Janos

504 Artikelen
39 Waanlinks
1.219 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
János schrijft graag over muziek, politiek, en andere dingen die eindigen op 'iek'. Zoals onderwijs en de bijstand. Hij snapt niet zo veel van taal.

Closing Time | Cadaveria

‘Cadaveria’, dat klinkt toch mooi, als naam? En jullie kennen haar al! Want ze was ooit de zangeres van Opera IX, die  hier al eerder langskwam. Blijkbaar is Cadaveria, de zangeres van dat gezelschap, daar al ruim 20 jaar vertrokken. En heeft ze daarna een nieuwe band opgericht, gelijkluidend als haar artiestennaam. (Tenminste, ik neem aan dat ze niet als Cadaveria ter wereld is gekomen, maar what do I know, misschien had ze ook gewoon rare ouders.) Anyway, allemaal terzijde, ze maakt dus gewoon (nog steeds) vette muziek met invloeden van gothic, diverse stijlen metal, doom en zelfs wat grunge invloeden. Flowers in Fire geeft een mooie illustratie.

Closing Time | In the Year 2525

Ok, we zijn er nog niet helemaal, nog 500 jaartjes wachten (maar bestaat Sargassso dan nog?). Maar qua dystopische lading past ‘In the Year 2525’ van Zagar and Evans prima bij wat ons te wachten staat in 2025. Voor de extra sfeer een versie waar beelden uit de film Metropolis achter zijn gezet.

Closing Time | BattleSnake

Kijk, de heavy metal van BattleSnake is heel prima aan te horen, en leverde de band zelfs een plaatje op in een prestigieus jaarlijstje – maar eerlijk is eerlijk, nog meer dan dat is de reden dat ik dit post die fantastische albumhoes. Nee, een gebrek aan goede smaak kan dit Australische gezelschap niet verweten worden. Lekker!

Closing Time | Bekhauf

We hadden hier al eerder de metal uit India van Bloodywood, en de metal van Babymetal uit Japan, en lo, behold! Zij hebben elkaar gevonden en samen een nummertje uitgebracht. Dat mogen ze vaker doen. En uiteraard weer ere wie ere toekomt, zonder Elizabeth had ik dit liedje niet gevonden – dat blijft een bron van wonderschone nieuwe muziek.

Foto: Tom Jutte (cc)

Een steengoede analyse van de Participatiewet

ACHTERGROND, LONGREAD - Halverwege december gingen wat stukken van staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) Nobel, naar de Tweede Kamer. Dat heeft niet zo veel aandacht gekregen. Er speelt genoeg in de wereld en ‘Voortgang Participatiewet in Balans’ is wellicht ook niet de spannende sexy titel die gelijk de volle aandacht pakt. Niettemin verdient (met name) de bijlage bij deze Kamerbrief die aandacht zeer zeker. Het gaat om de bijlage ‘Probleemanalyse Participatiewet’. En die is mooi en stemt tot hoop, en een beetje optimisme op zijn tijd mag hier ook wel op de pagina.

Het gaat om een brochure van nog geen 30 pagina’s, die is samengesteld door het ministerie van SZW. Het geeft een zeer helder overzicht van een aantal onderzoeken die de afgelopen jaren gedaan zijn naar de Participatiewet, en de belangrijkste bevindingen daarvan. Zoals de titel al doet vermoeden focust de notitie zich op dingen die niet goed gaan. En dat zijn er nogal wat. Ze zijn opgedeeld in vier thema’s: algemene knelpunten, werk & participatie, inkomen & bestaanszekerheid, en tot slot de gemeentelijke financiën.

Een bloemlezing

Het voert te ver door om het hele rapport te bespreken, maar lees het vooral zelf. Om toch een indruk te geven van de problematiek (die overigens voor een deel ook wel hier op Sargasso langs is gekomen) wordt van elk van deze thema’s wat uitgelicht.

