Jeroen Laemers

ELDERS - Nieuw bewijs in een oude moordzaak heeft de potentie het debat over de doodstraf in de VS wezenlijk te veranderen.

In december 1991 kwamen de drie kinderen van Cameron Todd Willingham om bij een woningbrand in het Texaanse stadje Corsicana. In augustus 1992 werd Willingham ter dood veroordeeld wegens brandstichting en moord. In februari 2004 werd hij uit zijn cel gehaald, vastgebonden op een stretcher en vervolgens geëxecuteerd met een dodelijke injectie.

In 2009 verscheen een lang (en lezenswaardig) verhaal in The New Yorker waarin werd uiteengezet waarom het technische bewijs dat was gebruikt om Willingham te veroordelen was gebaseerd op verouderde, onwetenschappelijke en onjuiste aannames.

Iedere expert die later werd geraadpleegd om het rapport van de oorspronkelijke fire investigators te beoordelen, kwam tot dezelfde conclusie. Het oordeel van onderzoeker Craig Beyler is typerend:

In a scathing report, [Beyler] concluded that investigators in the Willingham case had no scientific basis for claiming that the fire was arson, ignored evidence that contradicted their theory, had no comprehension of flashover and fire dynamics, relied on discredited folklore, and failed to eliminate potential accidental or alternative causes of the fire. He said that [fire investigator] Vasquez’s approach seemed to deny “rational reasoning” and was more “characteristic of mystics or psychics.” What’s more, Beyler determined that the investigation violated, as he put it […], “not only the standards of today but even of the time period.”