Karin van der Stoop

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

RIP – Willem Nijholt (19 juli 1934 – 23 juni 2023)

24 juni 2023 , 12:00 , door Karin van der Stoop

NIEUWS - Ach Willem Nijholt, wat een klap voor de Nederlandse cultuursector dat jij de Man met de Zeis bent tegengekomen. Maar het moest een keer gebeuren, en je hebt ruim 88 jaar je stempel kunnen drukken op deze aardkloot. Want wat een legacy laat je achter! Wat was je een veelzijdig artiest en wat een icoon ook voor wat we nu de LHBTI+-community noemen.

Ik ben te jong om Oebele meegemaakt te hebben, maar dat was destijds een baanbrekend en heel populair kinderprogramma. Maar in het theater kwam je pas echt tot je recht, want je kon ook geweldig dansen en zingen. Je hebt vele musicals opgesierd, en natuurlijk het sluitstuk, de kroon op je (ruim 60 jaar-durende) carrière, De Indië Monologen. Toen was je al 84!

Ik hoop dat je Gerard Reve daarboven tegenkomt. Kun je hem een mep verkopen omdat hij je afwees. En Wim Sonnevelt natuurlijk, met wie je zo gelachen hebt. En daarna samen een boom opzetten over hoe bespottelijk het menselijk leven is. Rust vooral niet in vrede, want dat is niks voor jou. Schudt de boel maar lekker op daar. Dag Willem…

Foto: Bron: pixabay.com

Het werd toch een bijzonder dag – vervolg (deel 4)

23 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Amsterdam, 23-06-3023

Ook al heb ik bijna een uur tussen het teleurstellende huisartsenbezoek en de aanstaande wortelkanaalbehandeling bij zijn buurman, moet ik me op het laatst toch nog haasten. Omdat ik weet dat de verdoving bij de tandenbeul wel een paar uur aanhoudt, en je dan dus niet normaal kunt eten, heb ik een smoothie gemaakt van banaan, aardbeien, vanilleyoghurt, sinaasappelsap en een klein beetje muesli. Dat en een kop thee maken kost al even tijd, opdrinken nog meer, en dan – oh shit ik moet nog tandenpoetsen, dat had ik al gedaan maar dat doe je natuurlijk nog een keer voor je naar de tandarts gaat. Dus die smoothie heb ik op het laatst iets te snel naar binnen gewerkt en dat vond mijn maag een beetje heftig. Maar het is maar een klein stukkie lopen, lekker weer, mijn mond is fris en ik stap op tijd de deur uit.

Kinderen spelen op tennisveld Nellestein

Bron: eigen foto

Onderweg kom ik langs het tennisveld, en tot mijn plezier zie ik daar een bende schoolkinderen met een bal spelen. Dat tennisveld ligt namelijk tussen de Gaasperplas en de schooltjes (2 basisscholen en 1 BSO meen ik) in, met een flink stuk gras ernaast, waar ze ook altijd sportdag houden.

Foto: Bron: Pixabay.com

Het werd toch een bijzondere dag (deel 3)

22 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - — wat hieraan vooraf ging —

Als ik de volgende dag vroeg in de ochtend over het tennisveld richting huisartsenpraktijk loop, hoor ik het carillon 9 uur slaan. Wat? Dat kan niet! Ik ben op tijd weggegaan! Een snelle blik op mijn telefoon stelt me gerust; dat ding loopt 4 minuten voor.

