Wilders blieft geen Marokkaanse Kamervoorzitter
Maar hij is natuurlijk geen racist of zo.
Maar hij is natuurlijk geen racist of zo.
ACHTERGROND - Ontmoet de nieuwe verdrukten der aarde in ’the ol’ US of A’.
Iets meer dan een week geleden gaf Robert Benmosche, de nieuwe CEO van AIG, in een interview met The Wall Street Journal alsnog commentaar op de wijdverbreide woede die in maart 2009 was ontstaan over het voornemen van het bedrijf om in maart 2009 maar liefst 218 miljoen dollar aan bonussen uit te keren.
AIG, zo herinneren we ons misschien nog wel, was een van de hoofdrolspelers in de financiële crash van 2008. Het bedrijf leed in het vierde kwartaal van 2008 een verlies van 62 miljard dollar en moest zodoende met belastinggeld overeind worden gehouden. Om dat soort prestaties te belonen met 218 miljoen dollar lijkt dan inderdaad wat merkwaardig, om het zachtjes uit te drukken.
Benmosche ziet dat echter heel anders:
The uproar over bonuses was intended to stir public anger, to get everybody out there with their pitchforks and their hangman nooses, and all that – sort of like what we did in the Deep South [decades ago]. And I think it was just as bad and just as wrong.
Ofwel: woede vanwege het feit dat dezelfde figuren die de economie aan gort speculeerden zichzelf vervolgens met honderden miljoenen dollars aan bonussen verrijken, is hetzelfde als het begaan van raciaal gemotiveerde moorden, aldus de bepaald niet onbemiddelde Benmosche.
Voor de liefhebbers: een alleraardigste biografie van Ayn Rand in stripvorm, inclusief uitleg van haar ‘filosofische’ kerngedachten.
ELDERS - Republikeinen in het Amerikaanse Congres dreigen niet alleen met weer een ‘government shutdown’, maar ook met een nieuwe ineenstorting van de wereldeconomie.
De afgelopen week was weer het nodige te doen in Washington DC. Vandaag, op 30 september, loopt immers het jaarlijkse door het Congres gealloceerde budget van de federale overheid af. De Republikeinse meerderheid in het Huis van Afgevaardigden is weliswaar bereid een nieuw budget goed te keuren, maar dan mag er geen cent naar het vermaledijde ‘Obamacare’ gaan. Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat het klootjesvolk toegang krijgt tot betaalbare ziektekostenverzekeringen.
Het Huis van Afgevaardigden stuurde vorige week dan ook een budgetvoorstel naar de Senaat waaruit de financiering van de Affordable Care Act was weggesneden. En om te voorkomen dat de door de Democraten gedomineerde Senaat deze financiering door middel van een eenvoudig amendement zou herstellen, begon Republikeins senator en Tea Party-lieveling Ted Cruz een soort van kansloze nep-filibuster tegen het budgetvoorstel dat nota bene door zijn Republikeinse collega’s in het Huis van Afgevaardigden was ingediend. Dit is dan ook de reden dat Cruz’ Republikeinse collega’s in de Senaat er bijzonder weinig trek in hadden met hem mee te doen.
Bovendien beseffen de Republikeinse leiders heel goed dat een ‘government shutdown’ als gevolg van hun pogingen om Obamacare via budgettaire methoden alsnog de nek om te draaien de populariteit van hun partij geen goed zal doen. Maar daar staat tegenover dat ze een groot deel van hun met de Tea Party sympathiserende congresleden simpelweg niet langer in de hand hebben. Zodoende hebben de Republikeinse leiders het onzalige plan opgevat hun verzet tegen de financiering van de Affordable Care Act op te geven en in plaats daarvan – om de rebellerende Tea Partiers tevreden te houden – nog extremere eisen op tafel te leggen met betrekking tot de binnenkort noodzakelijke verhoging van de zogenaamde debt ceiling.
Je kunt er natuurlijk prima dingen mee opblazen, maar het is volstrekt onduidelijk of de inzet van drones ook tot positieve strategische uitkomsten leidt.
Executive summary hier (pdf).
Vandaag kreeg Wilders in de Tweede Kamer een vraag van Alexander Pechtold voorgeschoteld over al die fijne neo-nazi’s die bij zijn recente demokratiese tegenaksie waren komen opdagen. Dat ging ongeveer als volgt:
Pechtold: ‘[Wilders] heeft een bijeenkomst georganiseerd, afgelopen zaterdag en daar heb ik zorgen over. Op die bijeenkomst werd de NSB-vlag getoond, op die bijeenkomst werd de Hitlergroet gebracht. Op die bijeenkomst waren nazistische symbolen en mensen aanwezig die veroordeeld waren voor antisemitisme. Op het eind bedankte de heer Wilders iedereen en ik heb vanaf dat moment nergens de heer Wilders de gelegenheid zien aangrijpen om deze aanhangers, om daar ver afstand van te nemen. Zou de heer Wilders dat alsnog willen doen?’