Quote du Jour – ‘Den Haag’ en het lokaal bestuur

QUOTE - Uit een boeiend interview met Femke Halsema, door Binnenlands Bestuur:

De dilemma’s waarmee je worstelt in het lokaal bestuur zijn van een andere orde dan de abstracte problemen waarmee je in Den Haag worstelt. Kijk naar het demonstratierecht, het capaciteitsprobleem van de politie: men heeft vaak geen idee. Den Haag zegt heel gemakkelijk bij een demonstratie: dan moet ze maar meer politie inzetten. Maar dan heb ik geen wijkagenten meer. Als je ­bezuinigt op zorg, hebben wij met over straat zwervende mensen te maken. Dat plaatst ons voor onoplosbare problemen. Privatiseer je zorginstellingen, dan hebben wij geen controle meer op de uitvoering. We komen terecht in een warboel van regelingen en organisaties. Het is dan heel moeilijk om als lokaal bestuurder praktische oplossingen te vinden.’

Closing Time | Blind Guardian

Ook het Duitse metalinstituut Blind Guardian is zo’n wonderlijke band waarvan je je afvraagt, hoe kan het dat die na tig jaar Closing Times nooit de revue heeft gepasseerd? Ik heb er geen antwoord op, buiten dat het toch ook een beetje voelt als falen van ondergetekende. Nou ja, om het goed te maken twee nummertjes, en dan krijgen jullie lezers ook nog een stukje sfeer van één van de grootste metalfestivals van ons continent.

Closing Time | Battle of the BOOM BOOM BOOM

Een tijdje terug hadden we de ‘battle of the dead Lugosi’s‘, waar een gedurfde black metal versie van Bela Lugosi’s Dead het opnam tegen het origineel van bauhaus. Het lezerspubliek koos, met een nipte meerderheid, voor het origineel.

Nu mogen jullie weer kiezen! Welke BOOM BOOM BOOM verkiezen jullie, beste lezers? Bovenstaande computerspelletjesmuziek van Dan Bull? Of toch deze klassieker?

 

 

Closing Time | South Park liedjes door orkest

Ik weet niet of Chocolate Salty Balls tellen als sinterklaassnoepgoed – zo ja dan is de CT van vanavond een beetje ‘on theme’ – maar ik betwijfel het. Hoe dan ook, een professioneel orkest en aantal operazangers hebben een aantal liederen van South Park uitgevoerd en dat klinkt best goed. Ik kan geen versie vinden van de hele uitvoering, dus jullie zullen het moeten doen met eentje die becommentarieerd wordt door ‘The charismatic voice’, maar dat is eigenlijk helemaal niet erg.

Closing Time | Dark Angel

Dark Angel was de eerste band van de (in metal-kringen) legendarische drummer Gene Hoglan. Van The Promise of Agony kunnen we maar liefst acht minuten genieten, wat best lang is voor deze stijl van muziek. Hoglan is later verbonden geweest aan tal van instituten in metal, waaronder Strapping Young Lad, Fear Factory, Testament en Death. Hij was zelfs roadie van Slayer, helemaal in de begindagen van die band, en schijnt zelfs wat achtergrondvocalen op hun debuutalbum te hebben verzorgd.

Closing Time | To Mount and Rove

Eigenlijk heb ik alles wat ik wilde zeggen over Borknagar hier al gezegd. Was briljant, is nog steeds briljant. To Mount and Rove is een oudje, van The Olden Domain waarmee ze doorbraken (voor zover mogelijk in de niche waarin deze muziek zich bevindt natuurlijk).

Closing Time | Blood Incantation

Ok, jullie zien dit logo, wat piramides op de cover, en denken waarschijnlijk gelijk dat er nu één of andere extreme death metal plaat je tegemoet gaat rochelen. Vooroordelen, tsss. Oké, het moet gezegd, Blood Incantaion maakt op Absolute Elsewhere misschien dan wel death metal, en ook wel extreem – maar dan extreem progressief en technisch, met allemaal vage jaren 70 progressive rock invloeden. De vraag is natuurlijk: werkt dat? De jury is er nog niet over uit, als je recensies gaat bekijken zul je zien dat mensen het of extreem geweldig vinden, of volkomen kut, met niet zo veel ertussen in. Maar dat is vaak toch beter dan extreem gemiddeld. Oordeel zelf, zou ik zo zeggen. Ik ga ‘em in ieder geval aanschaffen zodra ik weer langs de platenzaak rijd.

Vorige Volgende