Bron: eigen foto

Als ik bij de praktijk aankom zit er geen baliemedewerker, er hangt een briefje dat ik maar gewoon in de wachtkamer moet gaan zitten. Oké…niet heel bemoedigend. Ik ga naast een oudere dame zitten met voor haar een gehavende rollator. Tegenover haar zit een jongere vrouw in een tijdschrift te bladeren. Geheel tegen mijn gewoonte in – ik spreek echt nóóit zomaar een vreemde aan – zeg ik tegen de dame naast me: “Het carillon loopt 4 minuten voor.”
“Wat zegt u?” vraagt ze. Ah, die is dovig, dus ik herhaal wat harder mijn opmerking.
“Oh,” mompelt ze, “dat heb ik niet gehoord.”
“Nee, maar u zit ook binnen,” zeg ik heel tactisch. “Ik dacht dat ik te laat was,” voeg ik eraan toe.
“Nou, ik was te vroeg! De buurman zou me ophalen en dan zouden we samen gaan, maar hij kwam maar niet, dus ben ik maar gewoon gegaan. Maar ik ga niet uren zitten wachten, daar heb ik het geduld niet voor.”
Ik zeg meelevend dat dat heel vervelend is, maar dat hij misschien wat oponthoud had.
“Ja ja, dat zal wel,” mompelt ze.

Closing Time | Acda en De Munnik – Morgen Wordt Fantastisch

21 juni 2023 , 21:00 , door Karin van der Stoop

In maart van dit jaar maakten Acda en De Munnik dat ze na een stop van 8 jaar weer samen muziek gingen maken. Want samen zijn ze echt beter dan ieder alleen. En kwamen er gelijk in met een geweldige nieuwe singel.

Morgen wordt Fantastisch is ontstaan tijdens de Coronapandemie, toen ze in een retreat op Ameland zaten om nieuwe muziek te schrijven, samen met medeschrijvers schrijvers David Middelhoff en Arno Krabman. Toen ze op de laatste avond van dit verblijf aan het jammen waren, ontstond dit nummer.

Foto: Bron: Pixabay.com

Morgen wordt een kutdag (deel 2)

21 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Vandaag, woensdag, was oké. Maar morgen wordt het een minder goeie dag, ben ik bang. Vanochtend was ik de eerste bij de huisartsenpraktijk – dat is 5 minuten lopen – om advies te vragen over een raar, vervelend, onbeschrijflijk pijnlijk wondje aan mijn rechterwijsvinger. Ik had geen afspraak, want ja, da’s toch een beetje gênant; wie gaat er nu naar de dokter voor een piepklein wondje aan je vinger. Maar gelukkig was de assistente buitengewoon geïnteresseerd, kon het fenomeen niet identificeren en was het met mij eens dat hier echt even een deskundige naar moest kijken.

Helaas was er een arts uitgevallen die dag – het zal ook eens niet zo wezen – maar de volgende ochtend om 9 uur kan ik terecht. Nou heb ik een bloedhekel aan afspraken zo vroeg in de morgen, maar nood breekt wet. Bovendien heb ik sinds ’t begin van de overgang toch geen normaal slaapritme meer én heb ik om half elf een gezellige afspraak bij de buur-tandarts voor een wortelkanaalbehandeling. Daar zit wel wat tijd tussen, maar die breng ik met dit lekkere weer wel door met rondstruinen en zoeken naar bloemetjes om te plukken. Mits die vinger niet de pan uit zweert en/of ik een lekker verdovend zalfje krijg.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Today was a good day (deel 1)

20 juni 2023 , 15:30 , door Karin van der Stoop

COLUMN - Today was a good day! Ik moest de deur uit om een pakje te versturen. Een paar dagen geleden had ik een topje op Vinted geplaatst, en die was de volgende dag verkocht. Het levert weinig op; ik vroeg maar 3 euro en ik heb de gewoonte om er een klein cadeautje bij te doen als ik iets verkoop. In dit geval een paar zelfgemaakte oorbellen, die ik er wel bij vond passen. Ik maak dus dik verlies zelfs, maar het is gewoon de lol.

Ik leuk het pakje ook altijd een beetje op met geinige stickers, gebruik daarvoor de papieren zakjes die ik met de bezorgde boodschappen van Appie krijg. Niet helemaal eco-friendly, want er gaat natuurlijk wel wat plastic tape, een geprint label en die plastic stickers op het pakketje. Maar ik doe mijn best om te recyclen en het ook nog leuk te houden.