Wilders: ‘Voorzitter wat een zielig mannetje is de heer Pechtold toch, wat een zielig, zielig, miezerig en hypocriet mannetje bent u toch. Dat is wat ik u te zeggen heb.’
Want het is natuurlijk niet de bedoeling dat algemeen bekend wordt wat voor soort types door zijn gedachtengoed wordt aangetrokken. Dat zou Henk & Ingrid immers maar afschrikken. En dus gaat Wilders – in het kader van ‘de beste verdediging is de aanval’ – los als een boze kleuter.
O ja, de PVV schijnt tegenwoordig in de peilingen de grootste te zijn. Joepie.
NIEUWS - Tegen de uitspraak kan nog in beroep worden gegaan, meldt nu.nl.
Aldus dit bericht:
Faced with potentially billions of dollars in legal liability, Chiquita Brands International is asking a federal appeals court to block lawsuits filed against it in the U.S. by thousands of Colombians whose relatives were killed in that country’s bloody, decades-long civil war.
The produce giant, which long had huge banana plantations in Colombia, has admitted paying a right-wing Colombian paramilitary group $1.7 million over a seven-year period.
ANALYSE - Overtuigde conservatieven kennen weinig grotere helden dan Edmund Burke. Maar in hoeverre zijn de ideeën van deze achttiende-eeuwse denker nog relevant?
De Anglo-Ierse politicus en schrijver Edmund Burke (1730-1797) wordt algemeen gezien als een van de grondleggers van het moderne conservatisme. Het is dan ook geen toeval dat in december 2000 enkele Nederlandse conservatieven de Edmund Burke Stichting oprichtten, met als doel ‘in de Nederlandse samenleving het goede te behouden, en te herstellen wat er aan goeds verloren is gegaan’.
Burke’s invloedrijkste geschrift is zijn Reflections on the Revolution in France (1790), een felle aanklacht tegen de Franse Revolutie en al haar uitwassen (alhoewel ten tijde van publicatie de echte terreur nog een aantal jaren op zich zou laten wachten).
Tegen democratie en mensenrechten
Wat echter in veel gevallen onvermeld blijft, is dat Burke niet alleen hevig ageert tegen de methoden van de Franse Revolutie, maar ook tegen de idealen ervan. Zo moet Burke niets hebben van de Revolutionaire eisen dat een volk zijn eigen regering moet kunnen kiezen, dat een regering bij wangedrag of disfunctioneren mag worden ontslagen, en dat een volk zeggenschap heeft over de regerinsgvorm waaraan het onderworpen zal zijn. Ook het concept ‘mensenrechten’ is hem een gruwel:
Deze keer van Hans Goslinga in Trouw:
Je nek uitsteken is gevaarlijk en maakt je kwetsbaar. In dat perspectief moet Rutte eerder worden geprezen dan verguisd voor zijn moed een impopulair beleid te voeren. Daarbij houdt hij nog redelijk het midden tussen degenen die vinden dat hij te veel bezuinigt en anderen, waaronder de Raad van State, die menen dat het mes nog niet diep genoeg in de overheidsuitgaven gaat.
Zodat de van corruptie verdachte Jos van Rey toch nog op een kieslijst mag.
Maar niet getreurd:
De Liberale Partij laat alvast weten in de toekomst samen te willen werken met de VVD.
ELDERS - ‘Where are they now?’ Het Amerikaanse Center for Public Integrity zocht uit hoe een aantal verantwoordelijken voor de financiële crisis van 2008 tegenwoordig hun dagen slijten.
Gisteren vijf jaar geleden, op 15 september 2008, leidde het faillissement van investeringsbank Lehman Brothers de bijna-ineenstorting van het wereldwijde financiële systeem in. De gevolgen daarvan zijn nog dagelijks merkbaar. En ook de rekening voor het redden van een hele serie banken die ’too big to fail’ werden geacht, is ook nog lang niet afbetaald.
Het Amerikaanse Center for Public Integrity, een non-profit instelling voor onderzoeksjournalistiek, publiceerde onlangs een serie van drie verhalen over de nasleep van de financiële crisis onder de noemer After the Meltdown. Deze serie laat onder meer zien hoe het voormalige hoofd van de Amerikaanse financiële toezichthouder tegenwoordig financiële instellingen helpt de nieuwe, ‘strengere’ regelgeving te omzeilen. Een ander aflevering verhaalt dat de CEO’s van de verstrekkers van rommelhypotheken (die de trigger voor de financiële meltdown vormden) inmiddels weer met hun zelfde oude streken bezig zijn: het verstrekken van dubieuze leningen aan financieel zwakke consumenten.
Een derde aflevering in de serie, tenslotte, beschrijft hoe het de leidinggevenden van een aantal grote zakenbanken is vergaan, die met miljarden aan belastinggeld overeind moesten worden gehouden.
De eerste persoon wiens wel en wee wordt besproken, is Richard Fuld, voormalig CEO van Lehman Brothers Holdings Inc.: