Overzicht

M&M

543 Artikelen
142 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Elke tweede zondag van de maand is Kunst op Zondag voor M&M: Maria Willems en Michiel van Hunenstijn. Maria heeft een fotoblog met fotoseries van alledaagse onderwerpen. Michiel is dichter voor-halve-dagen. Ze gaan regelmatig samen op pad om kunst te bekijken. Voor Kunst op Zondag koppelen ze een fotografische en een poëtische registratie aan elkaar.

Closing Time | Hope That There’s Someone  

, door

Antony achter de piano en een klein beetje viool en cello. Dat is het. Maar dan die stem. En die tekst. Het verassende is dat die tekst niets aan de verbeelding overlaat, het is wat het is, er staat wat er staat, niks in de mouwen, en toch werkt het.

Ik vermoed dat dat komt omdat het echt is, gemeend is. Dat hij die ‘ik’ is in de tekst. En het particuliere kon wel ‘ns universeel zijn als het om dit thema gaat. Vandaar dat het overkomt.

Closing Time | Oh Bondage! Up Yours!

, door

Poly Styrene, oftewel, Marianne Joan Elliott-Said, Somalische vader, Schots/Ierse moeder, zangeres van de punkband X-Ray Specs. Toen ze 18 jaar oud was, zag ze een optreden van The Sexs Pistols, en dat inspireerde haar om ook een band te beginnen: X-Ray Specs. En die hadden in ieder geval één song, die decennia later,
(Oh Bondage! Up Yours! komt uit 1977),  nog steeds staat als een huis, klinkt als een klok..

Closing Time | Het Land Is Moe

, door

Drs. P, oftewel Heinz Polzer met een ijzingwekkend, dystopisch  lied. En zo precies onder woorden gebracht: steeds die vier lettergrepen. Niet meer dan dat. Dat ritme, maakt het naargeestige lot dat wacht, ondanks dat er wat luchtige elementen in zitten, helemaal onontkoombaar en dramatisch.

  

Het land is moe, de hemel grijs
De wind is koud, zo koud als ijs
Mijn jas is dun, de kleur is vaal
De weg is lang, de boom is kaal

 Mijn rug is krom, en macht is recht
De lucht is vuil,het brood is slecht
De vloer is rot, het dak is lek
De ruit is stuk, het kind is gek  

La la la la, la la la la
La la la la, et cetera

Closing Time | Literal Video

, door

Omdat de boog niet altijd gespannen kan staan, vandaag een flauwigheidje, maar wel een flauwigheidje dat niet zomaar is ontstaan, en wel een flauwigheidje waar ik wel soms om moet lachen.

De literal video is ontstaan omdat de echte, originele video’s er ook wel om vroegen. Man, wat een pretentieuze onzin kan er soms in een clip gepropt worden. Mysterische sfeertjes, suggesties. Dat je denkt, het zal wel symbolisch, zijn, of verwijzen naar een diepere laag, iets literairs ofzo wat mij ontgaat. En sommige artiesten of clipmakers nemen zichzelf, en de clip dus, zo serieus, tsja, en dan krijg je van die kitsch.

Closing Time | Floating Sequence

, door

Van het album ‘Moondawn’ uit 1976, de ‘song’, tussen aanhalingstekens, Floating Sequens, want er wordt niet op gezongen. Er staat geen taal in de weg, er is alleen klank, ritme (niet altijd), muziek, elektronica.

Ambient, toen ambient nog niet bestond. Elektronica, synthesizers, piepjes hier, piepjes daar, herhalingen, drumcomputer – en misschien een blowtje, het heeft een hypnotiserend effect, laat je meevoeren, dobber mee op die rivier,  geef je over en zweef mee op die klanktapijten, droom weg  en space out. Het is geen doorsnee popsingletje van drie minuten, neem de tijd, ontspan, heb geduld. Laat de geest waaien.

Closing Time | When You Are A King

, door

Als je koning bent, dan hoef je niets te doen.
De vogels zingen voor je,
Je krijgt geschenken.
Overal waar je gaat
Buigen mensen diep voor je.
En koetsen dragen je,
Je hoeft niet te lopen als je koning bent
En je hoeft niets te doen
Als je koning bent,
Want je bent de koning.