Bron: eigen foto’s

Daarom word ik ook altijd zo moe van die rechtsdraaiende zeikerds die oreren over de hypocrisie van milieuactivisten en ambtsbekleders die zelf vliegen, autorijden, in een groot huis wonen en wegens hun activiteiten waarschijnlijk een CO2-footprint van heb ik jou daar hebben. We zitten nu eenmaal allemaal vast in een systeem dat we zelf gecreëerd hebben. Dat was vast niet met hele kwade bedoelingen, mensen zijn – over het algemeen – gewoon kortzichtig, egoïstisch en vooral nieuwsgierig.

Closing Time | Danielle Ponder

25 februari 2023 , 20:00 , door Karin van der Stoop

Danielle Ponder is echt een held. Ik kwam haar op het spoor door de serie Truth be Told (over een true crime podcaster die elk seizoen haar tanden in een zaak zet en die uiteindelijk (mede) oplost).

Ze groeide op in Rochester (NY), niet ver van de Canadese grens, in een groot gezin met een vader die pastor was. Als kind al muzikaal, op haar 16e zat ze in een familieband. Al zal dat vooral gospel geweest zijn, want thuis mocht van pa geen “seculiere” muziek worden geluisterd, laat staan gemaakt. Toch koos ze voor een carrière als advocaat, nadat haar broer 20 jaar cel kreeg vanwege de “three-strikes”-wet. Als public defender stelde ze zich in dienst van de gemeenschap. Ondertussen speelde ze nog steeds regelmatig met een band – pa was inmiddels ook wat losser in zijn christelijke muziekmoraal geworden – en trad ook op. Zelfs in Europa, even een tourtje in het weekend, om maandag weer in de rechtbank te staan.

Foto: bron: screenshot

Tory-horror en The Last Leg

31 januari 2023 , 08:00 , door Karin van der Stoop

RECENSIE - The Last Leg rules! Noot vooraf; ik strooi hier veel met Engelstalige quotes en uitdrukkingen, omdat de vertaling gewoon minder goed overkomt. Omdat het er zoveel zijn heb ik nagelaten om die allemaal cursief te markeren, voor de leesbaarheid.

De Britse comedyshow op Channel 4 The Last Leg (voor wie het niet kent; presentator Adam Hills en sidekicks Alex Brooker en Josh Widdecomb zijn alledrie gehandicapt, funny as fuck and uncompromisingly taking the piss with everything and everybody, including themselves. Echt een aanrader!) opende vrijdag met de opmerking: “Tonight we check in on the latest government scandal. Check in on another government scandal, and wrap up yet another government scandal. We’re starting to think that maybe Liz Truss wasn’t the problem” [-] “They couldn’t even go through one month without a scandal. They couldn’t even do dry January.”

Nadhim Zahawi, Chairman of the Conservative Party en minister ‘Without portfolio’ kwam in opspraak wegens fiscale fraude. Hij moest 5 miljoen pond betalen aan de Britse fiscus HMRC, waarvan 1,3 miljoen boete. Hij bestaat het hierbij te vermelden dat het ging om “honest mistakes”. Waarop de HMRC er fijntjes op wees dat er geen boetes worden opgelegd voor “innocent errors”. Eerder werd hij al op de vingers getikt doordat hij de kosten voor het verwarmen van zijn stallen opvoerde als aftrekpost. Ook dat deed hij af als “genuine mistake”. Conclusie van het Last-Leg-team: “This quy makes a lót of mistakes, he’s like the Mr. Bean of accounting”.

https://www.youtube.com/watch?v=ZLPYL45Zbf4&ab_channel=NetflixNederland%26Belgi%C3%AB

Closing Time | Wednesday – Paint it Black

18 december 2022 , 20:00 , door Karin van der Stoop

RECENSIE - Heb ik toch weer een serie-muziekje! Waarmee ik dus ook gratis reclame maak voor – in dit geval – Netflix, maar dat moet dan maar even. Want wát een serie! Ik heb het natuurlijk over Wednesday, de nieuwste Addams Family spin-off. Nou ben ik niet zo’n groot fan dat ik alle films en series over dit notoire gezin heb gezien (het zijn er toch heel wat), maar dit is wel een pareltje. Visueel prachtig, heel grappig en ook best spannend en verrassend. Met recht genomineerd voor een Golden Globe.

