Het spectaculaire was er wel af, toen hij vorig jaar voor de zevende keer op een rij, trots gnuivend meldde dat hij de stukken weer had. Het zat natuurlijk anders in elkaar. RTL Nieuws was het persbureau dat door Balkenende was ingehuurd, zodat het kabinet zich kon voorbereiden op de reacties uit de samenleving op de Prinsjesdagboodschap.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Extra handen aan het bed

Twee weken voor Prinsjesdag lekt het kabinet zelf alvast maar wat positief nieuws: extra handen aan de bedden in verpleeg- en verzorgingshuizen. “Alleen op voorwaarde van extra personeel in de ouderzorg wilde gedoogpartner PVV het minderheidskabinet steunen”, schrijft het NRC. Alsof de PVV de stekker eruit zou trekken als er geen extra personeel in de zorg bij komt. Maar dat terzijde.

De zorginstellingen krijgen er de komende jaren 12.000 extra banen bij. Het CBS stelt dat in 2009 er bijna 18.000 verpleegkundigen in die sector werken. Op verzoek van de regering heeft het SCP vorig jaar uitgedokterd dat er tot 2030 bijna 140.000 banen nodig zijn in  de verpleeg- en verzorgingshuizen.
Er is een verschil tussen banen en werkzaam personeel, dus hoeveel extra handen er werkelijk aan de bedden zullen zijn, is lastig te berekenen. Maar de 12.000 extra banen zullen het tekort niet helemaal dekken. We mogen blij zijn dat er werk van wordt gemaakt, maar de belofte is geenszins reden voor applaus.

De verpleeg- en verzorgingshuizen zijn niet de enigen die met personeelstekorten kampen. De ziekenhuizen kunnen ook wel wat extra handen gebruiken. Met name op specialistische afdelingen als de intensive care en op de spoedhulpafdelingen.  De ziekenhuizen wringen zich in allerlei bochten om de roosters rond te krijgen. In Brabant gaan een aantal ziekenhuizen samenwerken en zetten een soort Marktplaats voor personeel op. Ze hopen hiermee de vraag naar interim- of tijdelijk personeel voor 60 procent te kunnen dekken en  honderdduizenden euro’s per participerend ziekenhuis te kunnen besparen. Niet alleen wat zorgpersoneel betreft, ook staffuncties en lijn- en projectmanagementfuncties wil men zo hopen te vervullen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opstand van de elite

In 1814 kwam de Notabelenvereniging bij elkaar om een mening uit te spreken over het ontwerp voor de Grondwet. Het was een bont gezelschap van lokale bestuurders, rechters, hoogleraren, officieren en kooplieden van stand. Velen hadden een van adellijke titel en beoefenden de politiek in de Staten-Generaal, gemeentebesturen of waterschappen.

In de loop der geschiedenis dunde de adel uit, maar notabelen hielden lang stand. Naast burgmeester en wethouders werden huisartsen, onderwijzers, notarissen, predikanten, advocaten en directeuren van wat grotere bedrijven tot de notabelen gerekend. Zij maakten op lokaal niveau de dienst uit.
Zij waren doorgaans loyaal waren aan het geldende gezag en droegen bijbehorende normen en waarden uit. Als je ze al op straat zag marcheren, dan was dat vooral achter hun eigen vaandel, op jaarlijkse festiviteiten, processies en herdenkingen. Hun ambt en/of titel was genoeg om als vanzelfsprekend met respect bejegend te worden.

Tegenwoordig moet ook een notabele respect verdienen. In 2009 verzuchtte de toenmalige minister van Binnenlandse zaken, Guusje ter Horst, in een interview in Vrij Nederland, dat het tijd werd “voor een offensief tegen het gebrek aan respect, het onderlinge wantrouwen en de vergroving van de samenleving”. Ze pleitte voor een opstand van de elite.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Oplossingen voor een krakende economie?

Het verhaal gaat dat er van die types zijn die hun kont afvegen met briefjes van honderd. Die types hebben een probleem: hun wc-papier is op. Dat is erg vervelend, maar gelukkig voor hen zijn er de redders in nood.
“De kosten van de crisis zijn door de overheid voorgeschoten en dat gaan we terugdraaien”, sprak Rutte, toen hij aankondigde een graai in onze koopkracht te zullen doen. De premier na hem mag dan kijken of hij ‘dit prachtige geld terug gaat geven aan de hardwerkende burgers’.

De overheid heeft aardig wat voorgeschoten en een groot deel is terugbetaald door ING, SNS Reaal en Aegon. Alleen de ABN Amro heeft een terugbetalingsachterstand. Natuurlijk vreest de bank de deurwaarder, dus treft Gerrit Zalm zijn maatregelen. Hij incasseert 864 miljoen winst over het eerste half jaar en gaat 1500 banen via gedwongen ontslag saneren. De komende jaren schrapt de bank 2350 arbeidsplaatsen.
Rutte legt alvast beslag op onze koopkracht om ook deze kosten van de crisis op te vangen. De daadkracht en samenwerking van overheid en bedrijfsleven loopt in ieder geval een stuk beter dan de economie.

Alle staatssteun ten spijt, lijkt een nieuwe crisis op komst. Het lijkt wel of Marx zijn posthume gelijk krijgt, stond in GC’s Quote van zondag. Populair gezegd: het systeem deugt niet en heeft het verval ingebakken. Wat je ook doet om het te redden, uiteindelijk stort het toch in. Volgens critici zijn de maatregelen om ons uit de crisis te redden, niet meer dan een “verpleeghuisconstructie”. Een pilletje hier, een pleister daar, de patiënt overlijdt toch. Het economisch stelsel zou drastisch op de schop moeten.
Dat is voer voor deskundigen. Ik zeg wel eens: als geld het probleem is, schaf dan het geld af. Waarna de deskundigen de vloer aangeven met deze huis-tuin- en keukenwetenschap. Misschien hoeft het hele stelsel niet vervangen ter worden, maar zijn een paar kleine wijzigingen genoeg om de boel niet te laten ontsporen.

Vorige Volgende