Closing Time | Nederwiet

, door

Wat hadden ze het naar hun zin op het podium, wat ging alles gemakkelijk en wat hadden ze een lol met elkaar, dat vriendenclubje. Ska, reggae met een klassiek orkest erbij, duizenden fans, in, volgens de naar Johnny van Doorns gedicht verwijzende, voor de gelegenheid getooid als een late Che Guevara, Joost Belinfante, mega-magistrale omstandigheden. Doe Maar met Henny Vrienten, heen en weer huppelend op het podium, op bas. Normaal deed Henny Vrienten de zang bij Doe Maar, maar nu was hij even niet gebonden aan een microfoon en kon hij tijden het bassen naar zijn mede Doe Maars dansen.

Quote du Jour

Poetry du Jour | On Ukranian Independence

, door

De Russische dichter, vanaf 1972 wonend in Amerika, overleden in 1996, Joseph Brodsky, winnaar van de Nobelprijs van de literatuur, blijkt een controversieel gedicht over de onafhankelijkheid van Oekraïne te hebben geschreven, (maar niet gepubliceerd), dat niet helemaal past in het plaatje van nu. En ook niet bij Brodsky zelf.

Het gedicht is geschreven in 1991, en er wordt bepaald niet vleiend in gesproken over Oekraïne. De toon is kwetsend, neerbuigend, beschuldigend en verachtend. Het gedicht klinkt en leest als een grote vervloeking van het land en zijn inwoners: ‘moge je verkracht worden, moge je opgehangen worden, dat is leuk.  We willen je koren en zonnebloempitten niet meer, ik zal spugen in de Dnjepr.’

Closing Time | Can’t See At All

, door

Feestje thuis? Of bij vrienden? En de drank heeft gevloeid? De remmingen worden wat losser. En er wordt gedanst? En het is al laat? En er hangt een broeierige sfeer, de hormonen nemen de dansvloer in beslag, (denk aan D66, denk aan Van Drimmelen, denk aan Kaag, denk aan Kaag voor een microfoon, denk aan een bedremmelde Van Drimmelen), hoe hou je dansvloer vol, tijd voor een floorfiller, zoek op je laptop gauw Can’t See At All, van Woods op, en knal ‘m door de speakers, en zie het zweet, het condens langs de ramen druipen, en zie de lijven zich verstrengelen, zie die zwoele heupbewegingen, je haren plakken, kijk in die ogen, voel de seks in de bas, voel de hitte, laat je gaan – en ontken later alles. Je weet niks meer. Wat was er gebeurd? En waar? En met wie? Je wist niks meer, je bril was beslagen, je zag het vaag, je reageerde traag: je was Kaag.

Closing Time | Lost And Lookin’

, door

Sam Cooke zing bijna acapella, de enige begeleiding is de bas. Hij verheft zijn stem niet, en toch komt het verdriet, de wanhoop diep uit zijn ziel. Hij zoekt zijn baby, zijn kind.

De zoon van Sam Cooke, Vincent, want hij is het onderwerp van deze song, verdronk toen hij 18 maand jong was.

I’m lost and a-lookin’ for my baby
Wonder why my baby can’t be found
I’m lost and a-lookin’ for my baby
Lord knows my baby ain’t around
So I’m lost and a-lookin’ for my baby
Wonder why my baby can’t be found
Lost and a-searching for my baby
Lord knows my baby ain’t around
Crying for my baby, crying all alone
Calling for you, come home, come home

 

Closing Time | Blind Willie McTell

, door

In de jaren negentig kreeg ik van vriend A. te G.  de Bootleg series 1-3 van Bob Dylan op cassette. Daar stonden dan uitvoeringen van songs op die je niet kende: met ruis, met gepraat er tussendoor, of met een blaffende hond op de achtergrond. En er stond ook niet eerder uitgebracht werk op. Bijvoorbeeld de song Blind Willie McTell. Maar waarom was die niet eerder uitgebracht? Het bleek nota bene een outtake te zijn van de plaat Infidels. Tijdens het samenstellen van die elpee destijds, had iemand kennelijk gezegd, weet je wat, die Blind Willie McTell zetten we er niet op. En de rest was er blijkbaar mee akkoord gegaan. Onbegrijpelijk, want als je het nummer hoort vertelt elke noot haast hoe goed dit is.

Vorige Volgende