Closing Time | Leighton Meester feat. Scott Grimes – That’s all I’ve got to say

30 november 2022 , 21:00 , door Karin van der Stoop

Als rechtgeaard Trekkie ben ik ook groot fan van The Orville. Sterker nog, stiekem vind ik die leuker dan alle Star Trek-series die nu draaien; Discovery, Picard, Lower Decks en Prodigy (die laatste 2 zijn animaties en ook aanraders als je géén Trekkie bent, vooral Lower Decks is erg lollig. Prodigy richt zich wat meer op de kiddies). Of nou, het ik word er in elk geval net zo enthousiast van. Jammer genoeg is het laatste seizoen alweer een tijdje geleden, en ik geloof dat het nog niet zeker is of er een nieuwe komt. Al vermoed ik van wel, want de fan-talk is immens.

Foto: bron: pixabay,com

Brief aan De Belastingdienst

15 september 2022 , 08:00 , door Karin van der Stoop

Open brief aan de Belastingdienst

COLUMN – Er moet mij toch even iets van het hart. Gaat u er maar even bij zitten. Ik had bij u een verzoek om kwijtschelding ingediend voor de aanslag van 2021, omdat mijn inkomen nogal gedaald is dit jaar, en omdat ik voor een onvoorziene gebitsrenovatie sta. Waarvan de kosten in totaal hoger zijn dan de aanslag, en die grotendeels niet door de verzekering vergoed worden. U hebt de begroting gezien. Daarbij heb ik aangegeven dat dit noodzakelijk is voor mijn re-integratie op de arbeidsmarkt. Het is immers niet zo fijn als je zichtbaar een element in je gebit mist, daar schrikken mensen altijd een beetje van. Maar ik kan dat niet laten doen zo lang die belastingschuld boven mijn tandjes hangt. Nu heb ik wel een noodbrug, waar ik héél voorzichtig mee ben, maar daar loop ik ook alweer meer dan een half jaar mee rond. Dus die zegt binnenkort een keer “krak”. Voor de tweede keer dan, want dat deed ie namelijk na een paar weken al. Toen heb ik hem gewoon met secondelijm aan elkaar geplakt, want MacGyver is my middle name (well….sort off…). Maar een tweede keer overleeft ie niet.

Foto: Screenshot ZG 2022-08-07

Recensie Zomergasten met Derk Sauer

8 augustus 2022 , 09:49 , door Karin van der Stoop

RECENSIE - De avond van Derk begint – natuurlijk – met de oorlog in Oekraïne. Het achtuurjournaal opende ermee, en daar was hij blij mee. Nou ja, blij is niet het goede woord natuurlijk bij zoveel leed, maar onze verslapte aandacht kon wel een optater gebruiken. Hij is er zelf dagelijks mee bezig, heeft vluchtelingen in huis, en zijn bedrijf is met collega’s en al naar Nederland verhuisd. Dat bedrijf kost nu alleen nog maar geld horen we later, maar dat maakt hem niet minder strijdbaar.

Beeldvorming

Het eerste fragment is van een documentaire (terzijde, achteraf; kijkt die man nou nooit eens een leuke film of zo?). In “The Occupant” zijn telefoonfilmpjes van een gevangen Russische soldaat achter elkaar gemonteerd. Van de verjaardag van zijn dochter een paar maanden voor de oorlog, tot gewonde medesoldaten en een ontplofte tank. Erg ethisch is dat natuurlijk niet, zulke privédingen op straat gooien, The Moskow Times zou de beelden niet tonen volgens Derk, maar hij snapt de intentie wel. Het laat goed zien dat die jongens ook niet weten wat ze overkomt. Ze denken bij het machtige Russische leger aan te monsteren, waar je ook nog een lekker salaris verdient, maar worden zonder training en met rammelend materiaal in het veld gedropt. De meeste Russen, ook Poetin zelf, zijn echt overtuigd van hun macht. Het kost een paar uur, maar aan het einde van de avond snap je dat ook wel.